สำหรับสมองที่ออกจะไม่ค่อยได้ใช้งานเท่าไหร่ การบันทึกก็คงทำได้เพียงเขียนเป็นไดอารี่ประจำวันกันไป ที่ไม่ได้ใช้งานก็ไม่เชิง หมายถึงใช้งานเพียงบางส่วน แต่ก็ดีนะที่อยู่ในสภาพนี้ เพราะจะได้รู้ว่า คนที่ทำงานใช้แต่แรงกาย หรือใช้สมองส่วนการเคลื่อนไหวมากหน่อยเนี่ย .. ผลจะเป็นอย่างไร ทั้งต่อแนวทางการดำเนินชีวิตและความรู้สึกนึกคิด แต่คงพอคร่าวๆเพราะพื้นฐานเป็นมาไม่ได้เหมือนกันซะทีเดียว
แล้วการเขียนไดอารี่ ว่า วันวันทำอะไรไปบ้าง ก็คงไม่ได้มีความน่าสนใจอะไร และไม่คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปในการมานั่งอ่าน .. แม้แต่ตัวเอง ถ้าย้อนกลับมาอ่าน คงอ่านแค่แรกๆแล้วก็เลิกอ่าน .. ใช่ เราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน การจะอ่านอะไรสักอย่าง ก็เลือกที่มันคุ้มกับเวลาที่เสียไปเช่นกัน
ว่าแต่..วันนี้จะเขียนอะไรดีล่ะ
อยากรู้เหมือนกันนะ ว่า การที่เราบันทึกลงบนเว็บ ในคอมพิวเตอร์หรือบนมือถือ แบบนี้ แล้วหากว่า สักวันหนึ่ง เวลาผ่านไป เกิดภาวะสงคราม เกิดภาวะดับไปของสังคม เมื่อมีการเกิดใหม่ของสังคมที่เคยพินาศไป พร้อมกับพื้นที่เก็บข้อมูล เราจะยังหาประวัติศาสตร์มาอ่านย้อนหลังได้อย่างทุกวันนี้ไหม ฮาร์ดดิสก์ของเซิร์ฟเวอร์ต่างๆที่เราฝากเรื่องราวกันเอาไว้มากมายเนี่ย หากมันถูกถล่มด้วยสงครามขึ้นมาเนี่ย .. จะมีอะไรให้อ่านเหมือนที่เราเคยได้อ่านบนศิลาจารึกไหม เหมือนตอนพม่าบุกไทย เผาทำลายทุกอย่างไปวอด ตำราประวัติ บันทึกเก่าๆก็สูญหายไป สงสัยเมืองไทยเราต้องเอามั่งแล้วมั้ง .. เก็บแคปซูลประวัติไว้ใต้ดิน .. ด้วยวัสดุที่คงทนถาวรและไม่ต้องขึ้นกับไฟฟ้าหรือคอมพิวเตอร์ เอาแบบเดียวกับบันทึกบนหินนั่นเลยทีเดียวเชียว ทำลายไม่ได้
เอ้อ นะ .. น่าทำเอาไว้เหมือนกัน .. แม้แต่ส่วนตัวเรากันเองเนี่ย ..
บางทีการบันทึกใส่สมุด ใส่กระดาษที่มีความเสถียร แล้วเก็บไว้ในไหในตุ่ม เอาฝังดินเมื่อรู้ว่า จะเกิดหายนะ ฝังไว้ทัน จะได้เก็บไว้ยันรุ่นถัดๆไปหลายๆร้อยปีพันปี บางทีอาจมีประโยชน์ ก็ได้นิ
พล่ามแค่นี้ก่อนละกันนะ
Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2559 |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2559 22:46:57 น. |
|
1 comments
|
Counter : 414 Pageviews. |
|
|