คำพูดการ์ตูนมันฝังหัว
บังเอิญไปเจอกระทู้นึงน่าสนใจดี
"การ์ตูนทำให้คุณเปลี่ยนไปยังไง???"
เลยมานั่งนึกๆดูว่า การ์ตูน ที่อ่านมาตอนเด็กเนี่ย พอโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา มันมีตะกอนหรือความฝังใจอะไรติดมาบ้าง
-ประโยคที่ติดหัวตลอดเวลา
"แค่อยู่อย่างเงียบสงบ และฟังเพลงที่ตัวเองชอบ แค่นี้ก็มีความสุขแล้วละ" โดย Asakura Yo จาก Shaman King
ครับ.... การ์ตูนตอนจบหักมุมเรื่องนี้แหละครับ กลายเป็นหมุดสำคัญของชีวิตผม ผมยังจำวินาทีที่เริ่มพูดออกมาครั้งแรกตอนป.6 ได้อยู่เลย (หมายถึงพูดประโยคนี้นะครับ ไม่ใช่พึ่งพูดเป็น)
ตอนนั้นกำลังเดินเก็บจานมื้อเที่ยงที่รร. โม้กันเรื่องการ์ตูนเนี่ยแหละ "กรูอยากอยู่แบบสบายๆ แล้วฟังเพลงที่ชอบหว่ะ" นับจากนั้นก็ไม่เคยลืม ติดคาสมอง
คงเพราะคาแร็กเตอร์ตัวละคร ที่ดูชิวจนเฉื่อย ใส่หูฟัง รองเท้าแตะ แต่เป็นพระเอก!! ทำให้เด็กน้อยในตอนนั้น คิดว่าชีวิตคงมีแค่นั้น ต้องมีความสุขแน่ๆเลย โอ้ ลั้นลา
(ตามท้องเรื่อง ความจริงกว่าพระเอกพูดมาขนาดนั้นได้ เพราะผ่านการซวยซ้ำซวยซ้อน ตอนเด็กเพื่อนไม่คบ เพราะเป็นลูกคนทรงวิญญาณ มีแต่เพื่อนผีๆ โดนวิญญาณไล่ฆ่า ครอบครัวมีดราม่า พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยง เรียกว่าเป็น เด็กมีปมสัสๆ )
แต่ยิ่งเมื่อผมโตมา กลับยิ่งรู้สึกชื่นชมตัวละครเข้าไปใหญ่ เพราะ?
พอได้สัมผัสโลกแห่งความจริง โลกของการทำงาน พบปัญหาชีวิตร้อยแปด เวลาที่ผมต้องการพัก หนี หรือนอน
คือตอนที่มันเงียบสงบ เหมือนคุณกระโดดมาอยู่อีกโลกนึง ขอเปิดเพลงที่ชอบเบาๆ เป็นซาวด์แทร็ก ชีวิตผมมีความสุขแบบนั้นจริงๆ แบบที่ตัวละครว่า
ปล.เปิดคาราบาวก็ได้ แต่อย่า"บัวลอย" ไม่งั้นจะคึกเกิน
| Create Date : 14 ตุลาคม 2557 |
| Last Update : 14 ตุลาคม 2557 0:15:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 778 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [