|
|
ต้นโพธิ์
ฉากชีวิต
ผมกับต้นโพธิ์ ๑๓ ส.ค.๕๙
เพทาย
บ้านข้างเคียงของผมทางทิศตะวันออก เป็นบ้านสองชั้นธรรมดา ปลูกทีหลังบ้านผมไม่กี่ปี หลังผมเกษียณอายุก็เป็นบ้านเช่า มีต้นโพธิ์สูงใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง ขี้นอยู่ริมรั้ว ชิดกับบ้านผม สูงใหญ่เท่ากับต้นโพธิ์ในวัด คนเช่าบ้านเปิดเป็นร้านอาหารตามสั่ง มีนักศึกษามหาวิทยาลัย ที่ตั้งอยู่ใกล้เคียง มาอุดหนุนคับคั่ง โดยเฉพาะมื้อกลางวัน เขาต้องเสียค่าตัดรานกิ่งก้าน ต้นโพธิ์ต้นนี้ แทบทุกปี เพราะกิ่งก้านสาขา ยื่นออกไปในซอย และรากยื่นเข้ามาในบ้านผม ให้ต้องกวาดใบโพธิ์แห้งเป็นประจำ
ผมเคยคุยกันกับเจ้าของร้านว่า จะทิ้งไว้อย่างนี้หรือ ต้องเสียเงินทุกปี เขาบอกว่าเขาเป็นคนค้าขาย ไม่กล้าตัดหรอก ผมก็มาคิดว่า คนไทยก็เป็นเช่นนี้เอง เหมือนกันหมด นับถือพระรัตนตรัย แต่เพิ่มอะไรต่ออะไร ให้ได้ยินอยู่เสมอ
ผมรู้จักต้นโพธิ์ต้นนี้เป็นอย่างดี เพราะเห็นมาตั้งมันงอกใหม่ ๆ จนสูงประมาณศอกหนึ่ง ผมบอกเจ้าของบ้าน ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก ว่าตัดเสียเถิดอย่าปล่อยให้โตเลยจะตัดลำบาก เขาก็เฉย ๆแล้วตัวเขาก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น เขาแก่กว่าผม ๒-๓ ปี ป่านนี้คงตายไปแล้ว
แต่ต้านโพธิ์ต้นนี้ยังอยู่ และสูงเลยหลังคาบ้านไปแล้ว กิ่งก้านสาขาแผ่ขยายออกไปทุกทิศ
ก่อนที่จะเป็นร้านปัจจุบัน มีผู้เช่าอยู่รายหนึ่ง ท่าทางจะมีอิทธิพลอยู่ เปิดเป็นร้านอาหารเหมือนกัน แต่มีดนตรีแบบ
คาราโอเกะ และเปิดจนดึกมาก ห้องที่ผมนอนอยู่ใกล้บ้านเขาที่สุด จึงต้องทนฟังเสียงร้องเพลงอันผิดเพี้ยน และเบส
ดังกระหึ่มอยู่ทุกคืน โดยไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร ถ้าเป็นเพลงที่ผมร้องได้ ผมก็จะร้องตามเขาไป พอเพลินบ้าง แต่ถ้าเป็นเพลงที่ผมไม่รู้จัก ก็เป็นการทรมานมากกว่าจะหลับตาลงได้
คืนหนึ่งมีเสียงดังโครมคราม และมีคนวิ่งจากกันสาด บ้านนั้นข้ามรั้วสังกะสีบ้านผมเข้ามาหลายคน บางคนปีนรั้วออกไปหน้าบ้าน
บางคนก็ไปแอบอยู่หลังบ้านผม ครั้นมีคนมาเรียกหน้าบ้าน ผมก็เปิดประคูให้ออกไป บางคนก็มีบาดแผลสังกะสีบาดเอาด้วย
เขาว่าเข้าใจผิด ไม่ใช่ตำรวจหรอก ผมจึงถึงบางอ้อ ว่าเขามีคาราโอเกะบังหน้า ที่แท้เป็นบ่อนการพนันนี่เอง
เมื่ออยู่นานเข้า ก็มีผู้มาอยู่เพิ่มขึ้นด้านหลัง และด้านข้างขวาทิศทิศตะวันออก ทั้งสองบ้านทำห้องน้ำแทนรั้วบ้านเลย
บ้านข้างหลังเคยมีน้ำไหลซึมจนมากขึ้นทุกที จึงบอกเจ้าของบ้าน เขา ก็มาโบกปูนให้จนหายสนิท
ตอนนี้บ้านทางซ้ายทิศตะวันตก ซ่อมแซมแบบสร้างใหม่ เสียงการทำงานหลายอย่างรบกวนประสาทมาก เขาซ่อมทุกอย่าง แต่คงรูปแบบเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงแต่สวยขึ้นมาก คงจะเป็นหอพักนักศึกษาแน่
เมื่อผมกลับมาจากโรงพยาบาล หลังไปนอนป่วยอยู่ห้าวันมาถึงบ้าน ได้นั่งมองเห็นต้นโพธิ์ ต้นนี้อยู่ทุกเวลา เมื่อหัดเดินรอบบ้าน ก็เจอโพธิ์ต้นเล็ก งอกอยู่ในท่อระบายน้ำหลายแห่ง ก็ดึงทึ้งไปหลายต้น
แล้วก็นึกถึงความหลังว่า หลายปีมาแล้ว
ข้างหลังบ้านเดิมเป็นบ้านไม้มี ต้นโพธิ์งอกอยู่ต้นหนึ่ง ตรงที่เป็นห้องน้ำ ก่ออิฐโบกปูน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ใช่บ้านของผม มันโตเร็วมากและทิ้งรากเลื้อยลงมาถึงพื้นดิน ผมต้องตัดรากมัน ไม่ให้ถึงดินได้ มันจึง.โตไม่เร็วนัก จนเขาขายต่อ เจ้าชองใหม่เขารื้อหมดแล้วสร้างใหม่เป็นตึก ต้นโพธิ์ต้นนี้จึงหายไปไม่สูงใหญ่เท่าต้น ทางทิศตะวันออกในปัจจุบัน
ผมมองจากที่นั่งในมุมสบายของผม ก็เห็นความเจริญของมันทุกระยะ จนมันโตใหญ่เท่าต้นโพธิ์เอย่างทุกวันนี้ ผมเกิดสงสัยขึ้นมาว่า ถ้ามันอยู่ในที่จำกัดอย่างในกระถาง มันจะโตเท่านี้ไหม
ผมจึงเอาต้นหนึ่งมีรากยาวไปตามท่อ แต่ไม่มีที่มุดลงดิน ใส่กระถางเล็ก ๆตูความเติบโตของมัน ก็อยู่ได้ไม่กี่วันก็เฉาตายไป ผมนึกในใจว่าต้นโพธิ์ก็ตายเหมือนกันแฮะ
ผมก็เอาใหม่เอาต้นทื่โตกว่าเดิม มาปลูกในกระถางที่ใหญ่กว่าเดิม ตั้งแต่ ๖ ส.ค.๕๙ ถึงวันนี้ได้สิบวันกว่าแล้ว โดนฝนทุกวัน คงจะรอด ผมบอกมันว่า สู้ต่อไปนะลูก
ผมจะคอยดูทุกวันส่าผมกับต้นโพธิ์นี้ ใครจะเฉาตายก่อนกัน
##########
๑๖ ส.ค.๕๙
| Create Date : 07 พฤษภาคม 2560 |
| Last Update : 7 พฤษภาคม 2560 5:40:57 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 2306 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: นู๋บี IP: 122.154.193.66 วันที่: 17 ตุลาคม 2564 เวลา:23:35:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [
พูดถึงต้นโพธิ์ หลายคนไม่กล้าตัดจริงเลยครับ...ส่วนเสียงเพลง
จากห้องอาหาร บางแห่งก็ดังเหลือเกิน.. ส่วนใหญ่เสียงเบส
จะดังกระหึ่ม รบกวน..
ส่วนตัวแล้ว อยู่ในชมรมดนตรีเพื่อ ส.ว... ถ้าเพลงไหนไพเราะ
ก็อยากฟัง เพลงสนุกก็สนุกดี... แต่บางเพลง ไม่เอาไหน
ก็ไม่ไหวเหมือนกัน.. เลยต้องทำใจร่ม ๆ เข้าไว้ 555
คณเจียวต้าย เขียนหนังสือได้น่าอ่าน ครับ
ไว้พอมีเวลาว่าง จะแวะเข้ามาอ่านอีก เห็นซ้ายมือ บอกว่า
นักเขียนไส้ไม่แห้ง.. ชักสนใจ... เมื่อก่อนผมยังทึ่ง
นักเขียน บันทัดละ 8 บาท โห..แพงมาก..
ผมเขียนให้เพื่อนอ่าน แถมบังคับเพื่อนกลาย ๆ ครับ หุ หุ