เมื่อต้นเดือนก่อนมั้ง
ดูคลิปรายการอะไรสักอย่าง
ทำนองสอนการ practice joy on command
แล้วสะดุดกับประโยคที่ว่า

การที่เรามองเห็นความรู้สึกดี ๆ แม้เพียงเล็กน้อยได้ในทุกวัน
มันจะทบต้น
กลายเป็นความสุขมากมายมหาศาลได้

ฟังแล้วก็จริง เลยกลับมาเริ่มต้นด้วยการ
"จด"
bite-size pleasures
ในแต่ละวัน

นั่นคือ
หาให้เจอมองให้เห็น นึกให้ออก แล้วจด
เพราะเมื่อเรามองเห็นสิ่งดี ๆ บ่อย ๆ
มันจะกลายเป็นฐานของนิสัยมองโลกในแง่ดีของเรา

after a number of times, a habit will form

อย่างตื่นมา แล้วต้มกาแฟกระป๋องใหม่ที่ซื้อมา
แค่เปิดฝาก็หอมกลิ่นกาแฟจนรู้สึกดีมาก ๆ
แล้วเลยเขียนเลย

ดีจังที่ได้ตื่นมาดื่มกาแฟแก้วนี้

มามะมา

แค่ 1 ประโยค
แต่จดทุกวันห้ามขาด! จดเลย

แต่ไม่ได้แปลว่า
จะต้องจดแต่เรื่องดีๆ เท่านั้นนะ

อะไรไม่ดีก็จดได้

จดไว้

จดให้หมด

.

.

.

หลังจากนั้นก็ก้าวสู่การ
find hidden happy moments
คือเมื่อฝึกสังเกตฝึกเขียน ฝึกให้ชินกับการเขียน
เราก็พร้อมจะ 'ค้นพบ' สิ่งดี ๆ ที่งดงามที่ซุกซ่อนอยู่แล้ว

อย่างที่ผ่านมา ตั้งธีมทำนั่นนี่แต่ละวีค
เริ่มด้วยการสร้างวีคของ camera happy
นั่นคือการถ่ายรูป 1 ภาพ ทุกวัน

เลือกภาพที่รู้สึกว่า

เห็นแล้วช่างสบายใจสดชื่น มีความสุข อารมณ์ดี

ซึ่งก็ไม่พ้นดอกไม้ ท้องฟ้า กาแฟ และหมาน้อย ๆ

ผลจากการมองรอบตัวด้วยความรื่นรมย์แบบนี้
ทำให้อยู่ในโหมดอารมณ์ดี ๆ ได้ตลอดวันเลย

หรือวีคนี้ ตั้งธีม "สีที่ชอบรอบ ๆ ตัว"
คือชอบสีน้ำเงิน ก็จะมองหาสีน้ำเงินในแต่ละวัน
รถสีน้ำเงิน แจกันสีน้ำเงิน ด้ามปากกาสีน้ำเงิน
คนสวมเสื้อสีน้ำเงิน
แก้วกาแฟสีน้ำเงิน

ท้องฟ้าสีน้ำเงิน

และอีก ฯลฯ

แล้วก็ถ่ายรูปบ้าง หรือจดไว้บ้าง
ไม่ได้จดยาวหรอก แต่ก็มากกว่า 1 ประโยค
ไม่ได้ไปถ่ายรูปอะไรไกลหรอก

แค่ท้องฟ้าเหนือหน้าต่างบ้าน

แค่นั้น

ทำแค่นั้นเอง
แต่พอย้อนกลับมาอ่านมาดู

รู้สึกดีมาก ๆ นะ

ความสุขขนาดเล็ก ๆ รอบ ๆ ตัว ในทุกวัน