"อวิชชาครอบงำ"

ใจของคนที่ไม่มีสมาธิ

มันจะถูกความหลงโมหะอวิชชาครอบงำ

จะให้เห็นกลับตาลปัตร

เห็นสิ่งที่ไม่เที่ยงว่าเที่ยง

 เห็นสิ่งที่เป็นทุกข์ว่าสุข

 เห็นสิ่งที่ไม่ใช่ของเราว่าเป็นของเรา

มันก็เลยเกิดความอยากได้

สิ่งต่างๆ มาครอบครอง

แต่คนที่นั่งสมาธิ

แล้วเวลาจิตออกจากสมาธิใหม่ๆ นี้

มันจะมองเห็นความจริง จะเห็นว่า

ร่างกาย แก่ เจ็บ ตาย เห็นชัดเลย

เห็นทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง

 มีเกิดมีดับ มีได้มีเสีย มีมามีไป

 เวลาได้มาก็สูข เวลาเสียไปก็ทุกข์

 ก็เลยเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องทุกข์

 เพราะทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องมีวันดับ

อย่างที่พระพุทธเจ้าแสดง “อนิจจัง”

ให้กับพระปัญจวัคคีย์ครั้งแรกนี่

๑ ในพระปัญจวัคคีย์ก็เข้าใจเลย อ๋อ

 สิ่งใดมีการเกิดขึ้นมาเป็นธรรมดา

ย่อมมีการดับไปเป็นธรรมดา

 จิตของพระปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ นี้

เขามีสมาธิกันแล้ว

 เพียงแต่ว่าเขามองไม่เป็นเท่านั้นเอง

 เขาไม่มีปัญญาที่จะมองเห็นทุกอย่าง

ว่ามันไม่เที่ยงเป็นทุกข์ไม่มีตัวตน

มีพระพุทธเจ้าทรงฉลาด

ทรงพิจารณาทุกสิ่งทุกอย่าง

ก็เห็นว่ามันไม่เที่ยง

เวลามันไม่เที่ยงเวลามันดับ

มันก็ทำให้เราทุกข์

แล้วมันจะเป็นของเราได้อย่างไร

 เวลามันดับมันก็ไปมันก็จากเราไปแล้ว

 ก็เลยเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้

เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ต้องใช้ปัญญาคอยสอนเตือนใจ

เวลาไปหลงอยากได้อะไร

ให้ถามดูมันเที่ยงไม่เที่ยง

 มันสุขหรือทุกข์กันแน่

มันเป็นของเราไปตลอดหรือเปล่า

 เราไปสั่งมันไปควบคุมบังคับมัน

ให้มันเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ได้หรือเปล่า

 อันนี้ก็เป็นปัญญา อันนี้ไม่มีใครรู้

ปัญญาอันนี้ต้องรอให้พระพุทธเจ้ามาบอก

 ถ้าไม่บอกทุกคนก็จะมองเห็นว่า

ทุกอย่างเที่ยงทุกอย่างเป็นสุข

ลาภยศสรรเสริญนี้เที่ยง

ได้มาแล้วต้องเป็นของเราไปจนวันตาย.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

......................

สนทนาธรรมะบนเขา
วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ