นุ้ย
นุ้ยเป็นรุ่นน้องตอนเรียนครับไม่ได้คุยกันมาตั้งแต่เรียนจบ จะเรียกว่าไม่ได้เจอเลยก็ได้ อยู่มาวันนึง นุ้ยก็โทรมาครับ ...  ..... "ฮาโหล พี่อุ๊ป รึเปล่าค๊า" .. "ครับ" .. "นุ้ยเองค่ะพี่อุ๊ป จำได้ป่าว" ".. เอ่อ..."  (คิดประมาณ 20 วิ เหมือนพักชมโฆษณา 1 สปอตต์ หรือฟังจิงเกิล ตัวนึง แท่มแทม ประมาณนั้น) "อ๋อออออ นุ้ยยย" (ยังคงสงสัยว่าใช่คนที่คิดรึเปล่า  แต่ต้องรีบอ๋อ เพราะว่าเดี๋ยวคนโทรมาจะน้อยใจ) น่าจะเคยเป็นกันทุกคนมั้ง "เออ ว่าไงไม่เจอกันเลยนะ" ทักภาษาทั่วๆไป ก่อน เอาไปแก้เขิล "สบายดีค่ะพี่ คือนุ้ยได้ยินมาว่าพี่เล่นกล้องหรอคะ ได้ข่าวว่าถ่ายให้พวกนิตยสาร" " อื่อๆ ก็มีบ้างน่ะ ไมอ๋อ " (ในใจก็คิด จะมายืมเลนส์แหงเลย)  " คือพี่หนูอยากเข้าวงการมั่งอ่ะ หนูชอบ" "คือน้องไอวงการนี้มันไม่ได้สวยหรูอย่างงั้นนะ ไอที่เราเห็นนี่มันหลอกลวงตลอดเวลา จนแทบไม่รู้ว่าไหนของจริง ไหนของปลอมเลย "
"ค่ะพี่ หนูเข้าใจ" นุ้ยพูดเหมือนอยู่วงการนี้มาเป็นปีๆ และรู้ถึงความมายาของมัน "ที่สำคัญมันมีสิ่งที่เราต้องแลกมานะ จะยอมป่ะล่ะ"
"ทำไงอ่ะพี่ " " โหยยาว คืนนี้ว่างป่ะล่ะ มาที่บ้านพี่เดี๋ยวอธิบายให้ฟัง แต่ตัวสวยๆมาเลยนะ" " ... ค่ะพี่ ..."
... หึหึหึ ปลายทางวางหู เราก็ ในใจก็กระหยิ่มยิ้มย่อง อยู่ๆ ก็มี เหยื่อกวางน้อยมาให้พญาเสือโคร่งมาขบฟันเล่นอีกแล้ว ฮ่ะๆๆๆ คืนนั้น ... น้องนุ้ยมาที่บ้าน จำแทบไม่ได้แน่ะน้องนุ้ยเปลี่ยนไปจากตอนเรียนเยอะเลยครับ
"เข้ามาก่อนสิ " "... พี่อุ๊ป... ทำไมแต่งตัวแบบนั้นล่ะ " นุ้ยตกใจในชุดที่ราวกับชุดนอนของผม " .. พอดีไม่มีใครอยู่บ้านน่ะเลยแต่งแบบนี้ เอาน่า" "เชื่อพี่ เหอะ แบบนี้แล่ะ ดีแล้ว สบายๆไม่เครียด" " ... หรอ อื่มๆ " "นุ้ยต้องยอมเหนื่อยหน่อยคืนนี้ แลกกันเพื่อเข้าวงการ " "แค่ช่วงแรกๆ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ชิน ใครๆเค้าก็ทำกัน" นุ้ยทำท่าประหวั่น ชักไม่แน่ใจในความ
".. หรอๆ เหนื่อยขนาดนั้นเลยหรอ ... " "อื่มๆ" "... เอาจริงหรอพี่" นุ้ยขาดความมั่นใจทันที "... มันต้องทำแบบนี้ด้วยหรอ" เอาแล้วไงเดี๋ยวไก่ตื่น
"อื่อ ใช่ นิดเดียว เดี๋ยวเดียว อดทนหน่อย อยู่เฉยๆไว้ " "อ่ะ ค่ะๆๆ" นุ้ยรับคำและทำตามโดยดี แบบไม่สงสัยอะไรแม้แต่น้อย โดนที่นุ้ยไม่รู้เลยว่าคืนนี้นุ้ยอาจจะต้องจำไปอีกนานเลยทีเดียว
ผมอธิบายขั้นตอนง่ายๆใครก็ทำกัน แล้วก็หยิบมันออกมา " ...โอ้โหพี่อุ๊ป... ใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ.. เห็นตัวเล็กๆ ไม่น่าใหญ่ขนาดนี้... แข็งเป้กเลย" "คือ ... นุ้ยไม่เคย....." เสียงพูดไม่ทันจบ ผมรีบกลบเกลื่อน
"... อื่อ นี่แล่ะแบบนี้แล่ะ ขนาดมาตรฐานแบบไทยๆ" " อ่ะๆ ค่ะๆ" เสียงนุ้ยเริ่มสั่นเครือแต่ยังพยายามซ่อนความกลัวเอาไว้
"แล้วนุ้ยจะไหวหรอคะ นุ้ยยังไม่เคย.... เอ่อ... " นุ้ยคงเห็นแววตาผมว่ามันเป็นเรื่องปกติมากๆ ผมก็พยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบ ก็เลยหยุดคำถามนี้เอาไว้ ทั้งที่ยังสงสัยใคร่รู้ตามประสา
"แล้วปกติดำอย่างงี้หรอคะ ... คือนุ้ยเคยเห็นใน วีดีโอ มันไม่ได้ดำแบบนี้นี่ " ... โถ คำถามไร้เดียงสา กวางน้อย ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเล่นกับใครอยู่ เดี๋ยวพี่ใส่ถุงก่อนนะ นุ้ยนั่งมองผมใส่ถุง แล้วผมก็เอามันมาใกล้ๆนุ้ย "รู้วิธีแล้วพี่ฝากให้นุ้ยเริ่มก่อนก็แล้วกันนะ แล้วเดี๋ยวสลับกันใส่" "ค่ะ... " เสียงแบบเต็มไปด้วยความหวังเข้าวงการ ประกอบกับความกลัวปนกันอยู่ในเสียงแจ่มใสของนุ้ยนั่นเอง คืนนั้นเราจัดหนักกันจนดึกเลยครับ ก็รวมแล้วเกือบสามชม. น้องนุ้ยเหนื่อยหอบ อ่อนล้าเลยทีเดียว กินน้ำไปหลายขวด หึหึหึ
กวางน้อยเอ๋ย น่าสงสารจริงๆ ผมยังชิวๆครับ เหนื่อยนิดหน่อย แต่ยอมรับครับ น้องนุ้ยสู้ถึงใจจริงๆ แบบนี้ไปกันได้ คราวหน้าคงมันส์กว่านี้ ถามความรู้สึกครั้งแรกของนุ้ยหน่อยดีกว่า " เป็นไงมั่งอ่ะ ไหวมั้ย"
"ค่ะพี่เหนื่อยหน่อย แต่คงคุ้มค่า... มันส์ดีพี่ .... " นานๆจะเห็นคนบอกว่ามันส์นะ ส่วนใหญ่ครั้งแรก มักจะบอกว่าไม่เอาแล้ว เลิกแล้วดีกว่า ไม่ไหว หรือ อย่างน้อยๆก็บ่นว่า เจ็บ ระบมไปหมด อะไรทำนองนี้
"แต่พี่อุ๊ป ของพี่อุ๊ปมันใหญ่ไปป่ะ... นุ้ยก็เหนื่อยนะเนี่ย " "บอกแล้วเข้าวงการมันต้องอดทน"
"ของจริงที่นุ้ยจะเจอใหญ่กว่านี้ก็มีนะ พวกเล่นวีดีโอ พวกรุ่นใหญ่น่ะ" ... นุ้ยทำเสียงเนือยๆแต่ใจสู้ " อ่ะค่ะ จะลองดู ขอบคุณมากค่ะพี่อุ๊ป"
"ว่าแต่นุ้ยต้องหามาเองใช่ป่ะ" " อื่อ แค่ขากล้องไม่แพงหรอก ถ่ายกลางคืนเนี่ย ตัวสำคัญเลย"
"อื่อ ค่ะ" "พยายามหาใหญ่ๆหน่อย จะได้รับน้ำหนักกล้องได้ แล้วไอสีดำ สีเงิน มันแล้วแต่รุ่น แล้วแต่ยี่ห้อ ส่วนใหญ่มืออาชีพ สีดำทั้งนั้น พวกเล่นวีดีโอนี่ใหญ่กว่านี้อีกเยอะ ไม่ต้องไปสน ช่างมัน แต่ควรให้มีถุงหรือกระเป๋าจะได้แบกง่ายๆ อดทนหน่อย จะถ่ายกลางคืนก็ต้องเหนื่อยหน่อย จะได้สมกับเป็นคนในวงการกล้องจริงๆ" อิอิ ผมพูดถึงขาตั้งกล้องหมดเลยนะ... รู้นะคิดอะไรกับน้องนุ้ยอยู่ล่ะสิ
Post ครั้งแรก multiply 19 Dec 2009
| Create Date : 29 กันยายน 2555 |
| Last Update : 29 กันยายน 2555 16:16:12 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1146 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
