เดินป่าดอยขุนตาล จ. ลำปาง : 31 ม.ค. - 1 ก.พ. 2552 ภาค 2 ภาค 1 จะกล่าวถึงการเดินทางไปดอยขุนตาลและที่พัก ภาค 2 จะเริ่มกล่าวถึงการเดินทางขึ้นดอยขุนตาล ทางไปอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล สะพานที่ชาวบ้านเขามาส่งเมื่อคืน เราคุยกันว่าเราจะเริ่มเดินที่ไหนดีระหว่าง เริ่มจาก อุทยานแห่งชาติที่เราขึ้นไปเมื่อคืน หรือไปเริ่มที่อุโมงค์รถไฟ ดี สุดท้ายก็เลือก อุโมงค์รถไฟขุนตาน อีก 300 เมตร จากทางแยก ตอนไปถึงมีรถไฟจอดรออยู่ 1 คัน สามีบอกว่าเขารอสับรางจะมีรถไฟรอดผ่านอุโมงค์มา เราเลยรอดูก่อนแล้วค่อยขึ้นเขากัน รถไฟที่จอดรอ ไม่รู้ว่ารออะไร ทีแรกคิดว่ารอเปลี่ยนราง แต่รอสัก 1/2 ชม. รถไฟคันนี้ก็วิ่งเข้าอุโมงค์ รถไฟคันที่จอดรออยู่เข้าอุโมงค์ไปแล้ว เกือบถ่ายไม่ทันแนะ เพราะว่าแบต มันเตือนว่าจะมันแล้ว โชคดีที่ถ่ายทัน ซุ้มที่นั่งรอรถไฟ สวยจัง สถานนีรถไฟ ที่ซื้อตั๋วรถไฟ ตารางเดินรถของสถานีนี้ ที่นั่งรอดูรถไฟมีดอกต้นกระป๋องเพชรด้วย อยากถ่ายใกล้ ๆ แต่เข้าไปไม่ได้ ทางเดินขึ้นไปอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล ขึ้นไปได้สัก 10 เมตร ก็มีป้ายเขียนว่า ที่ทำการอุทยาน 1,300 เมตร ระหว่างทางขึ้นไปที่ทำการอุทยาน ฯ ป่าข้างทาง แผนที่ เราต้องเดินจากทางรถไฟที่อยุ่ ซ้ายสุดไปจนถึง จุดที่อยู่ขวามือสุด เราบวกลบคูณหาร แล้ว 8,800 เมตร และเดินกลับ อีก 8,800 เมตร รวม 17,600 เมตร หรือ 17 กม. กับอีก 600 เมตร ตอนก่อนขึ้นไม่ได้คิดว่าต้องเดินขนาดนี้ แต่พอเราเหนื่อยแล้วไม่ยากเดินแล้วเราก็เลยลองคิดดูโห สุดยอด หลังจากจ่ายตังค์ค่าธรรมเนียม คนละ 20 บาทแล้ว ก็แวะเข้าห้องน้ำก่อน ดอกกุหลาบแดงหน้าห้องน้ำ สวยจัง บริเวณหน้าศูนย์บริการนักท่องเที่ยวจะป้ายชี้ว่า ซ้ายคือ ลำพูน ขวาคือ ลำปาง จะมีเขียนไว้เยอะ บนถนน ป้าย โรงอาหารของอุทยาน ฯ หินแตก ระหว่างทางเดินขึ้นเขา ไปจุดชมวิว เราผ่านที่พักของอุทยาน ฯ ที่เมื่อคืนเรามาแล้วมันเต็ม ทางขึ้น ไปจุดชมวิว บ้านพักบริเวณจุดชมวิว คราวหน้ามาขอมาพักที่นี่นะ สวยดี เรามาถึงจุดชมวิว แล้ว จากจุดนี้ก็ไป ย. 1 (ย่อมาจากจุดยุทธศาสตร์ ที่ 1 ) มีถึง ย. 4 จาก ย.1 ถึง ย. 2 ระยะทาง 200 เมตร ถึงแล้ว ย.1 พระตำหนัก กำลังซ่อมแซม วิวของ ย.1 ด้านหลังพระตำหนัก ป้ายแสดง ว่า ย.1 และต่อไป ย.2-3-4 เดินไปเลื่อยเจอนก ก็พยายามซูมให้ใกล้ที่สุดแล้ว (พยายามมองหน่อยนะคะ) สภาพป่าข้างทางระหว่าง ย.1 ไป ย. 2 ถึงแล้ว ย.2 มีร้านค้าด้ววยนะ เราก็กินเป๊ปซี่ กับ เลย์ 1 ห่อ โครตเหนื่อยเลบ ก่อนที่จะขึ้นมา มีทางแยก 2 ทางอีกทางเป้นทางไม่ชันแต่อีกทางชัน เราปรึกษากันไปทางไหนดี ก็เลยบอกว่าทางนี้ดีกว่าคงเป้นทางลัด โอโห โครตชันเลย แต่เรายังมีไฟกันอยู่เลยขึ้นสบายแต่พอถึงก็ หอบเหมือนกัน จาก ย.2 ไป ย. 3 ระยะทาง 3,000 เมตร โอเคไปได้ยังไม่คิดอะไร จุดชมวิว ย. 2 ระหว่างทางไป ย.3 มาได้ครึ่งทางแล้ว แอบดูโทรศัพท์ คลื่นเต็มเลย (ใช้ AIS ) อีก 500 เมตร บ่าย 2 กับ อีก 3 นาทีแล้ว ยังไม่ถึง ย.3 เลย เรากำหนดไว้ว่าจะต้องลงจาก ย.4 ตอนบ่าย 3 เพื่อจะได้ไม่มืดระหว่างทาง ถึงแล้ว ย.3 สามีบอกว่าไม่พักนะ โห อย่างเหนื่อยเลยนะเนี๊ยะไม่พักเลยเหรอ (บ่นในใจ) แต่ปากก็บอกไป หนูไม่ได้พักขอถ่ายรุปก่อน นี่แหละที่ถ่ายได้ที่ย.3 รูปเดียว ต้องไป ย.4 ต่อ อีก 1,000 เมตร เหมือนน้อยแต่ว่า 1,000 เมตรเขานะ เหนื่อยแล้ว อันนี้ขึ้นเนินเขามาคิดว่าเป็น ย.4 ตะโกนบอกสามีที่เดินตามหลังมา ถึงแล้ว ย.4 ว้าไม่ใช่ โห... เมื่อไรจะถึงเนี๊ยะ วิวหลังศาลารูปบน อีก 500 เมตรก็จะถึงแล้ว สู้ๆ แต่ว่า 500 เมตรที่เหลือนี้ความชันประมาณ 60 องศาได้ ต้องใช้กำลังเฮือกสุดท้ายที่มีปีนขึ้นไป หลังจากพักเหนื่อยที่เนินวัดใจ ก็ใช้กำลังใจอีกน้อยนิดที่เหลือเดินขึ้นเขารวดเดี๋ยวจบ เหนื่อยมาก หายใจแทบไม่ทัน ด้านบนเป็นกว้างๆ แบบนี้ วิวบน ย.4 ตอน 15.00 น. ได้นั่งที่ ย.4 พัก 10 นาทีก็ต้องลงแล้วเพราะว่าเดี๋ยวมืด ตอนลงนี่ค่อนข้างลำบาก ต้องหาไม้สำหรับค้ำยันไม่ให้เราลื่นหัวทิ่งลงไป ช่วง 500 เมตร ก่อนถึง ย.4 ความชันประมาณ 60 องศา ได้เวลาลงเลยลำบาก จากย.4 มา ย.3 ตอนลงเราเดินเร็วมาก ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง แต่ตอนขึ้นใช้เวลา 1 ชม. พอถึง ย.3 ก็เหนื่อยมากขาไม่อยากจะก้าวแล้ว อยากจะจ้างคนที่ ย. 4 ขี่มอร์ไซด์มาส่งจังเลย แต่ก็ต้องเดินไม่มีใครมาอุ้มเรากลับ ตอนก่อนลงจาก ย.4 เราเอากล้องเก็บใส่กระเป่าแล้ว ไม่มีอารมณ์ถ่ายรูปแล้วเหนื่อยมากนะ ตอนกลับลงมาจาก ย.4 เดินตามหลังสามีมารู้สึกกลัวๆ ยังไงก็ไม่รู้ รู้สึกแบบว่าเสียวสันหลังนะ พอมาคุยกับสามีที่ตัวเมืองลำปาง ที่ร้านอาหาร ได้คุยกัน สามีเราก็กลัวเหมือนกัน โห รู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจเลย เราคิดว่าเรารู้สึกคนเดียว เพราะว่าจาก ย.4 ไป ย.3 เราเดินกันเร็วมา แต่พอถึง ย.3 ก็รู้สึกสบายใจขึ้น ไม่มีความรู้สึกกลัวแล้ว มีแต่รู้สึกเหนื่อยกับปวดขามาก อยากนั่ง เราก็นั่งพักตรงที่ ป้ายเขียนว่า 1,500 เมตร ถึง ย.3 นั่นหมายความว่าอีก ครึ่งทางจะถึง ย.2 แล้ว เราเริ่มเดินกันไม่ไหวแล้วก็เลยคิดว่าถ้าลงไปแล้วมีคนอยู่ที่จุดชมวิวจะจ้างเขาไปส่งที่จอดรถเรา เราคิดผิดจริงๆ ที่จอดรถที่สถานีรถไฟ แล้วเราก็มาถึง ที่ ย.2 เย้... ถึงแล้วเราเจอนักท่องเที่ยวด้วย 4 คนเขามาเที่ยวเขาถามเราว่า ขึ้นไปถึง ย.4 รึเปล่า และทางเป็นอย่างไรบ้าง เราก็บอกว่าตามความจริง และแนะนำเค้าว่าตอนนั้นประมาณ 16.20 น. แล้วเขาไม่ควรไปเพราะว่าจะมืดก่อนจะลงเขามาและมันอันตรายด้วย ที่ ย.2 เราไม่ได้พักกันเลย แค่สามีเข้าห้องน้ำแล้วเราก็พากันลงเลย ช่วงทางระหว่าง ย.2 ไป ย.1 1,000 เมตร แต่ก็มีช่วงประมาณ 300 เมตร ที่เป็นทางชัน ตอนนี้เมื้อยขามากๆ แล้ว ถึงจุดชมวิว มีคนอยู่แต่ไม่มีรถสักคัน มีแต่มอร์เตอร์ไซด์ นั่งพักกันซัก 10 นาทีได้ เราก็เดินกันต่อ เพื่อลงไปยังที่ทำการอุทยานฯ ถึงที่ทำการอุทยานฯ ขอแวะเข้าห้องน้ำและซื้อน้ำเย็นๆ กินก่อนนะ หลังจากได้นั่ง สามีกินสปอนเซอร์ไป 2 ขวด เรา 1 ขวด นมดีไล อีกคนละกล่อง สามีบอกว่า เราจ้างเขาไปส่งที่สถานีรถไฟเถอะ ไปไม่ไหวแล้ว เราก้เลยไปคุยกับแม่ค้าขายของ พี่เขาใจดีมาก เขาไปหาคนให้เราแล้วได้เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่เขากำลังจะลงไปข้างล่างพอดี และให้เรารอเขาก่อน เราก็รอกันพักใหญ่แล้วก็ยังไม่มา ฟ้าก็เริ่มจะมืดแล้ว คนที่เราจะติดรถไปมาแล้ว แต่พี่แกบอกว่ารอสักครู่ ขอดื่มเบียร์กับเพื่อนก่อน ว้า เราคิดว่าท่าไม่ดีแล้วนะ สงสัยจะยาว ประมาณ 6 โมงครึ่งมั้งพี่แกถึงลง พี่เขาใจดีมากมาส่งถึง สถานีรถไฟที่รถเราจอดเลย ดีใจมากเลยถึงรถแล้ว ตอนเรารอรถที่จะลงมาจากอุทยานฯ เราคุยกับสามีว่าจะกลับเลยหรือว่าจะพักก่อนเพราะเราคิดว่าสามีเราคงขับรถไม่ไหวแน่ สรุปว่าจะไปหาโรงแรมพักที่ ลำปางพรุ่งนี้ค่อยกลับ แต่พอมาถึงรถ สามีบอกว่าสามารถขับรถกลับไหว ก็เลยกลับเพราะว่าวันรุ่งขึ้นเราต้องทำงานอีก เราไปแวะกินข้าวกันที่ตัวเมืองลำปาง เป็นร้านข้าวต้ม (จำชื่อร้านไม่ได้) อาหารอร่อยโดยเฉพาะ ผัดผักรวมน้ำมันหอย ต้มยำไก่น้ำข้น ส่วนสามีเราสั่ง พะโล้เครื่องในหมู เราไม่ได้กินไม่รู้ว่าอร่อยรึเปล่า เจ้าของร้านใจดี ดูแลดีมาก สามีเราบอกว่าให้เรานอนหลังรถจะได้สบาบๆ หน่อย แต่พอที่เราคุยกันเรื่องตอนเดินจาก ย.4 มา ย.3 เรากลัว สามีเราก็กลัว ก็เลยไม่กล้านอนเพราะว่าเรากลัวมาก แต่พอมาถึงที่ปั้ม ปตท. ถามสามีว่าถึงไหนแล้วสามีบอกว่าอีก 90 กม. ถึงตาก ลงไปเข้าห้องน้ำ สามีซื้อ กาแฟกิน สามีถามว่าจะนอนหลังรถไหม (รถเรามีหลังคา แครี่บอย และก็มีเบาะด้วยสามารถนอนได้สบายมีแอร์เย็นช่ำ ) ขึ้นไปนอน มีผ้าห่มพร้อมเพราะว่าเราเอาติดมาด้วย ใช้เสื้อกันหนาวม้วนๆ หนุนหัว แต่ว่าเสียงรถดังช่วงแรกๆ ไม่หลับเลย แต่พอคุ้นเสียงรถก็หลับสบาย นอนสบายมาก ๆ ถึงตอนเช้า 6.20 น. เราขึ้นห้องนอนต่ออีกนิด 6.40 น. อาบน้ำ ลงไปซื้อข้าวให้สามีแล้วมาทำงานต่อ ไม่มีอาการเพลียเลยนะ ถ้านอนที่หน้ารถมาต้องเพลียแน่ คราวหน้าถ้าต้องกลับกลางคืนแล้วเช้าทำงานอย่างนี้ เราจะนอนหลังรถดีกว่า จบทริปนี้ แบบเหนื่อย ๆ กลับมาขาระบมปวดไปหมด เงินที่จ่ายไป น้ำมัน 2,000 บาท ค่าที่พัก 1,750 บาท ค่ากินประมณ 1,550 บาท รวมจ่ายไปประมาณ 5,300 บาท โห แพงไปมั้งเนี๊ยะ   Create Date : 25 ธันวาคม 2552 6 comments Last Update : 7 มกราคม 2553 9:07:40 น. Counter : 3167 Pageviews. Share Tweet

ใกล้ปีใหม่นี้ขอให้คนดี มีร่างกายที่ล้นเปี่ยมพลังมากมาย ไม่มีโรคร้ายใดใดกวน ที่ผ่านมาถือว่าฟาดเคราะห์เสียงดังเปราะให้จงหาย ต้อไปนี้ทรัพย์ที่มีจะเพิ้มขึ้นอีกมากมาย ไม่มีภัยอันตรายมาเยี่ยมเยียน ที่เคยรักจะพานพบกับคนแท้จริง ให้ได้อิงเอียงแอบแนบชิดใจ   โดย: chabori 25 ธันวาคม 2552 16:41:06 น.

สวยมากค่ะ บรรยากาศดีมาก ถ่ายภาพก้อสวย ชอบรูปที่ 4 เป็นพิเศษ   โดย: MeJayya 25 ธันวาคม 2552 17:00:07 น.

อืมม...เห็นภาพสวยๆ แล้วน่าไปเที่ยวจังค่ะ อากาศคงจะหนาวเหมือนกัน   โดย: มีร่าห์ 25 ธันวาคม 2552 19:44:52 น.

แวะมา Merry X'Mas and Happy New Year นะครับ ขอตามไปเดินป่่าด้วยคนครับ   โดย: กัปตันลูกชุบ 25 ธันวาคม 2552 19:57:43 น.

ตามมาชมต่อ ใกล้ได้เดินขึ้นแล้วใช่มั๊ยครับ ลุ้น ๆ อยากเห็นบรรยากาศตอนเดินขึ้น   โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 25 ธันวาคม 2552 22:24:11 น.

เริ่มเดินขึ้นตั้งแต่รูปสุดท้ายคะ รอเดี๋ยวนะคะ เพิ่งหัดเล่นคะ ยังไม่เก่งเลยช้า หน่อยคะ   โดย: on (เวลา แค่ นาฬิกา และ ปฏิทิน ) 27 ธันวาคม 2552 21:35:32 น.