✿ ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 157 "มุมสงบ" ✿
มุมสงบของแต่ละคนต้องไม่เหมือนกันแน่ ๆ แต่ที่แน่ ๆ ความสงบกับความเงียบน่าจะเป็นของคู่กัน
บางคนอาจจะบอก ต้องห้องพระเท่านั้น สวดมนต์นั่งสมาธิ บางคนบอกห้องนอนดีกว่า นอนหลับตานิ่ง ๆ ห้ามรบกวน บางคนบอก ฉันขอเลือกห้องสมุดนะ ห้ามส่งเสียงดัง บางคนบอกของฉันต้องห้องทำงาน ต้องการความสงบคิดงานเจ๋ง ๆ บางคนเลือกห้องน้ำ เข้าไปขัดพื้นนอกจากสงบแล้วยังสะอาดด้วยนะ
สำหรับเราเลือกมุมไหนในบ้านก็สงบเหมือนกัน อยู่คนเดียวเงียบซะกลัวผีหลอก แต่มีเรื่องเล่าเมื่อนานมาแล้ว สมัยยังสาวทำงานอยู่ศรีราชา เรากับเพื่อน ๆ พักที่อพาทเม้นท์ไม่ไกลจากที่ทำงาน ปรกติก็เงียบสงบดี ผู้พักอาศัยก็คุ้น ๆ หน้ากัน เกือบทั้งหมดเป็นคนทำงานปรกติ คือเช้าออกไปทำงาน ค่ำกลับมานอนห้อง แต่คิดว่าน่าจะมีบางห้องนอนกลางวันทำงานกลางคืนบ้างล่ะน่ะ
มีสองครั้งที่เราต้องตกใจตื่นขึ้นมากลางดึก ครั้งแรกอยู่ ๆ สัญญาณเตือนภัยดังค่ะ พวกเราก็วิ่งกันหน้าเริ่ดออกมานอกตึก ปรากฏว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ กลับขึ้นไปนอนตามปรกติ
ครั้งที่สองมีเสียงหญิงชายทะเลาะตบตีกัน เสียงก้องกังวานมาก ทำเอานอนไม่หลับกันเลยทีเดียว ไม่มีมุมสงบที่นี่สำหรับเราซะแล้วมั๊ง
เช้าวันรุ่งขึ้นเลยตื่นสาย เรารีบออกจากห้องจะไปทำงาน เจอกระดาษแปะไว้ในลิฟท์มีข้อความจำไม่ได้แน่ชัด แต่สื่อความหมายว่า "กรุณาอย่าส่งเสียงดังยามวิกาล"
ตอนเย็นเลิกงานกลับมาถึงอพาร์ทเม้นท์ ในลิฟท์เจอกระดาษแผ่นเดิม แต่มีข้อความตอบกลับ เขียนด้วยปากกาสีแดง ที่เราจำได้แม่นยำว่า "อยากอยู่เงียบ ๆ ไปอยู่ป่าช้า"
จบห้วน ๆ แบบนี้เลยนะค๊า ช่วงนี้กิจกรรมบล็อกแก็งเยอะต้องรีบทำเวลาค่ะ พรุ่งนี้พบกันกับบล็อกอาหารเช่นเดิมจ้า ^__^
| Create Date : 19 มิถุนายน 2559 |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2559 16:12:44 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 1273 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1758 คน [
Award #19/2566
Award #18/2565
Award #17/2564
Award #16/2563
Award #15/2562
Award #14/2561
Award #13/2560
Award #12/2559
Award #11/2558
Award #10/2557
Award #9/2556
Award #8/2555
มั่งงงงงงงงงงงงงงงงง