เพลงศึกอยุธยา (๖๗)
พระภูธร/พระวิชิต..ปลดจิตปลง
โอ้พระองค์ทรงละอุปถัมภ์
ปล่อยกรุงตามยถาชะตากรรม
ต้องกลืนกล้ำในเกณฑ์ชะตากรุง
ถึงแม้มิทรงใส่พระทัยสน
ทว่าคนทั้งหลายยังหมายมุ่ง
ให้พระองค์ทรงค้ำช่วยบำรุง
ช่วยพยุงกรุงศรีอยุธยา
ทุกเช้าเจ้าฟ้าพระบิณฑบาต
เหล่าทวยราษฎร์แห่แหนล้อมแน่นหนา
ทูลถวายวจียื่นฎีกา
ให้สึกหาลาเพศพรหมจรรย์
จนหนังสือฎีกาล้นฝาบาตร
ล้วนกระดาษโศลกร่ายโศกศัลย์
ร่ำลำเค็ญเข็ญขุกอยู่ทุกวัน
อ้อนวอนพร่ำรำพันไม่บรรเทา
เห็นแต่เพียงพระองค์ทรงเดชะ
โปรดช่วยพระนครเหมือนก่อนเก่า
แม้เห็นความทุกข์สุมอยู่รุมเร้า
แต่องค์เจ้าฟ้าพระยังละวาง
พอจบคำพระธรรมนูญกล่าว
ให้เจ็บร้าวดั่งอกโดนชกผาง
นายหมื่นทรงนั่งเศร้ามือเกาคาง
มองหนทางข้างหน้าเหมือนฟ้ามัว
ควายเฒ่า
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
