==== ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่อยากจะเป็นสามี และ เป็นพ่อให้ได้ดีกว่าที่เคยเป็นเมื่อวาน ====
Group Blog
 
All Blogs
 
จากปี 2537 ถึง ปี 2553 เกิดอะไรขึ้นในชีวิตของผู้ชายโซๆคนหนึ่ง ... (12th anniversary part #2)

เช้าวันหนึ่งในปลายฤดูหนาวของปี พ.ศ. 2537 ...
(หลังจากร่อนเร่ขายแรงกายและหยาดเหงื่อในต่างแดนมาได้กว่าค่อนทศวรรษ)
... ผู้ชายโซๆคนหนึ่งตัดสินใจ "กลับบ้าน" ...

ในสวนหย่อมเล็ก มุมเงียบๆหลังตึกใหญ่ของสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง
ระหว่างรอสอบสัมภาษณ์เรียนต่อ ....
เขาบอกตัวเองว่า ... เขาคงได้ตายไปแล้ว ... และเขาคงกำลังอยู่บนสวรรค์

แม้ในโลกนี้มีความฝัน ... ที่สร้างสรรวิมานเลิศหรู
จะขอฝันเพียง .. หวังให้พธู ... เคียงอยู่คู่ฉัน ... นิรันดร์ไป ...*




หลังมื้อเย็นในค่ำวันหนึ่ง ต้นปี พ.ศ. 2541 ...
... เขาตัดสินใจให้เธอรู้เรื่องหนึ่ง
เรื่องที่เธอควรรู้ก่อนที่จะเริ่มต้นชีวิตด้วยกัน
เธอร่ำไห้มากมาย เธอเสียใจ แต่เธอให้อภัย ...
เธอบอกเขาว่า "คนดีของฉัน ... ลืมมันซะ แล้วเรามาเริ่มกันใหม่"
เธอหยุดร้องไห้ ...

...
...

บนเข่าทั้งสองข้าง
เขา ... ไม่กล้าสู้หน้าเธอ ....
เขา ... กุมมือเธอไว้ ...
เขา ... ร้องไห้ ...

... อาจเป็นเพราะเรา คู่กันมาแต่ชาติไหน
จะรัก ... รักเธอตลอดไป เป็นลมหายใจ ของกันและกัน**




18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2543 ...
... วันที่คนบนฟ้าให้ของขวัญชิ้นพิเศษมาพร้อมกับโซ่ทองคล้องใจ
... ของขวัญชิ้นพิเศษที่ทำให้ (หลังจากนั้น 3 ปี) เขาต้องแหงนมองฟ้า แล้วถามดังๆว่า "ทำไมต้องเป็นลูกของพ่อ?-ใครตอบพ่อที ..." (*)

เธอ ... ผู้เป็นเจ้าของทุกหยดน้ำตา และ ความเหนื่อยยากในทุกๆวันอันไม่มีที่สิ้นสุด
เธอ ... ผู้เป็นเจ้าของสองมือที่สร้างปาฏิหาริย์อยู่ทุกลมหายใจด้วยความเพียรที่ลูกผู้ชายต้องจำนน
เธอ ... ผู้เป็นพลังและอยู่เบื้องหลังความสำเร็จทุกอย่าง และ ..
เธอ ... ผู้เป็นนิยามของคำว่า "บ้าน" เพียงแห่งเดียวของเขา
เธอ ... ผู้เป็นเจ้าของรอยยิ้มที่ละลายความมืดมิดของคืนที่แสนเศร้าและหดหู่ที่สุดของผู้ชายคนหนึ่ง
และเป็น ... เธอ ... ผู้ร่วมสร้าง "ฝัน" ... ที่หาญท้าชะตาฟ้า (**) กับผู้ชายโชคร้ายคนนี้

... บางเวลาฉันร้องไห้ เธอยังให้ไหล่อิง
... ไม่ใช่คนที่โชคดี ... ที่เกิดมามีทุกสิ่ง แต่ฉันโชคดีจริงๆที่มี ... เธอ ...***




ฤดูหนาวปลายปี พ.ศ. 2550
เขาตื่นมาในเช้าวันหนึ่ง ... 6000 กว่าไมล์ไกลออกไปในประเทศที่ไม่ใช่บ้านเกิด
แล้วพบว่า ... เขาตกงาน ... เขาซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียวกลับ "บ้าน" ...
ที่บ้านเกิด ที่หน้าประตู ... สี่ชีวิตกอดกันกลมเป็นก้อนชีวิตเดียว
อีกครั้งที่เขาร้องไห้ ... เขาไม่สามารถรักษาสัญญาที่จะ "เลี้ยงดู" คนที่เขารักได้
... ไม่มีคำต่อว่า ไม่มีคำตำหนิ
... มีอ้อมกอดที่อบอุ่น มีน้ำเย็นๆ 1 แก้ว มีเสียงเล็กๆกำลังดีใจที่พ่อกลับบ้าน
... และ มีรอยยิ้มของเธอ ... รอยยิ้มที่ละลายความมืดมิดของคืนที่แสนเศร้าและหดหู่ที่สุดของผู้ชายคนหนึ่ง

... ฉันจะอยู่เป็นคนของเธอ จะรักจะดีกับเธอ ขอให้เธอได้รู้ไว้
... ฉันจะอยู่เป็นคนของเธอ จะรักเธอตลอดไป ... ทั้งหัวใจ ... ฉันให้เธอ ...****




... เดือน พฤษาคม ปี พ.ศ. 2553
วันนี้เราสองคนยังคงมีฝัน
ยังคงมีภาระกิจเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ ... ที่ต้องส่งให้ถึงฝั่ง
อาจจะเป็นฝันที่ยากจะสำเร็จ ...

แต่เพราะว่า ...
... มีวันเวลาที่เธอสอนให้เขารู้จักที่จะรัก หวัง เชื่อ ศรัทธา และให้อภัย
... เธอคือวันเวลาและความทรงจำสวยๆที่เขาใช้ปลอบประโลมและค้ำจุน ความเชื่อมั่น ความศรัทธาในชีวิต ในยามที่เขาขาดแคลน

และ เพราะว่า ... เธอคือความทรงจำอันงดงามที่แม้แต่มือของซาตานก็ไม่อาจจะพรากเธอไปจากเขาได้

"ขอบคุณคนบนฟ้าที่ส่งเธอมาให้ผู้ชายโซๆคนนี้ ..."

... จากฉันคนเดิม จากรักไม่เป็น ... จะขอเป็นคนที่รักเธอยิ่งกว่าคนไหนๆ
... จากนี้คือเธอ ... จากนี้จนวันตาย ... เธอคือสุดท้ายของทั้งชีวิตและหัวใจ*****




หรือเพียงฝัน(ที่)หาญท้าชะตาฟ้า
หรือแค่เพียงศรัทธา(ที่)ไร้ความหมาย
แม้จะเป็นแค่เพียงฝันจนวันตาย
แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอตลอดไป ...


บันทึกไว้ให้ ... "เธอ" ...
จาก ... "ผู้ชายโซๆโชคดี" คนนั้น ...
พฤษภาคม พ.ศ. 2553



ขอบคุณ เพลงเพราะๆ และ กวีความหมายดีๆ ....
* ศุภักษร, ** ประภาส ชลศรานนท์, *** เพลงประกอบละคร "บ้านนี้มีรัก", **** ขอเป็นคนของเธอ - โบ สุนิตา ลีติกุล, ***** คนสุดท้าย - อัสนี โชติกุล

(*) ทำไมต้องเป็นลูกของพ่อ?-ใครตอบพ่อที ...
==> //www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=14-09-2008&group=5&gblog=53
(**) "ฝัน" ... ที่หาญท้าชะตาฟ้า
==> //www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=14-11-2008&group=5&gblog=33

12th anniversary Part #1 (วันนี้เมื่อ 12 ปีที่แล้ว ... มีผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งได้คุกเข่าลงต่อหน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่แสนวิเศษ)
==> //www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=18-05-2010&group=4&gblog=2


Create Date : 28 พฤษภาคม 2553
Last Update : 7 ธันวาคม 2553 12:40:19 น. 2 comments
Counter : 3546 Pageviews.

 
?


โดย: tongkalr IP: 125.26.158.142 วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:7:28:34 น.  

 
Tongkalr

ถึงผมไม่เข้าใจว่าคุณจะบอกอะไรผม แต่ผมก็ขอขอบคุณที่คุณแวะผ่านมาและทิ้งความทรงจำไว้ที่นี่


โดย: Nong fern daddy (Nong Fern Daddy ) วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:8:56:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nong Fern Daddy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 782 คน [?]




... Blog นี้ ...
แด่ ... แม่น้องเฟิร์นและน้องภัทร
เธอ..ผู้เปลี่ยนห้องที่มืดมิดให้สว่างไสวได้ด้วยรอยยิ้ม
เธอ..ผู้อยู่เบื้องหลังความเข้มแข็งและความสำเร็จทั้งมวล
... และ ...
เธอ ... ผู้เป็น "บ้าน" เพียงแห่งเดียวของผม

---------------------------------------------

หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า ?

หรือจะเพียง "ศรัทธา" (ที่)ไร้ความหมาย ?

แม้จะเป็นแค่เพียง "ฝัน" จนวันตาย

แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอ ... ตลอดไป ...

แด่ ... ลูกที่กล้าฝันของพ่อ

Friends' blogs
[Add Nong Fern Daddy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.