Group Blog All Blog
|
07 - อุณากรรณ : มณีจันท์ (นิยายชุด บุปผารัญจวน)  อุณากรรณ #มณีจันท์ สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2560 จำนวน 608 หน้า ราคา 420 บาท ----- โปรย 'อุณากรรณ' สามใบเถาคนกลางแห่งบ้านสุกนต์ธี ผู้มีเสน่ห์ปลายจวัก ได้เลื่อนขั้นเป็นผู้ช่วยพีเอของ 'วสวัตติ์ ศิวราชภักดี' บิ๊กบอสแห่งเคนต์ อินดัสตรีส์ เธอตกหลุมรักเขาทันทีเพราะเจ้านายเพลย์บอยสุดฮอตเคยช่วยชีวิตตนตั้งแต่แรกเจอ วสวัตติ์รู้ดีว่า 'ลูกแมวน้อย' มอบหัวใจให้เขาเป็นแน่แท้ จึงหาเรื่องให้เธอมาอยู่ใกล้ ออกอุบายให้เธอต้องทำอาหารรสชาติอร่อยล้ำมาเสิร์ฟถึงปาก แต่แท้จริงที่เขาอยาก 'กิน' มากกว่าอะไรทั้งหมดก็คือ แม่ครัวหุ่นเซียะเอวเอส อกอึ๋ม สุดท้ายกุลสตรีไร้เล่ห์ก็พ่ายแพ้แก่เสน่ห์ล้นเหลือของนายใหญ่ ซ้ำร้ายยังถูกเขาไล่ออกจากงานด้วยข้อหาสปายของฝ่ายตรงข้าม ลูกแมวน้อยต้องหลบมาเลียแผลใจและตั้งหลักชีวิตใหม่ด้วยการเปิดร้านอาหาร ก็ยังหนีไม่พ้นวังวนของเสือร้ายที่ตามมาตอแย และรังแกอย่างเอาแต่ใจ แถมเขายังไม่วายเอาตัวมาชิดใกล้ และเข้านอกออกในบ้านเธออย่างหน้าด้านๆ หญิงสาวไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะพอตั้งท่าจะต้านทาน เขาก็พานทำให้อ่อนระทวย "เอางี้นะลูกแมว ถ้าไม่อยากหนีต่อก็ยอมดีๆ อ่อนแอก็แพ้ไป อ่อนไหวก็ขึ้นเตียง โอเค้?" ----- เม้ามอยหลังอ่าน ในที่สุดเล่มสุดท้ายในนิยายชุด บุปผารัญจวน ก็ออกมาให้อ่านกันสักทีกับเรื่อง 'อุณากรรณ' พี่สาวคนรองของบ้าน ที่ทุกๆคนคงได้เห็นเธอมาตั้งแต่เล่มแรกแล้ว และเริ่มรับรู้ว่าคู่ครองของเธอคือใคร มาในเล่มนี้เราจะได้อ่านเรื่องความรักของเธอกันเต็มๆ ระหว่าง 'แพร อุณากรรณ กับ คุณวสวัตติ์ เพื่อนชายคนสนิทของ 'พันธกานต์'พระเอกในพุดพิชญา แต่เขาเป็นจ้านายใหญ่ของเธอในเล่มนี้ หลายๆคนจะสงสัยว่า เอ่..ในเมื่อปมเสี่ยบัญชาเฉลยปิดปมไปตั้งแต่เล่มสองแล้ว เล่มนี้จะเล่นปมอะไรอีก เลยต้องบอกก่อนว่า เล่มสุดท้ายนี้ ไทม์ไลน์เกิดขึ้นคู่ขนานไปกับเล่มแรกและสองเลยก็ว่าได้ค่ะ พออ่านแล้วก็เลยเหมือนจับสองเล่มก่อนหน้ามาขมวดอธิบายสรุปปมสั้นๆในเล่มนี้อีกครั้งตามไทม์ไลน์ที่ทับกัน (จนบางช่วง เรานี่ถึงต้องนิ่งคิดว่า มันเคยเกิดเรื่องอะไรบ้างนะในสองเล่มก่อนแล้วตัวละครที่กล่าวมานี่คือใคร เคยทำอะไร เพราะตัวละครโผล่มาแจมเยอะมากกก เวลากล่าวย้อนไปถึงจังหวะนั้น จนแบบเราที่อ่านแล้วลืมๆนี่ถึงกับมึนเลย)เลยจะแนะนำคนที่ยังไม่เคยอ่านเซตนี้ว่าให้อ่านเรียงลำดับมาจะสมบูรณ์และเข้าใจค่ะ สำหรับในเรื่องนี้บรรยากาศอาจจะดูแตกต่างจากสองเล่มก่อนนิดหน่อยในแง่เส้นเรื่องที่ปมเสี่ยบัญชาสรุปมานิดนึงแต่เปิดปมเรื่องอื่นของเล่มตัวเองออกมาแทน และความรักของพระนางที่เราว่าปมของเรื่องมากกว่าตัวพระนางอีก ถามว่าเล่มนี้หนักไหม ..มันก็ไม่หนักถ้าเทียบกับสองเล่มแรกเพียงแต่ถ้าเทียบกับ สุพรรณิการ์ เราว่าเล่มนี้มีมุมหวานๆน่ารักๆน้อยกว่าเยอะเลยค่ะ อาจจะเพราะเริ่มต้นเรื่องก็กล่าวถึงที่มาของ'น้องแพร'ตั้งแต่เรียนปริญญาตรีที่มีหนุ่มไฮโซอย่าง 'อิสระ' มาตามจีบทั้งๆที่เขามีแฟนอยู่แล้ว เพื่อปูเรื่องนิดหน่อยจนข้ามมาในวันที่เธอเรียนปริญญาโทพร้อมกับได้งานประจำในบริษัทของ 'คุณวัต' ในระยะเวลาเกือบ2ปี กว่าความรักทั้งคู่จะเปิดเผยกันมากขึ้นอ่ะ แต่การเข้ามาทำงานที่นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรัก ความอิจฉาริษยา ที่ทำให้ชีวิตของแพรนั้นมีทั้งหวาน ขม และตื่นเต้นกันเลยทีเดียว แถมความรักพระนางของมณีจันท์เล่มนี้ยังมาแบบค่อยเป็นค่อยไป ต่างจากคู่ก่อนๆอีกด้วย ต้องยอมรับว่าแม้ในเล่มนี้เราจะไม่ได้รู้สึกว่ากรี๊ดดและชอบมากเหมือน สุพรรณิการ์ แต่ต้องบอกว่าอ่านสนุกตามมาตรฐานของ มณีจันท์ ในการวางปมผูกปมได้อย่างซับซ้อนให้ตามคลี่คลาย และการบรรยายและการเล่าเรื่องที่ทำให้น่าติดตามอยากอ่านไปจนจบ แม้อาจจะแอบมีบางคำที่ตัวละครในเรื่องหลุดพูดมาแล้วมันตรงและแรงเกินไปบ้างแต่ถือว่าน้อยอยู่ในจุดที่รับได้ค่ะ ที่ทำให้ไม่กรี๊ดมากเราว่าอาจเพราะ 'พี่เร๊กซ์' เป็นพระเอกที่ทำตัวอย่างไว้ดีมากกกก พอเรามาเจอผู้ชายอย่างพี่วัต เลยแบบไม่สุด ถามว่าพี่แกไม่โอหรอ ก็ไม่เชิงค่ะ พี่วัตยังคงเป็นพระเอกตามคอนเซปต์ของมณีจันท์ ที่หล่อ รวย ฉลาด ร้ายกาจ มีอิทธิพล เพอร์เฟคโคตรๆ และรักนางเอกแบบสุดดๆ เพียงแต่พี่วัตเนี่ยจะเพิ่มความมั่นใจในตัวเองสูงล้นนน หน้าด้าน หน้ามึน หน้าทน ขี้แกล้ง และทะนงตนเข้ามาเยอะมาก จนบางช่วงเราอ่านแล้วหมั่นไส้ฮีแบบมากกก เพราะพี่วัตเป็นผู้ชายประเภทที่ไม่ค่อยพูด และอธิบายอะไรให้กระจ่างเท่าไรเลยอ่ะ อย่างเรื่องหมั้นกับสาวอื่นเนี่ย ไม่บอกอะไรน้องแพรสักคำ จนเหมือนแพรจับสังเกตได้เองและรู้แบบกระจ่างในตอนปมคลี่คลาย ที่สำคัญอีกจุดคือ อย่างที่เราบอกว่าเล่มนี้มุมหวานๆน่ารักๆน้อยและมาแบบค่อยเป็นค่อยไปนั้น เพราะ กว่าพี่วัตแกจะเดินหน้ารุกจริงจังคนอ่านรอเกือบ 2 ปี!! (จริงๆเราเข้าใจเหตุผลว่าเขามีกฏไม่กินลูกน้องตัวเอง และค่อนข้างถือตัว แถมช่วงแรกก็ยังไม่ได้คิดว่าชอบมาก แต่แค่ถูกตาถูกใจในรูปลักษณ์องค์รวมของแพร ที่สวย และหุ่นเอ๊กซ์ เซ็กซี่แบบไม่ต้องโชว์ แต่พอเจอเสน่ห์ปลายจวักและกิริยาต่างๆของแพรเลยคงทำให้หลงรักขึ้นทุกวัน ถึงจะห้ามใจไม่จับกินได้ แต่ขอมาอ่อยเล็กๆน้อยๆไรงี้) ถามว่าระหว่างปีกว่าๆพี่วัติไม่ทำอะไรเลยหรอ ก็ทำค่ะ แต่ไม่ได้ชัดเจนมากนักในความรู้สึกนางเอกนะ คือ ในสายตาคนนอกมันก็ดูมากกว่าลูกน้องปกติ เขาให้ความใกล้ชิด ให้สิทธิพิเศษต่างๆ ยิ่งเมื่ออยู่ด้วยกันสองคนก็ชอบอ่อย ชอบแกล้งน้องแพร (ด้วยสาเหตุจากความร้ายกาจของพี่วัตนี่ล่ะค่ะ เขาจับสังเกตุได้ว่า น้องแพรหลงรักเขาแน่ๆ จากสายตาและการกระทำ เขาเลยชอบหาเรื่องแกล้งเข้าใกล้ประจำ) แต่มันก็เล็กๆน้อยๆพอให้น่ารักนิดๆ แต่ที่แอบงง คือ ช่วงเปลี่ยนการกระทำของพี่วัต ที่จากเป็นฤาษีจำศีลมาเกือบสองปี บทจะลุกขึ้นมารุกฆาต ! ก็ทำเอาคนอ่านเหวออออออ ว่าฮีจะรุกเร็วอะไรปานนั้น แทบจะยังไม่ได้ทำให้สถานะชัดเจนอะไรเลย รวบหัวรวบหางกินนางเอก เฉ๊ยยย พอได้กินเสร็จ มีความเข้าใจกันไม่ทันไร ฮีก็สร้างเรื่องให้นางเอกเสียใจอีก(โดยที่ไม่อธิบายอะไรอีกแล้วว โกรธธธแทนแพร) แล้วพอผ่านไปความรักก็ดูเปิดเผยเข้าที่เข้าทาง พี่วัตก็ทำตัวน่าทุบส่งท้ายเล่มอีก(จุดนี้บอกเลย พี่วัตโคตรน่าทุบบบมากกกกก ความคิดฮีแปลกมากกก มีที่ไหนเขาทำกัน เพลียยยยย ถือว่าดีที่ทำดีคืนได้น่ารักพอให้อภัยได้) สำหรับนางเอกอย่าง 'อุณากรรณ' หลายๆคนที่เคยอ่านคงจะพอเห็นภาพน้องแพรกันอยู่แล้ว ซึ่งต้องบอกว่านี่มัน นางเอกไทยในนิยายยุคเก่ามากกก เพราะ น้องแพรเป็นกุลสตรีที่งามทั้งภายในและภายนอกเก่งทั้งงานบ้านงานเรือน แถมรับวิชางานครัวจากแม่มาทั้งหมด ใครได้ชิมเป็นติดใจ(ไม่เว้นแพ้พี่วัต) นิสัยกิริยา ท่าทางก็นิ่มนวลได้กลิ่นอายหญิงไทยยุคอดีตใจเย็น อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ค่อยชอบมีเรื่องกับใคร ยอมได้ยอมหมด อ่อนหวาน ช่างดูแลใส่ใจผู้อื่น เลยดูเหมือนจะอ่อนแอ แต่บอกได้ว่า เธออ่อนนอกแข็งใน ค่ะเพราะด้วยความที่ต้องเติบโตเร็วในแง่ความรับผิดชอบตั้งแต่เด็กให้แก่แม่และน้อง เธอเลยมีความเข้มแข็งที่เป็นนักสู้พอตัวนะคะ เพียงแต่เป็นคนเก็บงำความรู้สึกและความคิดเก่ง (ยกเว้นความรักที่แสดงออกตั้งแต่แรกจนพี่วัตจับได้อ่ะนะ555) แต่ในด้านความรักน้องแพรกลับเป็นหญิงสาวหัวสมัยใหม่พอตัวนะ แตกต่างจากบุคลิกปกติมาก เมื่อเธอหลงรักพี่วัตตั้งแต่แรกด้วยความประทับใจที่เคยช่วยชีวิตเธอนับจากนั้นมา แม้จะรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ครองคู่ เพราะรายล้อมตัวเขามีแต่ผู้หญิงสวยๆ แต่แค่ขอให้เธอได้เป็นห่วงและดูแลเขาห่างๆก็พอใจแล้ว เรียกว่าดูแลดีมากกก ขนาดช่วงเขาทำร้ายจิตใจแล้วน้องแพรยังอดเป็นห่วงเขาไม่ได้เล๊ยย(นางเอกฉัน - -') และเพราะคำว่ารักเนี่ยแหล่ะ น้องแพรเลยมักยอมอ่อนโอนตามพี่วัตตลอด ยิ่งช่วงหลังที่พี่วัตรุกฆาตแล้วเนี่ย น้องแพรยิ่งยอมอ่อนหนักเลย ทั้งๆที่บางช่วงมันรู้สึกว่าไม่แฟร์กับนางเอกเลยอ่ะ แต่เธอก็ยอมที่จะตามใจเขา เพราะขอแค่ได้เก็บช่วงเวลาดีๆเหล่านี้ไว้ก็พอแล้วทำนองนี้ แถมช่วงที่เธอน้อยใจเขา ไม่เข้าใจเขาคำต่อว่าไม่หลุดใส่พระเอกสักคำเลยนะคะ (นางเอ๊กกนางเอกกสุด55555) ไม่ๆๆเราจะไม่ว่าอะไรน้องแพรทั้งนั้น เพราะถึงเธอจะเป็นคนแบบนี้ แต่นับว่าเป็นนางเอกที่น่ารักคนนึงเลยนะคะ ถ้าน้องไหมเหมือนพายุเฮอริเคน น้องแพรก็เหมือนสายลมเย็นที่พัดเอื่อยๆใครอยู่ใกล้ก็เย็นใจ สบายใจอะไรแบบนี้ องค์รวมของนางเอกแบบนี้เราเลยไม่แปลกใจว่าทำไมพี่วัตถึงรักมาก เรียกว่าไม่มีใครเหมาะสมกับพี่วัตไปมากกว่าน้องแพรอีกแล้วล่ะค่ะ ผู้ชายบุคลิกและความคิดแบบพี่วัตต้องได้กับผู้หญิงแบบนี้แหล่ะถึงจะเอาอยู่ (ฉากหลังๆที่พี่วัตเผยความในใจ เราเลยเข้าใจมากขึ้นนิดนึงในมุมของพี่วัตอ่ะนะ) .... แต่เอาจริงๆ เราก็ขัดใจน้องแพรนะ ตามใจ ยอมพี่วัตมากเกิน ไม่มีปากเสียงอะไรเลย น่าจะเอาคืนพี่วัตให้มากๆหน่อย (หมั่นไส้สุด ฮาาาาาาา) สำหรับปมของเล่มมณีจันท์ก็สร้างและผูกปมได้ดีค่ะ มีเหตุผลมีผลดี เป็นปมที่เกิดขึ้นจากโลกของธุรกิจ การฟอกเงินที่เล่นเอามึนนเลยซับซ้อนนไปไหน บางทีมีศัพท์ธุรกิจหน่อยๆ ต้องค่อยๆอ่านนิดนึง รวมถึงในส่วนของปมความอิจฉาริษยา ซับซ้อนซ่อนเงื่อนได้ดีทีเดียวค่ะ บางจุดเลยไม่คาดคิดเลยเหมือนกัน บางทีคนที่ร้ายเปิดเผยยังไม่น่ากลัวคนที่ร้ายแบบเงียบๆเลยจริงๆแหะซึ่งเราจะไม่พูดถึงมากเนาะเดี๋ยวจะเข้าข่ายสปอยเกินไป เพราะเล่มนี้ ปัญหาเยอะม๊ากก จนแบบฉากสวีทๆระหว่างพระนางไม่ได้มากเท่าไร(ไม่นับบนเตียงนะ55)มาเจอฉากน่ารักๆก็ตอนท้ายนี่ล่ะ อ้าวว แล้วช่วงหลังโดนรุกฆาตไม่มีหวานๆหรอ... มีค่ะ แต่หวานจนลุกเป็นไฟ เจอกันทีไร พี่วัตเป็นได้หื่นใส่แพรทุกที เฮ้อออแต่ก็ไม่ได้แปลกใจอะไรหรอกนะคะกับนิสัยนี้ของฮี เพราะฮีก็บอกแพรตรงๆแล้วล่ะว่า เจอหน้าแพรทีไรก็คิดไรไม่ออกทุกที จบที่เตียงตลอด - " - (ที่เราบอกว่าฉากน่ารักๆมันน้อย แต่ไม่ได้หมายว่าไม่มีนะคะ มีเยอะมาก เพราะเล่มนี้ก็ยังโรแมนติกพอตัว แต่แค่ร้อนนจนลุกเป็นไฟมากกว่าเท่านั้น ซึ่งเราอยากให้มีมุมน่ารัก กุ๊กกิ๊กแบบน้องไหมบ้างอ่า555) ถามว่าเล่ามายืดยาวววววววว เราก็ยังแนะนำสำหรับคนที่ตามมาสองเล่มแล้ว ยังไงก็อยากให้อ่านเล่มนี้เพื่อปิดเซตอย่างสมบูรณ์แบบนะคะ ถึงจะแอบบ่นพี่วัตมากกกกแต่เล่มนี้คอนเฟิร์มว่าอ่านสนุกแน่นอนค่ะ 600หน้าไม่มีผลให้ขี้เกียจอ่านเลย ยังไงก็จัดว่าชอบนะคะ แถมท้ายเล่มนี้ ตัวละครสามคู่มารวมตัวกันพร้อมกับลูกๆ แบบสุขสันต์มากกก ทำให้หายคิดถึงสองคู่ก่อนเลย และพิเศษที่มณีจันท์สร้างตัวละครรุ่นลูกไว้น่าสนใจทั้งสามบ้านเลยอ่ะโดยเฉพาะลูกสาวคนโตของน้องไหม กับ ลูกชายคนโตของพี่ป่าน ที่บุคลิกที่น่าสนใจให้สร้างเรื่องต่อมากก ยิ่งลูกสาวน้องไหมนี่น่าจะได้ความแสบจากแม่มาเยอะมากอ่ะ ชอบบ หรือถ้าใครยังไม่เคยอ่านเซตนี้เลยก็แนะนำว่าเซตนี้อ่านสนุก สบายไม่เครียดมากค่ะ เราว่าที่เคยอ่านงานของมณีจันท์มาเซตนี้เราว่า งานเบาไม่ค่อยดราม่าเท่าไรแต่ถามว่าชอบเล่มไหนมากที่สุด ต้องยกให้เรื่อง...สุพรรณิการ์ เลยค่ะที่เรียกว่าครบเครื่องที่สุดในสามเล่ม ไม่มากไม่น้อย และน่ารักมากกก ที่สำคัญทำให้หลงรักพระเอกอย่าง 'พี่เร็กซ์' สุดๆๆ และนางเอกอย่างน้องไหม ถึงจะแสบสันต์ แก่นเซี้ยว แต่มันรวมๆแล้วกลายเป็นน่ารักแบบพอเหมาะกับพี่เร็กซ์สุดๆอ่ะ>//< เมษายน 2560
ชุดนี้ไม่ได้ตามเลย โดยส่วนตัวแล้วงานของแม่มณี ไม่ค่อยตรงใจเท่าไหร่ อ่านรีวิวเอาแล้วกันเนอะ
โดย: Prophet_Doll
 วันที่: 18 เมษายน 2560 เวลา:13:57:18 น. |
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
||||||||||||||||||||||||
