เมื่อเรานำต้นนี้มาลงเมื่อประมาณ 20 ปีก่อน เค้าบอกว่าเป็นประเภทไม้ป่า ดอกสวยดี แต่เราเห็นชื่อมีความหมายว่า ดำๆ เราก็ต้องบอกว่าไม่ค่อยปลื้มเท่าไร แต่เห็นว่าเป็นพวกไม้ป่า น่าจะไม่ต้องประคบประหงมมาก เลยเอาลงไว้เกือบสุดท้ายที่ชายป่า

กาลเวลาล่วงไปสิบกว่าปี เมื่อเค้าให้ดอกครั้งแรกไม่กี่ช่อ เราก็รู้ตัวเลยว่า วางเค้าผิดที่เสียแล้ว เพราะเป็นดอกไม้ประเภทต้นใหญ่มีสีสดสวยมาก แต่ตอนนี้เค้าเข้าไปแฝงตัวอยู่ท่ามกลางต้นสักใหญ่ พยอม กันเกรา จำปี และสารภีทะเลซึ่งล้วนต้นใหญ่มากทั้งนั้น การถ่ายภาพชิดต้นเป็นไปไม่ได้เลย ภาพที่มีมานี้ต้องขอเข้าไปในพื้นที่ของเพื่อนบ้าน เพื่อซูมภาพจากไกลๆ เพราะพื้นที่ของเพื่อนบ้านก็เป็นส่วนโรงเพาะชำของเขา กับทั้งช่วงนั้นอยู่ในช่วงกล้องตัวเก่างอแงใกล้สลบ จึงต้องยอมรับว่า ภาพไม่ชัด ขะมุกขะมอมมาก ยังไม่รู้ว่าจะหาทางเล็มต้นไม้บางต้นออกเสียได้บ้างไหม เพื่อแล้งหน้านี้จะได้เห็นต้นนี้ให้ดอกได้สะดวกขึ้น

วันนี้ขอบันทึกภาพเท่าที่มีไว้ก่อนนะคะ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ถ่ายเก็บไว้ตั้งแต่มีนาคม แต่ไม่มีภาพลำต้นซึ่งสีเข้มคล้ำและเป็นที่มาของชื่อ กาฬพฤกษ์ พรุ่งนี้จะเก็บภาพมาอัพเดทเพิ่มเติมค่ะ

สัญญาไว้ตั้งแต่เอนทรี่ก่อนว่าจะพาไม้หอมมาบ้าง วันนี้พามาสองอย่างนะคะ อย่างแรกคือราชาวดี กำลังบานเต็มต้นเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เก็บมาฝากสองสามช่อค่ะ

เวลามีแขกไปพักด้วย เรามักถูกถามว่า กลิ่นดอกอะไรแปลกๆ ความจริงดอกไม้หอมรอบๆบ้านก็เป็นดอกไม้ที่รู้จักกันดี เช่น จำปีแขก ลำดวน จำปูน พุดสามสี ประยงค์ ฯลฯ แต่พอมีบานประชันกันสักสี่ห้าอย่างก็จะเกิดกลิ่นรวมๆกันที่ต้องบอกว่าเป็นกลิ่นของบ้านป่า หาที่ไหนประสมกันได้กลิ่นเดียวกันนี้คงจะยาก เช่นคืน ที่เรามี ราชาวดี กระดังงาสงขลา จำปีแขก นางแย้ม และราตรีซึ่งพุ่มใหญ่มาก กลิ่นรวมกันรมบ้านจนเราเหมือนโดนเก็บไว้ในขวดบุหงา บางครั้งแรงมากไปจนต้องปิดหน้าต่างไปบ้าง แต่เราก็ไม่วายหาไม้หอมมาลงเพิ่มเรื่อยๆ

คืนที่มีกลิ่นราตรีกรุ่นไปทั่ว อดใจไม่ได้ต้องลงไปเก็บภาพในความมืดมา ฝากไว้ให้ชมกันนะคะ

ช่วงนี้จะพยายามเก็บทำบันทึกเล็กๆน้อยๆให้หมด เพราะอีกสักพักอาจต้องหยุดพักบ้าง เวลาสำหรับบล็อกน่าจะน้อยลงเรื่อยๆ แต่ก็เหมือนอยู่ไม่สุขนะคะ เพราะกำลังเขียนอยู่ถึงสี่หมวด

ลาไปแต่เพียงเท่านี้นะคะ ขอให้มีความสุขทุกท่านค่ะ

HOME & GARDEN