มีหลายความรู้สึกรวมอยู่ในเล่ม ทุกข์ทน เจ็บปวด สุขใจ สมหวัง อุ่นใจ ผิดหวัง รวมกัน

ตัวอลิสัน นางเอก เป็นคนเก็บตัว เข้าสังคมไม่เก่ง ปิดกั้นตัวเองจากคนรอบข้าง คิดว่าตนเองแปลกแยกจากคนอื่น ไร้ค่า พังทลาย

สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากการที่อลิสันมาจากบ้านเด็กกำพร้า เธอได้รับการขอรับอุปการะหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็มีเหตุให้ทางครอบครัวเปลี่ยนใจส่งเธอคืนบ้านเด็กกำพร้าทุกครั้ง ความดีใจแล้วกลับกลายเป็นผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เธอสร้างกำแพงขวางกั้นคนอื่น เพื่อรักษาเศษเสี้ยวของตัวเธอไว้ เลิกหวังเพื่อไม่ให้ตัวเองผิดหวังซ้ำอีก

จนกระทั่งวันหนึ่งในปีที่สิบหก อลิสันก็พบไซมอน เขารับอุปการะเธอ ให้บ้านและอ้อมกอดที่อบอุ่น อลิสันเองก็ดีใจที่มีเขา แต่ความกลัวก็ไม่เคยจางหายไป อลิสันยังคงอยู่ในกระดองที่มั่นคงแข็งแรง

ไซมอนทุ่มเทให้อลิสันเต็มที่ เขาอดทนต่อเด็กสาวไม่เอาไหนที่เอาแต่ทุกข์ตรม ให้เวลาเธอค่อยๆ ปรับตัวและยอมรับเขาเป็นพ่อ

ไซมอนเป็นเกย์ (ที่แม้จะอายุสี่สิบต้นๆ แต่ยังหล่อและรวยมาก) การที่เขาอยากอุปการะเด็กโตอย่างเธอแทนที่จะอุปการะเด็กเล็กทำให้ทะเลาะกับแฟนจนต้องเลิกรากัน เพราะไซมอนเลือกอลิสัน

อลิสันมีเพื่อนเพียงคนเดียวคือสเตฟฟี (สเตฟานี) ทั้งสองมาจากบ้านเด็กกำพร้าเหมือนกัน ต่างกันตรงที่สเตฟฟีแข็งแกร่งมากกว่าอลิสัน สเตฟฟีเอาความผิดหวังมาเป็นแรงผลักดันจนได้ทุน

สเตฟฟีสวย เก่ง ฉลาด มั่นใจ เป็นทั้งเพื่อน พี่สาว และแม่ แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่สเตฟฟีก็สอนหลายอย่างให้แก่อลิสัน และคำที่พูดมากที่สุดคือ ให้กล้าหาญ

จนอลิสันอยู่มหาวิทยาลัยปีสาม ตั้งใจจะใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองวางแผน อยู่ในคอมฟอร์ตโซนเดิมๆ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปเมื่อพบเอสเบน

วันนั้นอลิสันโดนดึงเข้าไปเป็นเป็นหนึ่งในผู้ร่วมทำแบบสำรวจ ที่ต้องการรู้ว่า เมื่อสบตากับคนแปลกหน้าครบ 180 วินาที จะเกิดอะไรขึ้น

ห้ามแตะตัว ห้ามสัมผัส ห้ามพูดคุย ห้ามละสายตา จนกว่าจะครบ 180 วินาที

180 วินาทีที่ต้องสบตาเอสเบน เป็น 180 วินาทีที่มีผลต่อกระทบต่อชีวิตของอลิสันเปลี่ยนไปตลอดกาล

+++

เป็นแนวอบอุ่น เจ็บปวดแต่อบอุ่น

เอสเบน พระเอก เป็นเหมือนเน็ตไอดอลของสังคม เพียงแต่เขาไม่ใช่ดารา เขาเป็นเพียงเด็กมหาวิทยาลัย (ที่หล่อมาก) ธรรมดาๆ ที่อยากให้เปลี่ยนแปลงสังคมด้วยการเริ่มต้นง่ายๆ อย่างการที่ให้ทุกคนมีความสุข ตระหนักถึงคุณค่าของตัวเองและสิ่งที่ตัวเองมี โดยการทำโครงการสั้นๆ เป็นคลิปสัมภาษณ์ หรือแบบสอบถามต่างๆ อย่างเช่นให้คนที่ติดตามเขาเขียนสิ่งที่ตัวเองภูมิใจที่สุดที่ได้ทำ เพื่อนที่สนิทที่สุด หรือแม้กระทั่งการแชร์ข้อมูลตามหาแมว ทางช่องทางติดตามต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ก หรือทวิตเตอร์ สังคมออนไลน์ของเอสเบนเลยกลายเป็นศูนย์รวมของเรื่องราวความสุข สร้างแรงบันดาลใจ และแบ่งปันความช่วยเหลือ

หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้อาจกำลังคิดว่านี่เป็นเรื่องโลกสวย

ใช่ค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องโลกสวย สิ่งที่เอสเบนทำเป็นเรื่องโลกสวย และสิ่งที่ผู้เขียนบอกก็เป็นเรื่องโลกสวย

แต่ผู้เขียนก็กำลังบอกเราผ่านเอสเบนและวิธีการของเขาเช่นกันว่า ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรามอง วิธีมองมีผลต่อทัศนคติเลยไปถึงการดำเนินชีวิต และส่งผลสืบเนื่องถึงคนรอบข้างและสังคม

มีคำพูดโดนๆ คำพูดแทงใจในเรื่องเยอะมาก ยิ่งตัวโอมีอะไรหลายๆ อย่างคล้ายอลิสัน เลยจะอินกับวิธีคิด มุมมอง และการปฏิบัติตัวของเธอต่อเรื่องต่างๆ มาก มีบางทีเหมือนกันที่โอคิดรำคาญเธอ แต่เหตุผลและวิธีการในเรื่องก็ไม่เกินความเข้าใจ

โอมองว่าอลิสันเป็นคนฉลาด รู้จักตัวเอง อ่อนโยนและติดจะตลกด้วยถ้าสนิทจริงๆ เพียงแต่เธอขี้กลัวมากๆ กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวการแหกกฎที่เคยทำจะทำให้ทุกอย่างเลวร้าย กลัวสิ่งผิดพลาดแต่ไม่รู้จะเริ่มสิ่งที่ถูกต้องอย่างไร กลัวความผิดหวังเลยไม่กล้าเผชิญหน้า ทำให้เธอมาอยู่ในจุดนี้

ขณะเดียวกันโอก็ไม่ได้มองว่าเอสเบนสมบูรณ์พร้อม ผู้เขียนสร้างเอสเบนที่แสนดีแต่สร้างเขามาพร้อมกับตำหนิที่ไม่มีวันลบเลือน

ทุกคนไม่ได้สมบูรณ์พร้อม ไม่มีใครที่เกิดมาไร้ข้อผิดพลาด

เรื่องนี้มีครบแทบจะทุกอย่าง บางขณะที่เราอ่านแล้วเกิดคำถาม ผู้เขียนก็เหมือนมานั่งในใจ ค่อยๆ ใส่ปมและปล่อยชนวนความคิดออกมา

ประโยคแทงใจเยอะมากจริงๆ เป็นเรื่องที่ทันสมัย และเป็นจริงเสมอ ประเด็นเรื่องความตระหนักถึงคุณค่าของตัวเอง เรื่องการยอมรับ เรื่องครอบครัว เรื่องเพศ เรื่องการใช้ความรุนแรงทางเพศ เรื่องการโจมตีทางอินเตอร์เน็ต (Cyber-bulling) เรื่องการรับอุปการะ เรื่องความเป็นมนุษย์ และมุมมองเหรียญสองด้าน

มีประโยคหนึ่งที่เอสเบนพูดกับอลิสันว่าเขาจะรอจนกว่าอลิสันจะพร้อม เขาบอกว่าผู้ชายไม่ใช่เครื่องจักรที่เมื่อกดปุ่มเปิดการทำงานแล้วจะหยุดไม่ได้ คนที่หยุดไม่ได้คือคนที่ไม่คิดจะหยุด

เป็นเรื่องที่ดีมากเรื่องหนึ่งเลยค่ะ

โอคิดระหว่าง 4 กับ 4.5 มีบางช่วงดีมากๆ แต่ก็มีช่วงที่ค่อนข้างธรรมดาเหมือนกัน หักคะแนนจากการจัดวางที่ไม่ค่อยเนียนไปกับตัวเรื่อง ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาตินิดหน่อย แต่เข้าใจได้นะ ผู้เขียนวางแผนว่าต้องมีเรื่องนี้ ถึงจะเกิดเหตุการณ์นี้ต่อ เพื่อให้เรื่องราวเดินไปถึงจุดหมายที่ตัวเองวาง เรื่องเนียนไม่เนียนนี่บางทีมันเป็นเรื่องจังหวะและเซนส์เหมือนกัน

กดที่ 4 ดาวไป แต่ชอบนะ อยากให้มีแปลด้วยเพราะมีประเด็นดีๆ ในเรื่อง และมันก็สัมผัสได้

โอแอบไปอ่านท็อปคอมเมนต์จาก amazon มีคนพูดว่า เขาเข้าใจอารมณ์คนที่ไปสักประโยคโดนๆ ไว้ที่ตัวแล้ว เรื่องนี้มีคำพูดมากมายที่เขาอยากสักเก็บมันไว้ โอติดใจเลยอ่านตาม และเห็นตรงกับความเห็นเขาเลย