เรื่องสั้น 10 นาที # 001 : "ลมหายใจ...อะไรหว่า" + บันทึกเบื้องหลัง
นี่คือเรื่องสั้น 10 นาทีตามกฎของ Writing Bursts (รู้สึกว่าจริงๆแล้วจะเรียกกันอย่างอื่น แต่ขอเรียกแบบนี้แล้วกัน มันเท่ดี) คือการเขียนอะไรสักอย่างในระยะสั้นๆ เป็นเหมือน "แบบฝึกหัดสำหรับการกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ในการเขียน" หาใช่การเขียนเอาโล่แต่อย่างใด... โดยมีกฎดังนี้

1. ต้องเขียนภายในเวลาที่กำหนด ได้เท่าไหนก็เท่านั้น ในที่นี้คือกำหนดไว้ 10 นาที

2. เขียนโดยไม่ได้กำหนดพล็อตขึ้นมาก่อน อาจมีแค่คอนเซ็ปท์ (อย่างเช่น เรื่องลึกลับ, ยามเช้า, กาแฟดำ เป็นต้น) หรือถ้อยคำที่ถูกเลือกมาอย่างสุ่มๆ แต่ไม่มีการกำหนดอะไรล่วงหน้า เมื่อเวลาเริ่มนับถอยหลัง จะเขียนไปโดยไม่สนใจสำนวนหรืออะไรทั้งสิ้น ทั้งหมดล้วนออกมาจากความรู้สึกและอารมณ์ และความคิดสร้างสรรค์ในการด้นสดอย่างเดียว เขียนจนกว่าเวลาจะหมด

3. ไม่มีการเกลา ยกเว้นตรวจคำผิด ประโยคเริ่มต้นถูกเขียนออกมาเป็นอย่างไรก็เป็นไปตามนั้น ไม่มีเขียนเพิ่มเติมหรือตัดแต่งแต่อย่างใด ประมาณว่า "เอาวะ จะห่วยจะดีก็เขียนๆแล้วโชว์มันไปเลย!!"



"ลมหายใจ...อะไรหว่า"
คอนเซ็ปท์ :เรื่องลึกลับ


หัวใจผมเต้นระทึก ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น มีเสียงลายหายใจอันเย็นยะเยียบอยู่ด้านข้างผม มันคอยเป่าลดติ่งหูของผมเบาๆ สันหลังของผมเสียววาบ ไม่กล้าหันไปดูว่ามันคืออะไรกันแน่

เย็น... ลมหายใจนั่นเย็น ไม่ใช่แอร์ ไม่ใช่พัดลม ไม่ใช่อะไรที่ธรรมดาแบบนั้น ไม่ใช่คน ไม่ใช่หมา ถ้าเป็นสองอย่างหลัง น่าจะมีลมหายใจอุ่นสิ แต่นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงเย็นยะเยือกได้ขนาดนี้ ผมรู้สึกได้ว่า จะต้องเป็นตัวตนที่...

หายตายเถอะ แค่คิดก็อยากจะบ้าตายอยู่แล้ว ผมมีตัวเลือกอยู่กี่ตัวเลือกกัน จะวิ่งหนีไปจากตรงนี้? จะเป็นไปได้ไงเล่า ตอนนี้ผมกำลังนอนอยู่นะ นอนหงายเลยด้วย จะลุกขึ้นพรวดเลยเหรอ แล้ว... ถ้าลุกขึ้นแล้วจะทำไงต่อล่ะ มีอะไรรับประกันว่าไอ้สิ่งนั้นจะไม่จับผมกดลงไปนอนอีกรอบ

ถ้างั้นทำไงล่ะ อาละวาดเต็มที่ กวาดแขนกวาดขาไม่สนใจบ้าอะไร เอางั้นเลยหรือเปล่าล่ะ แต่ถ้าผมทำให้ไอ้สิ่งนั้นโกรธ มันจะไม่จับผมกดจมพื้นห้องนอนตัวเองเลยเหรอ

ผมนอนอยู่บนเสื่อ พื้นค่อนข้างแข็ง ถ้าผมเด้งลุกขึ้นในตอนนี้ น่าจะง่ายกว่าตอนที่นอนอยู่บนเตียง ใช่ ถ้านอนอยู่บนเตียง การลุกขึ้นอาจลำบากกว่านี้ ดังนั้น ลุกขึ้นเลยมั้ย ใช่ ลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงตัวเองไปด้านตรงข้ามกับไอ้สิ่งนั้นซะ

แต่ว่า จะหนียังไงล่ะ ถ้าผมทำแบบนั้น แปลว่าผมจะหันหน้าเข้าหาหน้าต่างที่ติดซี่เหล็ก แปลว่าเปิดหน้าต่างได้ก็หนีไม่ได้อยู่ดี แล้วด้านหลังผมก็จะหันหลังให้กับประตูห้องนอนด้วย แปลว่า... ไอ้นั่นกำลังนอนขวางระหว่างตัวผมกับประตูทางออกอยู่

ปัทโธ่เว้ย นี่มันอะไร อยากจะบ้าตาย อยากแกล้งๆทำเป็นหลับไปเลย แล้ว... แล้วถ้าแกล้งทำเป็นหลับไป มีอะไรรับประกันว่าไอ้สิ่งนั้นจะไม่อุดจมูกผมตาย? มันอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้ไม่ใช่หรือไง

เอาล่ะ ...ผมประเมินแล้ว คิดนู่นคิดนี่คิดนั่นก็มีแต่จะเสียเวลา เอางี้ดีกว่า เผชิญหน้ากับมันไปเลย เผชิญหน้าแบบคนที่โกรธเกรี้ยว โมโหที่มันมารบกวนการนอนของผม แม่งเล่นเกมทำให้นอนดึก แล้วอีกไม่กี่ชั่วโมงต้องรีบตื่นไปทำงานด้วย มันจะมากเกินไปแล้วนะ ไอ้บ้าเอ๊ย ขอนอนให้แม่ง...อย่างน้อยสักสามชั่วโมงไม่ได้หรือไงนะ โกรธแล้วนะเว้ยเฮ้ย

ได้ อยากเจอนักใช่ไหม อยากมีปัญหานักใช่ไหม เดี๋ยวพ่อจัดให้เลย จะหันไปแล้วละนะ จะหันไปเจอมันแล้วละนะ โกรธด้วยนะ นับ ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

ผมหันไปหาสิ่งนั้นทันที

แล้วทุกอย่างก็...

พรึบ

มีอะไรเข้ามาปิดบังทัศนวิสัยของผม ร่างกายผมขยับไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ไม่รู้สึกถึงลมหายใจของสิ่งนั้นอีกแล้ว ไม่รู้สึกแม้แต่ลมหายใจของตัวเองเลยด้วย

เอาแล้วไง นี่มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่าผมได้... หรือว่าผมจะไม่ใช่คนเป็นๆอีกต่อไปแล้ว?

ขอร้องล่ะ ถ้านี่เป็นความฝันละก็ ช่วยตื่นทีเถอะ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว

ผมพยายามปลุกตัวเองให้ตื่น ผมนับอีกครั้ง

ห้า

สี่            

สาม

สอง

หนึ่ง

แล้วทุกอย่างก็...




บันทึกเบื้องหลัง :

ตอนที่เขียนๆอยู่เนี่ย ไม่รู้เลยว่ามันจะกลายเป็นอะไร รู้แต่ว่ามีคอนเซ็ปท์ "เรื่องลึกลับ" ดังนั้นเลยคิดว่า โอเค ต้องเป็น "ผี" แน่นอน แต่ไม่รู้ว่าจะให้มันออกมาเป็นแบบไหน เลยต้องเขียนให้ออกมาในรูปของ "ลมหายใจ" แทน

อืม แต่ตอนที่กำลังเขียนเนี่ย อยู่ๆก็จินตนาการถึง "บากูล" จากในเรื่อง Sinister เพราะกำลังคิดจะดู Sinister 2 อยู่พอดี อืม... แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็น "บากูล" นะ!! SmileySmileySmiley



ส่วนตอนจบเนี่ย รู้สึกว่าจะเขียนจบก่อน... จะถึงเวลา 10 นาทีเล็กน้อย อืม... 

บอกตามตรงว่ารู้สึกว่าตอนจบมันยังไม่เป๊ะแฮะ รู้สึกเหมือนมันยังไม่ได้เรื่อง แต่ก็พอถูไถ ไม่ถึงกับห่วยซะเลยทีเดียว 

แต่หลังจากเขียนจบไปสักระยะ อยู่ๆก็เกิดความรู้สึกอยากจะเขียนต่อท้ายด้วยประโยคประมาณว่า 

"เอ้า ขอลูกข่างหมุนๆแบบใน Inception มาหน่อยซิ" 

ฮ่าๆๆๆ SmileySmileySmileySmiley (เป็นมุกที่คนดู Inception น่าจะเข้าใจ) 



คิดเห็นกันยังไงก็คอมเมนต์ได้เลยนะครับ!!





Create Date : 09 มีนาคม 2559
Last Update : 9 มีนาคม 2559 21:39:17 น.
Counter : 1343 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมาหัวโจก
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?]