หากมนุษย์คนหนึ่งสามารถที่จะเลือกสิ่งที่ต้องการเรียนรู้จากจิตสำนึกภายในที่สั่งสมมาตั้งแต่เยาว์วัยเพื่อเลือกเรียนรู้ธรรมแท้ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนไว้ตั้งแต่กาลอันไกล้โพ้นโดยปราศจากความผิดเพี้ยนตามธรรมชาติของการถ่ายทอดจากบุคคลสู่บุคคล ทั้งความเชื่อดั้งเดิมของมนุษย์ทั้งเรื่องผีสางเทวดา เทพเทวาต่างๆ จนเป็นพุทธในแบบปัจจุบัน

   วกเข้ามาเรื่องของฉัน ฉันเกิดมาใจดินแดนที่เรียกว่าดินแดนแห่งพระอรหันต์แถบเทือกเขาภูพานที่อบอวนไปด้วยกลิ่นไอของนิพพานแบบจางๆ ฉันหายใจเข้าออกในสิ่งเหล่านี้จนเข้าไปถึงจิตถึงใจ ผสมผเสกับเรื่องราวความเชื่ออันเปนรากเหง้าของบรรพบุรุษเรื่องผี สาง ผู้วิเศษ และที่สำคัญเรื่องนาค จนกลายเป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ปนกันจนเป็นเรื่องเล่าของชาวพุทธแห่งที่ราบสูงแบบที่เห็นอยู่

    จากความเชื่อที่ฉันสัมผัสได้จากผู้คนรอบข้างทำให้ฉันตั้งใจหาความรู้ทั้งจากตำราและจากคำบอกเล่าจากครูที่สอนวิชาศาสนาในโรงเรียน เบื้องต้นทำให้ชั้นเชื่อว่าพระอรหันต์คือผู้ที่นั้งสมาธิจนได้ฌานพิเศษทั้งหูทิพย์ ตาทิพย์ และสามารถเดินทางได้อย่างรวดเร็วเหนือกว่าคนธรรมดา ทั้งยังหยั่งรู้เรื่องราวอันอัศจรรย์ รู้เรื่องราวอดีตชาติ ได้เห็นสวรรค์ นรก เทวดา พญานาค และบรรลุในสิ่งที่เรียกว่านิพพาน จึงทำให้ฉันเกิดความอยากที่จะรู้จักกับคำว่านิพพาน เพื่อที่ฉันจะได้ฌานพิเศษทั้งหลาย และได้รูเรื่องราวในอดีตชาติ รู้เรื่องผีสางเทวดา พญานาค และดับกรรมอันเป็นบมในชีวิตของฉัน

  ดังนั้นฉันจึงมีโอกาสที่จะเรียนรู้การทำสมาธิตั้งแต่เป็นเด็กมัธยมต้นจากคุณครูสอนศาสนาที่โรงเรียน ที่ท่านสอนเรื่องการสวดมนต์ไหว้พระ และพิธีการอันแสนซับซ้อนสำหรับเด็กอย่างฉัน เมื่อเข้าเรียน ม.ปลายที่โรงเรียนประจำจังหวัด ฉันต้องย้ายไปอยูกับเพื่อนบ้านที่มีบ้านให้ฉันอยู่เดี่ยว ทำให้ฉันมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นอันนี้เป็นข้อดี แต่ขณะเดียวกันฉันก็รู้จักกับคำว่าความต้องการทางเพศที่ทำให้ฉันรู้สึกผิดกับสิ่งนี้เวลาที่มันเกิดขึ้น ฉันจึงพยายามระงับมันด้วยการฝึกสมาธิให้มากขึ้นนานขึ้น อ่านหนังสือเกี่ยวกับวิธีการทำสมาธิจากร้านหนังสือทั้งการศึกษาประวัติพระเกจิแห่งที่ราบสูงมากขึ้น ทำให้ฉันสมาธิในการเรียนทางโลกมากขึ้นแต่ฉันก็ยังคงกดความต้องการทางเพศไว้ให้มากที่สุด 

  เมื่อฉันเข้ามหาวิทยาลัยในกรุงเทพ พลั่วคือเสียงของสติของฉันที่ขาดลง ฉันโดยกิเลสครอบงำจนมิดหัว จนชั้นไม่สามารถนั่งสมาธิได้นานเป็นชั่วโมงๆแลบเดิมได้ ฉันจมลงเรื่อยๆ จนฉันไม่ใส่ใจในการนั่งสมาธิเลย ชีวิตฉันหลงไปกับแสงสี เสียง และเซ็กซ์แบบที่ฉันเห็นคนทั่วไปในกรุงเทพเค้าทำกัน

   เมื่อฉันเริ่มทำงานฉันก็ใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปที่มีฝันอยากมีทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนที่คนอื่นมี ฉันมีความอิจฉาริษยาอยู่ภายใน มีความอยาก มีความรัก มีอกหัก จนครบที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอ แต่ฉันยังมีข้อดีอยู่ในตัวบ้าง จากพื้นฐานของจิตใจ ฉันก็เป็นลูกกตัญญูคนหนึ่ง ฉันไม่โกหกไคร โกรธคนยาก เข้ากับคนอื่นได้ดี

 และในช่วงเวลาของการจมดิ่งของคำว่าสติทางธรรมของฉันไปกับกระแสกิเลสของโลกนั้น ในส่วนหนึ่งของโลกนั้นก็กำลังก่อเกิดปัญญาอีกแบบที่แผ่กระจายอย่างรวดเร็วจนไม่มีไครต้านทานไว้ได้ แล้วฉันจะมาเล่าต่อถึงผลกระทบต่อชีวิตฉันยังไง...จนฉันกล้าบอกทุกคนได้ว่าฉันเห็นธรรมจาก Youtube