"ถนนสายนี้...มีตะพาบ" โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 119 - การเริ่มต้นใหม่ โดยคุณต่อ toor36
"ถนนสายนี้...มีตะพาบ"
โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 119
การเริ่มต้นใหม่ โดยคุณต่อ toor36
 เมื่อพูดถึงการเริ่มต้นใหม่ มักคิดถึงการเริ่มต้นชีวิตใหม่ ก็ไม่ใช่เพราะว่า ชีวิตนี้ได้มีการเริ่มต้นใหม่อยู่บ่อยๆ ครั้งหนึ่งของชีวิตใหม่นั้น น่าจะเป็นตอนที่เรียนอยู่มอปลาย ช่วงนั้นกำลังขะมักเขม้นเตรียมสอบเอนทรานซ์ ใจมันบอกว่า ต้องสอบให้ได้ ต้องเรียนให้จบ จะได้เป็นตัวของตัวเอง ทำงานหาเงินใช้เอง ไม่ใช่มีปัญหากับพ่อแม่จนจะขอเงินใช้ไม่ได้ แต่เพราะอยากมีอิสระ ทำอะไรๆ ตามใจชอบได้บ้าง แล้วก็สอบเข้าคณะที่ต้องการได้ดังใจ แต่พอเรียนไปได้ไม่ถึงครึ่งปี ก็ป่วยหนักจนต้องขาดเรียนเป็นเดือน รวมทั้งขาดสอบกลางปีด้วย มันเป็นเรื่องชีช้ำกะหล่ำปมเป็นที่ยิ่ง จากที่เคยเรียนมาไม่เคยได้เกินลำดับที่ 8 ถึงตอนนั้นรู้เลยว่าผลการเรียนจะตกต่ำที่สุดในชีวิต ผมเนี่ยนะ จะตกต่ำขนาดนั้น บอกได้เลยว่า แค่คิดก็เจ็บกระดองใจสุดจะบรรยาย ไม่มีใครน่าจะคาดหวังว่าผมต้องเรียนดีหรอก พี่สองคนเขาเรียนชิงแช็มป์กันทุกภาคอยู่แล้ว พ่อแม่ผมน่าจะอยากได้ลูกเรียนบ๊วยๆเอาไว้ดูเล่นสักคน แต่ผมมันคนรักดีนี่นา พูดยาก พูดไปคนจะว่าโม้ พาลหมั่นไส้เข้าให้อีก แหะๆ
 แต่ก่อนที่ผมจะพาลพาโลโฉเกเฉาก๊วยได้มากกว่านี้ พ่อก็เรียกไปคุยด้วย ปกติพ่อไม่ค่อยอบรมสั่งสอนลูกสักเท่าไร ยกให้เป็นหน้าที่ของแม่หมด แต่หนนี้พ่อคงคิดว่า ถ้าผมคุยกะแม่ มันคงเข้ารกเข้าพงไปได้มากกว่านี้ เพราะไม่ว่าจะมีลูกเรียนเก่งตั้งสองคนจนน่าจะพอแล้ว แต่แม่ก็อยากให้เก่งทุกคน คงจะลืมไปว่า มันสมองคนเราไม่เท่ากัน นะแม่นะ ก็อย่างเค้าว่า คนไม่สวยมักฉลาด คนไม่หล่อก็ฉลาด แต่ผมดันหล่อซะนี่ แง่ว
 แล้วผมก็ว่าเพราะความคาดหวังเงียบๆของแม่นี่แหละที่ทำให้ผมวิตกจริตได้มากขนาดนั้น ตัวเองเสียใจและอายเพื่อนแล้ว ยังทำให้แม่ผิดหวังด้วย วันนั้นเลยต้องฟังหลงพ่อเทศน์กัณฑ์ยาวมาก สรุปข้อหลักๆก็คือ ความผิดหวังเพราะล้มเหลวไม่ได้เป็นแค่ความสูญเสีย แต่เป็นอีกหนึ่งตัวยืนของชีวิตที่เราทุกคนจะต้องเรียนรู้และประคับประคองให้ก้าวผ่านไปให้ได้ เป็นหนึ่งบทเรียนให้เราจดจำว่า ไม่ว่าเราจะได้ตั้งใจมั่นคงเพียงใดในอันที่จะจัดการทุกขั้นตอนของชีวิตให้ผ่านไปอย่างราบรื่นสวยงาม แต่ชะตากรรมเจ้าเก่าที่เป็นตัวตั้งในการกำหนดความเป็นไปของชีวิต ก็ยังเป็นตัวแปรท้าทายให้เราฝ่าฟันเอาตัวรอดให้ได้ในทุกกระแสเชี่ยวกรากแห่งโชคชะตา สู้ได้หรือไม่ก็ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับวาระแห่งกรรมของเรา แต่มนุษย์เรานั้นมีตัวช่วยให้ก้าวต่อไปอย่างมั่นคงไม่ท้อถอย สิ่งนั้นคือความหวัง และทุกความหวังที่ส่งเราก้าวเดินต่อไปนั้นจะทำให้เรารู้สึกว่า แม้ท้ายที่สุดแล้ว ความหวังจะไม่ประสบผลสำเร็จอีก เราก็จะพูดได้เต็มปากว่า ได้พยายามจนเต็มกำลังแล้ว ชีวิตที่ไม่เคยประสบความผิดหวังล้มเหลวนั้นไม่มีหรอก สิ่งที่จะแก้ไขได้ก็คือ ล้มแล้วรีบลุก ตั้งตัวให้ตรงแล้วก้าวเดินต่อไปใหม่อย่างองอาจและมีความหวัง
ข้อสำคัญก็คือ ตั้งใจเดินให้เข้มแข็ง ไม่ประมาทและไม่ท้อถอย เพราะคุณลักษณะทั้งสองนี้เองที่ทำให้เต่าถึงเส้นชัยได้ก่อนกระต่าย อีกข้อหนึ่งคือต้องตั้งใจจริงในอันที่จะเริ่มต้นใหม่อย่างมีสติ กำลังใจและตั้งใจ เพราะแม้เมื่อล้มลงแล้วจะสามารถลุกขึ้นเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ แต่หากได้ตั้งเป้าหมายไว้แล้วก็ล้มลงเรื่อยๆ ให้ต้องตั้งต้นใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็จะไม่สามารถไปถึงเส้นชัยได้ ไม่ว่าจะเป็นเต่าหรือกระต่าย
การเริ่มต้นใหม่จึงเป็นเรื่องที่ต้องมีเกิดขึ้นในชีวิตคนเราทุกคน แต่ต้องให้เกิดขึ้นในสภาพที่เราพร้อมจะเริ่ม เพราะหากต้องล้มลุกคลุกคลานซ้ำซาก ก็คงอยู่ที่เราไม่ตั้งใจจริงหรือเรื่องนั้นไม่ใช่แนวที่เราจะไปต่อไปได้ ก็ต้องเลือกแนวใหม่ ยกเว้นเรื่องแฟนนะ ถ้ามันล้มเหลวก็อย่าไปเสียอกเสียใจมาก คิดเสียว่า ไม่เขาก็เราที่จำเป็นต้องเกิดมาใช้หนี้กรรมให้กันหรือทั้งสองฝ่ายเพียงเพื่อพบแล้วพราก แล้วจะเลือกหาคนมาตั้งต้นใช้หนี้ใหม่อีกหรือไม่ก็ตัวฮูตัวอิทเลยครับ ผมเข็ดแล้ว เรื่องนี้ อิอิ สู้ไม่ไหว เจอแต่ที่ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาลงไปกลายเป็นบ้องกัญชา
ในที่สุดนี้ จึงขอให้กำลังใจว่า ในวาระปีใหม่ที่ใกล้จะมาถึงนี้ ท่านใดจะถือ
เอาฤกษ์เอาชัยเริ่มต้นใหม่เรื่องใดก็ขอให้ทำได้สำเร็จสมความมุ่งมั่น
เหมือนปลูกต้นไม้ลงในหลุมที่มีเครื่องปลูกที่เหมาะสม หมั่นรดน้ำ
พรวนดินใส่ปุ๋ยให้สม่ำเสมอ กำจัดศัตรูพืชให้ราบคาบ ก็จะได้
ดอกผลสมความตั้งใจจงทุกประการเทอญ
หมายเหตุ- เสียเวลากลับไปแก้ไขเรื่องคนสวนที่บ้านป่าลาออก ตะพาบ
งวดนี้ก็เลยเกิดอาการแกว่ง ลงไม่ได้ตามกำหนด แถมเตรียมดอกไม้
ไว้เพื่อวันอันเป็นมหามงคลก็ไม่ได้ทำอีก แต่เมื่อเริ่มไว้แล้ว จะปล่อย
ให้ค้างเติ่งอยู่เช่นนี้ก็มิใช่วิสัย เลยทำให้เสร็จไปอีกครั้ง รวมทั้งส่ง
ดอกไม้ที่เตรียมไว้ด้วย เป็นพุทธรักษาสีเหลือง ดอกใหญ่มาจาก
บ้านริมคลอง ดอกเล็กเป็นแบบแคระของบ้านป่าเราเองครับ
MANTOVANI - COLOURS OF MY LIFE
Special thanks to uploader: Sandor Büchler
| Create Date : 08 ธันวาคม 2557 |
| Last Update : 8 ธันวาคม 2557 20:28:48 น. |
|
62 comments
|
| Counter : 2689 Pageviews. |
 |
|
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 140 คน [
BG Pop.Award #17
BG Pop.Award #16
BG Pop.Award #15
BG Pop.Award #14
BG Pop.Award #13
BG Pop.Award #12
BG Pop.Award #11
BG Pop.Award #10
BG Pop.Award #9
BG Pop.Award #8
BG Pop.Award #7
BG Pop.Award #6
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามเนอะ
และกแน่นอนว่าต้องมีความพร้อมอย่างเฮียว่า จริงที่สุดเลยค่ะ
ในเมื่อเรื่องเดิมที่เคยทำมันไม่ประสบความสำเร็จ
เราก็ต้องหาแนวทางใหม่ๆแล้วก็เริ่มต้นใหม่
ชีวิตยังไม่สิ้นก็ดิ้นไปนะคะ
พุทธรักษาสีเหลืองสวยงามมากค่ะ เห็นแล้วชื่นใจจัง
ต้นของบ้านป่าก็สวยสดใส
รอชมด้วยนะคะ
คิดว่างวดนี้ไม่ได้อ่านตะพาบซะแล้วค่ะ