มิถุนายน 2557

1
2
3
4
5
6
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
22
23
24
25
27
28
29
30
 
 
All Blog
Alone in Singapore : ตอน 4 เดิน Chinatown งงๆ แล้วหลงจนเจอ Merlion
สวัสดีค่ะ มาเขียนต่อแล้ว ^^ มาเดินทางไปพร้อมกันนะค่ะ 

:: ALONE IN SINGAPORE ::  

หลังจากเก็บของเรียบร้อย โทรบอกแม่ และ จัดการเรื่องซิมโทรศัพท์แล้ว 
สิ่งที่ต่อไปที่ต้องทำคือหาของกิน เพราะว่าหลังจากกินมาม่า ที่อร่อยโพดๆ ไปตอนสิบโมง
ถึงตอนนี้ ประมาณบ่ายสี่ก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย ฮาาาา 

ปกติเวลาเที่ยวก็ไม่คิดอะไรมากค่ะ กินอะไรก็กิน
แต่หลังจากอ่าน ฮ่องกงกึ่งสำเร็จรูปแล้ว เลยคิดว่า มันน่าจะมีอะไรสนุกๆ นิดๆ หน่อยๆ มากวนประสาทตัวเองบ้าง
เลยตัดสินใจว่า การมาเที่ยวรอบนี้ แต่ละมื้อต้องกินอาหารไม่ซ้ำกัน 
ถามว่าโจทย์นี้ยากมั้ย ฮ่าๆๆ ถ้าที่สิงคโปร์บอกเลยว่าไม่ยากกกกกกก
ของกินเยอะมากกกกกกกกกกก อร่อยถูกปากดีมากกกกกกก 

แล้วมื้อแรกที่สิงคโปร์ ตั๊กก็ยังนึกไม่ออกหรอกค่ะว่าจะกินอะไร 
ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ แถวๆ Chinatown จะมี Food Court ที่ชื่อว่า Maxwell Food Court 
ที่จะมีอาหารหลากหลายให้เลือก  คือร้านเยอะมาก ฮ่าๆๆ ถึงอาหารจะซ้ำกันหลายร้านก็เถอะ 
โจทย์ยากมาแล้ว ที่เนปาลคือไม่มีอะไรจะกิน พอมาสิงคโปร์ไม่รู้จะกินอะไรดี 555++
คือโลกมันก็เป็นอย่างงี้ ใช่มั้ย 

แล้วสายตาสั้นๆ ก็เหลือบไปเห็นข้าวมันไก่ เทียนเทียน 
ได้ข่าวว่าดัง แถมคนน้อยด้วย งั้นไปต่อแถวเลยแล้วกัน 
แต่มาวันแรกก็โชว์เอ๋อเลยค่ะ เราก็ต่อแถวตรงหน้าร้าน
แล้วเห็นคนอื่นๆ เขาถือกระดาษขาวๆ กัน เอ๊ะ ... นั่นอะไร 
ตอนนั้นเริ่มรู้สึกชีวิตไม่ปลอดภัย ฉันต้องทำอะไรก่อนซื้อมั้ยอ่ะะ 
เลยออกจากแถวมาตั้งหลัก แอบดูชาวบ้านเขาเวลามาซื้อ
ก็เลยพบว่า แถวรับอาหารกับแถวสั่งอาหารแล้วจ่ายเงินมันคนละแถวกัน 
พอหายเอ๋อก็เลยได้ข้าวจานนี้มา 



รสชาติก็พอไหวค่ะ ไก่นุ่มดี แต่ติดใจน้ำจิ้มมากๆ อยากขอเพิ่ม แซ่บอีหลีเด้อ 
ส่วนน้ำซุป ตั๊กว่ามันยังไม่ใช่อ่ะ มันขาดอะไรไปนะ ..... (ห้ามตอบว่าความอร่อยนะค่ะ ฮ่าๆๆ)

พอกินอิ่มแล้วก็ไม่มีที่ไป ถามว่าทำการบบ้านมามั้ย เรื่องที่เที่ยว ทำมาค่ะ ฮ่าๆๆ 
แต่ทว่า คือก็ไม่ได้เจาะจงอะไรมาก คิดอะไรออกก็ไป ไอ้แผนที่วางไว้ทีแรกโยนทิ้งไปเลย 
นั่งนึกสักพัก เลยตัดสินใจว่า ออกไปเดินเล่นแถวๆ นี้ก็แล้วกัน ไหนๆ ก็ไม่มีเวลาเท่าไร 

จากนั้นก็นึกได้ค่ะ ว่าอยากไป Singapore City Gallery จำได้ว่าเคยอ่านรีวิวแล้วมันอยู่แถวนี้ 
เลยควักหนังสือคู่มือมาอ่าน ฮ่าๆๆ แล้วจากนั้นก็เดินตามไป 
ถามว่าเดินตามแผนที่มั้ย เปล่าค่ะ เดินตามถนน แล้วแกรจะไปหนายยยยยย
แล้วก็โผล่ไปไหนไม่รู้ ที่มีตึกสวยๆ เยอะเลย (แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา)
เดินไปสักพัก เอ๋า ... วนกลับมาที่เดิม .... == 

เอาไงเอากัน เดินมันแถว Chinatown นี่แหล่ะ 
แล้วตรงข้าม Maxwell Food Court มันก็คือ วัดพระเขี้ยวแก้ว ทีแรกวางแผนว่าจะมาที่นี่ในวัดถัดไป 
แต่คือสถานที่แลนด์มาร์คใน Chinatown มันอยู่ใกล้กันมากค่ะ 
เราสามารถเดินไปเรื่อยๆ แล้วเจอที่เที่ยวแบบไม่ทันตั้งตัวได้ (มีแต่แกมั้ยที่เป็นแบบนี้) 



เจอตรงหน้า ใหญ่มหึมามากค่ะ  ต้องเดินข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อถ่ายภาพให้หมดในรูปเดียว 
ยอมรับเลยว่า วัดเขาสวยงามมาก ^^ 
แล้วก็เป็นเอกลักษณ์สุดๆ ค่ะ โดดเด่นเป็นสง่าท่ามกลางตึกที่แวดล้อมอยู่เลย 



เนื่องจากกลัวว่าประชาชีจะกล่าวหาว่าตั๊กเป็นพวกไม่มีแผน 
เพราะฉะนั้นวันนี้เราจึงเลือกเดินผ่านแล้วถ่ายรูป == จากนั้นก็เดินย่ำต่อไป 
และแล้วก็เจอวัด Sri Mariamman Temple แบบไม่คาดคิด -*- 
555 +++ ที่คิดตอนนั้นคือ ทำไมมันอยู่ใกล้กันขนาดนี้ 
ไอ้เราดูแผนที่มาซะดิบดี ก่อนมาเพราะว่ากลัวหลง แต่นี่คือ ถ้าหลง ก็ไม่ต้องไปไหนแล้ว



อีกมุมหน้าตรงค่ะ และตามแผนของเรา จะเข้าพรุ่งนี้ 
เพราะฉะนั้น วันนี้ เดินเลยไปก่อนเนาะ 



เดินมาสักพักก็เจอ Jamea Mosque สวยดีค่ะ 
แต่ตามคอนเซ็ปต้องเดินผ่านไปก่อน พรุ่งนี้เจอกัน -*-

ตามถนนที่เดิน ส่วนใหญ่บ้านก็จะเป็นลักษณะประมาณนี้ค่ะ
เป็นเอกลักษณ์สวยดี ถ้าไม่ติดว่ารถจอดเยอะ คงได้ถ่ายรูปกันสนุกเลย 



ตามตรอก ซอกซอย ที่ Chinatown เต็มไปด้วยบ้านเรือนสีสันสวย ๆ
แล้วก็ร้านอาหารที่ตั๊กทำได้แค่เดินผ่านค่ะ ไม่มีเงินกิน 555 ++



ถ้าจะหาของฝากไป ฝากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เมืองไทย
บอกเลยว่าที่ Chinatown มีให้เลือกเยอะมากค่ะ 
หรือถ้าไม่อยากซื้ออะไร ไปเดินเก็บบรรยากาศก็สนุกไปอีกแบบค่ะ
ตั๊กว่ามันตื่นตาตื่นใจดีนะ คือมันก็ไม่ได้แปลกอะไรมาก
แต่เราไม่เคยเห็น มันเลยรู้สึกตื่นเต้น 



สิ่งที่ชอบมากๆ ที่สิงคโปร์คือ เวลาข้ามถนนค่ะ ถ้าเราข้ามตรงทางม้าลาย
เราจะหญ่ายยยยยมากกกก ถึงรถมาไว ก็เบรคให้เราแทบหัวทิ่ม 555++
แต่ก็ไม่เคยทำขนาดนั้นหรอกค่ะ คือกฏหมายเขาจะเคร่งแค่ไหน 
แต่เราก็ไม่กล้าทะเล่อทะล่าข้ามไป ก็มีการมองซ้ายมองขวา 
บางทีถ้ารถมา จนเขาจะเลี้ยวแล้วเราก็หยุดรอ ให้รถไปก่อน 
แต่ถ้าเราเริ่มข้ามถนนก่อน รถหยุดให้ทุกคันค่ะ ชอบมากจริงๆ อยากให้บ้านเราเป็นแบบนี้บ้าง 



พอเดิน Chinatown แถวๆ ที่พักจนพอแล้ว 
เหลือบดูนาฬิกา เหลือเวลาอีกนานโขอยู่กว่าจะมืด 
ก็เลยตัดสินใจว่า ไป Marina Bay วันนี้เลยแล้วกัน ไหนๆ ก้ไหนๆ (เที่ยวตามใจฉันสุดๆ)

จัดแจงกลับห้องไปแบกขาตั้งกล้อง แล้วก็ไม่ลืมขอแผนที่ ที่ที่พักมาด้วย 
เขามีแจกฟรี (จริงๆ อยากได้ตั้งแต่ที่สนามบินแต่หาไม่เจอ)

อย่างที่บอกว่าการเดินทางที่สิงคโปร์สะดวกสบายมากๆ ค่ะ 
เราสามารถขึ้น MRT ไปได้แทบทุกที่ (แต่ก็มีหลงนะค่ะ)

แล้วการไปหา Merlion ครั้งแรกของตั๊ก มีเหรอจะไม่หลง 
เนื่องจากเป็นโรคบ้าหอบฟาง มีทุกอย่างยกเว้นของที่จำเป็นจริงๆ 
นางก็จัดแจงเอาหนังสือไว้ในสุด จำไว้แค่ว่าจะไปลง MRT สถานีไหน 
พอไปถึงสถานีไม่ยอมล้วงเอาหนังสือออกมาดูเพราะขี้เกียจ  555++ 
แล้วก็ออกทางออกผิดทางค่ะ TT งมๆ อยู่ที่ Raffle Place MRT
(วันหลังมาถึงนึกได้ ออกผิดฝั่งก็เดินกลับไปอีกฝั่งสิ) 

มองเห็นตึกเรืออยู่ลิบๆ ประหนึ่งมองเห็นดาวแต่คว้าไม่ได้ 
ตอนนั้นถามตัวเองว่า จะเดินไปทางไหนหว้าาาาาา .... 
เลยตัดสินใจ เดินข้ามถนนไปพร้อมผู้คนอีกหลายร้อย 
เขาไปไหน เราไปด้วย แต่คือ ทำไมตึกเรือมันยังห่างจากเราเท่าเดิม 
แล้วต้องเดินไปทางไหน แต่นาทีนั้น ไหนๆ ก็ไหนๆ เดินต่อ 

ไปเรื่อยๆ เอ่า มาเจอ St.Andrew's Cathedral (อีกที่ที่ตั้งใจว่าจะไป) 
คือมันบังเอิญเกินไปมั้ย จากนั้นก็เดินไปเรื่อยๆ ทีแรกกะจะหาทางเข้าโบสถ์ 
แต่ๆๆๆๆ ต้องไปหา Merlion ก่อนเลยทิ้งโบสถ์ไว้ข้างหลัง 

ตึกเรืออยู่ตรงนั้น แต่ทำไมมันดูไกล๊ไกลลลลล ... 
เดินมาสักพัก โอ้วววววว มาเจอหนุ่มๆ สิงคโปร์กำลังเตะบอลกันกลางสนาม
พร้อมด้วยอนุสาวรีย์บางอย่างอยู่ข้างหลัง 
กิสสสสสส ใกล้จะถึง Merlion Park แล้ว ตอนเดินผ่านสนามบอลก็พยายามเดินไวๆ 
มโนไปว่าตัวเองเป็นนนางเอกละครนะะค่ะ กลัวว่าจะมีพระเอกเตะบอลมาโดน
แต่จากที่สังเกต เขาเตะหนีไปฝั่งอื่นหมดเลยนะค่ะ คือไม่แน่ใจว่าต้องพิจารณาตัวเองมั้ย 

หลังจากการเดินที่ค่อนข้าง งงๆ เราก็มาถึงแว้ววววว Esplanade Park
คนที่นี่ ดูเหมือนเขาจะชอบออกกำลังกายมากๆ เลยค่ะ
โดยเฉพาะ การวิ่ง เช้า สาย บ่ายเย็น เห็นคนมาวิ่งตลอดๆ เลย  



ก็บรรยากาศดีขนาดนี้ ถ้ามาวิ่งก็คงลืมเหนื่อยไปเลยค่ะ  


หลังจากตามหาอยู่นาน ในที่สุดก็ได้เจอ 
อย่างน้อยก็เอากลับไปบอก พ่อแม่พี่น้องได้ ว่า มาถึงสิงคโปร์แล้ว ฮ่าๆๆ



การมานั่งเล่นริมอ่าวมาริน่า มันคือความผ่อนคลายของชีวิตมากๆ ค่ะ 
บรรยากาศดีๆ ลมเย็นๆ เสียงคลื่นเอื่อยๆ คือ มันมีความสุขมากนะ 
ถ้าเราพอใจ เรื่องแค่นี้มันก็เป็นความสุขได้ 



มีบางคนบอกว่า ประเทศนี้ มีแต่ของที่มนุษย์สร้างขึ้นมาทั้งนั้น เป็นเหมือนของที่มันปลอมๆ 
แต่ตั๊กว่า คนที่นี่เขาทำสิ่งที่ถูกแล้วหล่ะ เราไม่มีก็ใช่ว่า จะมีไม่ได้ 
การพัฒนาเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่ว่า เริ่มต้นมีทรัพยากรน้อยเลย 
ไม่มีก็หาเพิ่ม พัฒนาเพิ่ม สร้างจุดเด่นขึ้นมา  



อาจารย์ของตั๊กเคยบอกว่า มันไม่มีหรอกคำว่าดีที่สุด เพราะเราควรจะดีขึ้นเรื่อยๆ ในทุกๆ วัน
แล้วสิงคโปร์ก็ทำให้ตั๊กมองเห็นคำพูดของอาจารย์ได้ชัดยิ่งขึ้น  ^^ 
กำ เริ่มมีสาระ เปลี่ยนโหมดก่อนนะคะ 5555 




ตั๊กไม่รู้ว่า วันนี้มันวันอะไร คนที่ Marina Bay เยอะมากกกกก TT 
คนประมาณพันกว่าเลยมั้ย (ไม่น่าเว่อร์ไปเนาะ ) ก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ค่ะ 



แล้วอยู่ๆ มีคุณลุง ระบุวัญชาติไม่ได้เดินมาทักแล้วถามว่า เขาจะแสดง Light Show ตอนไหน
ฮ่าๆๆ สารภาพจากใจ หนูม่ายรู้ เลยตอบไปว่า I don't Know 
แต่คุณลุงดันได้ยินว่า Not Showแล้วเดินหนีไปแบบไร้เยื่อใย 
ด้วยความรู้สึกผิด ตั๊กเลยเปิดหนังสือดู แล้วเขาก็บอกกว่า มีแสดงตอน สองทุ่มกว่าๆ 

ภารกิจต่อไปคือ เดินตามหาคุณลุงครับ 55555++ 
โอ้ยชีวิต พยายามมาก หาสักพักก็เจอ เลยไปบอกว่า มันเริ่มเท่านี้ๆ เท่านี้ นะ คุณลุงบอก Thank You โอเค ภารกิจจบแล้ว



ตั๊กนั่งปลงชีวิตอยู่สักพักค่ะ เพราะคนเยอะมากๆ เลย
จะถ่ายรูปคือไม่มีที่ตั้งขาตั้งกล้องเลยสักที่ เลยตัดสินใจ นั่งกินลมชมวิว 
ใจร่มๆ บรรยากาศดี ๆ มองซ้ายมองขวา เขามากันเป็นคู่บ้าง กลุ่มบ้าง ....
กำลังจะเหงา แต่ Light Show ดันมาซะก่อน ฮ่าๆๆ ไม่ได้เหงาเลย 

แต่มัวแต่ดูค่ะ เลยเก็บภาพมาได้แค่นี้ 



พอ Light Show เสร็จก่อนกลับก็พบทางสว่าง ว่ามีจุดที่น่าจะยืนถ่ายภาพได้
กางขาตั้งกล้อง ทำทุกอย่างเรียบร้อย ก็มีกลุ่มคุณลุงคุณป้า (อีกแล้ว) มาขอให้ถ่ายรูปให้ ^^
ระบุสัญชาติไม่ได้อีกตามเคย 
พอถ่ายเสร็จ คุณลุงก็เอากล้องมาจ่อหน้าตั๊กทำท่าจะถ่ายรูป ฮ่าๆ 
แล้วก็หัวเราะกัน ...... ง่ะ ทำอะไรไม่ได้เลยต้องขำตาม แบ้วก็แยกย้ายกันไป 
รูปสุดท้ายก่อนกลับที่พักค่ะ 



ขากลับก็มีเรื่องฮาอีก คือไม่อยากกลับทางเดิม
เลยเปลี่ยนเส้นเดิน ปรากฏว่าหลง โอ้ยยยยย ... ณ ตอนนั้นคือสามทุ่มมืดๆ
สิงคโปร์เป็นประเทศที่ได้ชื่อว่าความปลอดภัยสูงมาก แต่ก็แอบกลัวค่ะ ผู้หญิงคนเดียว 

แถมตามทาง ตรงป้ายรถเมลล์มีป้ายโฆษณา เกี่ยวกับว่า เราทุกคนหยุดอาชญากรรมได้ 555 
หลอนมั้ยหล่ะ ทีนี้ รีบเดินจ้ำๆๆๆๆ แต่เหมือนยิ่งเดินเร็วก็ยิ่งช้าลง อารมณ์แบบไวกว่านี้ได้มะ 
แล้วตามทางคือร้างผู้คนมากๆ พวกพี่เลิกวิ่งเลิกทำงานกันเเล้วเรอะ

จนกระทั่งเดินไปเรื่อยๆ เจอเหยื่อ ... เอ้ย เพื่อนร่วมทาง 
คือเขาเดินนำหน้าตั๊กประมาณ 100 เมตร ไอ้เราก็เดินตาม จากการสังเกต เป็นฝรั่งถือขาตั้งกล้อง
โป๊ะเช๊ะ พี่แกจะไป MRT แน่ๆ ฮ่าๆๆๆ เดินตามอย่างไว 
สักพักเดินมาเรื่อยๆ ... กรี๊ดกร๊าดเจอ MRT จริงๆ เขียนตัวอย่างใหญ่ว่า City Hall รอดแล้วววววว
ก็ขึ้น MRT ถึงที่พักโดยสวัสดิภาพค่ะ แถมคืนแรกได้นอนคนเดียว เพราะเพื่อนร่วมห้องหายไปไหนไม่รู้
ทิ้งกระเป๋าลากสีชมพูไว้ให้ดูต่างหน้าซะงั้น 

เดี๋ยว Blog ถัดไป จะพาไปเที่ยว Botanic Garden ค่ะ อย่าลืมมาอ่านกันนะ ^^

:: แวะผ่านไปผ่านมาทักทายกันได้นะคะ :: 



Create Date : 19 มิถุนายน 2557
Last Update : 19 มิถุนายน 2557 0:23:01 น.
Counter : 1222 Pageviews.

13 comments
  
เจิมๆๆๆ
ข้าวมันไก่สิงคโปร์
เป็นอะไรที่ชอบมากๆค่ะ
อยากไปๆเยือนสิงคโปร์
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 มิถุนายน 2557 เวลา:0:56:28 น.
  
ตามมาเที่ยวค่ะ คราวก่อนไปเที่ยวกับเพื่อนบล๊อกหนุ่ม บอกว่า สิงโตไม่พ่นน้ำ รอตั้งนานก็ไม่พ่น มาบ้านนี้สิงโตพ่นน้ำด้วย ^^
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 19 มิถุนายน 2557 เวลา:13:29:09 น.
  
ตามมาเที่ยวต่อค่ะ
เคยไปชิมข้าวมันไก่เจ้านี้ ...เราว่ามันก็โอเคนะ แต่เราชอบของบ้านเรามากกว่าค่ะ (ทั้งราคาและรสชาติ)

โดย: จิตหลอน วันที่: 19 มิถุนายน 2557 เวลา:14:15:03 น.
  
ตามมาเที่ยวต่อค่ะน้องตั๊ก
ข้าวมันไก่ลองทานแล้วก็งั้น ๆ น่าจะดังตาม
กระแสมากกว่า หรือแล้วแต่คนชอบก็ไม่รู้นะ
ชอบเรื่องการข้ามถนนเหมือนกันเลยค่ะ เราจะหญ่ายยย...
เดินแล้ววนกลับมาที่เดิมก็เจอมาอีกเหมือนกันค่ะ
แต่มีหลายที่ที่น้องตั๊กถ่ายภาพมายังไม่เคยไปเลยค่ะ
โดย: AppleWi วันที่: 19 มิถุนายน 2557 เวลา:15:35:12 น.
  
ที่ Food Center @Siam Paragon
มีข้าวมันไก่ S'Pore style ขาย
เพราะเป็นเจ้าของเป็นสิงคโปร์
ข่าวว่างั้น


Nepster Travel Blog

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 20 มิถุนายน 2557 เวลา:8:50:59 น.
  
ตามมาเที่ยวสิงคโปรค่า

กำลังอยากหม่ำข้าวมันไก่สิงคโปรอยู่เบย
โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน วันที่: 20 มิถุนายน 2557 เวลา:13:11:57 น.
  
สิงค์โปร์ยามค่ำคืนสวยมากเลย
อยากกินข้าวมันไก่ด้วย ชอบมากกก
ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกจ้า

โดย: mambymam วันที่: 20 มิถุนายน 2557 เวลา:16:06:32 น.
  
แวะมาทักทายและเที่ยวสิงค์โปร์ด้วย
ไม่ได้ไปหลายปีเหมือนกันนะที่นี่
เห็นบล๊อกนี้แล้ว ชักอยากไปแล้วยสิ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ
โดย: wicsir วันที่: 20 มิถุนายน 2557 เวลา:16:12:20 น.
  
ขอบคุณฮับ ที่แวะไปอ่านไปทักทาย

สิงคโปร์ดูปลอดภัยดีนะ นั่ง MRT เป็นก็เที่ยวไปเยอะแล้ว
เคยไปกับเพื่อนเมื่อหลายปีก่อน เห็นสั่งข้าวมันไก่มาด้วยความที่ไม่รู้
ดันไปบอกว่า ที่เมืองไทยก็มี ทำไมไม่หาอะไรที่แปลกกว่านี้กิน
โดนว่ากลับเลย ว่ามันเป็นอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ต่างหาก ฮ่าๆ

โดย: wachi (กาบริเอล ) วันที่: 20 มิถุนายน 2557 เวลา:16:23:44 น.
  
กินเหมือนเราเลยค่ะ
โดย: cyberlifenlearn วันที่: 21 มิถุนายน 2557 เวลา:11:37:01 น.
  
หิวๆๆๆ
แวะมาสั่ง Chicken rice อีกรอบ ค่ะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 มิถุนายน 2557 เวลา:14:33:57 น.
  
ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ
ชอบที่นี่เพราะสะอาด ต้นไม้เยอะ
ไปครั้งแรกเมื่อยี่สิบปีก่อนมั๊ง จำได้ว่าฮ่องกงแบงค์อยู่แถวนั้น
และตอนนี้ก็ยังอยู่ที่เดิม อิอิ...
โดย: เนินน้ำ วันที่: 25 มิถุนายน 2557 เวลา:7:57:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nepster
Location :
นครราชสีมา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะค่ะ :)

เจ้าของบ้านชื่อตั๊กแตนค่ะ
เป็นคนชอบการเดินทาง ชอบอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือเกี่ยวกับบันทึกการเดินทาง ชอบถ่ายรูป แล้วก็ชอบเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยด้วยค่ะ

มีความฝัน อยากไปเที่ยวรอบโลก อยากมีหนังสือบันทึกการเดินทางของตัวเองสักเล่ม
แล้วก็อยากพูดได้หลายๆ ภาษา ฮ่าๆ จริงๆ อยากเป็นล่าม หรือไม่ก็นักแปล สนใจภาษาต่างประเทศค่ะ หุหุ

ตอนนี้ Bloggang เป็นเหมือนบ้านไปแล้ว
เพราะทำให้ตั๊กแตนได้มีโอกาสแบ่งปันข้อความกับเพื่อนๆ
และยังทำให้รู้จักเพื่อนใหม่ และได้ความรู้มากมายด้วยค่ะ

ถ้าแวะผ่านมาก็ทิ้งข้อความทักทายกันไว้ได้นะค่ะ :)
New Comments