Bloggang.com : นิ้วนาง-เดียนา : MAYDAY! ช่วย(รัก)ฉันที! ตอนที่ ๑๖ (Yuri)

ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์

มีนาคม 2559

		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

18 มีนาคม 2559

MAYDAY! ช่วย(รัก)ฉันที! ตอนที่ ๑๖ (Yuri)

MAYDAY! ช่วย(รัก)ฉันที! ตอนที่ ๑๖ (Yuri)

๑๖

สายวันรุ่นขึ้น ณิชากรรู้สึกตัวตื่นพร้อมกับอาการหนักหัว เธอนอนตะแคงซุกหน้าเข้ากับ ‘หมอนข้าง’ ที่มีกลิ่นหอมและเนียนนุ่ม ต่างไปจากทุกวัน ติดใจจนไม่อยากจะลืมตาเลยสักนิด จึงซุกหน้าถูไถ บดเบียดกับ ‘หมอนข้าง’ นั้นมากขึ้น

แองเจิลลืมตากว้างขึ้นทันที เมื่อถูกอีกคนถูหน้าที่เนินอกโนบราของหล่อนอย่างไม่ตั้งใจ จนรู้สึกป่วนปั่นในช่องท้อง เหมือนมีผีเสื้อนับร้อยบินว่อน...ความรู้สึกที่เคยมีเมื่อนานมาแล้ว ได้ตื่นขึ้นอีกครั้ง

นายหญิงพยายามสะกดความรู้สึกที่พุ่งพล่านให้สงบลง แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย โดยเฉพาะในยามนี้ ยามที่ณิชากรขยุกขยิกคลอเคลียซุกไซ้กับหน้าอกหน้าใจของตน แถมยังสอดขาแทรกเข้าสัมผัสแก่นกลางกายอีกต่างหาก

'อย่าทรมานกันแบบนี้สิคะ น้องณิ'

ครวญครางในใจกับการทรมานแสนหวาน ที่เกิดขึ้นโดยที่หล่อนไม่ทันเตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน เผลอเอามือขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น เผื่อจะช่วยบรรเทาความต้องการที่ถาโถมจนยากจะควบคุม

แล้วไม่นาน ก็เริ่มจะถึงขีดสุดของความอดทนอดกลั้น

“น้องณิ...คะ...” หล่อนเอ่ยเรียกชื่ออีกคนอย่างกระท่อนกระแท่น

'เสียงคุ้นๆ ...ใครเรียก?'

คิดอย่างสับสนว่า ทำไมถึงมีคนเรียกชื่อตนในเวลาเช้าๆ แบบนี้ ปกติเธอนอนคนเดียวในห้อง แถมเสียงหวานนั้นก็อยู่ใกล้มาก จนเหมือนอยู่ข้างหู ไม่แน่ใจว่าฝันไปหรือเปล่า? หญิงสาวจึงลืมตาขึ้น และสิ่งแรกที่ได้เห็นก็ทำเอาตาโต หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง เธอไม่ได้แนบใบหน้ากับหมอนข้างอย่างที่เข้าใจในตอนแรก หากแต่ซบเข้ากับ...หน้าอกผู้หญิง!

'ใครกัน?'

สาวผมสั้นผงะนั่งตัวตรง ถอยออกห่างอย่างตกใจ เงยหน้ามองใบหน้าของเจ้าของร่างที่เธอก่ายกอดเมื่อสักครู่

“พี่ฟ้า!” พึมพำชื่อของหล่อนออกมา

'ฉันอยู่ที่ไหนกัน?'

หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ ห้องสี่เหลี่ยม และรู้ได้ทันทีว่าที่นี่คือคอนโดของนายหญิง ที่เคยมาพักแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อก้มสำรวจตัวเอง ก็นึกแปลกใจที่ตนสวมแค่ชั้นในสองชิ้น จึงหันกลับไปมองเจ้าของห้อง

แองเจิลที่ตอนนี้นอนหงายใบหน้าแดงก่ำกว่าปกติ หลับตาแน่น หายใจหอบจนเนินอกกระเพื่อมขึ้นลงแรงอย่างเห็นได้ชัด เหมือนกำลังพยายามควบคุมความต้องการบางอย่างที่ยังคงไม่จางหายไป

ณิชากรที่ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น นึกว่าอีกฝ่ายไม่สบาย จึงเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

“พี่ฟ้าไม่สบายหรือเปล่าคะ?” สุ้มเสียงแสดงความกังวลอย่างไม่ปิดบัง

หล่อนที่ยังคงนอนตัวสั่นเทา สองมือยังคงขย้ำผ้าปูที่นอนสีหวานแน่น ฝืนลืมนัยน์ตาคู่สวยขึ้นมองคนถาม

“พี่...พี่ ไม่เป็นอะไร” ปฏิเสธเสียงสั่นแหบพร่า พยายามต่อสู้กับความต้องการบางอย่างที่กำลังครอบงำหล่อนอยู่

เธอไม่เชื่อคำพูดของนายหญิงแม้แต่ครึ่งคำ จึงโน้มตัวเข้าไปใกล้อีกคน เอื้อมมือสัมผัสหน้าผาก ข้างแก้มทั้งสอง และลำคอเรียวเพื่อเช็คว่าเป็นไข้หรือเปล่า?

โดยไม่ทันคิดว่าตนเองแต่งกายล่อแหลมขนาดไหน ร่างท่อนบนที่มีแค่บราเซียสีอ่อนซีทรู ไม่ได้ช่วยปิดบังอะไรเท่าไหร่

“ตัวอุ่น ๆ นะคะ” เธอเปรยขึ้น

ในเวลานี้ สายตาของแองเจิลจ้องเขม็งไปยังยอดแหลมสีสวยที่ล่อตาล่อใจ ลำคอแห้งผาก แทบจะตบะแตกอยู่รอมร่อ รู้ตัวอีกทีหล่อนก็พลิกตัวคร่อมอยู่เหนือร่างกายของณิชากรเสียแล้ว

“พี่ฟ้า!” นักข่าวสาวเรียกอีกฝ่ายเสียงหลง ทั้งตกใจปนหวาดกลัว

นายหญิงสบสายตากับคนเบื้องล่างอย่างพินิจพิจารณา เผลอกัดกรามแน่นเมื่อเห็นความกลัวในแววตาของณิชากร สูดหายใจลึกๆ เพื่อข่มความรู้สึกฝ่ายต่ำให้จางลง เบือนหลบสายตาด้วยความรู้สึกผิด เกือบยับยั้งตัวเองไม่อยู่ แล้วใช้กำลังข่มเหง ซึ่งคงไม่ต่างจากการข่มขืนนัก

'บ้าจริง!'

“พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ต้องการให้น้องณิกลัว...” หล่อนเอ่ยเสียงเศร้า

นักข่าวสาวนอนตัวแข็งยังคงไม่หายตกใจนัก แต่สมองตีความได้เลาๆ ว่า อีกคิดคิดจะทำอะไร? และเมื่อแองเจิลจะขยับตัวหนี เธอก็คว้าข้อมือของหล่อนไว้ ไม่ให้เคลื่อนไหว

'หืม?'

สาวลูกครึ่งทำหน้าไม่เข้าใจ

“พี่ฟ้าคะ...” เธอกล่าวได้แค่นั้น เอื้อมมืออีกข้างไปสัมผัสกับแก้มเนียนนุ่มของหล่อนเบาๆ ประคองไว้ในอุ้งมืออย่างทะนุถนอม

นายหญิงปล่อยให้เธอแตะต้องใบหน้าของตนอย่างเต็มที่ ตัวสั่นน้อยๆ เมื่อสองแขนที่ค้ำร่างไว้เหมือนจะหมดแรงเอาดื้อๆ นัยน์ตาคู่สีฟ้าเป็นประกายวาบวับคมกริบ จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าคม

“น้องณิกำลังทำให้พี่ควบคุมตัวเองไม่ได้” พึมพำเสียงแผ่ว ความอดทนลดน้อยถอยต่ำลง จวนเจียนจะขาดผึงได้ทุกวินาที

ณิชากรยิ้มบางๆ เข้าใจดีว่า หล่อนกำลังต้องการเธออย่างที่สุด

“ก็ไม่ต้องควบคุมสิคะ” นักข่าวสาวพูดโพล่งตอบออกไปอย่างเร็ว โดยไม่เสียเวลาขบคิดแม้แต่น้อย ไม่อยากเห็นอีกฝ่ายต้องทรมาน แล้วสองแก้มก็ร้อนผะผ่าว เฉสายตามองไปทางอื่น

'กล้าพูดออกไปได้...หน้าไม่อายเลยณิชากร'

แองเจิลยิ้มสวยกว้าง หลังได้ยินคำตอบรับแบบคาดไม่ถึง

“ขอบคุณค่ะ”

นายหญิงก้มลงครอบครองริมฝีปากยั่วยวนของคนข้างล่างทันที จูบแรกเป็นไปอย่างแผ่วเบาเชื่องช้า เนิ่นนานหลายวินาที เหมือนเป็นการอุ่นเครื่อง

ณิชากรเขินอายจนหน้าขึ้นสีเข้ม เมื่อโดนจุมพิตพิฆาตของนายหญิง แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนกับจุมพิตนั้น

แองเจิลค่อยๆ ลดลำตัวลงก่ายทับเรือนร่างของคนข้างล่าง แล้วจูบต่อโดยขอเข้าไปทักทายด้านใน

ครั้งนี้ทั้งคู่แลกลิ้นกันอยู่นานจนสาวหน้าคมเริ่มหายเกร็ง ยกสองแขนกอดลำคอของหล่อนไว้แน่น ราวกับกลัวอีกคนจะหายไป

หล่อนจูบอีกคนดูดดื่มอยู่หลายครั้ง ก่อนระดมจูบไปยังส่วนอื่นบนใบหน้าคม เลื่อนไปยังใบหูเล็กแล้วขบเบาๆ

ณิชากรสั่นสะท้าน และเผลอส่งเสียงครางเบาๆ ในลำคอ

“อา...”

สาวลูกครึ่งยกยิ้มมุมปากอย่างยินดีหลังเห็นสัญญาณตอบรับ จึงเดินหน้ารุกต่อไปอย่างไม่เร่งร้อน

ณิชากรเริ่มวาบหวามไปกับไฟสวาทที่หล่อนก่อ แต่ไม่คิดจะถอยหนี เต็มใจที่จะมีสัมพันธ์ทางกายกับนายหญิงแห่งไดมอนด์กรุ๊ป แม้ว่าจะเป็นแค่คู่รักปลอม ๆ หรือคู่นอนชั่วคราว เธอก็ไม่คิดจะแคร์อะไรทั้งสิ้น

...นี่อาจเป็นโอกาสแรกและโอกาสเดียวก็ได้

หล่อนใช้ปลายจมูกโด่งนั้นซุกไซ้ไปยังลำคอของคนข้างล่าง ฝากรอยคิสมาร์คไว้สองสามแห่ง พลางขยับต้นขาให้สัมผัสกับส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่าย โดยที่ทั้งสองยังคงมีอันเดอร์แวร์กางกั้น

“พร้อมนะคะ” หล่อนถามเบาๆ

ณิชากรพยักหน้าเล็กน้อยเป็นคำตอบ ตื่นเต้นและตื่นกลัวกับบท เรียนที่ไม่เคยปฏิบัติมาก่อน

เมื่อทุกอย่างพร้อม หล่อนเริ่มโยกเอวช้า ๆ เพื่อเติมเต็มความสุขในครั้งแรก ก่อนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามลำดับ

นักข่าวสาวเคอะเขิน แต่ก็เป็นนักเรียนหัวไว ทำตามอย่างว่าง่าย และเพียงไม่นาน ณิชากรก็กรีดร้องสุดเสียงออกมากับประสบการณ์ครั้งแรก ไล่เลี่ยกันกับนายหญิง

แองเจิลทิ้งตัว นอนคว่ำ ซุกใบหน้าเข้าที่ทรวงอกนุ่มของณิชากร ซึ่งยังคงมียกทรงสวมใส่อยู่ ต่างฝ่ายต่างหายใจเหนื่อยหอบแรงไม่แพ้กัน หลังจบยกที่หนึ่ง

'ว้าว! แบบนี้น่ะเหรอ?'

นึกแปลกใจกับประสบการณ์บทใหม่ ที่รู้แต่ทฤษฎี หาคนร่วมปฏิบัติยังไม่ได้ แต่ก่อนที่เธอจะทันหายใจเป็นปกติ

แองเจิลซึ่งหายเหนื่อยก่อน เริ่มขยับตัว

ณิชากรแอบกลัวว่า นายหญิงจะผละหนีทันทีหลังเสร็จกิจกรรม แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

...แต่เธอทายผิด

แองเจิลขยับนั่งตัวตรง ถอดชุดนอนที่เกะกะออกเหวี่ยงทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี โชว์ก้อนเนื้อสองเต้าที่ตระหง่านเต่งตึงตามมาตรฐานฝรั่ง ให้คนเบื้องล่างนอนจ้องตาค้าง

'โอ้! แม่เจ้า'

“หายเหนื่อยหรือยังคะ น้องณิ?” เสียงหวานๆ เอ่ยถาม

คนถูกถามยังคงตะลึงงันไม่ปริปากพูดคำใด สายตาจับอยู่ที่จงอยแหลมสีอ่อนเหมือนสีลูกกวาดตรงหน้า เผลอเลียริมฝีปากประหนึ่งใคร่จะลองลิ้มชิมรสชาติเสียเต็มประดา

'อะไรจะขนาดนั้นคะ น้องณิขา หึหึ'

นายหญิงอมยิ้มในหน้าอย่างพึงพอใจ กับปฏิกิริยาของอีกคน จึงคว้าสองมือของณิชากรไปสัมผัสกับหน้าอกทั้งคู่ของตน

“จับได้ค่ะ พี่อนุญาต” หล่อนพูดเสียงแผ่วแหบแห้ง

'ล้นมือเลยนะเนี่ย...นุ่มชะมัด'

เธอออกอาการลังเลในตอนแรก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจะลูบคลำอกของสาวไหนเลยสักคน แต่แล้วก็ทำใจกล้า ออกแรงบีบเบา ๆ แล้วชักติดใจกับความนิ่มนุ่มเนียน จึงออกแรงบีบมากขึ้นทีละน้อย

“อา...” แองเจิลส่งเสียงครางต่ำๆ ในลำคอ ไม่คิดว่าสัมผัสของนักข่าวจะทำให้หล่อนร้อนได้เร็วขนาดนี้

ณิชากรชะงักมือ เพราะเกรงจะทำให้อีกคนเจ็บ

“เจ็บเหรอคะ? ณิขอโทษ”

นายหญิงส่ายหน้าปฏิเสธ พลันรู้ทันทีว่า อีกสาวไม่มีทักษะเรื่องบนเตียงเลยสักนิด นึกดีใจที่ตนได้เป็นคนแรกของนักข่าวสาว จึงยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา และตัดสินใจว่า จะสอนสั่งเรื่องนี้ให้ณิชากรอย่างสุดฝีมือ

“เปล่าค่ะ พี่ชอบต่างหาก” สาวสวยกล่าวเสียงอ่อนหวาน กึ่งยั่วเย้า ขยับสองมือไปสัมผัสกับหน้าอกขนาดพอดีมือของณิชากร แล้วบีบเคล้นเบาๆ เป็นจังหวะเหมือนสาธิตให้ดูเป็นตัวอย่าง

การบีบนวดอันแสนเชี่ยวชาญของนายหญิง ทำให้เธอถึงกับหวิววาบจนเผลอแอ่นอกเข้าหาฝ่ามือนั้นโดยไม่รู้ตัว ปั่นป่วนร้อนรุ่นจนเกินจะพูดจา ปล่อยให้หล่อนหยอกเย้าชื่นชม และปลดผ้าชิ้นบนที่เป็นอุปสรรคออกโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว

“สวยมากค่ะ” แองเจิลเอ่ยชมขึ้น ขณะสายตาคู่สวยจับจ้องเนินอกของณิชากรเต็มตาเป็นครั้งแรก ก้มหน้าลงซุกไซ้ก้อนเนื้อตรงหน้าเพื่อทำความรู้จัก ก่อนใช้เรียวลิ้นเลียดูดปลายแหลมข้างหนึ่ง ขณะที่ใช้อีกมือบีบกุมอีกข้างอย่างไม่ลำเอียง

“พะ พี่ฟ้า...อา...”

เธอเรียกชื่อหล่อน สลับกับครวญครางเป็นระยะ เผลอยกมือโอบกอดรัดร่างของอีกฝ่ายไว้แน่น

นายหญิงดูดดุนยอดอก พลางชื่นชมใบหน้าคมที่บิดเบี้ยว จากการทรมานอันแสนหวานที่หล่อนเป็นคนจุดอย่างพึงใจ ก่อนเคลื่อนมือที่กอบกุมอีกข้างต่ำลงไปลูบไล้หน้าท้องแบนราบ แล้วเลื่อนต่ำจนสอดไปใต้อันเดอร์แวร์ชิ้นน้อย แตะต้องเบาๆ ยังดินแดนหวงห้ามของสตรีเพศ

“อ่า...”

ณิชากรครางดังกว่าเดิม บิดตัวไปมา หลังสาวลูกครึ่งทำให้เธอคลั่งมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น จนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว

นายหญิงขยับตัวขึ้นไปครอบครองริมฝีปากบางของอีกคน เมื่อคิดว่าสมควรต้องไปต่อ กระซิบเบาๆ ข้างใบหู เพื่อขออนุญาต

“พี่ขอนะคะคนดี”

เธอไม่พูด แต่ยกมือข้างหนึ่งขึ้นลูบแก้มนุ่มของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา ซึ่งเท่ากับตอบรับกลายๆ

แองเจิลก้มลงจูบหลังมือบางนั้น

“พี่จะพยายามทำให้เบามือที่สุดนะคะ”

ณิชากรหลับตาแน่นเมื่อถูกรุกล้ำเข้าไปในร่างกาย เจ็บแปลบจนน้ำตาซึม ทำหน้าบูดเบี้ยว

“จะ เจ็บ...” พึมพำเสียงแหบ

“ชู่ว...เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้วค่ะคนดี” หล่อนปลอบโยน แล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้าของอีกฝ่าย

เมื่อนักข่าวสาวเริ่มชินกับสิ่งแปลกปลอม นายหญิงจึงขยับปลายนิ้วเข้าออกอย่างช้าๆ และเร่งจังหวะเร็วขึ้น เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนณิชากรครวญครางเสียงยาวๆ ออกมา เธอกระตุกตัวหลายครั้งก่อนพบกับความสว่างโพลนเป็นครั้งที่สองของเช้าวันนี้

หล่อนรอจนณิชากรเริ่มหายใจช้าลง จึงชักนิ้วแสนซนออกมาเชยชิมรสชาติของอีกฝ่ายที่ติดปลายนิ้วอย่างละเมียดละไม

“อร่อยมากค่ะ อยากชิมไหมคะ?” กล่าวพลางยิ้มยั่ว

“บ้า! ทะลึ่ง!” ณิชากรหน้าแดงก่ำ เขินอายจนอยากจะหายไปจากตรงนั้น

นายหญิงหัวเราะชอบใจ แล้วช้อนคางอีกฝ่ายให้เงยขึ้นรับจุมพิตลิ้มรสเฉพาะของตัวเอง

เป็นครั้งแรกที่นักข่าวสาวได้ลิ้มรสชาติแบบนี้ เป็นรสชาติที่ไม่คุ้นชินมาก่อน ต่างจากอาหารทุกชนิดที่เคยทาน แต่แล้วความคิดประหลาดปนอยากรู้อยากเห็น ก็ผุดขึ้นในสมอง

'แล้วรสชาติของพี่ฟ้าล่ะ เป็นอย่างไร?'

‘ไม่เคยพอ’
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งน่ารักยิ่งน่ากอด
หอมซักฟอดพาลอดใจไว้ไม่ไหว
อยากจะทำอย่างโน่นนี้อยู่ร่ำไป
สุดห้ามใจสามยกไม่เคยพอ.

OoXoO

ในที่สุด กระต่ายก็ถูกนางฟ้าจับกินจนได้ ซึ่งแน่นอนว่า ฉากเลิฟซีนไม่ได้หยุดเพียงแค่นี้ นี่เป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้นค่ะ แบบที่บอกว่า เรื่องนี้จัดหนักมากค่ะ หุหุ
...แต่คงต้องไปต่อในเล่ม หรือ E-book นะคะ

ขอบคุณนะคะที่อุดหนุนจนทำให้ MAYDAY! ได้โบว์แดง ติด BESTSELLER ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ปลื้มปริ่มจนน้ำตาไหล

สำหรับหนังสือ จองได้ถึง 31 มีนาคมนะคะ สนใจก็สั่งจองได้ค่ะ ทั้งทางอีเมล์ และแฟนเพจ
...ไรท์สั่งพิมพ์บวกเพิ่มไม่เยอะนะคะ อย่าพลาดกันล่ะ

ใครชอบตอนไหนเป็นพิเศษก็แวะมาเล่าให้ไรท์ฟังบ้างนะคะ แว่วมาว่า ไรท์ TrueDream ชอบตอนพิเศษ ๑ มาก ส่วนไรท์เองชอบตอนที่ ๑๗ ค่ะ อิอิ

ขอบคุณที่กรุณาติดตาม และจะแวะมาอัพเดทเรื่องหนังสือเป็นระยะนะคะ หรือจะติดตามพูดคุยกันที่แฟนเพจ 'นิ้วนาง' ก็ได้ค่ะ

นาง

ก่อนจากมีตัวอย่างยั่วให้น้ำลายไหลกันเล็กน้อย

OoXoO

นักข่าวสาวผวาแอ่นตัวขึ้น หลังถูกจู่โจมหลายจุดพร้อมกัน จนกระสันป่วนปั่นไปหมด ไม่ว่าตรงไหนที่หล่อนแตะต้องสัมผัสล้วนส่งผลกระทบกับเธอไม่มากก็น้อย

'จะเก่งเกินไปไหมคะพี่ฟ้า?'

นึกประชดในใจอย่างหมั่นไส้ ไม่อยากจะคิดว่า อีกฝ่ายฝึกหนักขนาดไหนถึงได้มีฝีมือเยี่ยมขนาดนี้

OoXoO

“ตาณิบ้างนะคะ”

'เอาจริงอ่ะ'

นายหญิงทำหน้าแปลกใจ แต่เมื่อสองมือของเธออ้อมหลังไปปลดตะขอบราเซียของหล่อนออก แล้วรั้งร่างของหล่อนให้ต่ำลงจนเนินอกอุ่นนิ่มไปจ่อริมฝีปาก ก่อนที่ณิชากรจะดูดเลียอย่างละเมียดละไม

...ข้อสงสัยทั้งปวงก็จางหายวับไปจากความคิดของแองเจิล

“นะ น้องณิ คะ...” นายหญิงกัดฟันแน่น เริ่มป่วนปั่นจากการก่อกวนของมือใหม่ที่ดูจะเก่งกาจกว่าที่คิดไว้

OoXoO

Create Date : 18 มีนาคม 2559

Last Update : 18 มีนาคม 2559 16:32:56 น.

1 comments

Counter : 1782 Pageviews.