น้ำให้ชีวิต
  เบื้องหน้าของฉันคือคลุ้งน้ำที่ฉาบด้วยสีทองของพระอาทิตย์ยามเย็น เรือโดยสารแล่นผ่านไปมา ไม่ว่าเวลาจะผันผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่ผู้คนก็ยังคงสัญาจรทางเรือเหมือนเช่นในอดีต

บ่ายวันนี้ฉันมีโอกาสได้มานั่งจิบกาแฟริมแม่น้ำเจ้าพระยา ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบการนั่งเฉยๆริมแม่น้ำหรือทะเลเป็นอย่างมาก เปนเรื่องที่น่าแปลกมาก ที่แม่น้ำมักจะทำให้ฉันรู้สึกถึงอารมณ์ที่หลากหลาย เช่นในวันนี้ วันที่ฉันมีโอกาสนั่งนิ่ง เฉยๆ มองดูผู้คนรีบเร่งวิ่ง ลง ขึ้นเรืออย่างพัลวัน เรือขนทรายลำใหญ่ถูกลากด้วยเรือรำเล็กที่ดูเหมือนมดน้อยๆ ที่ลากแมลงตัวใหญ่กลับรัง ท้องฟ้าเป็นสีทอง เหล่านกน้อยพากันบินขึ้นไปทักทายพระอาทิตย์ก่อนจะลาลับ ผักตบชวาลอยล่องโต้กับคลื่น ต้านกับกระแสน้ำตามความเร็วของเรือยนต์ ลมเย็นๆของหน้าหนาวประทะใบหน้า นักท่องเที่ยวต่างชาติพากันถ่ายรูปกับความสวยงามของวิหารริมน้ำ 

หลายครั้งที่ฉันมานั่งริมน้ำแห้งนี้ในเวลาอื่น ก็จะได้อารมณ์ที่แตกต่างกันออกไป สายน้ำที่ทอดยาวทำให้ฉันสงบ กระแสน้ำที่ไหลไปอย่างต่อเนื่องทำให้ฉันนิ่ง คลื่นน้ำที่เซาะตลิ่งทำให้ฉันยิ้มได้ สภาพแวดล้อมรอบกาย ผู้คนและเด็กน้อย ทำให้ฉันเห็นโลก 



ที่เค้าว่า "น้ำให้ชีวิต" สำหรับฉัน น้ำให้ชีวิตจริงๆ เวลาหดหู่ไร้ทางออก สมหวัง ผิดหวัง มีปัญหาทีไร น้ำช่วยชุบชีวิตให้ฉันทุกครั้งไป เหมือนได้เติมพลังชีวิตใหม่ให้เต็มอีกครั้ง



Create Date : 18 มกราคม 2558
Last Update : 18 มกราคม 2558 11:03:57 น.
Counter : 538 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

fiddle_faddle
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



"A normal girl with a lot of dream projects who is fighting with Lymphoma Cancer"

ไดอารี่ที่ถ่ายทอดเรื่องราวมุมมองทางความคิดที่เปลี่ยนไปจาก Organizer สาวที่ชีวิตมีแต่ความเร่งรีบ เปลี่ยนเป็นผู้ที่ใช้ชีวิตแบบ Slow life ด้วยการเป็นผู้ป่วยมะเร็งต่อมน้ำเหลือง
มกราคม 2558

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
18 มกราคม 2558