หลวงพ่อ...ช่วยด้วย..
ยอมรับเลยว่า หลายๆ ข้อความ
หลายๆ เรื่องราว
ที่น้องคนนี้เขียนมาให้อ่านนั้น
โดนใจและสอนตัวเองไปพร้อมๆ กันเลย
ตัวเองอาจเป็นแค่ผู้พอจะมีความรู้
แต่หามีปัญญามากมายไม่
จึงต้องพยายามเสริมสร้างปัญญาให้กับตัวเอง
การได้อ่านข้อความดีๆ จากนักเขียนเก่งๆ
และคิดตาม ไตร่ตรอง จนเข้าใจ
ปัญญาจะค่อยๆ เติมเข้ามาเอง
ทีละนิด ทีละนิด
วันก่อนเข้าไปบล็อกน้อง กะว่าก๋า
เจอภาพต่างๆ เหล่านี้
ชอบมากมาย
มันใช่เลย
จนต้องนิมนต์มาไว้ที่บล็อกตัวเองบางองค์
เพราะบางองค์มีอยู่บ้างแล้ว
คือ หลวงพ่อยิ้ม กับ หลวงพ่อปลง
ความวุ่นวายรอบๆ ตัว
บางทีทำให้เราวุ่นวายไปด้วย
อยู่เฉยๆ บ้างมันก็คือความสงบ
การเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรมากมาย
บางทีมันทำให้รู้สึกเหนื่อย
หยุดที่จะไม่ทำอะไรบ้าง
มันน่าจะดีกว่า
แสวงหาไขว่คว้า
ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเอง
ดิ้นรนเรียกร้อง
ในสิ่งที่ไม่เคยพอ
มันทรมาน
อย่างหาอะไรหยุดไม่ได้
ถ้ารู้สึกพอ...
ก็จะไม่ต้องทรมาน
กับการดิ้นรนและไขว่คว้า
อีกต่อไป
ร้อนรนสับสนกับเรื่องราวอันหลากหลาย
ไม่ใช่มาจากอะไร แต่เพราะเรานิ่งไม่เป็น
หลวงพ่อเฉย หลวงพ่อพอ
หลวงพ่อหยุด และ หลวงพ่อนิ่ง
เป็นสิ่งที่จะช่วยบรรเทา
ความสับสนร้อนรนอะไรต่างๆ ได้ดี
ถ้าเราไม่รู้จักเฉย พอ หยุด และนิ่ง
ชีวิตนี้ก็คงไม่มีวันพ้นทุกข์ใดๆ ไปได้
ขอบคุณน้องกะว่าก๋า
ที่มักมีข้อคิดดีๆ
มาแบ่งปันเสมอๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
จริงๆหลวงพ่อทุกองค์ก็อยู่ในตัวเรามาตลอด
ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ามี
และยังไม่พบท่านเท่านั้นเอง
เมื่อรู้ว่ามีในตน
ก็อัญเชิญท่านมาเป็นหลักชัย
ในการทำให้เราอยู่กับกิเลสได้แล้วล่ะครับ