"ความสุขความทุกข์ชั่วคราว"
พระพุทธเจ้าบอกว่าใจนี่แหละเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
สิ่งที่ให้ความสุขความทุกข์มากที่สุดก็คือ ใจของเรา
ความสุขความทุกข์ทางร่างกายนี้
มันน้อยกว่าความสุขความทุกข์ทางใจ
และความสุขความทุกข์ทางร่างกาย
ก็เป็นความสุขความทุกข์ชั่วคราว
เดี๋ยวพอร่างกายตายไปมันก็หมด
แต่ใจเรานี้มันไม่ตาย
ถ้ามันทุกข์มันก็ทุกข์ไปเรื่อยๆ
ถ้ามันสุขมันก็สุขไปเรื่อยๆ
และเหตุที่ทำให้ใจเราทุกข์หรือสุขนี้
ก็เกิดจากกิเลสตันหาของเรานี่เอง
ถ้าเราอยากจะให้ใจเรามีความสุข
เราก็ต้องกำจัดกิเลสตัณหา
เพราะกิเลสเป็นตัวทำให้ใจเราทุกข์กัน
เวลาเราโกรธเราก็ทุกข์แล้ว
เวลาโลภนี้เราก็ทุกข์แล้ว
เวลาโลภก็อยู่ไม่เป็นสุขแล้ว
ต้องดิ้นไปหาสิ่งที่เราอยากได้
ฉะนั้น เราอย่าไปหลงกับกิเลสตัณหา
พยายามมองให้เห็นว่าความโลภ
ความโกรธ ความหลง เป็นเหมือนเชื้อโรค.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
........................
สนทนาธรรมะบนเขา
วันที่ ๓ เมษายน ๒๕๖๐
ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [