นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 18 คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 18  .............. ช่วงเวลาสาย...กาฬวารอยู่ในสนามหญ้าหลังบ้านกับนายมั่น นั่นกาฬทำอะไรนะฮคคุดูสิ เลวิสเรียกน้องชาย เชื่อฉันเหอะพนันได้...ต้องหาเรื่องเล่นอะไรสักอย่างแหง ๆ เมื่อกี้เพิ่งบอกยังเป็นเด็กอยู่ งั้น... เราไปดูกันเถอะ สองคนพี่น้องลงมาดูกาฬวารเห็นนายมั่นกำลังซ่อมท่อประปา ทำอะไรกันอยู่ ซ่อมท่อประปาครับคุณฮคคุมันรั่ว... คุณกาฬบอกว่ามีก๊อกที่เดียวน้อยไป ผมเลยต่อก๊อกให้อีกที่ นายมั่นตอบ พลางขะมักเขม้นต่อท่อประปา กาฬวารช่วยหยิบจับอัดกาวกันน้ำรั่วซึม เสร็จแล้วครับ นายมั่นเป็นอันหมดหน้าที่ รวบรวมอุปกรณ์เพื่อนำไปเก็บเข้าที่... ทีนี้ใช้ได้แล้ว...มีก๊อกให้ใช้อีกอัน ไปฉีดน้ำรดต้นไม้ดีกว่า เธอว่าแล้วนำสายยางฉีดน้ำมาต่อเข้ากับหัวก๊อก สองคนพี่น้องป้องปากซุบซิบนินทาเธอ... ผู้ไม่เกี่ยวข้องกรุณาหลีกไป มาทำเกะกะ เดี๋ยวจะโดน... มิใช่น้อย เธอว่าแต่สองคนพี่น้องไม่มีทีท่าจะขยับหนี ทั้งที่รู้ว่าเธอจงใจแกล้งพวกเขา จะทำอะไรก็ทำไปสิ ลมเหนือลอยหน้าลอยตาพูด นี่แน่ะ...นี่แน่ะ... กาฬวารฉีดน้ำใส่พวกเขา ซึ่งหลบหลีกกันอย่างว่องไวทำให้เปียกไม่เท่าไร ดูเหมือนจะเดาใจเธอไว้ล่วงหน้า ลมเหนือวิ่งอ้อมหลังเข้ามากอดเอวเธอ เลวิสเร็ว... แย่งสายยาง ลมเหนือร้องสั่งเลวิสทำตามด้วยความไว แรงผู้ชายย่อมมากมายกว่าแรงผู้หญิงแย่งสายยางฉีดน้ำจากมือเธอได้ ทีนี้ถึงตาฉันล่ะนะ เลวิสไม่รีรอแกล้งฉีดน้ำใส่เธอทันที ซึ่งเธอพยายามใช้มือปิดบังใบหน้าตัวเองส่วนลมเหนือที่กอดเอวเธออยู่ ก็หลบข้างหลังเธอ เขาจึงไม่เปียกน้ำไปด้วย ว้าย...เปียกหมดแล้ว มันหนาวนะ น้ำเย็นจะตาย กาฬวารโวยวายลั่นดิ้นพล่าน... จนเลวิสหยุดฉีดน้ำ และลมเหนือปล่อยมือจากตัวเธอ ...เท่านั้นเธอวิ่งแจ้นหนีไป ฮะ ฮะ ฮะ...ตลกดี ลมเหนือหัวเราะชอบใจ กาฬนี่...ตอนเปียกน้ำ เซ็กซี่ น่ารัก อ้ะ... เลวิสคิดแต่เรื่องรักๆ ใคร่ ๆ อยู่ในสมองเสมอ ซึ่งพอ ๆ กันกับน้องของเขา จริงของนาย...ฉันเคยเห็นมาก่อนแล้ว
.............. กาฬวารต้องใช้สมาธิในการทำรายงานและกำลังหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต โดยใช้โน้ตบุ๊ก มันวางอยู่บนตัก ในขณะเธอนั่งพับเพียบอยู่กับพื้นห้อง กำลังทำอะไรเหรออ๋อ... ทำรายงาน ลมเหนือยื่นหน้าเข้ามาถามเขาลงนั่งข้างหลังเธอ ค่ะกำลังเร่งทำให้เสร็จ จะได้ทันส่งพรุ่งนี้ หมดกำหนดส่งพรุ่งนี้เหรอ เปล่าอยากเอาเวลาไปทำอย่างอื่น นั่นสิน่าจะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นบ้าง ...ช่วยไหม ลมเหนืออาสาและยื่นคางมาเกยบนบ่า ข้างซอกคอของกาฬวาร เธอรู้สึกจั๊กจี้ แต่พยายามกลั้นหัวเราะไว้ ไม่ต้องค่ะขอบคุณมาก เธอตอบ รักษามารยาทอย่างชาเย็นแต่เขากลับอยากแกล้ง... อยากช่วยนะ ปากกระซิบแนบข้างใบหู ทำน้ำเสียงพร่า...มือไม้ซุกซน เลื้อยไล้ต้นขา หน้าท้อง ไปถึงรอบเอว แล้วดึงชายเสื้อถลกขึ้นเปิดพุงของเธอ อย่าเล่น... เธอส่งเสียงห้ามปรามอย่างช้า...เพราะว่าสมาธิยังจดจ่ออยู่กับรายงานตรงหน้า แต่จับมือเขายื้อไว้ ไม่ให้ไปต่อแล้วอีกแขนของเขายังว่างอยู่จึงโอบเอวเธอ ใครว่าเล่นล่ะเอาจริงก็ได้ เขากระซิบข้างหูอีกไออุ่นที่ได้รับสัมผัสจากตัวเขา ทำใจให้วูบไหวไปชั่วครู่...จึงรีบลุกขึ้นเพื่อหนีเขา คุณเหนือฉันไม่ถนัดเรื่องแบบนี้ ยังไม่ถึงเวลาสำหรับฉัน ฉันจะไปคุยกับคุณแม่ ขอตัวค่ะ จะเย็นชาไปได้ถึงไหนกันเชียว ลมเหนือพูดกับตัวเอง ด้วยนึกสนุกกับการได้หยอกเย้า...ยั่วกาฬวารเล่น ห้องนั่งเล่นของตึกเล็กกาฬวารมาถามคุณมิลิน เมื่อไหร่คุณเหนือจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นคะ เหนือจะกลับไปญี่ปุ่นสัปดาห์หน้าส่วนเลวิสจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่อเมริกากาฬไปเตรียมตัวเก็บเสื้อผ้าข้าวของใส่กระเป๋าเถอะ พรุ่งนี้บ้านเราจะไปพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศชายทะเลของเราเราจะอยู่ที่นั่นกันสามวันเพื่อเลี้ยงอำลาลูกชายทั้งสองคนของฉัน
.............. บ้านพักตากอากาศชายทะเลในช่วงหัวค่ำ... มานั่งอยู่นี่เองกาฬ เลวิสเอ่ยทัก กาฬวารนั่งอยู่บนขอบกำแพงหินเตี้ยๆ เขาเดินมาหยุดยืนตรงหน้าเธอ ความสูงระดับพอดีกัน คืนนี้ดาวสวย...ปกติถ้าอยู่บ้าน ป่านนี้ฉันคงเข้านอนแล้ว กาฬวารแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า อย่าเพิ่งรีบเข้านอนเลยอีกหน่อยเรา... จะไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว คืนนี้อยู่ด้วยกันนานหน่อยได้ไหม เขาพูดเสียงอ่อย... ฉันคงเหงาถ้าพวกคุณไปกันแล้ว กาฬวารบอกน้ำเสียงอ้อยอิ่ง ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แล้วเลวิสก็เข้ามาชิดตัวท้าวแขนทั้งสองของเขากับกำแพงหิน ...ซึ่งเธอนั่งอยู่ระหว่างสองแขนของเขาเมื่อหันมองใบหน้าเขาอีกครั้ง จึงอยู่ใกล้กันมาก เขาจ้องมองมานิ่ง ๆราวกะจะสะกดจิต หากแต่ตอนนี้เขาไม่มีฤทธิ์อย่างแวมไพร์แล้ว ดวงตาของเธอสวยอยากมองนาน ๆ ...จดจำเข้าไปในใจ ฉันจะไม่มีวันลืมเธอ ฉันเหมือนกันจะไม่มีวันลืมคุณเลวิส และจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณตลอดไป กาฬวารบอกแล้วหลบสายตาเขา เพราะรู้ว่าเขาชอบ แต่เธอยังไม่พร้อมจะชอบตอบใคร ถ้าเวลาผ่านไปจะทำให้เธอเติบโตทางจิตใจ วันข้างหน้าเธอจะมีความรัก... คุณเลวิส... เธอเงยหน้ามองเขาอีกครั้ง มือแตะบ่าเขาไว้ นึกว่าถ้าเขาโน้มตัวเข้ามาใกล้อีกจะใช้มือยัน แต่เขากลับวางมือทาบทับบนมือของเธอไว้ ให้วางมือบนบ่าของเขาอยู่อย่างนั้นมองจ้องตากัน... เธอเคยจูบใครหรือยังเลวิสถาม ทั้งส่งแววตาหวามหวาน ดวงตาของเขาสวยจนเพลินจ้องมองให้เคลิ้มได้ ถามอะไรอย่างนั้นฉันยังเด็กอยู่ ไม่เคยหรอก เธอตอบยิ้มเขินๆ บังเอิญหลุบตาลง มองยังเรียวปากอิ่มของเขา ก่อนจะเบนสายตาเลี่ยงหนี ไปมองที่อื่น... สักวันเธอต้องเคยมีจูบแรก เขาพูดเช่นนั้น ทำให้เธอมองตาเขาอีกครั้งทั้งใจเต้นแรงขึ้นมาในทันใด หัวเราะแก้เขิน หึ หึ... ฉันคงไม่มีเรื่องอย่างนั้น ชู่ว์... เลวิสทำเสียง พลางใช้นิ้วชี้แนบปากตนเป็นสัญญาณบอกให้เธอเงียบ ฉันมีอะไรดีๆ จะให้เธอล่ะ พูดอย่างกับมีลับลมคมนัยน์ ยิ้มกรุ้มกริ่ม อะไรเหรอ เธอถาม ดวงตาคู่สวยเบิ่งมองอย่างสงสัย... ...หลับตาสิ เลวิสบอก กาฬวารเป็นคนว่าง่าย...จึงทำตามเขา แล้วก็ได้รับสัมผัสแผ่วเบาบริเวณริมฝีปาก ...จึงลืมตาขึ้น ไหนล่ะคุณเลวิสจะให้อะไรฉัน เธอถามด้วยความสงสัยอีก ให้แล้วไงไม่รู้ตัวเหรอ ...ฉันจูบเธอ หา! คุณเลวิสจูบฉัน? จริงเหรอไม่เห็นรู้สึกเลย เธอบอกทำตาโตแบบแปลกใจมาก ทำให้เขากลายเป็นฝ่ายหน้าแดง เขินอายเสียเอง เธอนี่...ไร้อารมณ์โรแมนติก จริง ๆ เลย หึ หึ... เลวิสต่อว่าขำ ๆ เอ...รู้สึกอุ่น ๆ ที่ปากนิดหน่อย จูบอีกได้ไหม เอ๊ะ! ไม่ดีมั้ง ขอโทษค่ะ คิดว่าฉันพูดเล่นละกัน กาฬวารเริ่มพูดจาสับสนรีบลน กระดักกระเดิดเขินอายรีบเปลี่ยนใจในทันที เมื่อคิดได้ว่ามันไม่เหมาะ แต่ฉันจริงจังกับเธอเลวิสหยุดยิ้ม มองเรียวปากอิ่มของเธอ แล้วลิ้นเลียไล้เรียวปากของตัวเองใจอยากจูบกับเธออีกสักครั้ง ฉันเป็นแฟนของคุณเหนือแม้กาฬวารจะพูดอย่างนั้น แต่ในใจวูบไหวที่ได้เห็นปลายลิ้นของเขาเกิดตื่นเต้นหัวใจสั่นรัว... เธอแค่เป็นเพื่อนกับเขาได้จดทะเบียนสมรสกัน ไม่ได้แปลว่าเป็นผัวเมียกันเสียหน่อย เลวิสพูดย้ำถึงสถานะที่แท้จริงของเธอให้จำนนในเหตุผล เธอจึงนิ่งเงียบไป... ในขณะที่เขายื่นหน้าเข้ามาชิด ริมฝีปากได้ให้สัมผัสความนุ่มละมุนอบอุ่นอีกครั้งและไล้เรียวปากคลอเคลียให้เธอเคลิบเคลิ้มลืมตัวตน หลงเพลิดเพลินในรสจูบอันนุ่มนวลชวนให้ซาบซ่านไปถึงในหัวใจ ยิ่งเขาไม่คลายจูบเล้าโลมอันเนิ่นนานนั้น ก็ยังผลให้ใจเธอหวิวเป็นริ้วๆ ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แทบลืมหายใจ เหมือนคนกำลังขาดออกซิเจน คุณเลวิส... เธอเอ่ยชื่อเขาหายใจเหมือนเหนื่อยอ่อนอย่างเหลือเกิน จากประสบการณ์ที่เขาเคยผ่านผู้หญิงมาจึงเข้าใจในอาการของเธอ บ่งบอกถึงการมีอารมณ์อ่อนระทวยเผลอใจตอบสนองต่อเขา เธอชอบฉัน กาฬ... เลวิสบอก และจูบเธอซ้ำอีกครั้งอย่างไม่ให้ได้ตั้งตัว หลังจากนั้น... พอเถอะคุณเลวิส... กาฬวารว่า ผลักร่างเขาออกห่าง หวั่นไหวจนสั่นไปทั่วทั้งตัวทั้งหัวใจเกินฝืนทนอยู่นิ่งจึงรีบวิ่งหนีกลับเข้าที่พัก... วิ่งหนีอะไรมาล่ะกาฬ คุณมิลินร้องทักเห็นสาวน้อยหน้าตาตื่นผ่านมา เปล่าค่ะกาฬวารตอบสั้น ๆ ไม่รู้จะพูดคุยอะไร ลูกชายฉัน...ไม่อยู่ในบ้านทั้งคนพี่คนน้องเลย เธอเห็นพวกเขาสองคนไหม เอ่อ... กาฬวารยังไม่ทันตอบอะไร มัวแต่อ้ำอึ้ง... คุณมิลินจึงอมยิ้มอย่างรู้ทัน...มันต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ ไปโดนเล่นแกล้งอะไรแปลกๆ มาอีกล่ะสิ ใช่ไหม คงจะอย่างนั้นฉันขอตัวไปเข้านอนก่อนนะคะ กาฬวารไม่กล้าตอบอะไรมากเพราะมันจริงอย่างคุณมิลินว่า จึงรีบหนีอย่างเดียว
.............. ตีสองเศษ เพราะนอนไม่ค่อยหลับกาฬวารจึงตื่นตามเวลาปกติ เข้ามานั่งทอดอารมณ์ในห้องรับแขก โดยไม่ได้เปิดไฟ ปล่อยจิตใจล่องลอยไปเห็นแต่ใบหน้าหล่อเหลาผิวขาวอมชมพู ยิ่งนึกดูก็ยิ่งถูกใจและอดใจเต้นระรัวไม่ได้กับเหตุการณ์เมื่อหัวค่ำ ได้โดนจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปลุกเร้ารันจวนใจในรสจูบนุ่มนวลชวนเคลิบเคลิ้มยังคงตรึงติดสนิทแนบบนเรียวปากอิ่มของเธออยู่อย่างไม่จางคลาย จูบนั้น...นึกแล้ว... ใจหวิวไม่หาย ไปเดินเล่นด้วยกันหน่อยสิ เสียงลมเหนือดังขึ้น ทลายภวังค์ฝันหวานพอดี ยังมืดอยู่เลยเปลี่ยว... ไม่มีผู้คน เขายังไม่ตื่นกันเลยไม่มีเพื่อนเดิน... มีฉันเป็นเพื่อนเธอนี่ไง...ไม่ได้เหรอ เขาชิงพูดแทรก ก่อนเธอพูดจบประโยค งั้น... ได้ค่ะ กาฬวารรับคำ และเดินตามเขาออกไปยังชายหาด เธอจูบกับเลวิสฉันเห็น ลมเหนือบอก มองอย่างสังเกตพิจารณาใบหน้าของเธอ ฉันไม่เจตนา...ฉันขอโทษ เธอเสียงอ่อย รู้สึกไม่เหมาะไม่ควรเลยตนเองไม่น่าปล่อยตัวปล่อยใจไปอย่างนั้น จะขอโทษทำไมถ้าใจเธอชอบเขา ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องชอบใคร แต่คนอื่นเขาคิดกันแล้วและเธอปล่อยให้เขาจูบ... เขาทำเสียงแข็งเหมือนกำลังไม่พอใจ ถ้าฉันรู้ล่วงหน้าว่าเขาจะทำอย่างนั้นฉันจะหนีไป ไม่ให้เขา... เธอเริ่มเขินอายเกินกว่าจะพูดคำว่า จูบ ซ้ำอีก จูบกับเขาแล้วเป็นไงล่ะ เขาถาม พลางจ้องหน้าเหมือนจะเอาเรื่อง ถ้าคุณเหนือถามเรื่องไร้สาระฉันจะไม่คุยด้วย พูดเลี่ยงเพื่อจะหนีให้พ้นหน้าเขา ...กับฉัน ได้ไหม หือ?...อะไรของคุณเหนือ เธองงกับคำถามแปลกๆ ของเขา จึงมองหน้าอย่างสงสัย นี่ไง... ลมเหนือโผเข้ากอดและหอมบริเวณซอกคอของเธอทั้งซ้ายและขวาสลับกัน ...เร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัว คุณเหนือทำอะไรอย่างนี้...ปล่อยฉัน เธอตกใจเลยดิ้นทั้งที่ผลักเขาไม่ออกห่างตัวไปได้ ฉันยังไม่ได้จูบเธอเลย ไม่...อื้อ... เธอปฏิเสธ แต่กลับถูกบังคับขืนด้วยกำลังเขาดึงเธอเข้าไปจูบปากอย่างแรง แบบที่ไม่ชอบ... เป็นไงล่ะ เขาถามด้วยรอยยิ้มเยาะแบบที่เธอไม่ชอบมือเธอยันตัวเขา ทั้งแข็งขืนร่างไว้เต็มกำลัง แต่แล้วกลับถูกจู่โจมโหมจูบแรง ๆ ย้ำซ้ำอีกคราว ทำไมคุณเหนือเป็นคนแบบนี้เธอตัดพ้อปากคอแดงระเรื่อ เลือดในกายสาวหวิวซ่านให้ร้อนวูบไปทั่วทั้งใบหน้าถึงลำคอ แบบไหนหรือ?...ลมเหนือยังทำหน้าไก๋ ไม่รู้สึกผิดแต่อย่างใด ชอบใช้กำลังบังคับคนที่เขาไม่เต็มใจ เธอต่อว่าทำหน้าง้ำ เขาจึงปล่อยตัว กาฬวารรีบวิ่งหนีเข้าห้องนอน... ตอนพระอาทิตย์ขึ้น...ยายเพียรมาเคาะประตู ปลุกหลานสาว ให้ออกไปดูบรรยากาศยามเช้า กาฬไม่สบายปวดหัวจ้า อยากจะกินยา แล้วนอนพัก เดี๋ยวกาฬจะลงไปตักกับข้าว ขึ้นมากินบนห้องจ้าย่า กาฬวารบอก ทั้งที่จริงไม่เป็นไรมาก นอกจาก...อับอายที่ถูกลมเหนือกระทำ และเจ็บใจที่โดนลบรอยจูบ อันเคยติดตรึงจากเลวิสทำให้ต้องจดจำทั้งไม่อยากจำ โดนปู้ยี้ปู้ยำใช้กำลังบังคับจูบ ช่างไม่ปรานีปราศรัย ใครจะเจ็บช้ำน้ำใจอย่างไร คุณเหนือประทับตราความทรงจำเลวร้ายไว้กับฉันแย่งจูบจากคุณเลวิสให้หายไปจากฉัน ฉันจะเอาคืนยังไงดีเนี่ย... นี่แน่ะ บ่นว่าอยู่คนเดียวแล้วมาระบายอารมณ์ลงกับหมอนข้าง ทั้งทุบตบตีมัน ตุ้บตับ... ตุ้บตับอยู่พักหนึ่ง
.............. เลวิสตามลมเหนือไปประเทศญี่ปุ่นเพื่อไปเยี่ยมบ้านเกิด เมืองชิสุโอกะ คริสต์มาสปีก่อนไม่มาเยี่ยมปู่กับย่า หายเงียบไปเลยนะเลวิส คุณเรนะต่อว่าหลังหลานชายโถมเข้ามากอดเอว ปีนี้มาแล้วนี่ไงครับถึงไม่ใช่ช่วงคริสต์มาส แต่จะอยู่กินอาหารอร่อยฝีมือย่าทุกวันจนย่าเบื่อทำให้ผมกินเลย ย่าไม่เบื่อหรอกมาคราวนี้จะอยู่กี่วันกัน ผมจะอยู่ให้นานนาน... เลย อย่างมากปู่ว่าไม่เกินสิบวัน คุณคาโต้ว่ายิ้ม ๆ เอ็นดูหลานชาย เคยคุ้นกันมาแสนนานเคยเลี้ยงมาตอนเป็นเด็ก แหะ ๆ ๆ ...ประมาณนั้นครับเลวิสหัวเราะแห้ง ๆ ยอมรับ ปีก่อนฉันกับปู่ย่าเตรียมของขวัญไว้ให้นาย ...เก้อเลย เพราะนายไม่มา ฉะนั้นขนเอากลับไปด้วย เอ็มพีสาม เหรอ...ดีจัง กำลังอยากได้พอดี แม่เราเขาเล่าให้ย่าฟังฮคคุแต่งงานแล้ว กับสาววัยรุ่นอายุสิบเก้า ...จริงเหรอผู้เริ่มถามเข้าประเด็นอยากรู้ จริงครับ เธอชื่อกาฬวารแม่เขาเล่าให้ย่าฟัง เรื่องทั้งหมดแล้วหรือยังครับ ไม่เห็นเล่ารายละเอียดบอกให้ซักถามฮคคุเอง แล้วไปรักไปชอบกันได้ยังไง ทำไมต้องรีบร้อนแต่งงานไม่รอให้เรียนจบก่อน เหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้น ที่จริง...ไม่เชิงรักกันสักเท่าไหร่ มันเกิดเรื่องเหลือเชื่อ... แล้วลมเหนือจึงเล่าเรื่องโดยละเอียดให้คุณเรนะและคุณคาโต้ได้รับฟัง... แล้วคุณย่าถึงได้พูดสรุปเตือนใจหลานชาย นี่แหละนะเป็นเพราะคบเพื่อนไม่ดีเรื่องผู้หญิงก็เหมือนกัน ผู้หญิงสวยใช่ว่าจะเป็นคนดีแล้วสาววัยรุ่นคนที่เหนือแต่งงานด้วยเป็นคนดีจริงหรือ จริงครับเธอช่วยชีวิตผม ไปตามหาพระธุดงค์ถึงในป่า เราเดินป่าไปด้วยกัน ผมเห็นแล้วสงสาร...เธอยอมลำบากเพื่อผม ลมเหนือเล่าเรื่องส่วนตัวเฉพาะของตัวเองซึ่งเป็นเรื่องเหลือเชื่อมากแล้วส่วนเรื่องของเลวิสต่างปิดเงียบ ไม่มีใครยอมเล่า เพราะต้องการปิดเป็นความลับมีคนรู้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น ผมดูแล้ว กาฬกับฮคคุยังไม่ได้เป็นผัวเมียกันจริงหรอกครับเพราะฝ่ายนั้นยังเป็นสาวบริสุทธิ์ และยังไม่เคยมีความรักครั้งแรกเลย ย่าไม่อยากเชื่อ... เรายังไม่เคยนอนห้องเดียวกันผมไม่เคยล่วงเกินเธอ นอกจาก... ลมเหนือพูดอย่างลังเล และเลวิสมองจ้องอยู่จึงถามคาดคั้น นายทำอะไรกาฬเฮอะ... ฮคคุ แค่ปล้ำจูบไปหน่อยเดียวเองเขาสารภาพตามตรง ไอ้บ้าฮคคุแล้วกาฬเป็นไง... ชอบจูบกับนายไหม เลวิสว่าผู้เป็นน้องชายอีกทั้งทำตาขวางให้ ไม่เลยล่ะมั้งเธอต่อว่าฉันใช้กำลังกับคนที่ไม่เต็มใจ เธอคงไม่ชอบฉัน คงอย่างนั้น...เพราะผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบผู้ชายนุ่มนวลและให้เกียรติ์ไม่บังคับเธอฉันว่าอย่างนายคงไม่พยายามทำให้ผู้หญิงรัก คงปล่อยตามใจ ไม่รักก็ช่างเพราะนายชอบผู้หญิงที่เขาเอาใจนายมากกว่านายจะต้องไปเอาใจเขาใช่ไหม อืม... ใช่...จริงของนาย แล้วอย่างนี้จะอยู่ร่วมชีวิตกันไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือ?ในอนาคตฮคคุจะทำยังไงกับเมียเรา คุณคาโต้ถามหลานชาย กาฬบอกว่าพวกเรายังไม่พร้อมจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอยากให้พวกเราเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอไม่ได้ผูกมัดผม ถ้าเกิดไปเจอใครที่ผมชอบเธอไม่ว่าครับ แล้วแต่ผมจะเลือกหรือตัดสินใจอีกครั้งหลังเรียนจบ ตอนแรกผมกะจะไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัยจะเป็นนักร้องตามบาร์ตามผับ แต่ตอนนี้ผมคิดจะเรียนต่อ และผมจะเรียนทำอาหารด้วยเอาไว้เป็นเสน่ห์... มัดใจสาวคนรักของผมที่สำคัญผมจะเรียนภาษาไทยให้คล่องเพราะผมชอบผู้หญิงไทย เลวิสไปชอบใครเข้าล่ะเล่าให้ย่าฟังบ้างสิ ผู้หญิงคนนั้นคือ กาฬวาร นั่นแหละครับ สักวันผมจะกลับไปเมืองไทย ผมจะทำให้เธอรักผมถึงวันนั้นผมเชื่อ... เธอจะรักผม เพราะผมรักเธอจริง ๆ ที่ผมมั่นใจเพราะผมเป็นคนที่ได้เฟิร์สคิสของเธอ เลวิสกล่าวอย่างภาคภูมิ ลมเหนือได้แต่มองหน้าพี่ชายไม่เอ่ยคัดค้านแต่อย่างใด แบบนี้ปู่ว่ามันจะยุ่งยากภายหลังเป็นพี่น้องกันแต่ดันมารักผู้หญิงคนเดียวกัน ไม่ยุ่งหรอกครับกาฬกับฮคคุไม่ได้รักกันอย่างแฟน กาฬให้คำมั่นสัญญาจะเป็นเพื่อนที่ดีของนายตลอดไปไม่ใช่เหรอ...ฮคคุ เลวิสบอกคุณคาโต้ แล้วหันมาถามลมเหนือ แล้วฮคคุล่ะรักเมียเราไหม คุณคาโต้ถามแทรก ลมเหนือมีท่าทีลังเลก่อนตอบคำถาม ผมชอบครับ ชอบกับรักมันต่างกัน นายรู้ดี... แล้วนายชอบหรือรักล่ะฮคคุ เลวิสถาม แต่ไม่มีคำตอบจากลมเหนือ อายุเพิ่งเท่านี้ยังเป็นวัยรุ่นสิ่งที่เกินความเข้าใจคือความรักที่จริงแล้วเป็นอย่างไร
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
