"วิธีสร้างความสงบของใจ"

ต้องผ่านขั้นร่างกายให้ได้ก่อน

ถึงค่อยไปสู่ขั้นจิต

เขานิยมกันสมัยนี้เห็นชอบปฏิบัติจิต

 ดูจิตกันเหลือเกินแต่ไม่รู้ว่าดูเพื่ออะไร

 ดูไปแต่ก็มาติดอยู่ที่ร่างกาย

 ยังมากลัวเจ็บ มากลัวตายอยู่

ยังมามีความรักความใคร่

ในร่างกายของตัวเองอยู่

ยังมาทุกข์กับร่างกายอยู่

 ไปดูจิตก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร

ดูไปก็ไม่สามารถที่จะไปทำลายความอยาก

ที่มีภายในจิตใจได้

เพราะมันละเอียดกว่ากันมันลึกกว่ากัน

 เหมือนกับการเรียนหนังสือ

ถ้าเราเรียนระดับประถมนี้

มันอย่าไปเรียนในระดับมัธยมเลย

 เรียนให้จบระดับประถมก่อน

 แล้วค่อยก้าวขึ้นสู่ระดับมัธยม

เพราะความรู้มันต่างระดับกัน

ความสามารถของเรายังไม่อยู่ในระดับนั้น

 ไปโรงเรียนก็เรียนไม่ได้ เรียนก็ไม่ผ่าน

ไปดูจิตก็ยังปล่อยวางร่างกายไม่ได้ก็อย่าไปดูเลย

 ร่างกายมันหยาบมันง่ายกว่าก็ยังปล่อยไม่ได้

 แล้วจะไปปล่อยจิตได้อย่างไร

นี่คือปัญหาของผู้ปฏิบัติ

หรือผู้ศึกษาในสมัยนี้

คือศึกษาปฏิบัติโดยไม่มีครูไม่มีอาจารย์

 ไม่มีขั้นไม่มีตอนกัน ศึกษาไปแล้วก็อ่านไป

 แล้วก็เอาไปคาดคะเน

แล้วก็เอาไปปฏิบัติแบบผิดๆ ถูกๆ

 นั่งสมาธิก็ไม่รู้ว่านั่งเพื่ออะไร นั่งอย่างไร

 คิดว่านั่งหลับตา นั่งหลับตาแล้วก็ดูจิตไป

 แล้วก็เห็นโน่นเห็นนี่ขึ้นมา

 แล้วก็เกิดความสงสัยต่างๆ ขึ้นมา

ว่ามันเป็นอะไร อันนี้ไม่ใช่เป็นการนั่งสมาธิ

 เป็นการนั่งเพื่อสร้างปัญหาให้กับตัวเอง

 การนั่งสมาธินี้เพื่อกำจัดปัญหา

ปัญหาก็คือกิเลสตัณหา

 การจะกำจัดกิเลสตัณหา

 หรือคุมกิเลสตัณหาได้ ก็ต้องนั่งด้วยสติ

 ต้องมีสติ พุทธานุสติก็บริกรรมพุทโธๆ ไป

 อานาปานะสติก็ดูลมหายใจเข้าออกไป

 อย่าไปปล่อยให้ใจคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้

 แล้วผลิตสิ่งนั้นสิ่งนี้มาหลอกใจ

ถ้านั่งแล้วไม่มีสติควบคุมใจ

เดี๋ยวจิตมันก็จะสร้างอะไรต่างๆ ขึ้นมาหลอกจิต

ให้คิดหลงไปว่า เป็นนั่นเป็นนี่ขึ้นมา

การนั่งนี้ต้องการนั่งให้จิตสงบ ให้จิตว่าง

 ให้จิตนิ่ง ให้จิตรวมเป็นหนึ่ง

ให้จิตมีพลังของอุเบกขา คือ นิ่งเฉย

 สักแต่ว่ารู้ ไม่รัก ไม่ชัง ไม่กลัว ไม่หลง

 เพราะนี่คือกำลังของจิตที่เราจะเอาไปใช้

ทำลายกิเลสตัณหาต่อไป.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.....................

ธรรมะบนเขา
วันที่ ๘ มกราคม ๒๕๖๐

"วิธีสร้างความสงบของใจ"








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ