space
space
space
 
พฤศจิกายน 2559
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
space
space
21 พฤศจิกายน 2559
space
space
space

ปัจจุบันถึงแม่หญิงในอดีตชาติ
สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาแชร์เรื่องราวอันน่าเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นกับตัวเรามาตลอดระยะเวลา 3-4 ปี เป็นเรื่องราวของปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับอดีตชาติ ซึ่งปัจจุบันเรายังหาคำตอบไม่ได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องจริงหรืออย่างไรกันแน่...แล้วหญิงไทยโราณผู้นั้นที่ค่อยตามดูแลเราเขาคือใครกันแน่
(โปรดใช้วิจารณญาณเป็นอย่างมากในการอ่านเรื่องราวต่อจากนี้)
หากท่านใดไม่เชื่อตามที่เราเล่ามา...ให้ถือว่าท่านอาจเอาเพื่อความบันเทิงนะคะ
เราจะขอเรียกเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเราว่า "อดีตชาติของแม่หญิงน้อย"
........ย้อนไปเมื่อ 3-4 ปีที่แล้ว เราเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งในกทม. เป็นมหาลัยวังเก่าในเกาะรัตนโกสินทร์ กลิ่นอายและบรรยากาศเหมือนอยู่ในวังจริงๆ เราใช้ชีวิตในมหหาลัยเหมือนนักศึกษาทั่วไป ตื่นมาเรียน กลับหอ หรือออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง จนกระทั้งเราต้องไปเก็บหน่วยวิชาหนึ่งเหมือนเป็นวิชาอบรมซะมากกว่า...นั้นคือการอบรมพุทธศาสนาเป็นเวลา 2 วันต่อสัปดาห์ตลอดระยะเวลา1 เทอมหรือน้อยกว่านั้นเราจำไม่ค่อยได้555 อาจารย์ที่มาสอนพุทธศาสนามีด้วยกัน 2 ท่านซึ่งบวกอายุของทั้ง2 ท่านแล้วคงจะมากกว่าแม่พลอย4แผ่นดินเป็นแน่เชียว (555แซวอาจารย์) อาจารย์ก็สอนพื้นฐานที่มาของพุทธศาสนา สอนวิธีไหว้ วิธีสอนมนต์ทั่วไป จนถึงสอนในสิ่งที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรา....เราขอเรียกตัวเองว่า "มีน" นะคะ วันนั้นมีนและเพื่อนหลายคนเรียนวิชานี้ที่ห้องสมุดฝั่งหลังสมัยที่ยังไม่ทุบสร้างใหม่ ห้องสมุดฝั่งหลังขึ้นของมหาลัยนี้ขึ้นชื่อว่าวังเวงแปลกๆ เพราะจะรวบรวมตำราหนังสือเก่า กลิ่นอาย ลิฟว์ การตกแต่ง มันดูลี้ลับและน่ากลัวแต่มันก็ดูสงบในเวลาเดียวกัน ชั้นบนสุด และชั้นในสุดของหลังห้องสมุดนี้ล่ะคือที่สุดของความสงบแล้ว วันนั้นอาจารย์สอนเดินจงกลม จะเรียกเดินจงกลมก็ไม่เชิงเพราะพื้นที่ไม่พอให้เดินเป็นวงกลม และเด็กที่มาเรียนก็เยอะด้วย จึงให้เดินกำหนดลมหายใจเดินตรงพอถึงผนังห้องอีกฟากก็ให้เดินกลับมา เดินไป-กลับ และกำหนดลมหายใจด้วยท่าทีสงบเสงี่ยมโดยมีอาจารย์คอยเฝ้าดูท่ามกลางความเงียบ เงียบชนิดที่ว่า...ได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน ขณะที่เรากำลังเดินเพลินๆอยู่หลายรอบ เรารู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองเราอยู่ ซึ่งเซ้นต์ของเราว่าไม่ใช่สายตาของอาจารย์แน่ หรือสายตาของเพื่อน? ซึ่งเราก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ขณะที่เราเดินมาถึงสุดพนังฟากนี้ตอนที่เราหมุนตัวกลับไปเพื่อจะกำหนดลมหายใจเดินกลับไปฟากที่เราเพิ่งเดินจากมา ...สายตาเราก็เห็นเข้ากับ...ผู้หญิงไทยโบราณ ผิวเหลือง ผมปีกนก ใส่ผ้าถุงและผ้าคาดหน้าอกสีน้ำตาลออกแดงดูเก่านิดๆ มีผ้าพาดคอจากด้านหน้าด้วยนั่งพับเพียบมองมาทางเรา วินาทีนั้นคือไม่ตกใจนะ คืองงๆ มึนๆ คิดว่ารึตูเดินหลายรอบไปว่ะเลยเมา พอกระพริบตา...หญิงสาวที่อยู่อีกฟากของเราก็หายไป และนั้นคือจุดเริ่มต้นที่มาในการรับรู้อดีตชาติอันมากมายของเรา




Create Date : 21 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2559 21:47:06 น. 0 comments
Counter : 1602 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

สมาชิกหมายเลข 3372041
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3372041's blog to your web]
space
space
space
space
space