"จะงดข้าวเย็นหนึ่งเดือน"
"จะพาหมาไปเดินเล่นทุกวัน"
"จะซิดอัพวันละ 50 ที"
ฯลฯ
คุณได้ทำตามสิ่งนั้นจริงๆกี่ครั้ง หรือกระทั่งคุณได้ลองทำรึยัง?
พอสักพักนึง คุณจะเริ่มรู้สึกว่าไม่ได้ทำตามเป้าหมายที่ตั้งไว้
คุณจะเริ่มตั้งขอแก้ตัวให้กับตัวเอง มันจะพาพร้อมกับข้อแก้ตัวต่างๆเช่น
"แหม่.. ผมก็ทำนู้นทำนี้อยู่นะครับ", "ติดธุระอย่างอื่นอยู่ ไม่ค่อยว่าง"
นานเข้า นานเข้า คุณก็จะลืมสิ่งที่คุณเคยพูดไว้กับตัวเอง ......
แล้วมันทำไมวะ?? มันก็เรื่องปกติไม่ใช่เหรอ??
กุอยากทำแล้วกุเปลี่ยนใจไม่ได้รึไง??
เดี๋ยวฮะ โยม เย็นก่อน..
สิ่งที่ผมต้องการจะชี้ให้เห็นคือ
"ถ้าเราต้องการที่จะทำอะไรสักอย่าง แต่กลับไม่ตั้งใจทำ มันเสียเวลา!!!"
คุณอยากหุ่นดี แต่ออกกำลังกายหรือควบคุมอาหารได้ 3 วันก็ เลิกและ..
สรุป3วันที่ผ่านมา คุณไม่ได้อะไรเลย... นอกจากจะโม้กับชาวบ้านเขาได้หน่อยว่า
"ชั้นก็เคยลดน้ำหนักอยู่นะ แต่มันไม่ยอมลง" (โธ่.. สามวัน...)
ข้อเสียอีกนึงอย่างคือ "คุณจะขาดความเชื่อถือตัวเอง"
พอคุณเริ่มทำบางอย่าง คุณจะดันคิดว่า มันจะล้มเหลวเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา
และพอผ่านสามวันนั้นมา คุณจะคิดว่า"เฮ้อออ เหมือนเดิมอีกและ เลิกดีกว่า.."
แล้วจะแก้ปัญหายังไงฮะ???
มีคนรู้จักเคยบอกว่า "ถ้าคุณทำสิ่งนั้นต่อเนื่องเป็นเวลา 21 วัน มันจะกลายเป็นนิสัยคุณ"
หมายความว่า กุต้องฝืนทำและตั้งใจที่จะทำอย่างต่อเนื่อง
คุณต้องลง App การออกกำลังกาย ลงใน ชีวิตคุณให้ได้ โดยการDownload 21 วัน
คุณต้องมีระเบียบวินัยและความตั้งใจ
เป็นคำที่คนไทยส่วนใหญ่เกลียด "ระเบียบวินัย"และ"ความตั้งใจ"
ระเบียบวินัย
ไม่ต้องอ้างถึงถนนหนทาง กฎหมาย จราจร มนุษย์ป้า ห่าเหวอะไรทั้งนั้น
ระเบียบวินัยในจุดนี้คือ เมิง!! เมิงเท่านั้น!!
ไม่ต้องเรียกร้องวินัยให้กับสังคม
เมิงเรียกร้องระเบียบวินัยให้ตัวเมิงเองเนี่ยแหละ ง่ายสุดและ
ลดน้ำหนักหรือเลิกสูบบุหรี่ ก็เรื่องของเรา ไม่ได้ยืมหรือทำให้คนอื่นลำบากซะหน่อย
พอเจอคนมาแขวะ ว่ากฎเยอะ เรื่องเยอะ หรือเจอพวกมาแซวว่า ทำตามกฎทำให้ดูไม่ค่อยฉลาด
ไม่ต้องเป็นสนใจ คนพวกนี้แหละ ชอบแหกกฎแล้วคิดว่าตัวเองฉลาด ชอบเอาเปรียบชาวบ้านเขา
พอโดนตำรวจจับก็ยัดเงิน แล้วมาเรียกร้องหาความเป็นธรรม (ธรรมพร่องงงเอ็งสิ)
ความตั้งใจ
สังคมไทยนี่ตีหน้าคนที่มีความตั้งใจเนี่ย
= จะต้องไม่มีความสุข ครุ่นคิด หมกมุ่น เครียดดดดด สู้ชีวิต เพื่อครอบครัว เพื่อชาติ
ซึ่งมันมั่วมาก! ตั้งใจ หมกมุ่น ครุ่นคิด เครียด นี่คนละความหมายสุดๆ
พวกเอ็ง มนุษย์สุดขี้เกียจ อย่าเอามารวมกันมั่วๆ
ไม่อยากอยากตั้งใจ กับไม่อยากเครียด มันต่างกันเว้ย!!
ความตั้งใจ = การจดจ่อสิ่งใดสิ่งนั้น เพื่อให้บรรลุแก่เป้าหมาย
ความเครียด = ระบบเตือนภัยของร่างกาย มีสองแบบหลักๆ
1.เครียดทันที เช่น ตกใจ หิวข้าว เสียง อากาศ
2.เครียดเรื้อรัง คือ เครียดทุกวันแต่ไม่สามารถแสดงออกหรือตอนสนองได้
เช่น ที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานโต๊ะติดกันเท้าเหม็นมาก แต่ไม่อาจบอกได้เป็นเวลา 10 ปี
ท้ายสุด
ถ้าคุณมีทั้งสองอย่างนี้ ระเบียบวินัย และ ความตั้งใจ
ผมเชื่อว่าคุณจะได้สร้างนิสัยดีใหม่ๆ ขึ้นกับตัวคุณ
และถ้าคุณสัญญากับตัวเองไว้ คุณจะทำมันจนสำเร็จ
ปล.ได้เขียนลง Blog แล้วโว้ยยย!!
ผมเคยพูดกับตัวเองว่า"จะเขียน Bloggang ทุกๆสองวัน"
จนปัจจุบันเกือบสองอาทิตย์แล้ว ยังไม่รู้จะพิมพ์อะไรลงไป
ข้ออ้างต่างๆก็ผุดขึ้นมา "จัดบ้าน, อ่านหนังสือ, ดูแลหมา, ไปเตะบอล"
เลยต้องมาเริ่มใหม่อีกครั้งเช่นกัน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [