Group Blog
 
All Blogs
 
๕ ธ.ค.๕๙

๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ เป็นปีแรกที่ไม่มีการร้องเพลง สดุดีมหาราชา

และคงจะไม่ได้ยินอีกในปีค่อไป เพราะเป็นเพลงประจำพระองค์ ของในหลวงในพระบรมโกศ รัชกาลที่ ๙

ต่อไปนี้คงไม่มีใครร้องให้ผมฟังอักแล้ว ไม่มีอีกต่อไป

แต่ผมคงไม่มีวันลืมเลือน เรื้องร้องและทำนองเพลงนี้ไว้ในดวงใจนกว่าะตาย


เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ


เบื้องหลังของเพลงสดุดีมหาราชา

============ก่อนจะมาเป็นเพลง..."สดุดีมหาราชา"============

ขอนำเบื้องลึกเบื้องหลัง มาแปะกระทู้
ให้ได้ดูได้อ่านเรื่องดีๆ ซักเรื่องนะครับ

เรื่องดีๆที่ว่า...เป็นเรื่องของคนที่ทำความดี แต่ไม่ต้องการเอ่ยนาม...

(เมื่อชาติที่แล้วคงชอบปิดทองหลังพระ)

หลายๆท่านในที่นี้...หรือ แม้แต่คนไทยทั้งประเทศ คงรู้จัก
และเคยร้องเพลงนี้กันกระหึ่มก้องฟ้าเมืองไทยกันมาแล้วทุกคน

"สดุดีมหาราชา" ครับ...เพลงนี้ แทบจะกลายเป็นเพลงประจำชาติไปแล้ว

ร้องได้แม้แต่เด็กตัวน้อย ไปจนถึง ชราชน...

ก็เลยอยากจะนำเสนอถึงเบื้องลึก เบื้องหลัง ก่อนจะมาเป็นเพลงนี้
ให้ได้ทราบกัน

บางท่านก็คงได้ทราบกันมาเป็นเลาๆ บ้างแล้ว

ความจริงเรื่องนี้ ผมอยากจะเล่าให้ฟังนานแล้ว แต่เจ้าตัวผู้ริเริ่ม
ผู้ได้รับแรงบรรดาลใจ ให้เกิดมีเพลงนี้ขึ้นมา
เค้าไม่ต้องการที่จะเปิดตัว แสดงออกว่า

ที่เกิดเพลงนี้ขึ้นมา เพราะฉันเอง..!

ส่วนใหญ่คนในวงการภาพยนตร์ที่อยู่เบื้องหลัง มักจะมีความคิดกันแบบนี้

ผมเองในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของผู้ที่อยู่เบื้องหลังในวงการภาพยนตร์ไทย
ก็เลยไม่พูดถึง

อ้าว...พูดถึงเพลง แต่ไปพาดพิงถึงภาพยนตร์...ครับ..

ก็เพราะเพลงนี้เกิดจากเป็นเพลงในภาพยนตร์ไทยเรื่องหนึ่ง เมื่อ พ.ศ.2509

"ลมหนาว"
ภาพยนตร์โดยคุณชรินทร์ นันทนาคร นั่นแหละครับตัวต้นเหตุ

เผอิญวันนี้ เรื่องนี้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะชน โดยคุณ "ซูม" ในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ก็เลยเกิดความคิดขึ้นมา
ว่าควรเผยแผ่ให้เป็นที่รู้กัน โดยทั่วไป

เรื่องราวเหล่านี้คุณ ชรินทร์ นันทนาคร เขียนไว้นานแล้ว ในหนังสือที่ระลึก
ของครู "สมาน กาญจนผลิน" แล้วก็หยุดอยู่เพียงแค่นั้น

เมื่อคุณซูมออกมาเผยแพร่ ผมก็เลยถือโอกาส ก็อปมาขยายต่อซะเลย

ขอบคุณครับคุณซูม..!!

จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~
เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:20:26
--------------------------------------------------------------------------------

ความคิดเห็นที่ 1

ผม....(ชรินทร์ นันทนาคร) ทราบข่าวการเสียชีวิตของ "น้าหมาน"
(สมาน กาญจนผลิน) จากคุณเพชรา เชาวราษฎร์ทางโทรศัพท์
ขณะทัวร์คอนเสิร์ตอยู่ที่อเมริกา กลับมาก็ได้ไปแสดงความเสียใจต่อบรรดาทายาทของน้าหมาน และได้รับการขอร้องให้เขียนเล่าถึงเบื้องหลังบท เพลงสำคญที่สุด ที่ชื่อ

"สดุดีมหาราชา"

รับปากแล้วลังเลเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมไม่เคยเอาชื่อของตัวเองเข้าไปผูกพันกับผลงานแต่งเพลง
จนกระทั่งคุณ พูลศรี เจริญพงษ์ ผู้รวบรวมข้อเขียนไว้อาลัยโทรฯ มาบอกว่าให้เขียนเถอะ เพราะความความจริงไม่ใช่เรื่องเสียหาย

ก็ขอย้อนหลังไปเมื่อปี พ.ศ. 2507 ผมมีโอกาสขึ้นไปดูสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ที่บ้านป่าแป๋
ที่มีน้ำพุร้อนสวยที่สุดที่เชียงใหม่ เห็นแม๊วเป๊อะของเต็มกระบุงขึ้นดอยมา
ที่ขอบกระบุงมีธง ภ.ป.ร.ผืนน้อยเสียบอยู่ ถามดูได้ความว่าซื้อมาจากในเมือง อันละ 8 บาท
จะเอาไปติดบูชาที่ประตูบ้านในวันสำคัญ้ของเจ้าพ่อหลวง

ผมมองตามธงผืนนั้นไกลออกไปในระหว่างหุบเขา และจะด้วยอะไรก็ไม่รู้ ผมนึกชื่อขึ้นมาได้ชื่อหนึ่งว่า

"สุดดีมหาราชา"

เก็บชื่อ และคิดว่าจะทำอะไรอยู่ 2 ปีจึงได้ไปพบผู้มีพระคุณท่านหนึ่งซึ่งผมนับถือเสมือน "พ่อ"

ท่านคือ พระยาศรีวิศาลวาจา

กราบเรียนถามท่านว่าถ้าเราจะแต่งเพลงรักและบูชาพระเจ้าอยู่หัว และพระราชินีของเรา โดยใช้ถ้อยคำธรรมดาง่ายๆแบบชาวบ้าน
จะเป็นการมิบังควรหรือเปล่า ท่านบอกเป็นความคิดที่ดีมาก รีบไปทำได้เลย

นักประพันธ์เพลงที่ฝีมือดีมีมากมายในบ้านเรา แต่ผู้ที่จะมาสร้างทำนองเพลงอันสำคัญนี้
คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก "น้าหมาน" หรือคุณสมาน กาญจนผลิน เพราะตลอด 10 ปีที่ผ่าน
เคยบันทึกเสียงเพลงด้วยกันมา ผมทราบดีว่าคนคนนี้ "อัจฉริยะ"

ปัญหาอยู่ที่เนื้อร้อง ผมตรงไปพบ คุณสุรัฐ พุกกะเวส นักประพันธ์เพลงอาวุโส และช่วงนั้น
ท่านเป็นนายกสมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงด้วย ท่านขอเวลา 2 วัน ถึงเวลาไปรับเนื้อเพลงปรากฏว่ายาวมาก
ถ้อยคำส่วนใหญ่จะเป็นราชาศัพท์ ไม่ตรงกับใจที่หวังไว้ ถึงอย่างไรก็ถือว่าได้เริ่มต้นกันแล้ว

คิดอยู่อีกนานว่าจะทำอย่างไร เผอิญได้พบกับคุณ ชาลี อินทรวิจิตร ในร้านอาหาร "สีทันดร"
ผมระบายความในใจและสิ่งที่อยากจะได้ให้เขาฟัง บอกชื่อเพลงให้เขาไปว่า "สดุดีมหาราชา"

รุ่งขึ้นรับชาลีที่บ้านหลังศาลเจ้าแซ่ซิ้ม ธนบุรี ตี 5 ครึ่งบึ่งไปบ้านน้าหมานในซอยข้างวัดเทพธิดาราม
พอเริ่มแต่งเพลง ชาลีเริ่มเกร็ง เนื้อร้องต้องมาก่อนเอาง่ายๆแบบชาวบ้านแต่ประทับใจ ผมบอก...

ชาลีเถียง ....นั่นแหละยากแล้ว

จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~
เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:30:17


ความคิดเห็นที่ 2

ชาลีก็ถามผมขึ้นมาลอยๆว่า....
"เออ ชรินทร์ ถ้าเผอิญในหลวงท่านมาในซอยนี้ แล้วเราไปเจอพระองค์ท่านเราจะทำยังไง"
ผมก็บอกไปว่า "เราคงต้องนั่ง หรือคุกเข่าพนมมือ...ขอเดชะข้าพระพุทธเจ้า....แล้วเรามีอะไรก็กราบบังคมทูลพระองค์ท่าน"

ชาลีรีบเขียนในกระดาษ

....ขอเดชะองค์พระประมุขภูมิพล มิ่งขวัญปวงชนประชาชาติไทย....

เหมือนลมเย็นพัดมาวูบหนึ่ง แล้วก็พาความวิตกกังวลที่สุมอยู่ในหัวใจผมมานานหายไปในพริบตา
ผมดึงเนื้อเพลงบรรทัดนั้นส่งให้น้าหมาน ท่านพรมนิ้วลงบนคีย์เปียโนไล่เสียง ไม่นานเลย
แล้วทำนองเพลงก็หลั่งไหลมา ครั้งเดียวก็ดีเยี่ยม เป็นทำนองที่เราท่านทั้งหลายร้องสดุดีมหาราชาจากวันนั้นถึงวันนี้

ได้บรรทัดแรกมาเราสามคนก็หายจากอาการเกร็ง...ฟ้าดินเป็นใจเราแล้ว
ก็แต่งต่อจนจบท่อน สดุดีมหาราชา...สดุดีมหาราชินี
แล้วชาลีก็พูดขึ้นอีกว่า...ต่อไปนี้เป็นท่อนจบความไพราะทั้งหลายทั้งปวงจะต้องมารวมกันอยู่ที่ตรงนี้....และนี่คือเนื้อเพลง...

...อ่าองค์พระสยมบรมราชันย์ขวัญหล้า...

อ่านบรรทัดที่หนึ่งผมก็นิ่ง ชาลีเขาอ่านสีหน้าผมออกยิ่งกว่าอ่านแบบเรียนเร็ว....ชาลีพูดเสียงดัง...

"กูตามใจมืงมา 8 บรรทัดแล้ว จะแต่งตามใจกูสักบรรทัดไม่เชียวหรือวะ...ชรินทร์"

เออ.... ก็ต้องรีบประนีประนอมขอฟังทำนองจากน้าหมานก่อน ถ้าเพราะก็คงไม่ยาก

น้าหมานอ่านเนื้อแล้วไล่คีย์เปียโน...บอกว่าทำนองจะขาดไป 2 ห้อง ต้องทำสะพานดนตรีลงมารับกับคำร้องท่อนสุดท้าย

...อ่าองค์พระสยม...แล้วท่านก็ดีดให้ฟัง

อีกครั้ง อัจฉริยะชนคนธรรมดาสำแดงฤทธิ์ทางดนตรี ดีดทีเดียวก็ไพเราะจับใจ ท่านผู้อ่านลองร้องดูเถอะครับ...

...อ่าองค์พระสยมบรมราชันย์ขวัญหล้า เปล่งบุญญาสมสง่าบารมี
ผองข้าพระพุทธเจ้า น้อมเกล้าขออัญชุลี สดุดีมหาราชา สดุดี มหาราชินี...

เพลงสดุดีมหาราชาเผยแพร่สู่ประชาชนครั้งแรก โดยบรรจุไว้ในภาพยนตร์เพลงพระราชทาน "ลมหนาว" ที่ผมสร้าง
ฉายที่ศาลาเฉลิมกรุงเมื่อปี 09 เป็นตอนใกล้จบเรื่อง
มีภาพนักโทษการเมือง และพระเอกของเรื่องที่ได้รับพระราชทานอภัยโทษ เนื่องในวันเฉลิมพระชนม์พรรษา
เดินออกจากคุกและพร้อมใจกันก้มกราบระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ

ผู้คนที่เข้ามาดูภาพยนตร์ในรอบแรก ต่างลุกขึ้นยืนถวายความเคารพ คนเฝ้าประตูใหญ่ด้านข้างของเฉลิมกรุงก็เปิดประตู

ผู้คนเข้าใจว่าภาพยนตร์จบแล้ว ต่างก็กรูกันออกไปเต็มถนนเจริญกรุง

ไม่นานก็ได้เรื่อง

ตำรวจพาตัวผมไปที่โรงพักพระราชวังเพราะมีคนไปแจ้งความว่าผมเอาเพลงอะไรก็ไม่รู้มาเปิดแทนเพลงสรรเสริญพระบารมี

จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~
เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:39:15


ความคิดเห็นที่ 3

อธิบายให้ตำรวจฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ ทางโรงก็ไม่กล้าฉายหนัง ผมก็ต้องโทรถึงที่พึ่งของผม

พักใหญ่ที่พึ่งของผมท่านก็มา ตำรวจตั้งแถวกันพรึบพรับทั่วทั้งโรงพักและทุกอย่างก็จบลงด้วยรอยยิ้มและความเข้าใจ

ภาพยนตร์ก็ฉายได้ตามปกติ

จากวันนั้นถึงวันนี้ เพลง "สดุดีมหาราชา" ได้กลายเป็นเพลงของประชาชนคนไทยทั้งประเทศไปแล้ว
ถ้าสวรรค์มีจริง อัจฉริยะชนคนธรรมดา และเป็นคนดีที่พร้อมอย่างน้าหมาน ท่านคงยิ้มอย่างเป็นสุขอยู่บนนั้น.




ครับ...เป็นบันทึกเรื่องราวที่เขียนโดย
คุณชรินทร์ นันทนาคร


ต้นเหตุ...ก่อนจะเป็นเพลง..."สดุดีมหาราชา"


ผมเพียงนำมาเล่าสู่กันฟัง...!!

จากคุณ : ~นายเฉิ่มศักดิ์~
เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 12:42:48

เหตุเกิดเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๙

ผู้เล่านำมาเล่าเมื่อ พ.ศ.๒๕๕๔

ผมเอามาเล่าต่อในอีก ๕ ปีค่อมา พ.ศ.๒๕๕๙

น่ำตาไหลรินออกมาเงียบ ๆ ห้ามไม่หยุดครับ.


Create Date : 06 ธันวาคม 2559
Last Update : 6 ธันวาคม 2559 15:37:55 น. 26 comments
Counter : 2963 Pageviews.

 
ความรู้ใหม่เลยค่ะคุณลุง

หนูเพิ่งรู้... ก่อนจะเป็นเพลง สดุดีมหาราชา

ขอบคุณ คุณลุงค่ะ


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Klaibann Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
ถปรร Photo Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog
Ces Travel Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Travel Blog ดู Blog
เจียวต้าย Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 17 ธันวาคม 2559 เวลา:17:30:02 น.  

 
ชอบครับ เพิ่มทราบความเป็นมาของเพลงสดุดีมหาราชา รู้สึกประทับใจผู้แต่งทั้งเนื้องร้องและทำนอง


โดย: Insignia_Museum วันที่: 22 มกราคม 2560 เวลา:15:30:16 น.  

 
ขอบคุณครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 25 มกราคม 2560 เวลา:15:09:41 น.  

 
สวัสดี ค่ะ คุณเจียวต้าย

ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาอ่านงานเขียน ตะพาบ"หมดไฟ"ของฉัน ดีใจที่ได้อ่านเรื่องราวดี ๆ ที่คุณเจียวต้ายเล่าให้อ่าน ทั้งเรื่องที่มาของ เพลง "สดุดีมหาราช" เป็นความรู้ที่ดีมาก ค่ะ แล้วยังได้ทราบการพัฒนาของสถานีโทรทัศน์ ช่อง 7
ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ คุณเจียวต้าย คุณก็เป็นหนึ่งในการเรียนลัดด้วย ก็รู้จักรสชาติของการเรียน การต้องไปสมัครสอบ ผู้คนล้นหลาม สอบผ่านก็น้อยคน เนาะ รุ่นฉันสมัคร หมื่นคน สอบผ่านได้เพียงพันเศษ ๆ
ปัจจุบัน ตั้งแต่เกษียณปี 51 แล้ว งานอดิเรกของฉัน ก็คล้าย ๆ กับคุณเจียวต้ายค่ะ คือ เขียนหนังสือลงบล็อกแก๊ง สนุกสนานในการเขียนเล่าเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ไปเที่ยวบ้าง ไปงานต่าง ๆ บ้าง จะได้ไม่เป็นโรคความจำเสื่อมไงคะ จะต่างจากคุณ ก็คือ คุณมีแหล่งส่งงานที่ วารสารต่าง ๆ ค่ะ
ขอแสดงความยินดี กับรางวัล "นราธิป" ด้วยค่ะ

หวังว่า จะได้อ่านงานเขียนของคุณอีกนะคะ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:19:47:45 น.  

 
ผมหมดไฟที่จะเขียนเรื่องต่าง ๆ แล้วครับ เพราะไม่สบายเป็นหลายโรคในร่างกายตั้งแต่หัวจดเท้า มีแต่ความทกข์
ผมจึงได้เขียนเล่าเรื่องของผมให้อาจารยอ่านไงครับ
ว่าผมสู้ชีวิตมา ๘๐ กว่าปีแล้ว จนอทบหมดแรงที่จะสู้แล้วครับ
ยังหายใจได้อยู่ ก็ไม่ทราบว่าเป็นบุญ หรือเป็นกรรมครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:17:02:33 น.  

 
ขอบคุณค่ะ

เคยได้ยินมาบ้างแต่ไม่ละเอียดเท่านี้

เรื่องหลานมีอยู่ 1 คนแล้วค่ะ

แต่จะพึ่งพิงได้แค่ไหนคงสุดแต่บุญกรรม

ชีวิตเกิดมามีกรรมเป็นตัวกำหนดนะคะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง หายเจ็บหายไข้ไวๆค่ะ


โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:20:11:49 น.  

 
วันอังคารหน้า หนูจะลงแสตมป์อีก 4 แบบที่เหลือค่ะ

ขอบคุณ คุณลุงค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:20:40:23 น.  

 
สวัสดี ค่ะ คุณ เจียวต้าย

ขอบคุณมาก ค่ะ ที่เข้ามาอ่านงานเขียนของฉัน
อายุ มากขึ้น โรคภัยไข้เจ็บก็ตามมาเป็นเรื่องธรรมดา ค่ะ เราต้องทำใจรับมันให้ได้ค่ะ หมั่นหาหมอตามหมอนัด ออกกำลังกาย ทานยาตามที่หมอสั่ง อย่าไปคิดแต่ว่า ที่มีลมหายใจอยู่ เป็นบุญหรือกรรม อิอิ ถ้าคิดอย่างนั้น ใจเราก็ทุกข์ ค่ะ ทำใจให้สบาย ๆ งานเขียน ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราเพลิดเพลินได้นะคะ ได้พบเพื่อนในบล็อกแก๊ง แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ดังนั้น อย่าเพิ่ง หมดไฟ ในการเขียนค่ะ
หรือ การไปหาเพื่อน ชวนเพื่อนเที่ยวบ้าง พักผ่อนในสถานที่ที่อากาศบริสุทธิ์ พูดคุยกับคนรู้ใจ จะได้สบายใจ ค่ะ
ขอให้สุขภาพ แข็งแรง ๆ นะคะ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:21:29:34 น.  

 
ขอบคุณครับ ผมชอบค้นหาเรื่องในบล็อกที่เขาเสนอทุกวัน
และเรื่องของอาจารย์ ผมก็เห็นบ่อย


โดย: เจียวต้าย วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:11:12:28 น.  

 
เรื่องสุดท้ายนี้นา่เห็นใจมากครับ คงต้องใช้ความอดทนอย่างมาก ที่จะใช้ชีวิตมาจนถึงปัจจุบัน

ผมก็ผ่านเรื่องเหล่านี้มาหลายราย แต่ไม่เจ็บปวดเท่าไร เพราะเป็นการรักเขาข้างเดียว ด้วยฐานะอันต่ำต้อยของตนเองครับ

เขาก็ไปรักคนที่คู่ควรกับเขาเสียก่อนครับ

ผมจึงเชื่อว่า รักคนที่เขารักเราดีกว่าครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:11:18:52 น.  

 
ย่องเข้ามาดูค่ะคุณปู่
ได้ความรู้กลับไปด้วยค่ะ



โดย: AppleWi วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:11:42:06 น.  

 
รัฐบาลประกาศแล้วแล้วเป็น วันหยุดราชการ
วันพ่อแห่งชาติ
วันเฉลิมรัชกาลที่ 9
ยังปฏิบัติกิจได้เช่นเคย


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:11:23:19 น.  

 
ขอบคุณครับ.


โดย: เจียวต้าย วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:15:14:05 น.  

 
รูปเยอะมาก โหลดนานไหมคะ

ขอบคุณค่ะ คุณลุง



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:20:51:35 น.  

 
ผมเจอน่ำท่วมใหญ่ พ.ศ.๒๔๘๕ ายุ ๑๐ ขวบครับ
ย้านชั้นเดียวใต้ถุนสูงไม่มีอะไรเสียหาย
นอกจากถูกขโมยลักคัดกล้วยแก่ไปหนึ่งเครือ

คราวที่โตจแล้วท่วมไม่มาก
ครั้งสุดท้ายสวนอ้อยไม่ท่วมครับ.

โชคดีค่ะที่ไม่มีอะไรเสียหาย หายแค่กล้วย1เครือถือว่าทำบุญนะคะ ^^


โดย: pompomm วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:10:52:54 น.  

 
ได้ความรู้เกี่ยวกับเพลงนี้เพิ่มขึ้นค่ะคุณปู่


ขอบคุณที่แวะไปทักทายปอมนะคะ





โดย: กาปอมซ่า วันที่: 5 มีนาคม 2560 เวลา:17:50:57 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณเจียวต้าย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมฉันที่บล็อก ตะพาบ "แก่แดด" ค่ะ ฉันเห็นด้วย ค่ะที่ คุณเจียวต้ายบอกว่า ผู้ใหญ่มีส่วนทำให้ เด็ก ๆ แก่แดด เกินวัย เพราะผู้ใหญ่มักส่งเสริมให้ลูกหลาน ทำในสิ่งที่เกินวัยของเขา การประกวดในโทรทัศน์รายการต่าง ๆ ก็มีไม่ใช่น้อยเช่นกัน เฮ้อ ! มันคงเป็นไปตามยุคสมัยน่ะนะ

รักษาสุขภาพ ค่ะ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 14 มีนาคม 2560 เวลา:18:36:50 น.  

 
ขอบคุณครับ ของผมก็มีหลานอยู่ที่โคราชคนหนึ่ง เพื่งอายุได้ ๕ ขวบกับ ๔ เดือน ยังไม่แก่แดดครัย



โดย: เจียวต้าย วันที่: 21 มีนาคม 2560 เวลา:16:42:20 น.  

 
พี่น้องบ้าน 29 เราก็คิดถึงคุณลุงเสมอค่ะ



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 31 กรกฎาคม 2560 เวลา:21:07:00 น.  

 
คุณลุงแวะมาลงลายมือหลายบล็อกเลยค่ะ

ตรอกวังหลัง ตอนในหลวง ร.9 ยังอยู่ที่ศิริราช ไปหลายครั้งอยู่ค่ะ ตอนหลังนี้หนูไม่ได้ไปเลย แต่ของกิน ของอร่อยก็ยังเยอะอยู่เหมือนเดิมค่ะ ชอบวิวริมน้ำค่ะ จิบกาแฟไปนั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 2 สิงหาคม 2560 เวลา:16:42:27 น.  

 
ปะป๊าเคยเห็นคุณลุงผ่านรูปหลายครั้งแล้วล่ะค่ะ

หนังสือคุณลุงทุกเล่มก็อวดเค้าเรื่อยค่ะ



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:16:51:54 น.  

 
ผมไปอยู่ที่บ้านพักคนชราตั้งแต่ ๑ ก.ย.๖๐ ไมัมีคอมพ์ใช้เลยครับ


โดย: เจียวต้าย วันที่: 29 ตุลาคม 2560 เวลา:11:00:36 น.  

 
สวัสดีครับ

ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่านบล็อกของผม
เดือนนี้คงจะลงบทกวีเกี่ยวกับสามก๊กประมาณ 10 กว่าบล็อกครับ
ผมเองสนใจสามก๊กแต่อาจไม่ได้ศึกษาลึกซึ้งครับ
ถ้ามีอะไรแนะนำ หรือเพิ่มเติมข้อมูลให้ผมด้วย
จะขอบพระคุณมากเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:10:31:02 น.  

 
ขอบคุณคุณลุงมากครับ
ผมเขียนตามความรู้สึก
อาจไม่ได้ตรงตามเนื้อหาในเรื่องราวสามก๊กทั้งหมดครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:15:52:03 น.  

 
ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับสำหรับความรู้ที่คุณลุงได้มอบให้้้้้้


โดย: สุขสันต์ กลีบจันทร์ IP: 49.49.244.144 วันที่: 31 มีนาคม 2561 เวลา:23:06:03 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณเจียวต้าย

มาส่งความรักและความคิดถึงค่ะ
และได้อ่านที่มาที่ไปของเพลงสดุดีมหาราชา
ขอบคุณค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ


โดย: แอมป์อร (peeamp ) วันที่: 20 มิถุนายน 2561 เวลา:21:22:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เจียวต้าย
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]




เชิญหารายละเอียดได้ ที่หน้าบ้านชานเรือนครับ
Friends' blogs
[Add เจียวต้าย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.