หลังจากที่มีน้องธิดาได้ ไม่นานอินก็ตั้งท้องคนที่สองเลยค่ะ เพราะอยากมีลูกทีเดียว ดูแลทีเดียว เหนื่อยทีเดียว ก็ไม่นานก็ท้อง ช่วงนั้นธิดาก็ได้ประมาณ 9 เดือนพอดีค่ะ เราเดินทางไปฮ้งการีกับลูกสาวคนแรก ครั้งแรก เดือนธันวาคม 2553 ช่วงคริสมาสพอดี แล้วก็บอกข่าวดีกับปู่ย่าว่าเรากำลังมีน้องอีกคนนะ ทุกคนดีใจ และธิดาก็ชอบฮังการีมากครั้งแรกที่มาเรารู้สึกได้ว่าเขาชอบมาก เขาร่าเริ่งแจ่มใส มีปู่ย่าคอยดูแล เขาก็ยิ่งดีใจ มีความสุขเหมือนเขาชอบครอบครัวใหญ่ ดูเขาไม่เหงาตื่นเช้ามาเข้าห้องโน้นทีห้องนี้ที พลอยทำให้พ่อกับแม่มีความสุขไปด้วย อีกอย่างเดียวก็มีน้องแล้วด้วยคงไม่เหงามากนัก 

หลังจากกลับจากฮังกรี ชีวิตก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ในบ้านหลังนั้นที่นี้ ตอนปู่ย่ามาตอนนั้นท่านก็ได้ให้เงินไว้ เราก็อยากได้รถสักคันก็พาปู่ไปดูรถแล้วซื้อเป็นรถมือสอง ค่ะเหมือนแฟนอยากให้เราสบายมากขึ้นเพราะเดี๋ยวลูกก็สองคนเมียหนึ่ง ไปใหนมาใหนจะได้ไม่ต้องเช่ารถเขาอีก ราคาค่าเช่าต่อวันก็แพงเหมือนกัน เราอยู่กันบ้านหลังนั้นจนสิ้นปี ก็ย้ายบ้านอีกค่ะ (เหนื่อยนะ แต่ก็อยากย้าย ไม่อยู่เป็นที่เลย) ที่นี้ก็ได้ บ้านแถวๆสวนหลวง บ้านสองชั้น เหมือนขยับความเจริญขึ้นเรื่อยๆ ไม่อยู่กับที่ ลูกคนเล็กออกมาลืมตาดูโลก วันที่ 23 กรกฎาคม 2554 ห่างจากธิดา 1 ปี 4 เดือนพอดีค่ะ ช่วงคลอดดีหน่อยปู่ย่าก็มาเมืองไทยอีกครั้ง เราก็คลอดพอดี ท่านก็ได้อยู่ช่วยดูแลน้องธิดาอยู่ที่บ้านระหว่างที่อินอยู่โรงพยาบาลก็เลยไม่ค่อยห่วงเท่าไร่ แต่ก็คิดถึงน้องธิดามากช่วงอยู่โรงพยาบาล เพราะเราไม่เคยห่างเขาเลย อยู่กับเขาตลอดดูแลเขาตลอด ตัวน้องธิดาเองก็มีอาการหงุดหงิดนิดหน่อยค่ะเพราะเขาไม่เห็นแม่หลายวัน ช่วงนั้นเขายังเล็กยังไม่เข้าใจว่าแม่ไปใหนเขาคงคิดถึงแม่ ปู่ย่าก็พาไปหาที่โรงพยาบาลเขาก็เห็นหน้าน้องครั้งแรกที่นี่ ดูเขาตื่นเต้นมาก

เห็นน้องครั้งแรก 

แฟนก็ลาออกจากครู มาทำเทนนิสเต็มตัวได้เงินเยอะขึ้น แต่ก็ลูกสองคน ค่าใช้จ่ายก็เยอะขึ้นด้วยอีกต่างหากค่ะ แต่ก็ยอมรับว่ามีความสุขตามประสาครอบครัวเราจริงๆ จะมีจะจนก็ไม่ได้เดือดร้อนใครเลย แฟนสู้เต็มที่ค่ะอินก็ยังเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ก็หาอะไรทำในอินเตอเน็ตก็ได้ขายเสื้อผ้าออนไลน์เป็น ตัวแทนเขาค่ะมีคนซื้อก็ให้เจ้าของส่งให้ก็ได้ไม่เยอะ ทำการตลาดออนไลน์ไม่เป็นอาศัยการโฆษณาในเฟส ก็ได้บ้างนิดหน่อยแต่ก็ช่วยแฟนไม่ได้เยอะ ลูกคนที่สองเขาดูดนมแม่ก็เลยไม่ค่อยเปลืองเรื่องนี้ และเสื้อผ้าก็ส่วนมากคุณย่า ซื้อส่งมาให้ หรือเวลาไปฮังการีก็ขนมา คุณย่าซื้อรอไว้เยอะมากๆ และอีกเรื่องพอมีลูกคนที่สองลูกทานนมเรา เราก็กินเยอะขึ้น อ้วนขึ้นมากค่ะ อวบระยะสุดท้ายเลย ตอนนั้นก็โอเคลูกกินนมเราอยู่ลูกยังเล็กอยู่ ไม่ได้คิดจะลดเลย สบายๆ อยากกินไรก็กินค่ะ 66 กิโลนะตอนนั้น ไม่เป็นไรสบายๆ 

ชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆ ก็เราก็ไปฮังการีกันอีกรอบ คือจะไปทุกปี ปีละครั้ง ครั้งนี้กะเตง ไปกัน 4 คน ลูกสอง โห แม่เจ้าเหมือนคนบ้า หอบฟางเลย มันเต็มไม้เต็มมือ ข้างหลังก็กระเป๋าเป้ คนละใบ ส่วนมากจะเป็นสิ่งของเครื่องใช้ลูก นมลูกธิดา เสื้อผ้าสำรองเปลี่ยน ผ้าอ้อม โอ๊ย เยอะ เยอะมากค่ะ ขนมกินลูก จุกจิก เมื่อก่อนไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะ มีโอกาสเป็นแม่คนด้วยซ้ำ และไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะได้ลูกครึ่งเอ๊า จริงๆ นะคะ ต้องกะเตงลูกเดินทางใกลไม่รู้กี่กิโมเมตร เวลาไปหาคุณยายกับคุณตาก็เหมือนกันนะคะ เราก็ขับรถไปแต่สบายหน่อยตรงที่เรามีรถ จะใส่ไรไปก็ได้ ไม่ต้องคอยแบกกระเป๋าตลอดเวลา และหยุดนอนหนึ่งคืนที่ประจวบค่ะ แต่เครื่องบินก็จะต้องลงต่อเครื่องค่ะ ไอ้ตอนลงเครื่องต่อเครื่องนี่มันอิรุงตุงนัง มากๆ แต่ถึงตอนนี้ก็ผ่านมาได้ด้วยดี คิดย้อนกลับไปก็ถามตัวเอง เราทำได้ยังไง นี่แหละค่ะ มนุษย์พ่อกับมนุษย์แม่ ทำได้ทุกอย่างจริงๆ แต่ช่วงไปกัน 4 คน ธิดาก็สนุกสนานเฮฮาเหมือนเดิม ร่าเริ่ง เพราะเหมือนที่ฮังการีเป็นบ้านน้อง ส่วนมีร่ายังเล็กไม่ค่อยรู้เรื่องไรมากไม่ค่อยชอบความหนาวเย็นเท่าไร่ แต่ก็ชอบแหละ อยู่ได้ ทางน้องชายแฟนเขาก็มีลูก สองคนเหมือนกัน เวลามาที่ก็ คนเยอะขึ้นมากในบ้าน ปู่ย่า คือ มีลูกเต็มบ้าน หลานเต็มเมือง ว่างั้นเลย ปู่ย่า ยิ้มมีความสุขกันใหญ่ค่ะ