==== ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่อยากจะเป็นสามี และ เป็นพ่อให้ได้ดีกว่าที่เคยเป็นเมื่อวาน ====
Group Blog
 
All Blogs
 
บทเรียนที่ 12 ของน้องเฟิร์น ... เรื่องราวที่ไม่อาจเห็นหากเราเดินเร็วไป

4 เมษายน พ.ศ. 2552
10 โมงเช้ากว่าๆ ...
ระหว่างทางเดินไปขึ้นรถหน้าปากซอย เช้าวันหลังคืนฝนกระหน่ำกรุงเทพฯ

สายวันนี้ พ่อรับหน้าที่พาหนูไปโรงพยาบาล
เราจูงมือเดินกันไปสองคน ... เงียบๆ
พ่อเหลือบเห็นอะไรบางอย่างอยู่ริมทางเท้า
โดยไม่ต้องคิด ... พ่อถ่ายรูปมันเก็บเอาไว้ทันที

"เฟิร์น ... พ่อว่าเราหยุดดูอะไรกันหน่อยไหมจ๊ะ"
"ดูอะไรค่ะ"
"หนูว่าหนูเห็นอะไรล่ะจ๊ะ"

ถ้าใครเดินผ่านไปมาแถวนั้นจะเห็น ..
ชายผมบางวัยกลางคนกับลูกสาววัย 9 ขวบ นั่งยองๆข้างทาง ริมถนนเล็กๆ
กำลังดูอะไรกันอยู่ กำลังคุยอะไรกันอยู่
... ถ้าย่องเข้าไปใกล้ๆจะได้ยินอะไรประมาณว่า ...

"... ก้อนหิน ... กำแพง ... สีเขียว ... ใบไม้ ... เลื้อย ... นอน
น้ำ ... ตะไคร้ (พ่อเดาว่าหนูหมายถึง ตะไคร่) ... ท่อน้ำ ... เติบโต ... "

ถ้าแอบชำเลืองดู จะเห็นชายวัยกลางคนคนนั้น นั่งยองๆขยับแว่น ยิ้มอย่างอดทน
... ราวกับว่าจะรอคำสำคัญ (Key Word) บางคำจากปากเล็กๆของสาวน้อยที่เรียกเขาว่า "พ่อ"

" ... งอก ... ยาก ... ไม่ง่าย ... แฉะ ... เปียก ... พยายาม ..."

ใช่แล้วลูกรัก พ่ออยากจะชี้ให้หนูดู ... "ความพยายาม"
พยายามอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ...
ชีวิตนี้ของหนู ต้องไม่ยอมแพ้มันนะจ๊ะ ... ลูกรัก
ไม่ว่า "มัน" ที่ว่านั้นจะคือ ADHD, สังคมที่ไม่เข้าใจหนู หรือ อะไรก็ตาม

ในวันที่พ่อไม่สามารถอยู่กับหนูได้อีกต่อไป
หวังว่าหนูจะนึกถึงคำสอนของพ่อ เมื่อหนูเห็นมันอีกครั้ง
ขอบคุณ "คนบนฟ้า" ที่ส่งตัวอย่างดีๆให้พ่อเอามาสอนหนูทุกๆวัน

แล้วเราก็ลุกขึ้น
... จูงมือกัน และก้าวเดินต่อไป (อย่างเงียบๆ)

... แด่ลูกสาวของพ่อ
... แด่เธอ "ผู้ไม่แพ้"



===========================================

แด่เธอ ... ผู้หญิงคนหนึ่ง ... คนที่ผมตายแทนได้ (ไม่ว่าเธอจะต้องการหรือไม่ก็ตาม)

บทเรียนที่ 11 ของน้องเฟิร์น ... "กระดุมเม็ดที่หายไป"

บทเรียนเล็กๆของลูกผู้ชายตัวน้อย ... ตอน เมื่อพ่อติดอยู่ในห้องน้ำ

==> บทเรียนที่ 13 ของน้องเฟิร์น ... ความไม่ยุติธรรม

==> เพื่อเธอคนนี้ ... ผู้หญิงที่เปลี่ยนผมไป ... ตลอดกาล .....


Create Date : 04 เมษายน 2552
Last Update : 16 เมษายน 2552 15:31:49 น. 5 comments
Counter : 1162 Pageviews.
Share

 
มาปล่อยพลังชีวิตใส่ก้าบ
..แซดๆๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆคับ




...โจ..ก้าบ...



โดย: พลังชีวิต วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:21:50:57 น.  

 
ดีจังค่ะ แต่เดินช้าๆ มีโอกาสเรียนรู้สิ่งรอบตัวได้เยอะแยะ


โดย: AM NUCH วันที่: 5 เมษายน 2552 เวลา:7:14:39 น.  

 
น้องเฟิร์นโชคดีค่ะ ที่มีคุณพ่อน่ารักๆ คอยให้กำลังใจ


โดย: gadeja วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:19:26:10 น.  

 


โดย: iamsquid วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:59:01 น.  

 
เปนกำลังใจให้นะคะ


โดย: tukerys วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:45:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nong Fern Daddy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 782 คน [?]

... Blog นี้ ...
แด่ ... แม่น้องเฟิร์นและน้องภัทร
เธอ..ผู้เปลี่ยนห้องที่มืดมิดให้สว่างไสวได้ด้วยรอยยิ้ม
เธอ..ผู้อยู่เบื้องหลังความเข้มแข็งและความสำเร็จทั้งมวล
... และ ...
เธอ ... ผู้เป็น "บ้าน" เพียงแห่งเดียวของผม

---------------------------------------------

หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า ?

หรือจะเพียง "ศรัทธา" (ที่)ไร้ความหมาย ?

แม้จะเป็นแค่เพียง "ฝัน" จนวันตาย

แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอ ... ตลอดไป ...

แด่ ... ลูกที่กล้าฝันของพ่อ
Friends' blogs
[Add Nong Fern Daddy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.