จากตำนานที่เล่าสืบต่อกันมานี้ ทำให้เกิดประเพณี การเลี้ยงดง ผีปู่แสะ ย่าแสะ ถูกจัดขึ้นตั้งแต่สมัยอดีตกาล จนถึงปัจจุบัน เป็นระยะเวลาหลายร้อยปีมาแล้ว ซึ่งในปัจจุบันประเพณีนี้จะถูกจัดขึ้นในวันขึ้นหรือแรม 14 ค่ำ เดือน 9 ซึ่งจะอยู่ในช่วงเดือนมิถุนายนของทุกปี บริเวณเชิงชายป่าด้านตะวันออกของ ต.แม่เหียะ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ เพื่อแสดงความกตัญญูต่อบรรพบุรุษ และความเชื่อที่ว่าจะทำให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล และผลผลิตทางการเกษตรจะได้ผลดี และเป็นการปัดเป่าไม่ให้สิ่งเลวร้านมากินบ้านกินเมือง
ก่อนเริ่มพิธี จะมีการขึ้นท้าวทั้งสี่ คือ พิธีบอกกล่าวแก่ท้าวจตุโลกบาต มีการสร้างปราสาท หรือ หอผีชั่วคราว ทำด้วยโครงไม้ไผ่ 12 หอ โดยหอของปู่แสะย่าแสะจะมีขนาดใหญ่สุด เพราะถือว่าเป็นผียักษ์ สัตว์ที่ถูกนำมาสังเวยก็คือ ควายเขาดำ ซึ่งต้องเป็นควายหนุ่มที่มีเขาสั้นแค่หู เชื่อกันว่าควายเทียบได้กับชิวิตของคน เพราะควายได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคนมา ดังนั้น ควายจึงถือเป็นตัวแทนของคนกับสิ่งเหนือธรรมชาติเพื่อแก้ข้อขัดแย้งต่างๆ สำหรับควายที่ใช้บูชานั้น เมื่อเสร็จพิธีแล้วจะเอามากินร่วมกัน และยังมีการตั้งชื่อลูกตามชื่อของควายที่ถูกบูชาด้วย เพื่อเป็นการตอบแทนควายที่สละชีวิตช่วยให้คนพ้นจากสิ่งชั่วร้าย

เมื่อเริ่มพิธี ปู่อาจารย์ หรือคนประกอบพิธี จะทำพิธีอัญเชิญผีปู่แสะย่าแสะมาเป็นประธานของผีทั้งหลายมารับเครื่องสังเวย และขอให้ผีทั้งหลายช่วยกันดูแลรักษาบ้านเมืองให้อยู่เย็นเป็นสุข ต่อจากนั้นผีปู่แสะย่าแสะจะเข้าทรงและอวยชัยให้พรต่างๆ จากนั้นร่างทรงก็จะไปหยิบอาหารจากกระทงในปราสาททั้ง 12 มากินอย่างละเล็กละน้อย และดื่มสุราที่จัดไว้ให้ จากนั้นก็จะขึ้นไปนั่งบนหนังควายและโยกหัวควายไปมา พร้อมกับเอาเนื้อควายสดที่แขวนคอมากินด้วย และเมื่อผีปู่แสะย่าแสะในร่างทรงเอาท่อนไม้มาทำที่แคะฟันแสดงว่าอิ่มแล้ว ท้ายสุดร่างทรงก็จะล้มตัวลงนอนกับพื้นสักครู่หนึ่ง เมื่อผีลาทรงแล้วก็จะลุกขึ้นมามีอาการเป็นปกติ

สำหรับชาวบ้านที่เข้ามาร่วมพิธีนี้ เนื่องจากเชื่อว่าหากได้เข้าร่วมพิธี จะรอดพ้นจากอันตราย ไม่เจ็บ ไม่ไข้ ชุมชนบริเวณรอบๆ จะมีความสงบสุข ปราศจากภัยพิบัติทั้งปวง เพราะได้เลี้ยงหรือให้ทานแก่ผีปู่แสะย่าแสะ ซึ่งเป็นผู้ปกปักรักษาพื้นที่แห่งนี้