ดารณี..อันนามนี้คือเรือ
ผู้เอื้อเฟื้อนำเราสู่เงาฝัน
พบความสุขสดชื่นกับคืนวัน
แม้เวลาสั้นสั้นก็พึงใจ
ดารณี....
โอ้เรือน้อยยามนี้ไปอยู่ไหน
คลื่นและลมรุนแรงเหลือกระไร
แสนห่วงใยห่วงหาห่วงอาวรณ์
จากกันตามกระแสแห่งชีวิต
ทิ้งดวงจิตให้เหงาเหมือนเก่าก่อน
พรหมลิขิตติดขัดมาตัดรอน
วันที่จรจากลาแสนอาลัย
เคยเรียกเธอ..ดอกไม้ของควายเฒ่า
เคยหยอกเย้าเกาหลังนั่งชิดใกล้
ความหลังยังกระจ่างอยู่กลางใจ
เธอคิดถึงบ้างไหมเมื่อไกลกัน
ดารณี..อันนามนี้คือเรือ
บัดนี้เหลือเพียงเรากับเงาฝัน
จะเก็บเกี่ยวเสี้ยวเศษความสัมพันธ์
จะสุขสันต์อยู่โง่งม..ลมลมแล้งแล้ง ฯ
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
