ในขณะนั้น เพิ่งลาออกจากงานในแอร์พอร์ทมาได้เดือนกว่าๆและเริ่มงานใหม่คือไปนวดตามร้านทั่วไปในลอนดอน เค้าจะบุ๊คมาให้หากมี ลค ที่ต้องการรักษาอาการต่างๆ เช่น หัวเข่า สะโพกหลวม เจ็บหลัง ไล่ติด กระดูกทับเส้น บลาๆๆๆๆ เค้าจะนัดไว้ให้ เพราะเราบอกไปไว้ว่าอย่างน้อยต้องวันละ 3 คนถึง 6 คน เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการเดินทาง ดังนั้น เราก็รับๆๆๆๆ ลค ไว้ จนวันหนึ่ง ตาแก่โทรมาและถามว่า วันอังคาร ที 6 สิงหาคม เราทำอะไร เราก็ตอบ ทำงานไง นัดลูกค้าไว้เต็มแล้ว 6 คน ตาแก่บอกไม่ได้นะ เธอจำไม่ได้เหรอว่าวันอังคารวันอะไร ก็ยืนนึก แล้ว "อ๋อ วันเกิดชั้น" ใช่ เธอทำงานไม่ได้นะ ตอบไปแบบชิลชิลมาก "ก็ไม่เป็นเป็นไรนี่ เลิกงานเราก็ไปกินข้าวกัน"  ตาแก่อ้ำอึ้งสักพัก และ "ไม่ได้ ชั้นตั้งใจเซอร์ไพร้ส์เธอนะ ชั้นบุ๊ครถไฟไว้ไปเบลเยี่ยมวันเกิดเธอ" นังก้อยรู้สึกผิดแว้ปปปปปปปปปปปปปปป ออออออ โอเค เดี๋ยวชั้นบอกทางร้านให้เค้าหาคนหรือเลื่อนนัดไป ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร.....

ไปเที่ยวกันเถอะ เนอะ

ชอบรูปนี้ รู้สึกว่าตัวเอง สวยยยย

วันรุ่งขึ้น ฝนตกหนักมากกกกก

หลบฝน เหอ เหอ

กินอาหารก่อนเดินทางกลับลอนดอนคะรับ

พบกันบล็อกหน้าเด้อค่า ยังร่างรายการอยู่ว่าจะอัพบล็อกอะไรก่อนดี อิอิ