| |
เด็กหญิงบ้านนอก ฉันเป็นเด็กบ้านนอกตัวดำ ลูกสาวคนกลางที่ใครๆก็ไม่รัก ขี้งอน เอาแต่ใจตัวเอง เวลาโมโหไม่ได้อย่างใจ จะปีนไปอยู่บนยุงข้าว ให้ใครๆหาไม่เจอ (จริงๆแล้วทุกคนรู้ว่าอยู่ตรงไหน) งอนไม่มีเหตุผล และข้างบนนั้นเองฉันไปเจอจดหมายรักของพ่อที่เขียนให้แม่ ทุกฉบับของจดหมาย ด้วยลายมือที่สวยงาม ขี้นต้น "สมบัติน้องรัก" ลงท้าย " รักและคิดถึงน้องเสมอ" ทุกอย่างถูกเก็บพับไว้อย่างดี เรียบร้อย น่ารักอ่ะ ช่วงเวลาผ่านมากว่า 40 ปีแล้ว ตอนเป็นเด็กอ่านและจำได้เท่านั้น แต่สำคัญที่สุด ลายมือสวยงามเป็นระเบียบ เรียบร้อยยังจำฝั่งใจอยู่ทุกวันนี้ "รักพ่อและคิดถึงพ่อเสมอ"
|
OmyOme
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ผู้หญิงทำงานคนหนึ่ง เรียนรู้โลกแห่งความจริง ธรรมชาติ ❤ ยินดีตอนรับสู่ My Blog
| ||||||||||||
Destiny
