นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 3 คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 3 ........... ในชั่วโมงเรียนภาษาไทยณ บ้านโองาว่า นี่... คุณเหนือดูดีๆ สิ ฉันเขียนแบบนี้ กาฬวารลากเส้นเป็นตัวหอหีบ ตัวอักษรค่อนข้างโต แต่ปรากฏว่าเขาส่ายหน้า และลากเส้นเขียนเป็นตัวเอช(H)ภาษาอังกฤษแทน ฉันถนัดเขียนตัวนี้มากกว่า ดูๆ ไปมันเหมือนกันคงพอใช้แทนกันได้ ฮะ ฮะ ฮะ... ริวจิหัวเราะต่อกระซิกกันและป้องปากกระซิบข้างหูลมเหนือ ซึ่งเธอไม่ได้ยินว่าพูดเรื่องอะไร ไม่ได้เด็ดขาด คุณเหนือเขียนไม่ได้เหรอตัวนี้ฉันเขียนให้ดูตั้งหลายที มันเขียนยากนี่... เอาอย่างนี้จับมือฉันเขียนได้ไหมล่ะ ลมเหนือเสนอแนะ เอ... จะเอาอย่างนั้นเหรอ อื้ม... จับมือฉันสิ ลมเหนือยืนยันด้วยวาจาเมื่อดูท่าทางกาฬวารลังเล ทันทีที่ทาบจับมือเขา ถึงรู้ว่ามือเขาใหญ่กว่ามือเธอและไม่นุ่มนิ่มเหมือนมือผู้หญิง ค่อยบีบมือนั้นให้ลากเส้นไปเป็นตัวอักษร ดีจัง นี่แหละ คุณเหนือเขียนตัวหอหีบได้แล้วเฮ้อ... ค่อยโล่งใจหน่อย จับมือผมเขียนอย่างนั้นบ้างสิ นะ นะ... เอ... ฉันไม่กล้า ขอโทษค่ะ ทำไมล่ะ นั่นสิ ทำไมไม่กล้า ลมเหนือถามสงสัยเหมือนกับเพื่อน กาฬวารจึงกระซิบบอกเขาเบาๆ ให้ได้ยินแค่สองคน ฉันเขิน คุณเหนือเคยบอกฉันว่าคุณริวจิสนใจอยากจีบฉัน ฉันอายมาก เลยไม่กล้าจับมือเขา กระซิบอะไร แอบมีความลับกันสองคน ฮคคุ กาฬ... ไม่มีอะไร... นายหัดเขียนเองเถอะ ถ้าเขียนไม่ได้จริงๆฉันจับมือนายเขียนเอง เอาเปล่า? แบละ... ฉันไม่อยากให้นายจับมือฉันหรอก ริวจิแลบลิ้นใส่เพื่อน ........... เวลารับประทานอาหารเย็นที่โต๊ะอาหารมีคุณนายจินตนาคุณฮิงาชิ คุณทาคามิ และลมเหนือกับริวจิ ส่วนครูสอนภาษาไทยของบ้าน กาฬวารนั่งข้างลมเหนือ เป็นไงเหนือ เริ่มเรียนภาษาไทยวันนี้ คืบหน้าไปบ้างหรือยัง พอได้นิดหน่อยครับ นี่ดูสิกาฬ... ใบสั่งซื้อของเมื่อวันก่อนเหนือเขาเขียนแบบนี้ล่ะ ยัยจุ๊บแจงซื้อไม่ถูกเลย อันที่เขียนวงเล็บไว้ ยัยนั่นไม่เข้าใจภาษาอังกฤษเลยไม่รู้อะไร ได้แต่แตงโมมาเท่านั้น คุณนายจินตนาส่งกระดาษโน้ตให้กาฬวารเธอจ้องมองข้อความในกระดาษ... ไบโHswาไบกาเwปาHกึwกิ(prig)ขา ตาไค ไบมากด ไขไก เu uมปังuาwงึแตงโม กาฬวารรีบวางกระดาษแผ่นนั้นลง และเอามือปิดปากถ้าไม่เกรงใจผู้ร่วมโต๊ะอาหาร ...อยากจะปล่อยก๊าก หัวเราะออกมาดังๆ ให้มันรู้แล้วรอดไปแล้วจึงเลื่อนให้ลมเหนือดู... หึ หึ... อ่านให้ฟังหน่อย นี่... เขียนอะไรบ้าง ใบโหระพา ใบกะเพรา ปลาหมึก พริก ข่า ตะไคร้ใบมะกรูด ไข่ไก่ เนย ขนมปัง น้ำผึ้ง แตงโม ลมเหนืออ่านออกเสียงภาษาไทยชัดเจน ที่จริง... พอจะเขียนภาษาไทยได้อยู่บ้างนี่นาไม่ใช่เขียนไม่เป็นเลย ทำไม... ทำไมต้องให้จับมือเขียนหนังสือด้วย หรือว่า...หลอกแต๊ะอั๋งเรา คิดยังไงของเขา อยากถามตรงๆ แต่ไม่กล้า... ถ้าถาม...เขาคงไม่เข้าใจภาษา คงถามกลับมา แต๊ะอั๋งแปลว่าอะไร ให้เราต้องอธิบาย ...ยาก เธอนึกและจ้องหน้าเขา ทำหัวคิ้วย่น ส่ายหน้าอีกทั้งเม้มปากปิดสนิท ท่าทีที่เขามองเธอ จึงเต็มไปด้วยความสงสัย... ทำไมเหรอ... ฉันไม่เข้าใจเธอนะ อืม... ฉันเหมือนกัน ไม่ค่อยเข้าใจคนญี่ปุ่น ........... ลมเหนือเดินมาส่งกาฬวาร...จนเกือบถึงบ้าน ฉันสงสัยนิดหน่อย ตอนสอนภาษาไทยที่คุณริวจิกระซิบกระซาบกับคุณเหนือแล้วหัวเราะอะไรไม่รู้ ผู้ชายเขาคุยเรื่องทะลึ่งกัน ถ้าอยากรู้จะบอกให้เข้ามาใกล้ๆ สิ เรื่องมันต้องกระซิบ เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน ลมเหนือบอกเสียงเบากวักมือให้เข้าหาด้วย เขามีนิสัยชอบให้ผู้หญิงเข้าใกล้ตัว ซึ่งเธอต้องทำตาม ด้วยความอยากรู้ ที่ญี่ปุ่น ตัวเอช... อักษรนำภาษาอังกฤษเป็นที่รู้กันว่ามันหมายถึงอะไรถ้ามีผู้ชายมาชวนเธอไปเอช แต่เธอไม่ได้ชอบเขา อย่าไปกับเขา หมายถึงเขาชวนไปเมคเลิฟภาษาไทยหมายถึง... มีอะไรกัน บ้าจริง! ... กาฬวารอายขึ้นมาทันที ผลักเขาออกห่าง รีบเดินหนี ลมเหนือยืนยิ้ม มองดูเธอเดินเข้าบ้านไปแล้วถึงได้เดินกลับเข้าบ้านตัวเอง เจอริวจิดักรอ... อยากชวนกาฬไปเดท นายช่วยฉันหน่อยสิ เรื่องแบบนี้ นายนัดเอาเองสิ เรื่องอะไรฉันต้องช่วย... ยังไม่สนิทกัน เธอดูขี้อาย ถ้าฉันนัดเดท คงปฏิเสธแน่นายจีบหญิงเก่ง ช่วยเพื่อนหน่อยสิ น่า... นะ ฉันไม่ค่อยได้จีบใครความจริงผู้หญิงเขามาชอบฉันเองต่างหาก อยากชวนกาฬไปกินข้าว จะทำยังไงดี เอ... หรือจะต้องใช้แผนการ... พูดแบบนี้แสดงว่านายมีแผนใช่ไหม ...ว่ามาดีกว่าจะให้ฉันช่วยอะไร เย็นพรุ่งนี้ขออนุญาตน้ามิลิน พากาฬออกไปทานข้าวนอกบ้านนายเป็นคนขับมอเตอร์ไซค์ นายนั่งหน้าใช่ไหม ใช่... มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว นายต้องให้กาฬนั่งตรงกลาง แล้วฉันนั่งหลังสุดจะได้โอบเอวเธอได้ถนัด อยากกอด... ได้เบียดแนบชิดสาว เท่านี้ฉันคงมีชีวิตชีวาสดชื่น ริวจิสองแขนโอบรอบตัวเอง ทำท่าฝันหวาน... ชอบใจแผนการเจ้าเล่ห์ที่ตนเป็นต้นคิด เบียด... ชิด... ฉันเห็นด้วยกับแผนการของนาย ลมเหนือทวนคำและนึกตาม วาดมโนภาพ...จะได้ใกล้ชิดสาว เขาเลยพลอยเห็นดีเห็นงามตามเพื่อน ถ้าหากกาฬนั่งตรงกลาง แล้วโดนเบียด...หน้าอกเธอต้องมาชนหลังเรา ทั้งตัวเธอต้องเข้ามาแนบชิด ...โดนเต็มๆ คงจะนุ่มนิ่ม อืม...น่าสนใจไม่น้อย ........... กาฬวารคุยกับเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยซึ่งบ่ายนี้เพื่อนมาเที่ยวบ้านเธอ นั่งคุยและอ่านหนังสือที่ม้านั่งข้างบ้านทั้งสองคนสนใจเรื่องดูดวง ถึงกับไปยืมหนังสือตำราดูลายมือมาศึกษา กาญจนา มีเส้นแต่งงาน อยู่ใกล้เส้นหัวใจเส้นนี้นี่... ตำราว่าได้แต่งงานไว ไม่เกินอายุยี่สิบห้า เออ... จริงด้วย ฉันจะได้แต่งงานเร็วจริงเหรอตอนนี้อายุยี่สิบแล้ว ยังไม่มีแฟนเลยสักคน สเป็คฉันนะต้องสูง ขาว หล่อ ตาตี่แบบตี๋ๆหน่อย และต้องมีตังค์ด้วย แหม... สูงนะนี่ แต่เหมาะสมกันดีเพราะบ้านเธอมีฐานะ กาฬวารล่ะ ชอบผู้ชายแบบไหน กาญจนาเรียกชื่อเพื่อนแบบเต็มๆ เพราะทั้งสองมีชื่อเล่นอ่านออกเสียงเหมือนกันจึงต้องใช้ชื่อจริง ไม่ต้องหล่อมากก็ได้ที่สำคัญต้องสมองดีเรียนเก่งไม่ต้องตัวสูงมาก ขี้เกียจแหงนมองหน้า ...เมื่อยคอ แล้วก็รูปร่างล่ำๆ ขาวๆ ฉันแพ้ความขาวถ้าเขามีตาสวยสองชั้น ฉันจะชอบมาก เวลามองตาคงจะเคลิ้ม... แหม... มีชายในสเป็ค แบบนี้แสดงว่าเริ่มโตเป็นสาวล่ะสิ กาญจนาเอ่ยแซวเพื่อน เป็นที่เข้าใจกันดีในกลุ่มเพื่อน เรื่องกาฬวารชอบทำตัวเป็นเด็กชอบเรียน ชอบเล่น ไม่สนใจชายหนุ่ม ไม่เหมือนเพื่อนสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน ยัง... ฉันอยากแต่งงานตอนอายุมากสักสามสิบไปแล้ว อยากเรียนสูงๆ อยากทำงานหาเงินเยอะๆ อยากหาประสบการณ์ชีวิตให้คุ้มซะก่อนค่อยแต่งงาน เธอมีไหมเส้นแต่งงาน ขอดูมือหน่อยซิ...มีอยู่ชิดเส้นหัวใจเหมือนกับฉันนี่อย่างนี้เธอจะได้แต่งงานไว กาญจนาจับมือเพื่อนแบดู กาฬวารก้มหน้าก้มตาจ้องมองเส้นลายมือตัวเองใครจะไปนึกล่วงหน้า คาดไม่ถึงว่าจะต้องแต่งงานปัจจุบันทันด่วนในเดือนนี้ ทั้งยังอายุไม่ถึงยี่สิบด้วยซ้ำ! ว้าว... หล่อมาก หล่อกระชากล่ะ อะไร? หล่อกระชาก... กาฬวารถามอย่างไม่ตั้งใจฟังคำตอบยังจดจ้องเพ่งมองแต่ลายมือตนไม่เลิก หนุ่มที่ไหนไม่รู้ มายืน... นั่นนะ หล่อมาก...มาก กาญจนาลากเสียงยาว สะกิดกาฬวารเธอจึงเงยหน้าขึ้น ขณะหนุ่มคนดังกล่าว เอามือเสยผมที่ปรกใบหน้า และอมยิ้มให้เธอกับเพื่อนสาว เห็นอย่างนั้น... นั่นล่ะเด็กม.ปลายอ่อนกว่าพวกเราตั้งปีสองปี กาฬวารบอกเพื่อน แล้วจึงเอ่ยถาม... คุณเหนือมาทำไมคะ นี่ใกล้บ่ายสี่โมง แม่ให้มาตาม ฉันกับเพื่อนต้องเรียนภาษาไทย ขอโทษค่ะ มัวคุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อยกาญจนาฉันไม่ว่างแล้ว ได้เวลาต้องไปสอนพิเศษที่บ้านคุณเหนือสงสัยเธอคงต้องกลับบ้านก่อน อืม... รู้แล้ว ฉันว่าจะกลับอยู่พอดีแต่ก่อนกลับ ...แนะนำหน่อยสิ อยากรู้จัก อยากได้เบอร์มือถือคนนั้น ขอให้ด้วย กาญจนาแอบกระซิบให้เพื่อนช่วย ทำไมต้องให้ฉันเป็นแม่สื่อ ฉันยิ่งเขินๆ อยู่ไม่เคยขอเบอร์ผู้ชายเลย แข็งใจหน่อยน่า เพื่อเพื่อนนะ คนนี้ล่ะสเป็คฉันเลยไม่เห็นเหรอที่ข้อมือใส่นาฬิกามียี่ห้อ สงสัยลูกคนรวย เธอเดาถูก นี่หลานชายเจ้าของร้านทองแต่ไม่ได้ตัวขาว เห็นเขาตาตี่นั่น ไม่ใช่ตี๋นะ ไม่ใช่ลูกคนจีน แต่หล่อมาก ดูดีๆ สิ ค่อนข้างตัวขาว แบบขาวเหลืองนะเอ... ถ้าไม่ใช่ลูกคนจีน แล้วเขาเป็นลูกคนไทยเหรอ เป็นคนญี่ปุ่น คุณพ่อเป็นคนญี่ปุ่น คุณตานี่ญี่ปุ่นขนานแท้มีเชื้อไทยเพียงเศษเสี้ยวนิดเดียวเอง ฉันสนใจเขานี่ แนะนำให้หน่อยนะ ...นะขอร้อง เพราะเพื่อนคะยั้นคะยอ กาฬวารต้องทำตาม คุณเหนือ... เพื่อนฉันอยากรู้จักคุณค่ะ กาญจนา เป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัยกาญจนา... นี่คุณเหนือ ลมเหนือครับ เรียกชื่อเล่นฮคคุก็ได้ ชื่อเหนือ นั่นแม่ผมกับยายชอบเรียก เขาบอกอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส มีไมตรีกับสาวๆ เป็นปกติเสมอ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ กาญจนายิ้มหวานให้ลมเหนือ ถ้าคุณกาญจนาจะกลับ ผมขอเดินไปส่งคุณกาญจนาด้วยคนนะครับ ดีจังเลยค่ะ จะได้คุยกัน แล้วเขาสองคนจึงเดินคุยกันกาฬวารเลยต้องเดินตามหลัง เพียงลำพังคนเดียวโดยปริยาย ในสายตาเธอเท่าที่เห็นเขาบอกกับตัวเองได้ว่า เด็กคนนี้... คงโตขึ้นเป็นจอมเจ้าชู้แบบใช้ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์
............... หลังจากส่งกาญจนากลับไปกาฬวารยิ่งแน่ใจเหมือนโดนย้ำ ยิ่งกว่าคำยืนยันว่าเขานั้น... เจ้าชู้จริง! เพื่อนฉันไปแล้วคุณเหนือให้เบอร์มือถือกับเพื่อนฉันหรือยัง กาฬวารใส่ใจเป็นธุระให้เพื่อนเสมอ อ้าว... ไม่เห็นเพื่อนเธอถามเลยนี่ สงสัยเขาคงลืม งั้นคุณเหนือบอกกับฉันนะคะฉันจะได้เอาไปบอกเพื่อน ทำไมเธอต้องเอาไปบอกเพื่อนด้วยล่ะ เพื่อนฉันสนใจคุณเหนือ เหรอ... ดีใจจังเวลามีสาวมาสนใจแต่ฉันบอกเบอร์เฉพาะคนที่ชอบฉัน เธอชอบฉันไหมล่ะ เขาแกล้งถามยั่วแหย่ เปล่า... ว้า... เสียดาย นึกว่าชอบ ทำไมไม่ชอบฉันล่ะ คุณเหนือไม่ใช่แบบที่ฉันชอบ แล้วเธอชอบแบบไหน ฉันชอบผู้ชายตาสวยหวานๆ ตาสองชั้นแบบนั้นล่ะ นี่... ฉันก็ตาหวานนะ ตาสองชั้นด้วย ดูดีๆ สิ เขาบอกยื่นหน้ามาใกล้ หรี่เปลือกตาให้ดู เขารู้ใจสาวๆชอบให้เขาเข้าใกล้ แต่การวาฬจิตใจเป็นเด็ก เธอไม่สนใจ อืม... ตาสองชั้นเหมือนกัน แต่แบบหลบใน นี่...แล้วตกลงฉันจะรู้ไหม มือถือคุณเหนือเบอร์อะไร เธอทวงเมื่อเขาชวนคุยนอกเรื่องไปไกล อยากรู้จริงเหรอ บอกก็ได้แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ...หอมแก้ม เขาบอกตรงๆ พลางอมยิ้มเอียงแก้มให้ นิ้วชี้ที่ข้างแก้มตัวเอง กาฬวารมอง... ทำตากระพริบปริบๆ อ๊ะ... ฉันชอบดวงตาของเธอจัง ตาคมดำขลับ ขนตาย้าว...ยาว ลมเหนือกล่าวชื่นชม จ้องมองตากาฬวาร ซึ่งเขาไม่ใช่ชายหนุ่มในดวงใจ เธอจึงเฉย... แล้วนึกขึ้นได้ คุณเหนือมาอยู่เมืองไทยแค่เดือนเดียว เดี๋ยวจะกลับญี่ปุ่นนี่นาคุณเหนือคงไม่ได้ใช้มือถือแน่ เธอเดาถูก นั่นว่าแล้ว... ต่อไปจะคุยกันยังไง ถ้าอยากคุยกับฉัน เอาอีเมล์ไปดีกว่าจะได้ติดต่อกันข้ามประเทศได้ สะดวกดีด้วย เดี๋ยวฉันจะจดให้ ไปที่บ้านฉันเถอะกาฬได้เวลาสอนภาษาไทยแล้วด้วย ........... หลังจบการเรียนการสอนภาษาไทยลมเหนือดำเนินการตามแผนของเพื่อนทันที แม่ครับ ผมขออนุญาต พากาฬไปทานข้าวนอกบ้านนะครับผมกับเพื่อนอยากจะเลี้ยงข้าวกาฬ ผมเห็นแถวบ้านเรา มีร้านอาหารอร่อยหลายร้าน ขับมอเตอร์ไซค์ไปดูแล้วค่อยเลือกร้านทีหลังก็ได้ครับ ตามใจจ้า แม่อนุญาต ไม่มีใครหันมาสนใจถามกาฬวารว่า...อยากไปกับเขาด้วยไหม? ทั้งสองหนุ่มรีบเข้าไปแต่งตัว ลมเหนือใส่เสื้อเชิ้ตสีดำและใส่ถุงมือยางสีดำ สำหรับขับมอเตอร์ไซค์ ริวจิใส่เสื้อยีนสีฟ้า จากนั้นลมเหนือไปถอยมอเตอร์ไซค์ริวจิจูงมือเธอไป ทำไมต้องจูงมือด้วย ไม่ชอบเลย กาฬวารได้แต่นึกไม่ชอบใจ... เห็นลมเหนือขี่มอเตอร์ไซค์แล้วเริ่มสตาร์ทเครื่องโดยไม่สวมหมวกกันน็อก เอ... ไม่มีหมวกกันน็อกเหรอ ไปขับรถเล่น ใช้เส้นทางสายใน ไม่มีตำรวจตรวจจับไม่ต้องใส่หมวกกันน็อก จะได้สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วย เป็นที่รู้กันว่าเส้นทางสายในเต็มไปด้วยสวนและทุ่งหญ้า...เปลี่ยว กาฬวารไม่ชอบไป ขึ้นสิกาฬ... นั่งคร่อมเลย ผมนั่งหลังสุดเอง ริวจิดันร่างเธอไปใกล้มอเตอร์ไซค์และบอกให้นั่งคร่อม แต่กาฬวารลังเล... ขึ้นมาเถอะ ...เร็ว ลมเหนือดึงต้นแขนเธอเข้าไปใกล้ตัวเขา เธอจำต้องขึ้นนั่งซ้อนด้านหลัง ริวจิรีบซ้อนท้ายและเอาตัวเข้ามาเบียดชิดความรู้สึกหวงเนื้อหวงตัวทำให้กาฬวารกระเถิบหนีไปข้างหน้า ซึ่งนั่นหน้าอกของเธอต้องไปชนแผ่นหลังของลมเหนือและลำตัวแนบชิดเขาเธอต้องเจอกับสถานการณ์อึดอัด ในขณะมอเตอร์ไซค์ถูกสตาร์ทออกตัวเร็วไว... พร้อมเสียงริวจิหัวเราะและลมเหนือหันมายิ้มให้เพื่อนอย่างรู้กัน ฉันไม่อยากไปแล้ว ส่งฉันกลับบ้านเถอะ กาฬวารพยายามตะโกนบอก เพราะรถแล่นไปปะทะลมแรง และเสียงเครื่องยนต์ดังแทรกทำให้ได้ยินไม่ถนัด อะไรนะ ฉันไม่ค่อยได้ยิน ไปเถอะกาฬ... ไหนๆ มาแล้ว ริวจิได้ยิน แต่ยังคะยั้นคะยอ ฉันจะกลับบ้าน ไม่ไปด้วยแล้ว กาฬวารตะโกนบอกซ้ำ... ทำไมล่ะ ลมเหนือถาม เธอไม่มีเหตุผลมาอ้าง จะบอกได้อย่างไร ...เพราะเขาสองคนทำกับเธอเธอจึงขอร้อง... ส่งฉันกลับบ้านเถอะนะ เดี๋ยวไปกินข้าวด้วยกันก่อนสิแล้วฉันจะพาเธอส่งบ้าน ลมเหนือก็ตื้อ ชวนไปด้วยท่าเดียว ไม่มีใครยอมปล่อยเธอ ทำให้โมโหขึ้นมา จึงนึก...แล้วทำตามใจนึกเสียด้วย ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงลมเหนือ ...อย่างลึกสุดแล้วจิกเล็บเข้าเนื้อตรงนั้นอย่างแรง ไม่สนว่าจะโดนส่วนไหนเพียงเพื่อทำให้เขาเจ็บ... จะได้หยุดรถ อูย! ...เจ็บ ทำอะไรของเธอ ลมเหนือร้องเสียงหลง เบรกมอเตอร์ไซค์กะทันหัน กาฬวารแยกตัวเอง ออกจากสองหนุ่มอย่างทุลักทุเล บังเอิญมีมอเตอร์ไซค์สวนทางมาพอดีคนขับเป็นผู้หญิงมาคนเดียว เธอรีบโบกรถ ซึ่งเป็นคนในตำบลเดียวกันเคยเห็นหน้ามาก่อน จึงหยุดรถแวะถาม จะไปไหนเหรอเธอ ฉันขอติดรถไปข้างวัดหน่อย ฉันคนเดียว ได้สิ ขึ้นมาเลย ผู้หญิงคนนั้นยอมให้กาฬวารซ้อนท้ายแล้วขับออกไป จอดรถทำไมวะ ปล่อยให้ไปได้ยังไง เสียแผนหมดอดเลย... ริวจิต่อว่าเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์ นายไม่รู้ อย่ามาว่า... ฉันโดนหยิกเข้าที่นี่เจ็บชะมัด ลมเหนือชี้เป้าให้เพื่อนรู้... งั้นเหรอ... กาฬวารนี่ร้ายจริง |
สมาชิกหมายเลข 2795671
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |