แด่เธอ ผู้เป็นที่รัก 

ฉันบันทึกเรื่องราวทั้งหมด เผื่อว่าวันนึงมันจะจางหายไปตามกาลเวลา

เพราะเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย   คนเลยถามว่าเราเป็นอะไรกัน 

เธอไม่ตอบ จนวันนึง เธอตอบว่าเราเป็นแฟนกัน ... นั่นคงเป็นจุดเริ่มต้นทั้งหมด ของเรื่องราวของเรา 

ฉันค่อยๆเริ่มรักเธอ ไม่รู้ว่ามันเริ่มจากตรงไหน จุดใด 

เธอเริ่มเป็นคนแรกที่ฉันคิดถึง ทั้งตอนตื่นลืมตา จะก่อนนอน อยากคุย อยากเจอหน้า อยากได้ยินเสียง ทุกวัน ทุกวัน 

ปีแรก เราได้ทำงานด้วยกัน ฉันมีความสุข มีความกะตือรือร้นในการทำงานมาก อยากไปทำงานทุกวัน จะได้เจอหน้าเธอ  ไม่ว่างานจะหนักยังไง ฉันดีใจ ที่เราได้เจอกัน เธอทำอาหารให้ทาน มีความสุขจริงๆนะ หรือเวลาทำงานดึกดื่น เธอมาอยู่เป็นเพื่อน คอยกุมมือไว้แบบนี้ ฉันขอบคุณจริงๆ 

ผ่านไปเกือบครบปี ฉันยังมีความสุขกับการกอด การได้เล่าเรื่องราวในแต่ละวัน 

อยู่กับเธอ มีแต่เสียงหัวเราะ ฉันคิดว่าเราจะเป็นแบบนั้นตลอดไป 

แต่ฉันคิดผิด 

เธอคงเริ่มเบื่อกัน เวลาอยู่ทำงานดึก ไม่มีมือของเธอมานั่งกุมเหมือนเดิม ไม่ค่อยมีเสียงหัวเราะจากเธอ 

เธอเริ่มแสวงหาที่จะไปอยู่กับเพื่อนมากกว่าฉัน 

ทีได้แต่รอเธอ รอ รอ รอ 

ทำไมมันทรมานจัง 

ฉันอยากได้เธอคนเก่ากลับคืนมา 

ฉันเริ่มงอแง อยากให้เธอสนใจ 

เมื่อไหร่จะมีเวลาของฉันมั่งหรอ 

ทำไมถึงมีเพื่อนแยอะแบบนั่น 

ไม่ใช่ชั้นหรอ ที่อยู่เวลาเธอไม่สบาย คอยให้กำลังใจเธอ 

เธอรู้ไหม คนคนนี้กำลังหมดแรงไปมากทุกที 

มันเริ่มจะไม่ไหว 

ฉันเริ่มชวนทะเลาะ 

แค่อยากให้เธอมาสนใจ 

ฉันรู้ เธอเบื่อ ฉันก็เบื่อ ไม่ได้อยากให้มาทะเลาะกัน ฉันแค่อยากเป็นอย่างเดิม 

อยากให้เธอดูแลกันเหมือนเดิม 

เธอไม่เคยมีการบอกรัก 

เธอไม่เคยขอความรักจากฉัน 

จนฉันเคยถามตัวเองว่าความรักจากเธอ

คำว่ารักจากเธอ ยังจำเป็นอยู่ไหม 

ที่จริงฉันยังรอ ยังถามตัวเอง เมื่อไหร่ฉันจะได้ฟังคำนั้นจากเธอ เมือ่ไหร่กัน 

คำว่ารัก ที่อยากได้ยิน 

เพราะเธอไม่พูดมันออกมา 

หรือไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นอยู่เลย 

เคยรักฉันบ้างไหมหรอ หรือฉันแค่เป็นตัวคั่นเวลา เท่านั้น 

เราเพิ่งไปเที่ยวพัทยากันมาเมื่ออาทิตยก่อน เวลาผ่านไปเร็วจังเลยเนอะ เวลามีความสุขเนี่ย 

กลับมาฉันยังมีความสุขมาก แม้เราจะไม่ได้เจอกันอีกเกือบ 2 สัปดาห์ เพราะเธอและฉันต้องทำงานชดเชยช่วงที่ลาไป 

เมื่อวาน ฉันกลับเห็นข้อความที่เธอชวนเพื่อนไปเที่ยวต่างประเทศโดยไม่ตั้งใจ 

....

มันหน่วงแหะ 

เธอพร่ำเพ้อ แต่ว่าเธอ เบื่อ เซง เหงา กับเพื่อน ....

ที่ไม่ใช่ฉัน 

ตอนไปเที่ยวกับฉัน กลับมา ก็ยังเหงาหรอ ยังเบื่อหรอ 

เวลาเธอไปเที่ยวกับเพื่อ เธอชอบกินสุราไง ฉันถึงไม่ชอบ 

เคยถามเธอ ว่าเมื่อไหร่เธอจะเลิกได้ 

เลิกสุราได้ 

เมื่อไหร่กัน 

เธอก็หงุดหงิดที่จะตอบ บอกว่าให้ดูแต่ปัจจุบัน 

แล้วคนที่ไม่เคยวางแผนอนาคตไว้เลย จะงดสุราได้ยังไง 

เธอเคยกินสุราจนเลือดออกในกะเพาะ 

รู้ไหมฉันเป็นห่วง 

กินกับเพื่อน มันได้อารมณ์ มันสนุก 

แล้วเวลาเธอป่วย  ใครกันต้องร้องไห้ คอยดูแลเธอ 

เธอคงรักฉันไม่มากพอ ที่จะแคร์ความรู้สึกกัน ก็เท่านั้น 

ตอนนี้ฉันกำลังทำใจให้เข้มแข็ง เพื่อสักวัน ฉันจะเดินออกมาจากเธอ 

ได้อย่างไม่มีน้ำตาอีกต่อไป 

หัดรักตัวเอง ทำเพื่อตัวเอง 

แล้วจงมีความสุขอยู่กับตัวเองให้ได้