- เด็กที่มีพัฒนาการดีขึ้น ย่อมดีกว่า ผู้ใหญ่ที่ถดถอยลง
- คนเล็กน้อยที่ค่อยๆ ไต่ระดับขึ้น ย่อมน่าภาคภูมิใจกว่า คนใหญ่โตที่ถอยหลัง
- คนทำอะไรไม่เป็นที่มีพัฒนาการมากขึ้น ย่อมชื่นใจกว่า คนเก่งกาจที่ถอยหลังลงเรื่อยๆ หรือหยุดการพัฒนา
- เต่าที่ค่อยๆ คลาน ย่อมได้รับชัยชนะกว่า กระต่ายที่แอบหลับ
คนต้นในวันนี้ หากละทิ้ง เกียจคร้าน ก็ย่อมถดถอย แม้อยู่กับที่ แต่ก็สามารถถูกแซงเพราะความเพียรอย่างไม่ลดละของคนสัตย์ซื่อ
คนปลายในวันนี้อาจกลับกลายเป็นคนต้น ในสักวันก็เป็นได้ หากยังคงสัตย์ซื่อไม่ลดละ
1. รักษาระยะของตน ไม่หยุดนิ่ง ไม่ถอยหลัง ไม่เลิกรา
2. พากเพียร สัตย์ซื่อในทางของตน สิ่งเล็กน้อยจะค่อยๆ เติบโตขึ้น ทั้ง ความรู้ความเข้าใจ ประสบการณ์ ความสามารถ การครอบครองในสิ่งต่างๆ
3. เมื่อหลักการคนต้นคนปลายเป็นสิ่งที่พระเยซูทรงสอนด้วยพระองค์เอง นั่นแสดงว่า สำคัญและเป็นจริง ดังนั้นจงให้เกียรติกันและกัน เพราะหากวันหนึ่งคนปลายเติบโตขึ้นมาเป็นคนต้น จะไม่อายเพราะเหตุดูหมิ่นเขา หรือหากคนต้นถดถอยก็จะไม่ถูกเหยียบย่ำเพราะเหตุเคยหมิ่นชาวบ้านเขา
4. อะไรก็เกิดขึ้นได้ เพราะวันนี้ไม่ใช่วันแห่งการตัดสิน
- ดีบ้าง แย่บ้าง
- เด่นบ้าง ด้อยบ้าง
- ถูกบ้าง ผิดบ้าง
- ล้มบ้าง ลุกบ้าง
- เศร้าบ้าง ชื่นมื่นบ้าง
- สุขบ้าง ทุกข์บ้าง
- เหนื่อยล้าบ้าง มีกำลังบ้าง
- อ่อนแอบ้าง แข็งแกร่งบ้าง
- มีมากบ้าง มีน้อยบ้าง
- ขาดแคลนบ้าง เหลือเฟือบ้าง
- วิ่งบ้าง เดินบ้าง
- หิวบ้าง อิ่มบ้าง
- พักบ้าง เร่งมือบ้าง
.
.
.
ทั้งสิ้นล้วนเป็นกระบวนการสู่พรุ่งนี้และนิรันดร ดังนั้นอย่าหมดหวัง หรือหยุดเดิน เพียงเพราะวันนี้ ไม่ว่าอย่างไรพรุ่งนี้ก็มาถึง ตราบที่ยังมีลมหายใจ และพระคริสต์ยังไม่กลับมา
5. คนต้นอย่าคิดลำพองว่าตนแน่กว่าใคร เพียงเพราะวันนี้ตนนำหน้า คนปลายอย่าท้อถอย เลิกรา เพียงเพราะวันนี้ตามหลังใคร ... แท้ที่จริงทั้งคนต้นและคนปลาย ต่างมีเส้นชัยเดียวกัน คือ เส้นชัยชีวิตในพระคริสต์ หาใช่การแซงหน้าผู้อื่นไม่... ดังนั้นไม่ว่าจะแซงหน้าใคร หรือถูกใครแซงก็ไม่เห็นสำคัญ หากเราไปให้ถึงเส้นชัยของตนได้อย่างทันเวลา