คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 1

จากนามปากกา... อรนามฤณ (อ่านว่า ออระนามะริน)

คืนค่ำร่ำพิศวาส
ตอน 1
“คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง ลูกพ่ออายุครบสิบแปดปีเต็มกลายเป็นหนุ่มน้อยสง่างาม เรือนร่างสูงใหญ่ ผิวขาวสะอาดอมชมพู ใบหน้าหล่อเหลา ช่างเย้ายวนดึงดูดใจให้นึกอยากรัก ...อยากใคร่”

หน้าต่างกระจกบานคู่ ผ้าม่านสีขาวพลิ้วไหวไป ตามสายลมที่พัดผ่านเข้ามาบนเตียงนอนนั้นลูกชายนั่งพิงอ้อมอกพ่อ หันหน้าชมจันทร์เพลิดเพลินใจ

“อืม...” เสียงครางอย่างสบายอารมณ์เพียงปลายนิ้วชี้ของพ่อ สัมผัสไล้เรียวปากอิ่มของลูกชาย ซึ่งจูบรับกับปลายนิ้วนั้นพ่อพูดกระซิบแนบชิดข้างใบหู

“ถึงเวลาแล้ว พ่อจะทำให้ลูกเป็นเช่นเดียวกับพ่อหล่ออมตะ ความงามนี้จะไม่มีวันตาย... หลับตาสิ เลวิส” สิ้นเสียงสั่ง คมเขี้ยวได้ฝังลงซอกคอของลูกชาย

“อึ๊ก... เจ็บ” เลวิสต้องสะกดกลั้นอาการนั้นกัดริมฝีปากตัวเองข่มไว้ ค่อยๆ อ่อนแรงล้า... นาทีนั้นแวมไพร์หนุ่มรูปงามรีบงอกเล็บตัวเองให้ยาวคมราวใบมีด กรีดข้อมือตนเพื่อปล่อยเลือดแวมไพร์ ให้ไหลหยดลงตรงปากของเลวิส

“ดูดกลืนทุกหยาดหยดของพ่อเข้าไปสิเลวิสลูกรักของพ่อ...” แล้วความรู้สึกสุดท้ายของเลวิสกลับดับวูบไป...

“หลับให้สบาย นี่คือคืนสุดท้ายของมนุษย์ตื่นมาลูกจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ...ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป” พ่อกล่าวราตรีสวัสดิ์กับเรือนร่างที่นอนนิ่งไม่ได้สติ เขี้ยวค่อยๆ ถอยกลับเข้าเป็นฟันปกติ

........... เลวิสลืมตาขึ้นมาบนเตียงนอนที่เดิมหลังหลับสนิทนานเป็นเวลา... สามวัน!

“ตื่นเถิดเลวิสลูกรัก” แวมไพร์หนุ่มรูปงามเข้ามาปลุกลูกชายสุดที่รักให้ตื่นด้วยการจุมพิตลงบนหน้าผาก ตามความเคยชินเก่าก่อนมา ตั้งแต่ลูกชายยังเป็นเด็กเล็กจนบัดนี้ลูกชายโตเป็นหนุ่มน้อย

“หือ? ผู้หญิง... เธอมานอนข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่”

“ผู้หญิงคนนี้ถูกมนต์สะกด เธอเป็นของขวัญวันเกิดสำหรับลูกขอให้มีความสุขกับของขวัญที่พ่อมอบให้” พ่อพูดน้ำเสียงนั้นพึงพอใจในลูกชาย บัดนี้กลายเป็นทายาทแวมไพร์อย่างสมบูรณ์เชยคางลูกชายเชิดขึ้น ให้ลูกได้มองพระจันทร์คืนแรม ซึ่งยังคงสว่างเรืองรองดวงกลมโตพ่อดึงเสื้อเชิ้ตของลูกลงพ้นไหล่ เผยให้เห็นไหล่ที่เปล่าเปลือยหน้าอกกว้างและผิวขาวอมชมพู สะท้อนรับกับแสงจันทร์ช่วงต้นคืนแรมมือพ่อลูบไล้ไปถึงต้นคอ บัดนี้ไร้ร่องรอยคมเขี้ยวที่เคยถูกฝังอยู่

“ทำไมผมถึงหิวมากอย่างนี้ หิวจนจับขั้วหัวใจ...”

“ไม่ใช่แค่หิวอย่างเดียว ต่อไปลูกจะกระหาย...ต้องการเสพสุข มันเป็นสัญชาตญาณของพวกเรา ผู้ล่า...” พ่อบอกเช่นนั้นทำให้เขาหันมอง... เรือนร่างของหญิงสาวข้างกาย เธอซึ่งเปล่าเปลือยอยู่ภายใต้ผ้าห่มมองมาที่เขาอย่างเลื่อนลอย ภายในจิตใจกระสัน เกิดความเสน่หา ถึงกับต้องรำพึงออกมา

“ใช่... ผมต้องการ...” น้ำเสียงที่พร่าเลือนเหมือนละเมอ บ่งบอกได้ถึงกิเลสตัณหามากมาย ล้นพ้นเกินกว่ามนุษย์ธรรมดา

“อย่างนั้น... พ่อไม่รบกวนลูกละ สุขสันต์วันเกิด...เลวิสลูกรัก” ผู้เป็นพ่อออกจากห้องนอนไปเลวิสเริ่มสัมผัสที่ซอกคอหญิงสาวด้วยจูบเบาๆ ไม่แม้แต่จะเอ่ยถามชื่อเพราะอีกไม่นาน... เธอผู้นี้จะไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป!

........... ลอสแอนเจลิสแคลิฟอร์เนีย

หนึ่งปีต่อมาในเวลากลางคืน ณ หอพักข้างโบสถ์คริสต์เล็กๆเลวิสได้โทรนัดบาทหลวงไว้ก่อนหน้า แล้วมายืนรออยู่หน้าตึกที่พัก

“หลวงพ่อ ผมอยากจะสารภาพบาป... ฮึก...” เลวิสร้องไห้ออกมา และพยายามกลั้นสะอื้นเขารู้จักกับบาทหลวงผู้นี้ และเลื่อมใสศรัทธา ตั้งแต่ปีก่อน... ทุกอาทิตย์เคยมาสวดมนต์ที่โบสถ์เป็นต้องได้เจอกับท่านเสมอ

“ทำไมไม่ไปที่โบสถ์ในตอนกลางวันล่ะลูก”

“ผมไปไม่ได้ ผมต้องการความช่วยเหลือ” เลวิสก้มหน้าคอตก ท่าทางอย่างกับคนสิ้นหวัง

บาทหลวงแตะที่ไหล่ อยากปลอบโยนและท่านมีสัมผัสที่หก คือมีจิตหยั่งรู้ กระนั้นยังถึงกับสะดุ้งเมื่อได้สัมผัสร่างเด็กหนุ่ม

“แวมไพร์!ลูกกลายสภาพเป็นอย่างนี้ได้ยังไง เมื่อไม่นานมานี้ ยังเป็นมนุษย์ปกติดีอยู่”

“ผมบอกไม่ได้ แต่ผมไม่อยากเป็นเลย ทำยังไงผมจะกลับกลายเป็นมนุษย์ได้เหมือนเดิม” เลวิสรำพันถาม

บาทหลวงใช้ความคิด แล้วสงบลงด้วยสมาธิเพ่งกระแสจิตหยั่งรู้ หลับตาลงครู่หนึ่ง...

“มีหญิงสาวคนหนึ่งช่วยลูกได้ แต่เธอไม่ใช่คนอเมริกันไม่ได้อาศัยอยู่ที่ประเทศเรา”

“เธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน”

“สาวไทย เป็นสาวพรหมจรรย์ ผู้มีพลังจิตบริสุทธิ์และเกิดในเวลาที่เรียกว่า ‘ฤกษ์เพชฌฆาต’”

“แม่ของผมเป็นคนไทย ผมจะไปถามแม่เพื่อตามหาสาวคนนั้น”

“เลวิส ลูกเป็นแวมไพร์เกิดใหม่ยังไม่เป็นเลือดแวมไพร์เต็มตัว มีโอกาสกลับไปเป็นมนุษย์สูง”

“ผมต้องตามหาเธอให้พบ ในเร็ววันให้ได้”

“อย่างช้าอย่าให้เกินสองปี พ่อเชื่อว่าเลวิสจะต้องได้พบ...เลือดของเธอผู้นั้นผสมพลังจิตบริสุทธิ์ จะล้างเลือดแวมไพร์ได้ ต้องดื่มกินเข้าไปขณะเธอยังมีชีวิต ...แต่ห้ามกัด เพราะคมเขี้ยวจะทำให้เธอตาย”

“แต่... ถ้าหากหาเธอคนนั้นพบ เกินเวลาสองปีไปแล้วผมคงหมดโอกาสกลับคืนเป็นมนุษย์ ใช่ไหมครับ”

“โอกาสกลับคืนเป็นมนุษย์จะยากขึ้น และต้องหาสาวพรหมจรรย์ที่มีพลังจิตบริสุทธิ์ขั้นสูงมากซึ่งมนุษย์เช่นนั้นหายากมากที่สุดในโลก”

........... แวมไพร์หนุ่มรูปงามผู้หลงใหลในความหล่อเป็นเลิศของตัวเองยืนชื่นชมโฉมสะอางผ่านทางหน้ากระจกสะท้อนเต็มตัวชื่นชอบพลังวิเศษเฉพาะตัวของแวมไพร์ที่ผ่านมาจึงพยายามหมั่นฝึกฝนการใช้อิทธิฤทธิ์แน่นอนว่าเขาไม่อยากกลับไปเป็นมนุษย์เพราะมนุษย์หนีไม่พ้นการแก่ชราร่วงโรยป่วยไข้แล้วตายไป และด้วยความรักหวังดีต่อเลวิสบุตรชายเพียงคนเดียวของเขา จึงเป็นเหตุผลให้เขาถ่ายทอดเลือดแวมไพร์ให้ในฐานะทายาท

เขามีพลังวิเศษในการอ่านใจและรู้ความรู้สึกนึกคิดของผู้ที่ตนต้องการรู้เมื่อได้รับรู้ความรู้สึกนึกคิดของเลวิสที่ไม่อยากเป็นแวมไพร์นั่นทำให้เขานึกเสียดายที่อุตส่าห์ถ่ายทอดพลังให้ไม่อยากให้ลูกชายคิดจะกลับไปเป็นมนุษย์

“เลวิส... ไม่น่าคิดละทิ้งความปรารถนาดีที่พ่อตั้งใจให้ลูก”

“ผมรู้ครับว่าพ่อหวังดี อยากให้ผมมีพลังวิเศษและคงความหล่อไปตลอดกาลแต่ผมไม่อยากเป็นฆาตกรฆ่ามนุษย์เพื่อดื่มเลือด มันเป็นบาป...”

“ที่ลูกคิดเช่นนั้นเพราะลูกไม่เห็นคุณค่าสิ่งสวยงามที่พ่อมอบให้ประชากรมนุษย์มีมากมายจนล้นโลก เกิดและตายเป็นธรรมดา ฆ่าแค่ครั้งละคน เป็นอาหารทำให้เราอิ่มไปนานทำไมลูกจะต้องสำนึกบาป”

“ผมทำใจอย่างพ่อบอกไม่ได้ทุกครั้งที่ได้เสพสุขกับผู้หญิงที่น่ารัก แล้วต้องดื่มเลือดเธอเป็นอาหารมันทรมานใจผม ผู้หญิงมีไว้ให้รัก ผมไม่อยากฆ่า พ่อไม่เข้าใจความรู้สึกของผมหรอกบางครั้งอยากร้องไห้ แต่น้ำตาไม่มีไหลออกมา เพราะว่าเราไม่ใช่มนุษย์หัวใจไม่เต้นแล้ว ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น... ชีวิตที่เป็นอมนุษย์นี่ผมไม่ต้องการชีวิตอมตะแบบนี้”

“แต่มันยุ่งยากลำบากหากอยากจะกลับกลายเป็นมนุษย์”

“ไม่ว่าอย่างไรผมก็อยากกลับเป็นมนุษย์ ผมจะไปอยู่กับแม่มิลินที่เมืองไทย”

“จิตใจที่แน่วแน่ของเลวิส ถ้าต้องการอย่างนั้นจริงพ่อคงเหนี่ยวรั้งลูกไว้ไม่ได้ แต่ขอให้จำไว้ พ่อรักลูกเสมอ หากต้องการพบพ่อเมื่อไหร่จงส่งกระแสจิต... เรียกชื่อพ่อ ‘ยูชิยะ’ พ่อจะไปหาลูกไม่ว่าจะอยู่ไกลแสนไกล ...มุมไหนของโลก”

........... ประเทศไทยในเขตปริมณฑล

‘บ้านโองาว่า’ ตึกเล็ก...เป็นบ้านทรงไทยสองชั้นครึ่งตึกครึ่งไม้ ตึกใหญ่... เป็นตึกร้าง! ก่อสร้างโดยทำฐานรากสูงเพื่อป้องกันน้ำท่วมถึง เป็นตึกสองชั้นสไตล์โมเดิร์นสีเขียวอ่อนออกขาว ภายในมีห้องขนาดใหญ่ไม่ต่ำกว่าสิบห้องแม้สร้างแล้วเสร็จมาเป็นแรมปี แต่ไม่มีผู้ใดกล้าอยู่อาศัย!

นอกจากนั้นยังมีบ้านเรือนไม้ ใช้เป็นที่พักอาศัยสำหรับคนงานเนื้อที่ทั้งหมดกว้างถึงห้าไร่เศษ

“เรามีห้องแถวให้เช่าอยู่ข้างกำแพงวัด ยายเพียรมาเช่าอยู่กับหลานสาวสองคนตอนหลังลูกชายตกงานทั้งสองคนผัวเมีย เลยย้ายจากกรุงเทพฯ มาอาศัยเช่าห้องข้างๆ อีกห้องหลวงพี่ที่วัดสงสารครอบครัวนี้ คอยช่วยเหลืออยู่ ทุกวันพระมีกับข้าวเหลือมาก เลยให้ลูกชายยายเพียรไปเอามากินแม่เองยังเคยให้ข้าวสารถังหนึ่งเลย” คุณนายจินตนาเล่าให้ลูกสาวลูกเขย หลานชายและเพื่อนของหลานชายฟัง ขณะรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน

“ลูกชายยายเพียร ชื่อ... พลอย ใช่ไหมคะหนูชักจะจำชื่อคนบ้านเดียวกันไม่ได้”

“ใช่... นั่นแหละ ส่วนหลานสาวยายเพียรชื่อ กาฬวารเป็นเด็กดีว่าง่าย ไม่ดื้อเลย นิสัยผิดกับเด็กแถวนี้เรียนเก่งสอบได้ที่หนึ่งของโรงเรียนทุกปี และยังเป็นนักเรียนมารยาทดีเด่นของโรงเรียนด้วยตอนเอ็นฯ ติดมหาวิทยาลัยของรัฐได้ แต่ไม่มีเงินเรียน เพราะพ่อแม่เพิ่งตกงานน่าเห็นใจ พ่อเลยให้กู้เงินเพื่อเรียนต่อ ทำสัญญาเงินกู้แบบไม่คิดดอกเบี้ย ถ้าเรียนจบมีงานทำมีเงินเมื่อไหร่ค่อยเอามาใช้คืน แถมส่งเรียนพิเศษภาษาอังกฤษให้คล่องด้วยต่อไปจะได้ใช้เป็นภาษากลาง คุยกับพวกเราได้ดียิ่งขึ้น” คุณฮิงาชิโองาว่า เป็นผู้เล่าให้ฟังบ้าง

“คุณพ่อใจดีจังครับ ช่วยเหลือคนยากคนจนผมว่าเป็นเรื่องดีที่เราช่วยเหลือเด็กเรียนเก่ง นิสัยดี” ทาคามิมัตสึโมริ กล่าวยกย่องผู้เป็นพ่อตา

“เหนือ... หลานชายของคุณพ่อ ก็เรียนเก่งนะคะสอบได้ที่หนึ่งของโรงเรียนเอกชน นี่เหลือเรียนเทอมหน้าอีกเทอมเดียว จะจบไฮสคูลว่าจะส่งไปเรียนต่อที่อเมริกาค่ะแล้วค่อยกลับมาอยู่เมืองไทย” มิลิน มัตสึโมริกล่าวถึงลูกชายของตนขึ้นบ้าง คุณนายจินตนากับคุณฮิงาชิ จึงชิงกันถาม...

“จะส่งไปอยู่กับพ่อของเลวิสที่อเมริกาใช่ไหม”

“จริงสิ หลานชายพ่ออีกคนเป็นไงบ้าง”

“เลวิสเรียนจบไฮสคูลแล้ว เขียนจดหมายมาบอก ไม่อยากเรียนต่อมหาวิทยาลัยจะเป็นนักร้องตามผับ ...แบบเดียวกับพ่อเขาแต่หนูไม่ให้เหนือไปอยู่กับพวกเขาหรอกค่ะ จะให้อยู่หอพักต่างหาก”

“แต่แม่ว่าแบบนั้นเหนือคงเหงาแย่ เสียดายน่าจะให้พี่น้องได้อยู่ด้วยกัน”

“ยูชิยะรักลูกมาก ชอบเอาใจลูกทุกอย่าง หนูกลัวลูกจะกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจหนูอยากให้เหนือเข้มแข็งและเก่ง อยู่ได้ด้วยตัวเอง พึ่งตัวเองได้” คุณมิลินอธิบายเหตุผลเท่าที่พอบอกเล่าได้ยังมีความจริงบางสิ่งที่ไม่อาจบอกใคร

“แล้วเรื่องจะให้เหนือโอนสัญชาติเป็นคนไทยเมื่อไหร่ล่ะ” ผู้เป็นยายถามถึงหลานชาย

“พรุ่งนี้จะไปยื่นเรื่องค่ะขอใช้นามสกุลเก่าของคุณแม่นะคะ เรืองอารยะ ส่วนชื่อภาษาญี่ปุ่น โฮคุโตะจะเปลี่ยนเป็นภาษาไทยชื่อ ลมเหนือ”

“ริวจิเขาตามผมมาเมืองไทยเพราะเขาอยากมาเจอเพื่อน และอยากมาไหว้พระไทยที่จังหวัดนนท์ ผมขออนุญาตไปกับเพื่อนสักสองสามวันได้ไหมครับแม่” เมื่อสบโอกาส ลมเหนือจึงไม่รอช้าที่จะพูดกับแม่ของตน

“เหนือกับเพื่อนยังไม่เคยมาเมืองไทยเลยรู้เส้นทางเหรอ จะไปกันยังไง”

“ให้เพื่อนคนไทยขับรถมารับได้ครับ”

“ลูกเพิ่งสิบแปด อย่าเพิ่งเที่ยวผจญภัยให้มากนักแม่เป็นห่วง...”

“แหม... แม่ ผมเป็นผู้ชายนะครับ แข็งแรงด้วยแถมตัวโตกว่าผู้ชายไทยส่วนใหญ่ ใครจะกล้าทำอะไรผมได้ ไม่ใช่เด็กผู้หญิงเสียหน่อย” ลมเหนือยังอ่อนประสบการณ์ชีวิตจึงคิดภาคภูมิใจในความแข็งแรง อีกทั้งร่างกายใหญ่โตของตนคงไม่มีใครกล้ามาทำร้ายได้

“ถึงจะอดเป็นห่วงไม่ได้แต่ต้องปล่อยลูกชายให้ได้มีประสบการณ์ชีวิตบ้าง เพื่อเติบโตไปในวันข้างหน้าพ่ออนุญาต ฮคคุ”

“ขอบคุณมากครับพ่อ” ลมเหนือรีบกล่าวขอบคุณเกรงผู้เป็นแม่จะคัดค้าน ซึ่งมิลินต้องยอมรับในเหตุผลของสามี

“แม่อนุญาตจ้า แต่ห้ามขาดการติดต่อกับแม่นะต้องโทรรายงานตลอด เอ้า... แม่ให้เหนือยืมมือถือ” คุณมิลินยื่นให้เพราะลูกชายมาพักอยู่เมืองไทยช่วงปิดเทอมแค่เดือนเดียว จึงไม่คิดซื้อมือถือให้ลูกชายใช้

“ครับผม” ลมเหนือทำท่าเคารพเลียนแบบทหารดีใจเมื่อแม่อนุญาต ยามอารมณ์ดีอย่างนี้ เขาดูร่าเริงน่ารักเหมือนเด็กวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่ง

........... เวลาตีสามดึกสงัด... ได้ยินแม้แต่เสียงดิ้นรนของคน บนที่นอนปิกนิก ภายใต้ผ้าห่มขนหนู

“อื้อ... อื๊อ... โอ๊ย...” เสียงร้องละเมอ...ยังไม่รู้สึกตัวของกาฬวาร จนผู้เป็นย่าต้องรีบปลุกให้ตื่น

“เป็นไรไปลูก...”

“ย่า... สงสัยกาฬฝันร้าย” กาฬวารตื่น...ด้วยความตกใจ ส่งเสียงตอบ ท่ามกลางความมืด และลุกขึ้นเปิดไฟฟ้าภายในห้อง

“ฝันร้ายจะกลายเป็นดี สวดมนต์ นั่งสมาธิ แล้วอุทิศส่วนกุศลให้เจ้าที่เจ้าทางเจ้ากรรมนายเวร รวมทั้งผู้ที่มาทำให้เราฝันร้าย และแผ่เมตตาให้ตัวเองด้วย เผื่อร่างกายเรามีอาการทำพิษขึ้นมาเองเลยทำให้ฝันร้าย”

“จ้าย่า ได้เวลาสวดมนต์ นั่งสมาธิพอดี ย่านอนต่อเถอะจ้ากาฬไม่เป็นอะไรแล้ว” กาฬวารบอกกับยายเพียร

จากนั้นเธอปฏิบัติกิจวัตร ต่อด้วยทำการบ้านพอถึงเวลาตีสี่กว่าจึงหุงข้าว ทำกับข้าวง่ายๆ ประเภทไข่ต้ม ผักต้ม ตำน้ำพริกกะปิทอดปลาทู สำหรับครอบครัวสี่คน มีพ่อกับแม่อาศัยอยู่ข้างห้อง กินข้าวเช้าแล้วจึงห่อข้าวกล่องกับไข่ต้ม นำไปกินที่มหาวิทยาลัย...

หลังกลับจากมหาวิทยาลัย กาฬวารยกมือไหว้ยายเพียรเป็นมารยาทประจำ ทำสม่ำเสมอจนติดเป็นนิสัย

“กลับบ้านแต่วันดีแล้ว... ย่าจะทำข้าวเหนียวนึ่งกล้วยกาฬไปซื้อข้าวเหนียวร้านเจ๊เกียวให้ย่าหน่อยพอดีคุณมิลินเอากล้วยน้ำว้ามาให้ตั้งสามหวี”

“เอ๊ะ! ไม่เคยได้ยินชื่อ คุณมิลินไหนเหรอจ๊ะย่า”

“ลูกสาวคุณนายจินตนาไปอยู่ประเทศญี่ปุ่นยี่สิบกว่าปี แต่งงานอยู่กินกับคนญี่ปุ่นเพิ่งกลับมาอยู่เมืองไทย พาสามีมาอยู่ด้วย สามีเขาป่วยเป็นโรคหัวใจ ผ่าตัดแล้วเลยมาพักฟื้นที่บ้านทรงไทย”

........... ร้านขายข้าวสารฝั่งตรงข้ามวัดดอน เป็นเหมือนสมาคมนิยมเล่นหวย เจ๊เกียวเจ้าของร้านชอบเอ่ยถาม

“ฝันอะไร เล่าให้ฟังบ้างนะ เผื่อจะตีเป็นหวย”

“ฉันฝัน... โดนงูรัด”

“หา! ฝันอย่างนี้มัน... เป็นลางบอกเหตุเอ็งจะเจอเนื้อคู่”

“แต่คราวนี้มันไม่น่าใช่ เพราะไอ้งูที่มารัดมันไม่ใช่ตัวเล็กจิ๊บจ๊อยสิเจ๊ มันเป็นงูเหลือมตัวใหญ่สีทอง ขนาดโตกว่าต้นขานี่ได้เข้ามารัดแค่ตัวเดียว ฉันยังดิ้นไม่หลุดเลย แต่นี่ดันมีอีกตัว... สีขาวอมชมพูอ่อนแต่ตัวใหญ่กว่าตัวแรกเข้ามารัด... โอ๊ย... จะตายให้ได้ หายใจไม่ออก ฉันตกใจตื่นเลย”กาฬวารเล่าความฝันที่ทำให้ตกใจตื่นตอนตีสามให้เจ๊เกียวฟัง

“เอ๊ะ!รึว่าเอ็งอาจมีเนื้อคู่สองคน เฮอะ? กาฬ... แต่ถ้ามันไม่ใช่เจอเนื้อคู่อย่างนี้ต้องเป็นหวยแน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง งูเหลือมตัวใหญ่สองตัวใช่ไหม งวดนี้ต้องมีสองมาแน่นอน”เจ๊เกียวให้ความเห็นอย่างไม่แน่ใจ แล้ววกกลับเข้าเรื่องหวยจนได้

“อืม... ลักษณะการรัดพันบิดเกลียวนี่มันเหมือนเลขแปด สงสัยมีแปดอีกตัว” กาฬวารทำท่าคิดคาดเดาเอากับเขาด้วย

“กินอะไรงวดนี้ กาฬบอกเจ๊มา มะรืนหวยจะออก...ถ้าถูกหวย เจ๊จัดให้เต็มที่” เจ๊เกียวบอกด้วยท่าทางเอาจริงเอาจัง เพราะแกเป็นคนพูดจริงทำจริง

พูดถึงเรื่องกินสำหรับกาฬวารแล้ว อดจะคิดถึงของที่ชอบกินไม่ได้จึงตอบไป...

“เอากระเพาะปลาหม้อเดียว ใส่ยอดมะพร้าวอ่อนแถมใส่ไข่นกกะทาจะอร่อยมาก อ้อ... เอาเส้นบะหมี่แยกต่างหากด้วย”

“แค่นี้เอง ...ได้สบายมาก ถ้าถูกหวยงวดนี้เจ๊ยกให้... กระเพาะปลาเต็มทั้งหม้อ เอาหม้อเบอร์สามสิบสองเป็นไงใหญ่เท่าหม้อข้าวหม้อแกงของวัดเลยล่ะ”

“ฉันเดาไปอย่างนั้นเองนะเจ๊อย่าคิดเป็นจริงเป็นจัง ระวังจะเสีย การพนันมันมีความเสี่ยงคิดให้ดีก่อนจะทุ่มทุน ถ้าหวยออกเมื่อไหร่ คงไม่กล้ามาซื้อของร้านเจ๊ถ้าเจ๊ไม่ถูกหวย ฉันคงถูกตีหัวแน่ ฮะ ฮะ ฮะ...” กาฬวารหัวเราะพูดติดตลก

........... สามวันผ่านไปกลับกลายไม่ใช่เรื่องตลกสำหรับกาฬวาร

“เครียดหลาย... เดาหวยไปแค่สองตัว แต่เจ๊เกียวดันถูกเลขท้ายสามตัวป่าวประกาศทั่วทั้งตำบลแล้วมั้ง เฮ้อ... กลุ้ม” กาฬวารบ่นเบาๆ

เพราะมีชาวบ้านมาที่บ้านพลุกพล่านล้วนแต่เอาของมาให้เป็นการตอบแทน พวกเขาถูกล็อตเตอรี่ บางคนถูกหวยใต้ดิน แต่ที่แน่นอน...เจ๊เกียวร้านข้าวสารถูกเลขท้ายสามตัว ล็อตเตอรี่ชุดสิบใบใหญ่ จึงใช้ลูกจ้าง ยกกระเพาะปลาทั้งหม้อมาให้ตามที่ได้เคยสัญญาไว้

“เจ๊ถูกหวยชุด ได้เงินตั้งสี่หมื่น เห็นไหมล่ะ กาฬมันให้หวยแม่นมากงวดนี้ออกสองสองแปดอย่างที่เจ๊บอก ใครเล่นตาม ถูกทั้งนั้น ต่อไปนี้เจ๊จะเรียกสรรพนามแทนกาฬซะใหม่ยกย่องหน่อย เรียกคุณกาฬดีกว่า เจ๊เอากระเพาะปลาหม้อใหญ่มาให้แล้ว ต้องกินเยอะๆ นะ”

นั่นล่ะปัญหา... กาฬวารรูปร่างผอมบาง จะกินเข้าไปหมดได้อย่างไรงานนี้คงต้องแจกคนในละแวกบ้าน

“ขอบใจมากเจ๊เกียว ถูกหวยอุตส่าห์เอาของกินมาให้ขอให้มีความสุขความเจริญนะจ๊ะ” ยายเพียรกล่าวอวยชัยให้พร

“ยายเพียร ฉันเอาขนมเปี๊ยะมาให้จ้า เล่นหวยตามเจ๊เกียวแหละถูกล็อตเตอรี่ใบเดียว ขึ้นเงินได้สี่พัน”

“คุณนายมิลินถูกหวยกับเขาด้วย เห็นไหมล่ะ คุณกาฬให้หวยแม่นไม่รู้ไปทำอะไรมา หมู่นี้ดูมีสง่าราศีอย่างกับมีองค์ทรงเจ้าอะไรอย่างนั้น ใช่ไหมยายเพียร”เจ๊เกียวถาม

“กาฬไม่มีองค์อะไรหรอก มันทำบุญใส่บาตร ถือศีล กินเจทุกวันพระสวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม แล้วแผ่เมตตาทุกคืน ตอนปิดเทอมใหญ่ทุกปี ชอบไปถือศีลแปดสิบห้าวันที่วัดในกรุงเทพฯ ได้เจอแม่ชีที่สอนสมาธิ ปฏิบัติมานานแล้ว คงทำให้เกิดเหตุอัศจรรย์ได้ยายเชื่ออย่างนั้นนะ”

----------------------------------------------------





Create Date : 10 พฤศจิกายน 2558
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2558 21:38:02 น.
Counter : 751 Pageviews.

1 comments
  
แวะมายไอดีในเว็บเด็กดีเราบ้างนะคะ
//my.dek-d.com/aunnan/
และเว็บห้องสมุด
//www.hongsamut.com/main/readBook/10011
มีนิยายหลายเรื่อง ทั้งเรื่องที่จบแล้ว
ขอบคุณที่แวะเข้ามาดูกันค่ะ
จาก... อรนามฤณ (อ่านว่า ออระนามะริน)
โดย: อรนามฤณ (สมาชิกหมายเลข 2795671 ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2558 เวลา:13:52:05 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 2795671
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



นามปากกา... ไตรติมา
เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
เคหาสน์คราม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายโรมานซ์ ไซไฟ ...เธอคือสิ่งประดิษฐ์ผิดพลาดที่เขาต้องฆ่าทิ้ง! ทั้งที่เธอมีเลือดเนื้อมีชีวิตจิตใจเหมือนมนุษย์ทุกอย่าง ทั้งที่เธอถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นที่รักของเขาทั้งชีวิตจิตใจ จะทำกันได้ลงหรือไรเมื่ออยู่ภายใต้เคหาสน์คราม
SET รักหื่นขมของคมเคียว ( ชุด 3 เล่ม )
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แต่เธอไม่ค่อยโอเคกะผมเลย ทำยังไงดีนะเธอจะรักกันได้ไหม (ภาค1)อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แล้วเธอก็ตกเป็นเมียผมสุขสมใจ แค่คิดว่าจะทำอะไรกับเมียบ้างก็ฟินแล้ว (ภาค2)ผมมันคนรูปหล่อ สาวก็หลงรักอยากจับไปทำสามี แต่ผมไม่โสดนี่ซี มีปัญหาครอบครัวกลัวเมียจะรู้ ไม่ได้เจ้าชู้เป็นคนรักลูกรักเมียเดียว ไม่คิดยุ่งเกี่ยวกับใครแต่ใครๆ ก็รัก คนหล่อหนักใจ๊ หนักใจ...(ภาค3)
มารความรัก
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ไม่อยากรักกลับรัก ไม่รู้จะวางเธอไว้ที่ไหนในเมื่อเธอ... เป็นส่วนเกินของเรา แต่เราก็ขาดเธอไม่ได้“ทรมาน...”มีเพียงคำพูดสั้นๆ กับท่าทางเหมือนอยากจะชักดิ้นชักงอของหนุ่มหล่อเท่านั้น“อะไรกัน ทิ้งฉันไปหาผู้ชายที่ตัวเองแอบรักเขาอยู่ข้างเดียว นึกว่าสมหวังแฮปปี้เอนดิ้งกันไปแล้ว ฉันอุตส่าห์บินจากเกาหลีเพื่อมาดูหน้านาย”“หมดมารความรักแล้วฉันได้แฮปปี้เอนดิ้งชัวร์ แต่ว่า... ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยรู้สึกตายอดตายอยากเพราะอยากได้ผู้หญิงขนาดนี้ โอ๊ย... มันทรมานจะตายให้ได้ ฉันควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดี”
เปลวไฟในกระแสลม ภาคคุกคาม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
เฮอริเคน เป็นแก๊งวัยรุ่น รวบรวมคนดี เด่น หล่อ สวย รวย แรง เที่ยวเล่นผจญภัยไปกับผองเพื่อนตลอดจนแก๊งยากูซ่า เต็มไปด้วยมิตรภาพ ความรักบริสุทธิ์จริงใจต่อกัน ... ถ้าเป็นผู้ชายเหมือนกันคงได้วางมวยต่อยไปไม่ยั้งแล้ว ฮายาโตะโมโหควันออกหู ไมเกรนขึ้นสมอง คิด คิด... จะห้ำหั่นยังไงให้นางมารร้ายข้างกายนี่แหลกรานแพ้ราบคาบไปเลย และแล้วก็นึกออกในที่สุดจุดอ่อนของปลายมีนาคือหวงตัวยิ่งกว่าสิ่งใด!“อยากโดนบี้จนปากปลิ้นใช่ไหม เคยเจอไหมจูบแบบเจ็บๆ โหดๆ หรือชอบซาดิสม์ จะปล้ำจูบตรงนี้เลยเอาไหม”ปฏิกิริยาจากปลายมีนาคือสะบัดหน้าหนีทันทีทันควัน ทำคอยืดคอยาวฝืนกายให้ห่างชายหนุ่มออกไปอีก และส่งเสียงกรี๊ดลั่น ไม่ใช่ชอบใจหรอกนะ ชักจะกลัวโดนลวนลามขึ้นมาแล้ว“อ๊ายยย... ปล่อยปลายนะ”
เพื่อนรักปรารถนา
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายไบเซ็กชวลเกย์ รักสามเส้า "เธอเคยพูดจะไม่เก็บความสาวไว้ให้เขาคนนั้น ถ้าเธอจะเสียมันไปขอให้ฉันได้ไหม ฉันคือเพื่อนที่เธอวางใจได้ไปตลอดกาล จะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนเขาคนนั้น" เขาเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ส่วนเธอมีเพื่อนหญิงที่ถูกใจหลงรัก ลังเลเรื่องรักกับเพศไหน?
รักสุขสมของคมเคียว
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แล้วเธอก็ตกเป็นเมียผมสุขสมใจ แค่คิดว่าจะทำอะไรกับเมียบ้างก็ฟินแล้วปิดล็อคประตูไม่ให้ใครเข้ามายุ่งไม่ว่าจะเป็นแมวหรือหมาหน้าไหนลากเมียขึ้นนอนเตียงแผ่หลา ชุดนอนกระโปรงสั้นของเธอบาง พอมองเห็นรำไรตรงพุ่มปทุมถันสองเต้าเต่งตูมและเม็ดบัวสีชมพูชูคอล่อตาล่อใจ
รักหื่นขมของคมเคียว
ไตรติมา
www.mebmarket.com
อยากได้เมียเป็นพยาบาล ดันมาเจอสัตวแพทย์สาวเข้าท่า น่าไล่ปล้ำที่สุด แต่เธอไม่ค่อยโอเคกะผมเลย ทำยังไงดีนะเธอจะรักกันได้ไหม...เธอยืนติดฝาผนังตรงที่ไม่มีจิ้งจกเกาะ ผมวางแผนไว้ไม่ให้มันมาร้องทักขัดจังหวะช่วงสำคัญๆ แต่คนที่เกาะผนังคือตัวผมเอง มีเธออยู่กึ่งกลางระหว่างสองวงแขนซ้ายขวาของผม “คือว่า... ทำไมต้องคุยกันใกล้แบบนี้ด้วย” เธอเริ่มมีอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด “เราคุยความลับกันมันต้องกระซิบ อยู่ห่างกันเดี๋ยวไม่ได้ยิน”
จุดจบแห่งใจ
ไตรติมา
www.mebmarket.com
"พระเจ้า...ขอให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไปด้วยเถิด"เป็นคำอธิฐานของ ยูกิฮิโตะ ที่ไม่มีวันเป็นจริงพระเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป จึงได้พรากเราสองแยกจากกันห่างไกลคนหนึ่งเอาแต่ขังตัวเองอยู่ในความฝันแสนหวานกับอดีตวันวานที่จะไม่มีวันได้หวนคืนมาส่วนอีกคนหนึ่งถูกขังอยู่ในแดนไกลโพ้น พลัดพรากจากดินแดนบ้านเกิดเมืองนอน ไม่รู้วันเดือนปีใดจะได้กลับคืน หรือไม่ก็อาจถูกจองจำชั่วชีวิตด้วยกรงกามแห่งความรักลุ่มหลง
nass.net ร้านเน็ตน้อยคอยรัก
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ร้านเน็ตเล็กๆ ที่อบอวลไปด้วยไอรักและความสนุกสนานของเกมส์ บริหารงานโดยเจ้าของร้านแสนขยัน กับผู้ช่วยจอมกวนที่เป็นเกย์ และมีลูกค้าประจำที่ชอบมาจีบเจ้าของร้าน
รักไหล
ไตรติมา
www.mebmarket.com
หากจำใจต้องไปได้สามีเป็นคู่เกย์ ชีวิตจะอยู่ด้วยกันได้อย่างไร นิยายไบเซ็กช่วลเกย์ รักเป็นสิ่งสวยงาม? รักไม่เคยทำร้าย? หากคนที่มีความรักทำลายทุกอย่าง ทั้งหัวใจแหลกสลายแต่ใจยังอยากรัก รักไหลไม่นิ่งไม่แน่นอนอยู่กับใคร“ฉันพร้อมเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ คอยอยู่ดูแลและรักษาพยาบาลอย่างมิตรในยามเธอเจ็บทุกข์มา เราอยู่ด้วยกันอย่างบริสุทธิ์ใจได้โดยไม่มีอะไรกัน”คีย์ปล่อยมือจากชลี และลุกขึ้นยืนบังประตูทางออกห้องนอนนี้ทันที!“มุนีเคยพูดกับฉันเหมือนอย่างที่เธอพูด แต่เขายังอยาก... กอดฉันจูบฉัน ฉันรู้ในใจเธอชอบฉัน ...ชอบมาก แต่เธอพยายามทำใจแข็งทั้งที่ใจโหยหา เธอเป็นสุขเมื่อมีฉันได้เข้าไปรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ”“พอ... หยุดพูดอย่าพูดฉันไม่อยากได้ยินเธอพูดเรื่องเสียวเดียวใจไม่ดี"
อสูรซ่านสวาท
ไตรติมา
www.mebmarket.com
รักต้องห้ามและความเข้าใจผิด ทำให้เขาต้องซ่อนปรารถนาร้าย แอบไว้ในหน้ากากพี่ชายที่แสนดี กับน้องสาวที่น่าสงสาร เกิดมาแม่ก็ไม่รัก...“เดหวาก็รักพี่เหมราชเกินพี่ชายมานานแล้วเหมือนกัน แต่เราสองพี่น้องมีพ่อคนเดียวกันและแม่ก็หวงเดหวามากมันยากที่เราจะได้เป็นผัวเมียกัน”“ถ้าไม่บอกจะไม่มีใครรู้ถ้าไม่ส่งเสียงร้องคงไม่มีใครได้ยิน ถ้ามันลำบากทำใจเป็นพี่น้องกันและพี่ทรมานใจต้องทนอดกลั้นจนทนไม่ไหวแล้ว เราแอบเป็นผัวเมียกันลับๆ เถอะ”เดหวาตาเบิกโตหัวกระตุกวาบหวิวไหวไม่ต่างกับโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตด้วยแรงดึงดูดมหาศาลเกินใจต้านทานไหว
คู่หมั้นคืนเหงาใจ [ฉบับเต็ม]
ไตรติมา
www.mebmarket.com
ตำนานหนุ่มหล่อเลิศล้ำแห่งค่ำคืนเหงาใจ..........ความรักเหงา ๆ รานร้าวและเร้าใจ ต่างคนต่างมีกิเลสตัณหา ต้องชดใช้บุญกรรมแห่งความรัก ติดตามข้ามภพชาติศาสนา หนึ่งหญิงสองชายผูกพันอ่านเรื่องนี้จบ แล้วคุณจะสงสารใคร? ระหว่าง...นักดนตรีหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย ราวกับในตำนาน เทพบุตรจุติลงมาเกิดอย่าง ยุติ ผู้ตกอยู่ในวังวนแห่งความเปลี่ยวเหงา ทุกค่ำคืนผ่านไปจิตใจโหยหา แค่เพียงเป็นคนที่เขาเผลอใจรัก แต่เขาไม่ได้เลือก กลายเป็นเหมือนส่วนเกิน มิใช่ส่วนสำคัญหรือ... อภิมหาเศรษฐีหนุ่ม ใบหน้าสวยงามเลิศล้ำอย่าง ไทธรรพ์ ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งชีวิตจิตใจของสาวสวย ถึงแม้เขาจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ทั้งชีวิตจิตใจทุ่มเทในรักจริงจัง แต่ความหวังกลับหักพังสลาย สุดท้ายต้องอยู่เดียวดายข้างกายไร้คู่ครองหรือ... สาวสวยแชมป์มวยไทยหญิง เพชรน้ำหนึ่ง ถึงจะมีเพียบพร้อมทุกสิ่ง แต่ต้องเกิดมาใช้เวรใช้กรรม ที่เคยกระทำไว้ในชาติก่อน แม้จะสามารถยืนหยัดขึ้นมายิ่งใหญ่ และจิตใจเข้มแข็ง ทนทานต่อความทุกข์กายทุกข์ใจได้ แต่ลึกลงไปข้างในนั้น ไร้ซึ่งความสุขแท้จริง.ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
ขอจันทร์ดวงนั้นให้ฉันได้ไหม
ไตรติมา
www.mebmarket.com
นิยายไบเซ็กส์ช่วล-เกย์บาดหัวใจเมื่อหนุ่มหล่อสองคนเป็นแฟนกัน รักใคร่หลงใหลในกันและกันแล้วสาวน้อยนั้นก็เข้ามาอย่างไม่ได้ตั้งใจชายหนุ่มมาก่อนกลายเป็นเมียหลวง หญิงสาวมาทีหลังต้องพลอยเป็นน้อยเขาทุกอย่างไม่ใช่ พวกเขาไม่ใช่เกย์แต่แรกแบบเกิดมาเป็นสัญชาตญาณผู้ชายมันหยุดไม่ได้ ทำให้เธอต้องกลายเป็นที่รองรับกามารมณ์แต่ความรักที่ฝังอยู่ในหัวใจเรียกร้อง... ขอจันทร์ดวงนั้นให้ฉันได้ไหม...ติดตามอัพเดทเพจ>>https://www.facebook.com/oranamarinlove

ป่าอาถรรพ์รัก_Boy's Love
ไตรติมา
www.mebmarket.com
แนวแฟนตาซีสวยงาม นิยายวาย ชายรักชาย *** มีรูปภาพประกอบสวยงามน่ารักแทรกภายในเล่มไพรเวทย์ เป็นป่าอยู่ระหว่างโลกมนุษย์เชื่อมต่อกับเมืองลับแล แต่หมู่บ้านนี้มีเฉพาะผู้ชายเท่านั้นที่เข้าไปได้ จัสตินหนุ่มหล่อติดตามเนื้อคู่ข้ามภพชาติมา สิ่งใดดลใจให้เขาหลงรักใคร่ชายหนุ่มเมืองนี้ “ผู้ชายทุกคนจะเลือกสาวงามเลอเลิศขนาดไหนเป็นคู่ครองสุดแต่ใจเขาปรารถนา แต่ถ้าหากว่าผมนั้นเลือกคู่ครองเองได้ขอเลือกชายงามล้ำเลอค่าที่สุดแห่งป่าไพรเวทย์ที่ชื่อยามะ เพราะทั้งใจกายของผมได้มอบให้ไปหมดแล้วด้วยความรักเขาเจียนจะขาดใจ แม้แลกด้วยความตายหากได้เกิดมาใหม่ได้อยู่เป็นคู่ครองกับเขาผมยินดี ผมยอมตายถวายชีวิตเพื่อเขาเพียงผู้เดียว”จัสตินอ้อนคำรำพันรักแทนแสนล้านความรู้สึกที่ไม่อาจวัดค่าปริมาณเป็นมาตราริกเตอร์แห่งความสั่นไหวในดวงจิตได้.กดไลค์เพจ - ติดตามอัพเดท >> https://www.facebook.com/oranamarinlove
พฤศจิกายน 2558

1
2
3
4
5
6
7
8
9
15
16
18
19
20
22
23
24
26
27
29
 
 
10 พฤศจิกายน 2558
All Blog