บรรดาญาติพี่น้องเขามองข้า
ช่างชั่วช้าชั่วชาติอนาถเหลือ
ไร้เผ่าพงศ์วงศ์วานสิ้นว่านเครือ
สิ้นชาติเชื้อเจือจานร้าวรานใจ
ข้าจึงมีชีวันอยู่สันโดษ
ในเมื่อโคตรข้องขัดอัชฌาสัย
เลิกสนิทติดต่อใครต่อใคร
สู้อยู่ไปตามอัตภาพตน
หวาดสะดุ้งสะดุดในปุจฉา
จำนรรจาหาเลศในเหตุผล
ที่ชั่วช้าชั่วชาติอนาถคน
สุดจะก่นกล่าวกลบสู้ขบกราม
ทนเงียบงำอ้ำอึ้งประหนึ่งใบ้
สุดจะไขเงื่อนงำตอบคำถาม
น้ำท่วมปากยากอธิบายความ
ต้องปล่อยตามเวรกรรมอย่างจำยอม...
ควายเฒ่า
มีเรื่องอะไรไม่สบายใจล่ะคะ
สู้ๆนะ..อยู่คนเดียวก็สบายใจอยู่แล้วล่ะ