Group Blog
### พระราชดำรัสเรื่อง "ข้อคิดในการทำงาน " ###















ทรงพระเจริญ



ครั้งหนึ่งท่านสุเมธกำลังทำงานอยู่ในสภาพที่จิตใจย่ำแย่มาก

ไม่มีกำลังใจทำอะไร ท้อแท้กับงานมาก ไม่มีใครเข้าใจ

 เหมือนทำดีแต่ไม่ดี

ในหลวงท่านเสด็จมาพอดี พระองค์ทรงตั้งคำถาม

 และรับสั่งว่า ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม

 เศษเหล็กเหล่านั้น เวลาขายคุณค่ามันต่ำมาก

คงได้เงินไม่กี่บาท แล้วถ้าเราเอาเศษเหล็กเหล่านั้น

มาหลอมรวมกันเป็นแท่ง เวลาหลอมนี่เหล็กมันคงร้อนมาก

พอหลอมเสร็จเรานำมาทำเป็นดาบ คงต้องนำมาตีให้แบนอีก

เวลาตีต้องเอาไปเผาด้วย ตีไปเผาไป อยู่หลายรอบ

กว่าจะเป็นรูปดาบอย่างที่เราต้องการ

ต้องผ่านความเจ็บปวด ความร้อนอยู่นาน

แถมเมื่อเสร็จแล้ว ถ้าจะให้สวยงามดังใจ

ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย ก็ต้องใช้ของมีคม

มาตีให้เป็นลวดลายอีก แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงาม

ก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ

 จะเห็นได้ว่ากว่าที่เศษเหล็กมีคุณค่าไม่มากนัก

จะกลายเป็นดาบที่งดงามนั้น ต้องผ่านอุปสรรคมากมาย

 ทั้งความเจ็บปวดต่างๆกว่าจะประสบความสำเร็จ

ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า

“ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ

เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น

จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่”

**พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว**

เพื่อเป็นข้อคิดในการทำงานนะครับ














ขอบคุณที่มา fb.ชมรมคนรักในหลวง




Create Date : 15 กรกฎาคม 2558
Last Update : 15 กรกฎาคม 2558 16:09:32 น.
Counter : 955 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tangkay
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



(•‿•✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง
มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น
มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น
ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน
ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้
แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร
ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน
อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง
ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน
หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง
คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง
หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ ....
สิบปีผ่านไป.......
อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด
เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน
ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน
ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม
ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข
ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม
อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์
แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน
ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง
ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน
เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน
ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล
แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร
จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ
ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ