คุณพ่อคุณแม่ที่แวะเวียนไปที่เพจ พี่ปูนปั้น กับ น้องปั้นแป้ง
อาจจะเคยเห็นภาพปูนปั้นนั่งทำการบ้านหน้าตาจริงจั๊งจริงจัง
คงตั้งข้อสงสัยอยู่บ้างว่าบังคับลูกทำการบ้านหรือเปล่า หรือ ไหนว่าไม่เร่งเรียน
ถ้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคยแวะไปบ่อยหน่อย ก็จะพอทราบว่า
เราพูดเสมอว่าเราไม่เน้นให้ลูกไปเรียนพิเศษวิชาการอะไร เราคิดว่า
วัยเด็กจนอนุบาลการได้เล่นและความสนุกคือการเรียนรู้ที่สำคัญ
พอเข้าโรงเรียนเราจึงเลือกโรงเรียนที่ไม่เน้นวิชาการ
แต่เน้นสอนทักษะการใช้ชีวิตไปโรงเรียน
กลับมาบ้านเราจะได้ยินปูนปั้นเล่าว่า วันนี้ เรียนทอดไข่ ทำวุ้น เล่านิทาน เล่นกีฬาพับผ้าปูที่นอน ไปดูใบไม้ เป็นต้น
และนั่นหละที่เราชอบ
แต่ก็ต้องยอมรับว่า
ด้วยการที่เด็กต้องมีการสอบแข่งขัน เข้าโรงเรียนต่างๆในระดับประถม
โรงเรียนอนุบาลแม้จะไม่เน้นวิชาการ
แต่ก็ต้องมีบ้าง
โรงเรียนปูนปั้นก็เช่นกันมีการบ้านให้กลับมาทำเล็กๆน้อยๆ
กลับมาที่แล้วเราบังคับ หรือทำให้ปูนปั้นไม่สนุกกับการทำการบ้านหรือเปล่า?
ตอบได้เลยว่าเมื่อกลับมาถึงบ้านปูนปั้นก็จะชวนปะป๊าหม่ามี๊ มานั่งดูปูนปั้นทำการบ้านเอง
หลายๆครั้งที่การบ้านมีหลายหน้า
(ส่วนใหญ่จะเป็นวันศุกร์อาจจะมีพวกคัดลายมือ + กับพวกเชาว์ที่ปูนปั้นชอบมาก)
ในระหว่างทำเราจะถามปูนปั้นเสมอว่า
พอก่อนได้นะ แบ่งทำวันเสาร์ก็ได้ หรือ ถ้าปูนปั้นเมื่อมือก็พอก่อนนะ
แต่คำตอบมักจะออกมาว่าปูนปั้นอยากทำให้เสร็จ
นั่นคือที่มาที่ได้เห็นรูปปูนปั้นนั่งทำการบ้านเอง แม้หน้าตาจะจริงจัง แต่เขาสนุกกับมัน
ตอนแรกๆปูนปั้นก็เหมือนเด็กทั่วไป
เจอสิ่งที่ไม่ชอบทำเช่นคัดลายมือหรือ ระบายสี ก็จะโยกโย้
แต่สิ่งที่เราพยายามเข้าใจปูนปั้นคือ
- กล้ามเนื้อมือน้อยๆของเขายังไม่แข็งแรงดังนั้นการจับดินสออาจจะทำให้เขาไม่สนุก
- เราไม่มองว่า ทำไมลูกไม่ชอบทำการบ้าน และ เราไม่เครียดเมื่อเห็นเพื่อนๆปูนปั้นทำได้ดีกว่า
- เด็กต้องปรับตัว เราต้องให้เวลา และเด็กแต่ละคนใช้เวลาไม่เท่ากัน
สิ่งที่เราทำกับปูนปั้นสมัยแรกๆคือ
- ตกลงกันว่า ทำให้ดีที่สุด เบื่อเมื่อย เราก็หยุดไปเล่น
- เมื่อเราก็ไม่เครียด เพราะไม่เปรียบเทียบ เราก็เลยไม่พยายามบังคับให้ปูนปั้นทำเกินกว่าที่เขาพร้อม
เพราะเรามีเวลาให้เขาเสมอเมื่อเขาพร้อมจะทำต่อ
- ให้กำลังใจ ในทุกความสำเร็จเล็กๆน้อยๆ ทำตาโตตื่นเต้น บอกให้เขารู้ว่าเรารู้อยู่แล้วว่าเขาทำได้ และเราภูมิใจ
- มีเป้าหมายให้เขาสนุก เช่น ถ้าเสร็จตรงนี้ไปเล่นอะไรกันดี
เมื่อเราทำเช่นนั้น
เขาจึงไม่ได้รู้สึกว่าการบ้านเป็นยาขมและเมื่อถึงวันที่ร่างกายพร้อม บวกกับจิตใจถูกเติมมาตลอด
จู่ๆปูนปั้นก็ ไม่ยอมเลิกทำการบ้าน หากไม่เสร็จ ซะงั้น
ปล.ในรูปจะเห็นว่าหลังทำการบ้านก็เป็นเวลาสนุก
