ชายหนุ่มทำโทรศัพท์มือถือหาย
รู้สึกเป็นทุกข์อย่างมากเพราะเพิ่งซื้อมาได้ไม่นาน
แถมราคาก็แพงด้วย จึงไปหาหลวงพ่อขอคำปรึกษา
เผื่อจะได้ของคืนมา
หลวงพ่อฟังปัญหาแล้ว
แทนที่จะซักถามเรื่องโทรศัพท์มือถือ กลับถามว่า
มีทองไหม ?
มีครับ
อีกไม่นานทองก็จะหาย แล้วท่านก็ถามต่อว่า มีรถไหม ?
มีครับ
อีกไม่นานรถก็จะหาย...แล้วมีแฟนไหม?
มีครับ
อีกไม่นานแฟนก็จะหาย
ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็ได้คิด
ปัญหาถูกเปลื้องไปจากใจ
กราบหลวงพ่อแล้วเดินออกจากกุฏิด้วยสีหน้าที่ดีขึ้น
ชายหนุ่มไม่รู้สึกเป็นทุกข์ที่สูญโทรศัพท์มือถืออีกต่อไป
เพราะได้คิดว่านั่นเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก
เมื่อเทียบกับความสูญเสียอีกมากมาย
ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
เขาคงระลึกได้อีกด้วยว่าความสูญเสียพลัดพรากนั้น
เป็นธรรมดาของชีวิต
หลวงพ่อไม่ได้แช่งว่า ทอง รถ และแฟนของเขา
จะมีอันเป็นไป หากแต่ท่านพูดถึงสัจธรรมของชีวิต
ที่ไม่มีใครหนีพ้น เพราะมีกับเสียนั้นเป็นของคู่กัน
คนเรามักลืมคิดถึงธรรมดาของชีวิต
ที่ต้องมีการพลัดพรากสูญเสีย
เมื่อมีหรือได้อะไรก็ตามก็ทึกทักเอาว่า
มันจะต้องอยู่กับเราไปตลอด
เรายอมไม่ได้ที่มันจะพรากจากเราไป
(เว้นเสียแต่ว่าเราเป็นฝ่ายละทิ้งมันไปเอง)
น้อยนักที่เราจะเผื่อใจนึกถึงความไม่เที่ยงของสิ่งที่เรามี .
พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณที่มา fb. พระไพศาล วิสาโล
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ