เรื่องเล่าสอนใจ

แกงร้อนของสมเด็จโต

สมเด็จพุฒาจารย์ ( โต พรหมรังสี )เจ้าอาวาสวัดระฆัง

ท่านเป็นพระที่มักน้อยสันโดษ ทั้งๆที่ท่านสนิทกับในหลวง

 แต่ไม่เคยถือตัวและมีอารมณ์ขัน

ท่านมีวิธีปกครองพระเณรอบรมสั่งสอนลูกศิษย์

ที่ไม่เหมือนใคร เช่นมีเรื่องเล่าว่า

ครั้งหนึ่งสมเด็จโตรู้สึกอึดอัดใจ ก็คือ

ไม่ว่าท่านจะทำกิจการใดๆ ก็ตาม

เมื่อปรึกษาหารือกับภิกษุในวัด

ก็มักจะได้รับคำตอบว่า สิ่งที่ท่านทำนั้นสมควรแล้ว ดีแล้ว

ทุกครั้งไป คือลูกวัดประจบเอาใจ


วันหนึ่งมีผู้นำแกงร้อนวุ้นเส้นชามใหญ่มาถวายท่าน

 สมเด็จโตสั่งให้ศิษย์วัดนำกระทะใบบัวใหญ่

มาตั้งน้ำเต็มกระทะจนกระทั้งเดือนพล่าน

แล้วนำแกงร้อนถ้วนนั้นเทลงในกระทะ

แล้วให้ศิษย์วัดไปเก็บผักบุ้งในลำคลองข้างวัด

 มาล้างทำความสะอาดแล้วหั่น ใส่ลงไปในแกงร้อนนั้น

นำอาหารอีกหลายอย่างที่มีผู้นำมาถวาย

เทใส่รวมลงไปหมด แลดูไม่น่าขบฉันเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเสร็จแล้ว ก็ให้ศิษย์วัดตีกลองเป็นสัญญาณ

ให้ภิกษุสามเณรต่างๆ นำปิ่นโต ถ้วยชามมาแบ่งอาหาร

 โดยท่านกำชับให้บอกภิกษุสามเณรทุกรูปว่า

เป็นแกงร้อนที่ท่านปรุงเอง ภิกษุทั้งวัดระฆัง

จึงได้ฉันแกงร้อนสมเด็จฯ ในมื้อเพลวันนั้นโดยทั่วถึง

ครั้นตกเวลาเย็น ภิกษุทุกรูป

จะต้องมาร่วมทำวัตรค่ำในพระอุโบสถ

 สมเด็จโตไปยืนอยู่ตรงหน้าประตูโบสถ์

คอยถามภิกษุทุกรูปที่เดินผ่านท่านเข้าไปในโบสถ์ว่า

“แกงร้อนของท่านเมื่อตอนเพลเป็นอย่างไรบ้าง? ”

ปรากฏว่าภิกษุทุกรูปตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า อร่อยดีมาก

ท่านก็ถามภิกษุทุกรูปเรื่อยมา จนกระทั้งถึงภิกษุชราองค์หนึ่ง

ซึ่งบวชอยู่วัดระฆังมานานหลายสิบพรรษา

เดินผ่านมาสมเด็จฯก็ถามเหมือนเดิมว่า

“ขรัวตา แกงร้อนของฉันเมื่อตอนเพลเป็นอย่างไรบ้าง?

ฉันลงมือทำเองทีเดียวนะ”

ขรัวตา นิ่งสักพักแล้วตอบว่า

“ไม่ไหวครับ พระเดชพระคุณท่าน

กระผมเทให้หมามันยังไม่กินเลย”

สมเด็จฯ ยิ้มด้วยความพอใจ แล้วประนมมือไหว้ขรัวตา

สาธุ สาธุ ขรัวตานี่แหละศีลบริสุทธิ์โดยแท้

 ควรแก่การเคารพ สาธุ ..

คืนวันนั้น หลังจากทำวัตรเย็นแล้ว

สมเด็จโต ก็เทศนาอบรมพระเณรในวัดทุกรูป

อย่าพูดโกหก โดยยกเรื่องแกงร้อนเป็นอุทธาหรณ์

พร้อมกล่าวยกย่อง ขรัวตาที่กล้าพูดความจริงไม่โกหก

นี่คือวิธีการอบรมสั่งสอนลูกวัดของท่าน












ขอบคุณที่มา fb. วัดป่าสุคะโต ธรรมชาติที่พักใจ