มีพี่คนหนึ่งเคยบอกว่าการที่เราได้มาเจอกันได้ ต้องอาศัยหลายอย่างเลยนะ ต้องมีวาสนาต่อกัน ต้องเคยร่วมบุญร่วมกรรมมาด้วยกันบางคนเค้าอยากรู้จักเรา แต่เราดันไม่อยากรู้จักซะงั้น (อันนี้เราไม่เคยแฮะ)หรือว่าบางคนเราอยากรู้จักเค้า แต่เค้าเกลียดเรา (555 อันนี้เยอะ) บางคนอยากรู้จักกันและกันแต่ไม่กล้าพอ ลักษณะที่สามนี่เราว่าเกิดขึ้นบ่อย

เพื่อนเราคนหนึ่งรู้จักและอยู่กลุ่มเดียวกันตอนเรียนปริญญาโท นางแอบชอบอาจารย์คนนึงมากคือเพื่อนทุกคนในชั้นรู้ทุกคนอ่ะ ว่ามันชอบอาจารย์คนนี้ มันก็ทำการแอดเฟสบุ๊คไปปรากฏว่าอาจารย์ไม่รับจ้า เลยลองให้เพื่อนๆคนอื่นแอดไปบ้าง เอ้าเค้าดันรับหมดทุกคนเลยอ่ะสรุปว่าเพื่อนทุกคนในคลาสเป็นเพื่อนในเฟสกับอาจารย์คนนี้หมด ยกเว้นมัน 55555555555555555มีอยู่ครั้งหนึ่ง ช่วงนั้นไอติมกูลิโกะกำลังป็อปมาก ไม่รู้มันคิดยังไงไปซื้อไอติมกูลิโกะจะเอาไปให้อาจารย์ พอไปซื้อมาความกล้าก็หายไป จึงต้องกึ่งขอร้องกึ่งบังคับให้เพื่อนไปด้วยขึ้นลิฟท์ไปจนถึงภาควิชา กดกริ่งเรียบร้อย กำลังมีคนมาเปิด ความกล้าดันหายไปทิ้งเพื่อนไว้กับำอคิมกูลิโกะแล้ววิ่งหนีลงบันไดไปเลย ไอ้เพื่อนก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องยื่นไอติมให้กับคนมาเปืดประตูแล้วบอกว่าฝากให้อาจารย์คนนั้น 555555555

เวลาผ่านไปโดนที่เพื่อนคนนี้ไม่ได้ทำอะไรให้เค้ารับรู้เลยว่าชอบเวลาเดินผ่านเค้าก็เขิน หมุนตัวเป็นเกลียวโปเต้จนชะตาฟ้าลิขิตให้อาจารย์คนนั้นต้องมาร่วมงานกับอาจารย์ที่ปรึกษาของเราเองเค้าก็จะไปมาหาสู่กันบ่อยๆ ร่วมงานกันบ่อยๆ จนเราได้สัมผัสอาจารย์คนนี้พบว่าเค้าเป็นคนที่น่ารักนะ แต่เป็นคนขี้อาย แต่จริงๆแล้วอินเนอร์เป็นคนตลกอ่ะ แค่เค้าชอบทำหน้าเฉยๆไม่แสดงความรู้สึกคือเค้าคงเป็นคนขี้อายมากจนแสดงออกเป็นความเก็กแทน ก็ร่วมงานกันมาเรื่อยๆพยายามชงให้เพื่อนเรื่อยๆแต่เค้าก็นิ่งไปทุกทีอาจเป็นเพราะตอนนั้นยังไม่สนิทมากด้วย จนเมื่อเดือนที่แล้วแลปเราจะไปเที่ยวหัวหินกัน เรามารู้วันสุดท้ายพอดี ว่าอาจารย์คนนี้จะไปด้วยซึ่งก่อนหน้าที่เราจะไปไม่กี่วัน อีเพื่อนคนนี้ก็ดันไลน์หาเราแบบจริงจังว่าต่อไปนี้มันจะตัดใจแล้วขอร้องว่าต่อแต่นี้เป็นต้นไป อย่าชงให้อีกนะ เพราะมันกลัวว่าถ้าเค้าไม่เอามันมันจะอาย แล้วกลัวว่าเค้าจะหาว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีด้วยอ่ะ เราก็เคารพการตัดสินใจของเพื่อนตอนไปหัวหินเราเลยไม่พูดอะไรที่เป็นการแซวหรือชงอีกเลย จนมาวันสุดท้ายก่อนกลับก็ไปกินข้าวกัน แล้วอาจารย์เค้าก็ถ่านรูปแล้วแท็กเราในเฟสเราก็เลพูดขึ้นมาว่าอาจารย์แท็กหนูแบบนี้ ต้องมีคนอิจฉาบ้างแหละเค้าก็ทำหน้าอึ้งไป แล้วถามว่าใครอ่ะ เราเลยบอกว่า พอดีเค้าตัดใจไปละถ้าเค้ายังไม่ตัดใจก็จะบอกอยู่หรอกนะ

ความพีคเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เราได้ไปช่วยงานเอกสารของการทำกิจกรรมกลุ่มงานหนึ่งที่อาจารย์เราจัดขึ้น ซึ่งทีมงานก็เป็นคนที่คุ้นเคยกันนี่แหละรวมไปถึงอาจารย์คนนั้นด้วย เราก็ถ่ายรูปตอนเค้าทำกิจกรรมส่งไปให้เพื่อนดูเพราะเราเห็นแล้วว่าเค้าเป็นคนน่ารักจริงๆ ก็อยากจะให้เพื่อนได้อ่ะเพื่อนที่ว่าจะตัดใจ กรรไกรเสือกไม่คมจ้า คุยไปคุยมาสรุปคือมันตัดใจไม่ได้เลยแต่กลัวมากว่าถ้าเริ่มจีบเค้าก่อน เค้าจะหาว่าไม่ดีงี้งั้น มันก็มีตอนนึงเราซึ่งเป็นคนทำเอกสาร ต้องขออีเมล์จากทีมงาน อาจารย์คนนี้นั่งข้างๆเราพอดีแล้วหันมาถามว่า จะเอาแต่อีเมล์เหรอ อยากใส่เบอร์โทรลงไปด้วยอ่ะ เค้าคงอยากกวนตีนแหละพอสบโอกาสเราก็เลนแซวไปว่า ที่ว่าอยากให้เบอร์โทรนี่อยากมีคนโทรหาเหรอมีคนเค้าอยากโทรหาจริงๆนะ ให้เบอร์ไปได้ป่ะ เค้าก็ทำหน้าอึ้งๆแล้วตอบว่าก็ให้ไปดิ่ เรากับพี่อีกคนเลยพูดกันว่า อ่ะ นี่พูดแล้วนะ ทรณีนี่นี้เป็นพยานนะ แล้วเราก็ย้ำอีกว่านี่ให้แล้วแน่นะ ถือว่าขออนุญาตถูกต้องตามกฏหมายแล้วนะ นางก็เลยถามว่าให้ใครอ่ะ แล้วก็เดินทิ้งเราไปเลย เราก็เลยไลน์คุยกับเพื่อนซึ่งเพื่อนมีความลำไยมากอีดอก กลัวนั่นนี่นู่น อะไรก็ไม่รู้จนสุดท้ายมันสารภาพว่ามันเคยปเสิร์จเจอไลน์ไอดีของเค้าแล้ว โดยไปตามดูจากไอจีรีเสิร์จเกท แต่ไม่กล้าแอดไปเพราะอาย โอ้โห มึงน่ากลัวมากอ่ะ เราก็เลยบอกมันว่าถ้าจะเอารูปให้เค้าดูได้มั้ยว่าเราชงให้คนนี้อยู่ ตอนแรกดพื่อนก็คิดว่าจะดีไหมเราก็เลยบอกว่าให้ปืดจ็อบวันนี้ไปเลย คำตอบมีแค่สองอย่างคือเยสกับโนนางก็เลยตกลงว่างั้นให้เค้าดูรูปในเฟสบุ๊คไปเลย ภาพตัดกลับมาที่กู โอ้โหใจเต้นหัวใจจะวาย อีดอกกกกกก ทำไมตอนกูจะหาผัวไม่ทำได้แบบนี้บ้างวะที่เรื่องแบบนี้ละสาระแนดีเชียว พอได้รับการอนุญาตแบบนั้นเราก็ทำเป็นชวนคุยนั่นนี่ แล้วแอบเอารูปเพื่อนในเฟสให้เค้าดูถามว่าอาจารย์เคยเห็นคนนี้มั้ยคะ เคาก็ทำหน้านิ่งๆบอกว่าเคยเราก็เลยบอกว่าคนนี้แหละค่ะที่เค้าชอบอ่ะ โอเคมั้ย สนใจป่าวเค้าก็บอกกับเราว่านี่นักเรียน นักเรียน เราก็เลยบอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย เพื่อนหนูเป็นคนดีแล้วก็ไม่ทำงานด้วยกันซะหน่อย แล้วเลยถามว่าทำไมเค้าแอดเฟสบุ๊คมาแล้วอาจารย์ไม่รับอ่ะค่ะ เค้าก็บอกว่าจำไม่ได้นะ ว่าเคยแอดมาแล้วเปิดเพื่อนที่ค้างอยู่ให้เราดู เราบอกว่าไม่มีหรอกค่ะเค้าเห็นอาจารย์ไม่รับแอดเค้าเลยลบคำขอไปแล้ว งั้นหนูให้เค้าแอดมาใหม่นะคะ เค้าก็เออมาเราก็รีบไลน์ไปหาเพื่อนรัวๆว่ามึงแอดเค้าไปเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวนี้ อิดอกด้วยความพิรี้พิไรของนาง นางก็ถามกลับมาว่า ทำไมอ่ะ เกิดไรขึ้นเราจึงเล่าเรื่องอย่างสังเขป นางก็แอดไป ปรากฎว่าจังหวะที่นางแอดมาเค้ากำลังโดนเรียกออกไปเต้น โว้ยยยยยย นางก็ไลน์มาโวยวายกับเราว่าทำไมเค้าไม่รับอ่ะ เราก็บอกรอแปปนึง พอหันไปเค้ากดรับพอดี นี่เลยบอกเพื่อน มึงรักกูให้มากๆนะ กูทำเพื่อมึงเยอะเหลือเกิน อิดอก ต่อไปนี้จัดการเองค่ะกูขอตัวไปหาผัวบ้าง จบ แยก !!!