ต้นไม้ที่แห้งเหี่ยว
อาจรู้สึกสดชื่นเมื่อเจอฝน
เปรียบดังเฉกเช่นใจคน
ไม่รู้ปลงฝนหล่นนั่น...
แค่ความลวง
เมื่อเช้าเกิดความรู้สึก...
คล้ายๆ ดอกไม้ที่ใกล้เฉา
แต่แล้ว...สายฝนก็ลงเม็ดมาพรำๆ
ทำให้ดอกไม้สดชื่นในพลัน
ความสดชื่นจากสายฝน
มันก็แค่ประเดี๊ยวประด๋าว
เมื่อฝนหยุด...ก็ไม่อาจรู้ได้ว่า
มันจะตกอีกเมื่อไหร่
ดอกไม้..ต้องรอฝน...ไปเรื่อยๆ
และถ้ารอไม่ไหว...ก็คงเฉาตาย
ลงในที่สุด.
ไม่อยากเห็นตัวเองเป็นเหมือนดอกไม้
ความรู้สึกบางอย่าง..มันก็เหมือนสายฝน
เกิดขึ้นแค่ประเดี๋ยวประด๋าว
แล้วก็คงหายไป...เหมือนหยาดฝน
เลิกเป็นดอกไม้ที่รอฝน
แต่ขอเป็นดอกไม้ที่เติบโตเอง
แม้ฝนไม่ตกสักเม็ด...ก็ตาม
บททดสอบชีวิตบทใหม่
กำลังเริ่มต้นแล้ว!!!
พี่อิ๋วเลยอัพบล็อกเกี่ยวกับฝนและความรู้สึกเลย 555
ที่เชียงใหม่วันนี้อากาศร้อนมากครับ