ในยุคสงครามมันเป็นเรื่องที่น่าตื่นตระหนกจริงๆ ทำอะไรไม่ถูกเลยล่ะครับ ก็ได้แต่หวังว่าในโลกใบนี้จะไม่เข้าสู้ยุคสงครามอีก หรืออาจเข้าสู่ยุคสงครามไปเรียบร้อยแล้วก็ได้ แต่เป็นสงครามโรค

ยุคสงครามโลก
สภาพแวดล้อมในประเทศน่าจะน่ากลัวมากๆเลยนะครับพี่ภา
ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากให้เกิดสงครามโลกอีกเลย
เพราะคนที่เสียชีวิตไม่ใช่คนที่ร่วมก่อสงครามเลย

สงครามมีแต่ความสูญเสีย ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยครับ ผมเคยดูในหนังสงครามแล้วจินตนาการตาม ถ้าเป็นเราสงสัยต้องไปอยู่ในหลุมหลบภัยครับ

น่าตื่นตระหนกมาก ๆ ค่ะสำหรับผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ระเบิดเพลิงสงครามโลก

ผมไม่ทันครับพี่...
พอโตมาหน่อย ไปเห็นหลุมหลบภัยอยู่มุมที่บ้าน
คุณตา ในตัวเมืองเชียงใหม่

คุณตาห้ามพวกเราลงไปเล่นเด็ดขาด ข้างบนใช้ไม้
ซุงใหญ่วางเรียงเป็นตับ ใช้ดินกลบแล้วปลูกต้นไม้
มีทางลงซิกแซกนิดนุง เคยชะโงกไปดูพื้นที่น่าจะ
จุคนได้กว่า 10 คนสูงเพียง เมตรครึ่ง

กลัวงู... เพราะตอนไปเห็นนั้นก็ ก็หลายขวบแล้ว
...

ปัจจุบันเจอโควิดอันตรายไม่น้อยเลย วัคซีนก็ไม่มี
เฮ้อ รอแล้วก็รอต่อไป

สวัสดีมีสุขค่ะ

เคยฟังแม่กับยายตาเล่า น่าตื่นเต้นมากค่ะ
ยายบอกจะฉี่รดทุกครั้ง แม่ก็บอกว่าหนาวเหน็บขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงหวอจากกรมอู่ทหารเรือ
วิ่งเข้าสวน ไปหลบตามท้องร่องแห้งๆที่เตรียมกันไว้

ระเบิดปูพรม ไม่จำกัดเวลา เป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นตระหนกหวาดกลัวกับทุกคนนะคะ

สงคราม มีแต่ตื่นตระหนก โกลาหล สูญเสีย

สวัสดีค่ะพี่ภา

สงคราม น่ากลัวจริงๆ

****
พี่ภาสบายดีนะคะ ระยะนี้นิวยอร์กเริ่มเปิดเมือง
ร้านค้า ร้านอาหาร เปิดเกือบ 100 % แล้วค่ะ
และเริ่มไม่ใช้แมสกันแล้ว น้อยกับเพื่อนๆก็ยัง
ใส่อยู่ค่ะ

เมืองไทย อีกไม่นานก็จะดีขี้นค่ะ ถ้าประชาชน
ฉีดยากัน

สวัสดีครับคุณภา
ชอบอ่านความทรงจำในวัยเด็กครับ
แม้จะไม่ทัน แต่ก็นึกภาพตามได้

พี่ภานี่รุ่นสงครามโลกนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ภา

ขอบคุณสำหรับกำลังใจในบล็อก 3F - ข้าวผัดกุนเชียง ด้วยนะครับ

สวัสดีค่ะพี่ภา

เหตุการณ์นี้ทั้งน่าตื่นตระหนกและอันตรายที่สุดนะคะ
เสียงและกองเพลิงสำหรับเด็กแล้วยิ่งน่ากลัว
ขอให้สงครามโลกเกิดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

ผมเชื่อว่าทุกวันนี้เราก็ต้องต่อสู้กับสงครามอยู่ครับ
แต่แค่ต่างจากอดีต
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันครับผม

เมื่อก่อนที่บ้านโคราชก็มีหลุมหลบภัยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ภา