Bloggang.com : anthurium : 2009 เมษายน, ญี่ปุ่น

2009 เมษายน, ญี่ปุ่น

Takayama, Gifu

คราวนี้ไปเที่ยวจังหวัด Gifu เมือง Takayama มา และจะเขียนแยกเรื่อง เพื่อให้โหลดได้เร็วขึ้น
ย่อภาพทีละเรื่อง สบายดีค่ะ เล่าง่าย เว้นแต่ถ้าเรื่องสั้นๆ จึงจะรวมกัน

นั่งชมทิวทัศน์ถ่ายภาพสองข้างทางผ่านหน้าต่างรถ เหมือนเดิมๆค่ะ เดี๋ยวนี้ เพื่อนๆเขารู้กันแล้ว ว่าชอบถ่ายภาพ (ซึ่งไม่เก่งสักที) ไม่ค่อยมีใครแซวแล้ว

แถมบางคนยังแอบ snapshot ภาพที่เราไปเล็งๆกล้องตามที่ต่างๆ ระหว่างทริป ส่งมาให้ด้วย

ระหว่างชมภาพสองข้างทาง คุยเรื่อยเปื่อยให้อ่านพลางๆนะ

กิฟุเป็นเมืองอุตสาหกรรมเสื้อผ้าสำเร็จรูป

มีแม่น้ำผ่านสามสาย ชื่อ คิโสะ อิบิ และนางาระ

สินค้าที่มีชื่อของเมืองนี้คือโคม และ ร่ม

และระแวกเมืองนี้มีหมู่บ้านช่างตีดาบด้วยนะ นี่ก็น่าไป ชื่อหมู่บ้าน เซกิ

มีเรื่องน่าสนใจไปดู สำหรับนักท่องเที่ยวอีกอย่างคือประมงพื้นถิ่น ซึ่งอยากไปดูมาก แต่อด เพราะไม่ได้อยู่ในโปรแกรมคราวนี้

เป็นการจับปลากลางคืน จุดไฟไว้ที่หัวเรือ ใช้เชือกผูกคอนกกาน้ำ แล้วปล่อยให้นกไปจับปลามา
เหมือนกับเขาฝึกกันไว้นะ นกได้ปลากลับมาเจ้าของก็รีดปลาออกจากคอเก็บใส่ภาชนะ แล้วปล่อยนกไปจับปลาตัวใหม่มาอีก

นี่ไปค้น youtube มาให้ดู

อันนี้ไม่ค่อยชัดน่ะ แต่เป็นของ Gifu มีของจีนด้วยค่ะ ถ้าอยากดูเพิ่ม ที่ชัดๆ และคุณภาพดีกว่านี้ ค้นคำ
Cormorant Fishing เจอเพียบเลย ของจีนก็มีนะ แต่เขาว่าชาวญี่ปุ่นเป็นต้นคิด

รถนำเที่ยวแวะพักตรงนี้ ลงไปยืดแข้งขาแก้เมื่อย เห็นภูเขาสวยดี อาการป่วยคลั่งทิวเขากำเริบเล็กๆ จัดแจงไปถ่ายรูปเล่น

สักพักคนอื่นๆ มารุมถ่ายรูปคู่กับมุมนี้กันใหญ่ งงน้อยๆ แอบคิดร้ายขำหน่อยๆ ว่า ถ้าป้ายเขียนอะไรตลกๆ (เพราะอ่านไม่ออกนี่นา) เช่นว่า เชิญคนขี้เหร่ถ่ายรูปคู่กับภูเขา อะไรทำนองนี้ จะว่ายังไงกันจ๊ะ

แต่คงเป็นแค่ป้ายบอกชื่อ และระยะ เท่านั้นแหละ

ตรงหน้าร้านขายของที่ระลึก มีน้ำตกไม้ไผ่จำลองสไตล์ยุ่นอยู่ ไปยืนเล็ง ดูเจ้าถิ่นก่อนว่าเขาทำไงกัน เพราะกลัวหน้าแตก เห็นบ้างล้างหน้า บ้างจิบน้ำ (พอเป็นพิธี) เลยลองบ้าง

แล้วเดินทางต่อไปทานกลางวันที่ร้าน มะสึริโนะมะริ (หวังว่าป้ายนั่นคงเขียนอย่างเดียวกันเน้อ )

ขึ้นไปชั้นสองค่ะ

ทานหมูโทปันยากิ กับเทมปุระผัก

อิ่มอร่อยพุงกลมละซี

Matsuri no Mori

ถัดมาทางซ้ายของร้านอาหาร เป็นพิพิธภัณฑ์เสลี่ยง

เมืองนี้มีประเพณี คือในเทศกาลสำคัญ (เทศกาลซันโนมัตสึริ เดือนเมษาฯ กับ ฮาจิมังมัตสึริ เดือนตุลาฯ)

เขาจัดตกแต่งประดับขบวนแห่รถด้วยโคมไฟ กลอง และหุ่นกระบอก

รถหรือเสลี่ยงเหล่านี้ เมื่อเลิกใช้แล้วนำมาเก็บรวมไว้ให้ชมในพิพิธภัณฑ์

พิพิธภัณฑ์ เป็นถ้ำ ลักษณะเหมือนขวดทดลองวิทยาศาสตร์ก้นกลม ที่เคยใช้เรียนตอนเด็กๆ วางแนวนอน ปากขวดเป็นทางเข้า ก้นขวดเป็นที่เก็บสิ่งต่างๆ

หน้าประตูมีกลองขนาดใหญ่ ตั้งอยู่

ด้านขวามือของทางเข้า เป็นร้านขายของที่ระลึก จำพวกหิน เพราะว่าที่ตรงนี้เขาพบหินหลายสี ตามความเชื่อก็ต้องว่า แต่ละสีส่งผลต่อสุขภาพแต่ละอย่างต่างกันไป ความเชื่อนี้บ้านเราก็มีนะ นำหินมาทำเครื่องประดับต่างๆ

แต่ของเขาไม่มีรูปแบบอะไรมาก เจาะร้อยเชือกเฉยๆ ทำสร้อยข้อมือ ตุ้งติ้งโทรศัพท์ ไม่มีความเชื่อเรื่องนี้ จึงเพียงแต่ถ่ายภาพเก็บไว้ดู

อีกอย่างคือเจ้าตุ๊กตานี้ ซึ่งต่อไปเห็นเยอะแยะตลอดเส้นทาง ต้นแบบเป็นตัวแดง สวมเสื้อผ้าดำ แต่เขาก็ทำหลากสีให้เลือกนะ ตามความเชื่อว่า เป็นตุ๊กตาแม่นม มีไว้ที่บ้านเด็กๆจะไม่โยเย

ทางเดินด้านใน (ที่เมื่อกี้ว่าเหมือนคอขวด) ด้านซ้ายนี้เป็นเสลี่ยงเล็กๆ เก็บไว้ในตู้

ขวามือเป็นกลองขนาดต่างๆ

เสลี่ยงขนาดเล็กพวกนี้ ใส่ไว้ในตู้กระจก

ติดสปอร์ทไลท์ไว้ที่มุมในด้านบนตู้

ข้างนอกมีไฟเพดาน รู้สึกยากจัง ถ่ายรูปไม่ค่อยเป็นเลย ไม่รู้จะหลบแสงสะท้อนยังไง

และต้องยืนเอียงข้างกระจก เพื่อไม่ให้เห็นเงาตัวเองสะท้อน

อยากฝีมือเทพฮุ้ย

ภาพปักก็มีค่ะ

เป็นลายสัตว์ในเทพนิยาย

หุ่นกระบอกในตู้ตรงนี้ชอบ

ด้านล่างของตู้เจาะรูไว้

ห้อยเชือกออกมา

ให้เราสอดมือเข้าไปดึงเชือก กระตุก ชักหุ่นเล่นได้ เล่นอยู่ตรงนี้พักหนึ่งเลย สนุกดี

แต่ไม่มีเหยื่อหลงมาถ่ายรูปให้บ้างเลย

สองคนนี้รอรับอยู่ตรงหน้าถ้ำ

โถงข้างในค่อนข้างมืด

ประดับโคมไฟ สลัวๆ อย่างนี้แหละ ตามริมผนัง เดือดร้อนอิชั้นถ่ายรูปลำบากอีกละซี ใช้แฟรชก็โพลน ผลักไปสะท้อนผนังหรือเพดาน ก็เกิดเงาบัง

ยากจริงน๊อ

บ่นแต่ชอบน่ะ ได้ฝึกถ่ายรูปในสถานการณ์แสงที่แตกต่าง

สำหรับเสลี่ยง ขนาดกลางและใหญ่ เขาเก็บไว้ในห้องนี้
พวกขนาดกลาง ตั้งแสดงเฉยๆ

ประดับไฟพอสวยงาม

เพิ่มISOช่วยกล้องหน่อย

อยากให้เห็นว่าแสงสวย แต่สามารถแค่นี้อ่ะค่ะ

อันนี้เสลี่ยงขนาดใหญ่ขึ้นมาหน่อย

ดูภาพมุมกว้างบ้าง

สำหรับเสลี่ยงขนาดใหญ่ จะมีโชว์ แสดงตามเวลา ไล่ไปทีละอัน แต่ละอันติดป้ายเวลาที่จะแสดงแต่ละรอบไว้ด้วย

พอใกล้เวลาแสดงชุดไหน จะมีเสียงเพลงและเปิดไฟเฉพาะจุด เพื่อเตือนให้ไปจับจองที่นั่งชม

อย่างอันนี้แสดงง่ายๆ เป็นหุ่นตีกลอง

เริ่มด้วย หุ่นเขาโค้งเรา แล้วหมุนตัวกลับไป ทำท่าตีกลอง ส่วนเสียงนั้นใช้เปิดประกอบการแสดง ตึงตัง ตังตึง กระหึ่มดี จบเพลงแล้วก็หมุนกลับมาโค้งผู้ชมอีกที

บางชุด นอกจากแสดงที่เสลี่ยงแล้ว ยังฉายตัวหนังสือเล่นกับเพดานด้วย

อันนี้ชุดเพลงขลุ่ย สำเนียงออกไปทางเพลงจีน แต่ก็นะ --วัฒนธรรมเค๊าใกล้กัน

ชุดนี้ไม่ค่อยแน่ใจ มีหุ่นตายายสองคน และดวงอาทิตย์ คล้ายๆแสดงวิถีชีวิตประจำวัน ว่าทำอะไร
มีเทคนิคเพิ่มข้ึนนิดหน่อย คือนอกจากหุ่นหมุนตัวแล้ว ยังเคลื่อนที่เปลี่ยนทิศทางด้วย

ให้ดูชุดนี้เป็นชุดสุดท้ายละกัน เป็นเสลี่ยงที่มีขนาดใหญ่มาก และมีหลายชั้น

ชั้นบนสุด ซึ่งเป็นไฮไลท์ของการแสดง มีลูกท้อและตุ๊กตา โดยตุ๊กตาจะค่อยๆเลื่อนจากด้านใน ออกมาหาลูกท้อเรื่อยๆ

ระหว่างที่เคลื่อนออกมา มีเพลงไพเราะประกอบ

พอเคลื่อนถึงลูกท้อ ลูกท้อก็เปิดออก มีลมพัดพุ่งเศษกระดาษคำทำนาย พ่นโปรยปรายออกมา

ที่เหลือคงเดาได้ ไม่มีภาพต่อ เพราะคนถ่ายภาพวิ่งไปเก็บคำทำนายกับเค๊าด้วยน่ะซี

หาคนอ่านให้ เขาตอบสั้นๆ ว่า good พร้อมยกนิ้วโป้งประกอบคำแปล
นึกในใจว่าก็ต้องแน่อยู่แล้ว คงเขียนคำกลางๆแหละ

ใครเขาจะมาเขียน

-- เซียมซีเสี่ยงรัก ทักทำนายว่า ใบที่เก้านั้นหนา ชีวิตเกิดมา เหมือนฟ้ามืดมน สูญสิ้นความหวัง กระทั่งคนรัก อับจน ขาดชู้ ราหูเข้าดล จำทนเศร้าหมอง มิคลาย --

กันเล่า

ผนังทางออกมีเศษหินประดับ ล้อแสงไฟสวยดีค่ะ

และเขาวางลูกแก้วมูลค่า 35 ล้าน นี้ไว้อำนวยพร ให้ทุกคนได้ลูบก่อนจากพร้อมอธิษฐานขอพร

ขอให้ทุกคนมีความสุข สุขภาพดี มั่งมีทรัพย์ ร่ำรวยมิตรและคนรักนะคะ

เรื่องหน้า ไปเที่ยวจวนผู้ว่า Takayama Jinya

Create Date : 04 สิงหาคม 2552

Last Update : 7 กันยายน 2552 17:15:02 น.

0 comments

Counter : 4413 Pageviews.