ล่วงเข้าสู่วัยทองฉันตรองตรึก
เหมือนม้าศึกล่วงวัยใกล้เกษียณ
เมื่อล่วงคืนล่วงวันกาลผันเวียน
สายบังเหียนถูกปล่อยให้ย้อยยาน
เคยนำพาขุนพลผจญยุทธ
ต้องมาหยุดด้วยแพ้แก่สังขาร
เคยผงาดฟาดฟันประจัญบาน
ความเชี่ยวชาญเฉาไปในวัยทอง
เห็นทรวดทรงองค์สาวผู้พราวพริ้ง
ใจก็ยิ่งร้าวรานสะท้านหมอง
ทำอะไรไม่ได้..ได้แต่มอง
ได้แต่ร้องร่ำไห้หัวใจช้ำ
เมื่อมาถึงวัยทองพี่น้องเอ๋ย
กาลล่วงเลยเหลือบแลร่างแก่หงำ
ไร้อารมณ์ลำพองร้องลำนำ
หันหน้าหาพระธรรม..ดีกว่าเอย ฯ
ควายเฒ่า