ขอยกความดีความชอบให้เพื่อนเลยค่ะ ที่แนะนำเรื่องนี้มาให้อ่าน เพราะฟีน่าแทบไม่อ่านนิยายของสนพ.กรีนมายด์เลย ไม่ใช่สไตล์ของตัวเองสักเท่าไร ถ้าไม่มีคนบอกก็คงข้ามผ่านเลยไปอย่างแน่นอนค่ะ เพื่อนแนะนำมาสักระยะแล้ว แต่ไม่ได้รีบอ่านมากนัก พอรู้สึกว่าเบื่อของเก่าๆ ก็เลยมาลองของใหม่กันดีกว่าเผื่อว่าจะแนวกันสักหน่อย

แท้จริงพล็อตเป็นอะไรที่เห็นกันจนชินตาบนแผงนิยาย คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ความจำเสื่อม ผู้ชายในอดีตที่ใจร้ายกับเธอเสียเหลือเกิน ซึ่งแนวนี้ฟีน่าไม่น่าจะผ่านเลย แต่นักเขียนเลือกที่จะไม่เล่าเรื่องในช่วงพระเอกอยู่ในภาวะน่าตบ แล้วมาเล่าเรื่องหลังจากที่มาพบเจอกันอีกครั้งหนึ่ง ในตอนนี้เขาไม่ใช่ผู้ชายแย่ๆคนนั้นอีกแล้ว แต่เป็นผู้ชายที่สิ้นหวังในการตามหาคนที่เขาเพิ่งรู้ว่ารัก และเมื่อได้โอกาสว่าเธอจำอะไรไม่ได้เลย เขาก็พร้อมจะโกหกบ้าง หลบเลี่ยงความจริงเพื่อทำให้เธอไม่หนีไปอีกครั้ง แต่เธอก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไร ทำไมคนที่รักกันจึงกลับทำให้เธอรู้สึกเกรงๆในบางที ไม่กล้าทำตัวให้สนิทสนมสมกับคนเป็นสามีภรรยากัน แต่ความที่เธอเป็นพวกผู้หญิงแบบที่เกิดมาเป็นแม่และเมียก็เลยพยายามปรับตัว แล้วสิ่งที่เป็นสัจธรรมก็ไม่เคยพ้น ความลับไม่มีบนโลกนี้ เรื่องราวที่เจ็บปวดระหว่างกันก็กลับมา เมื่อเธอจดจำทุกอย่างได้ เธอจะกล้าพอหรือที่จะเชื่อมั่นว่านี้คือรักแท้ แต่เมื่อเธอเองก็แอบรักเขามาตลอดเช่นกัน เธอก็พร้อมจะปล่อยให้ความหลังเป็นแค่ความจำที่ไม่สวยงามนัก เพราะตอนนี้เขาคือสามีที่ดีที่สุด รักเธอที่สุด

ต้องขอบคุณนักเขียนที่เลือกจะเขียนเรื่องราวของนิยายเรื่องนี้ในช่วงนางเอกความจำเสื่อมและพระเอกสำนึกผิดได้แล้วไม่เช่นนั้นนะคะ ฟีน่าก็คงไม่รอดกับเล่มนี้คือกันค่ะ เพราะคุณพระเอกในเล่มนี้ช่วงแรกๆ ของแกเรียกว่าเข้าสูตร ใจร้าย เชื่อทุกคนยกเว้นนางเอก ชอบจังเลยกับการพูดจาประชดประชันเสียดสีนางเอก คือเรียกว่าหาสิ่งที่ทำดีกับนางเอกไม่ได้เลย ทั้งที่ความจริงเขาไม่ได้เกลียดเธอแบบที่ปากบอก แต่รักแค่รู้สึกเสียหน้า เสียความรู้สึกว่าทำไมนางเอกต้องพยายามออกห่างจากเขา ไม่เหมือนกับที่ทำกับคนอื่น ความหึงหวงแบบหน้ามืดตาลาย แกเลยกลายเป็นพระเอกแบบแนวซาตานกันไป ซึ่งเราจะไม่เห็นแบบเต็มๆ หรอกนะคะ เพราะนิยายจะใช้วิธีเล่านิดหน่อยในตอนเริ่มต้นตอนให้พอเข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างกันในช่วงแรกๆ เป็นยังไง และอะไรทำให้นางเอกบอกตัวเองให้ลืมอดีตและพระเอกต้องทำดีไถ่โทษขนาดนี้ เราเลยจะได้รู้จักตัวตนของพระเอกที่อาจจะเอาแต่ใจ เพราะเขามีมาดความเป็นคนมีอำนาจในตัวอยู่แล้ว แต่ก็รักใคร่ทนุถนอมนางเอกมาก ทำแต่สิ่งที่บ่งบอกเลยว่ารักผู้หญิงคนนี้มาก มากจนกลัวว่าอดีตที่เธอลืมไปแล้วอาจเป็นปัจจัยที่ทำให้เธอทิ้งเขาอีกรอบ เราก็เลยไม่เกลียดพระเอกแบบสุดๆ แค่หมั่นไส้เล็กน้อยค่ะ เอาใจช่วยไปอีกต่างหาก เพราะตอนนี้พระเอกจัดไว้ในประเภทผู้ชายที่รักนางเอกที่สุด

แต่นางเอกนี้สมเป็นนางเอกจริงๆ อะไรจะศรีทนได้ขนาดนั้น เป็นนางเอกขนบเก่าแก่ ผู้ต้องก้มหน้าก้มตาอดทนกับความไม่ชอบหน้าของพระเอก กตัญญูรู้คุณคนที่ชุบเลี้ยงมา เขาให้ทำอะไรก็ทำ นางเอกผู้แสนดีมีแต่ในนิยาย แค่อ่านจากฉากย้อนอดีตยังรู้สึกสงสารนางเอกเลย ซึ่งสุดท้ายแล้วมันก็เข้าทำนองว่าคนดี ท้ายที่สุดก็ต้องได้ผลดีมาตอบแทน เพราะเธอกลายเป็นมาคนที่พระเอกรักมาก และอาจจะเพราะนางเอกแอบรักพระเอกขนาดนั้น เธอจึงไม่มาลุกขึ้นทำตัวแก้แค้นพระเอกประเภทว่าทำฉันเจ็บปวดขนาดนั้น เราอยู่ร่วมบ้านเดียวกันไม่ได้ เพราะเธอเป็นคนอ่อนหวาน เมื่อคิดถึงสิ่งต่างๆ ที่ผ่านมาทั้งสองคนก็เสียใจมากพอแล้ว และยังมีลูกสาวด้วยกันอีก เธอจึงยอมรับในการสำนึกผิดของพระเอก ปล่อยให้เป็นแค่เรื่องในวันวาน อาจจะไม่ถึงขนาดที่ว่ายกโทษให้ง่ายๆ ที่แค่บอกว่ารักก็จบแล้ว เพราะมันต้องมีมาดกันบ้าง แต่ก็ไม่น่ารำคาญมาก นางเอกไม่ได้เล่นตัวสุดๆ แค่นี้พระเอกก็แทบจะกระอักเลือดแล้ว

อ่านจบแล้วแนวเนี่ยจัดว่าดีใจมากที่สุดค่ะ เพราะว่าตอนอ่านไปก็ระแวงตัวเองนะคะว่าจะไปเรื่องมากอะไรกับนิยายเขาอีกหรือเปล่า หล่อนยิ่งเป็นคนแบบนั้นอยู่ แต่อ่านจนจบก็ถือว่าถูกใจเลยนะคะ อย่างที่บอกไปแล้วว่าคนเขียนเลือกที่จะไม่ทำร้ายจิตใจคนอ่านที่ขวัญอ่อนง่ายแบบฟีน่า ให้เรามีส่วนร่วมเข้าใจในชะตาชีวิตของคู่นี้ในช่วงพระเอกทำดีไถ่โทษแล้ว เราก็เอาใจช่วยทั้งคู่กันไป ทั้งขำทั้งฉิวพระเอกที่ว่า ตอนแรกก็ไม่รักไม่ดูแล ตอนนี้ต้องมาวิ่งวุ่นปวดหัวปกปิดความไม่ดีของตัวเอง แต่ก็เห็นมุมน่ารักๆ ของพระเอก ที่เขาสงวนไว้ให้เมียรักคนนี้เท่านั้น ภายนอกเขาคือคนที่ดุ เย็นชา ทรงอำนาจชนิดที่เคยทำให้นางเอกขวัญกระเจิงมาแล้ว แต่นางเอกจำไม่ได้แล้ว เขาก็ตามน้ำ เราสองคนรักกัน รักกันมากด้วย เขาอาจจะเป็นต้นเหตุให้เธอหนีไปจนความจำเสื่อม แต่ในเมื่อจำไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดถึง ตอนนี้อยู่ในช่วงชดเชยเวลาที่หายไป พระเอกเลยเป็นคนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเขาอบอุ่นมากๆ จนบางทีออกจะร้อนเกินไปด้วยซ้ำ ถ้าลงว่ารักใครจะหมดหัวใจแบบนี้ ผู้ชายแบบนี้เหมาะกับการเป็นหัวหน้าครอบครัว เขาดูแลภรรยาและลูกได้ดีที่สุด สำหรับเขาไม่ปรารถนาอะไรมากไปกว่าครอบครัวอีกแล้ว แต่อ่านไป เจอความร้ายของพระเอกไป คะแนนด้านดีของเขาก็มีโดนหักทิ้งไปบ้าง แต่ก็มาตีตื้นกลับไปอยู่ในระดับที่จัดว่าอยู่ในข่ายดีเมื่อเจอช่วงที่เขาเอาใจใส่นางเอกนี้ละคะ

เนื้อเรื่องไม่ขมปี๋ ออกจะน่ารักนิดๆ ยกเว้นช่วงต้นของแต่ละตอนที่เล่าย้อนความจะชิงชังพระเอกสักนิดนะคะ ถือว่าเป็นรสชาติของนิยายกันไป เพราะถ้าไม่เป็นแบบนั้น ก็จะไม่รู้ว่าอะไรจะทำให้นางเอกหนีจากชีวิตพระเอกได้แบบรันทดใจมาก สงสารนางเอกเลยที่บอกตัวว่าลืมทุกอย่างให้หมด อย่าไปจำความร้ายกาจของพระเอกอีกต่อไป แล้วเธอก็ทำได้ เพราะความจำเสื่อมไปเลย เป็นฉากที่สงสารนางเอกมาก ตรงนี้ก็คงต้องบอกว่านิยายเขียนมาได้ค่อนข้างดีทีเดียวเลยค่ะ

แต่มันก็มีอะไรที่สะดุดใจอยู่บ้าง เพราะเมื่อไม่ได้เล่าเนื้อเรื่องจากในอดีตมากนัก ทำให้เรื่องราวของตัวละครที่เป็นนางอิจฉาเต็มขั้วคนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้างอาจจะไม่เด่นชัด แม้จะในเรื่องจะบอกแต่ก็ออกจะยังไม่ทำให้เข้าใจมากเท่าไร แล้วคนสมรู้ร่วมคิดเป็นยังไงบ้าง ซ้ำตอนจบของเรื่องก็ดูจะชวนให้งงว่าอ้าวจบแล้วหรือ ไปขึ้นตอนพิเศษที่ไม่น่ามาทำเป็นแค่ตอนพิเศษเลย น่าจะเขียนให้ตัวละครนี้มีเล่มของตัวเองไปเลย เพราะตั้งแต่อ่านก็รู้สึกว่าตัวละครนี้สำคัญมาก แล้วจะได้คนรักเป็นแบบไหน พอมาอยู่ในส่วนของตอนพิเศษทำให้มันขาดๆ ไปมาก ทั้งความสัมพันธ์ของตัวละครที่เป็นคนรักของผู้ช่วยนางเอกที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวของพระเอกนางเอกว่ามาจากไหน มีที่มาที่ไปยังไง ออกจะรวบรัดตัดความเกินไป แต่คนเขียนอาจจะไม่มีพล็อตสำหรับคู่นี้แบบยาวนักก็เลยจับมาลงในตอนพิเศษก็ว่าได้ แต่เรารู้สึกเสียดายนะคะ

หากนิยายเรื่องนี้ ไม่มีความคาดหวังอะไรมากมายนักตอนที่หยิบมาอ่าน ถึงแม้ว่าเพื่อนจะแนะนำ แต่ก็พอรู้ทางนิยายเขา พอจะรู้พล็อตคร่าวๆ ก็ยังหวั่นใจตัวเองว่าฉันจะผ่านไหม แต่อ่านแล้วผ่านค่ะ สนุกน่าลองอ่านเลยทีเดียว เป็นนิยายที่ไม่เคยผ่านหูผ่านตาสำหรับนามปากกานี้มาก่อน อ่านงานของนักเขียนเป็นเล่มแรกถือว่าถูกใจมากเลยค่ะ จี๊ดใจนิดๆ ไม่ถึงกับเสียน้ำตาเป็นปี๊บๆ เอาใจช่วยพระเอกในเวลาเดียวกับที่แค้นใจในความร้ายของเขาที่ขนาดมาไม่มาก ยังเกิดภาวะเคืองใจย้อนหลัง สงสารนางเอกว่าไปทำกรรมอะไรไว้ แต่คนดีก็ต้องได้ดีแน่นอน ส่วนบทบาทของลูกสาว ฟีน่าชอบที่ไม่ได้มีมากจนกลายเป็นว่าตกลงเขารักลูกหรือรักเมียกันแน่ ลูกสาวมาเป็นระยะๆ ที่เป็นตัวเชื่อมให้นางเอกไม่อาจถอยหลังจากพระเอกได้ อยากจะโดดหนีแค่ไหนต้องท่องไว้ว่าเพื่อลูก ใครเบื่อนิยายเก่าๆ ที่ไม่รู้จะอ่านอะไรดีก็ลองหามาอ่านดูนะคะ แต่ลักษณะรูปเล่มอาจจะหายากสักหน่อย แต่ก็น่าจะมีตามร้านหนังสือทั่วไป เพราะออกมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่ถ้าใครชอบอีบุ๊คส์ก็เชิญค่ะ ฟีน่าก็อ่านในแบบของอีบุ๊คส์เหมือนกันค่ะ สะดวกดี เรื่องนี้เหมาะกับคนที่ไม่ชอบหวานจัดหรือขมจัดนะคะ กลางๆ อ่านได้ และไม่คิดว่าจะอ่านแล้วติด เผลอแป๊บเดียวลุ้นจนวางหนังสือไม่ลงเลยค่ะ อยากให้ทุกอย่างลงเอยด้วยดี เพราะรอยรักของสองคนนี้สลักอยู่ในใจมานานแล้ว แค่อีกคนขี้เก๊กไปนิด อีกคนก็เจียมตัวไปหน่อย พระพรหมท่านเลยต้องหาวิธีมาพิสูจน์รักแบบนี้ค่ะ