Purr Cat Cafe Club คาเฟ่สำหรับคนรักแมว

สวัสดีค่ะ วันนี้มิ้งค์จะพาไปแอ่วคาเฟ่แห่งใหม่ย่านสุขุมวิท เพิ่งเปิดตัวไปได้อาทิตย์กว่า ๆ แต่มีกระแสตอบรับดีมากเหลือเกิน ครั้งนี้ขอเล่าด้วยภาพละกันเนอะ  ขอเริ่มเกริ่นการเดินทางให้ฟังก่อนดีกว่า ลงรถที่สถานีไฟฟ้าทองหล่อ ออกประตูที่เป็นซอยสุขุมวิท 53 จากปากซอยถึงร้านใช้เวลาเดินประมาณ 10 นาที นั่งมอเตอร์ไซวิน 10 บาท ระหว่างที่ท่านเดินต๊ะตอนยอนกันไป ท่านอาจจะเดินเลยร้านไปเยี่ยงข้าเจ้า เพราะหน้าร้านมีรถจอดบังหมดเลย เวลาเข้าซอยจากทางรถไฟฟ้า ร้านจะอยู่ฝั่งซ้ายมือ ให้สังเกตุฝั่งขวามือจะมีป้ายร้านชื่อทับทิม(ร้านสีชมพู) อยู่ตรงข้ามกัน เดินเข้ามาก็จะเห็นสวนประมานนี้ แปลว่ามาถูกแล้ววว^^

เป็นสวนเล็ก ๆ ด้านหน้าคาเฟ่ค่ะ สำหรับถ่ายรูป (สำหรับที่จอดรถเท่าที่มิ้งค์เห็นด้านหน้าร้านจอดได้ประมาณ 3 คันค่ะ แต่ลองโทรถามทางร้านดูได้ค่ะว่าถ้านำรถส่วนตัวมาสามารถจอดที่ไหนได้บ้าง)

พอถอดเกิบด้านหน้าคาเฟ่ ด้านในจะมีรองเท้าสำหรับใส่ในร้านให้ทุก ๆ คนเปลี่ยนค่ะ

เคาเตอร์พนักงานในการจองคิวเข้าไปในห้องคาเฟ่แมว ขออธิบายคร่าว ๆ ให้ทุก ๆ คนที่จะไปเที่ยวได้ทราบค่ะ มิ้งค์ขอแยกที่นี่ออกเป็น 4 ส่วนนะคะ ส่วนแรกคือสวนด้านหน้าก็จะมีโต๊ะสำหรับนั่งทานขนมและเครื่องดื่มค่ะ เข้ามาโซนที่  2 คือโซนเคาเตอร์ ซาลอนของแมว ห้องโชว์รูปภาพ เสื้อผ้าแมว จัดตกแต่งที่สำหรับไว้ถ่ายรูป (อยู่ทางด้านซ้ายมือของเคาเตอร์ค่ะ) 

ช่วงนี้เนื่องจากทางร้านมีลูกค้าเยอะมาก ทางร้านจึงต้องจัดคิวให้เหมาะสม เพราะไม่งั้นน้องแมวคงรับศึกหนักน่าดู ทางร้านไม่รับจองคิวโดยการโทรจองนะคะ ดังนั้นช่วงแรก ๆ คนจะเยอะมากในวันเสาร์-อาทิตย์ แนะนำให้ไปช่วงร้านเปิด น้องแมวจะค่อนข้างสดใส เพิ่งกินอิ่ม ยังไม่เพลียมาก 

เปลี่ยนรองเท้าเสร็จ ทุก ๆ ท่านที่จะเข้าไปเยี่ยมชมต้องล้างมือก่อนนะคะ ที่นี่จะมีซาลอนสำหรับน้องแมว สามารถพามาอาบน้ำ ตัดขน ฯลฯ หรือสามารถพาแมวมาเที่ยวที่นี่ได้เช่นกันค่ะ แต่น้องแมวที่พามา จะเข้าได้แค่โซน1-3 เท่านั้น โซนน้องแมวเจ้าถิ่นเข้าไม่ได้ค่ะ (ตามที่มิ้งค์เข้าใจ เพราะบ้านก็เลี้ยงแมวหลายตัว แมวผิดที่ แมวหวงถิ่น หรือแมวบางตัวอาจจะน่ารักไม่หวงก็มี แต่กันไว้ดีกว่าแก้ เกิดน้องแมวฟ้อนเล็บกันขึ้นมา เจ้าของจะทำใจลำบากทั้งสองฝ่าย)

ส่วนนี้คือหลังจากนั่งรอคิวโต๊ะว่างแล้วเราก็จะเขยิบเข้ามาอยู่โซนที่ 3 คือโซนคาเฟ่ชั้นนอก แมวที่พามาเที่ยวจะเข้าถึงได้แค่โซนนี้เท่านั้นค่ะ โซนนี้จะมีโต๊อยู่ประมาณ 5-6 โต๊ะ แมวตัวนี้มีเจ้าของคนสวยพามาเที่ยวค่ะ เจ้าของใจดีให้ทั้งอุ้มทั้งถ่ายรูปได้เลย

ระหว่างรอโซน 4 คือโซนน้องแมวอาศัยอยู่จริง ๆ ว่าง ทางร้านก็มีขนมเค้กและเครื่องดื่มต่าง ๆ ไว้บริการค่ะ ราคาเค้กถ้ามิ้งค์จำไม่ผิด จะอยู่ราว ๆ 80-150 บาท เครื่องดื่มก็ 40-150 บาท โดยประมาณค่ะ ชิ้นนี้เป็นเค้กมะพร้าว อร่อยมาก (คหสต-ราคากลาง ๆ แต่คุณภาพ รสชาด บอกเลยค่ะว่าอร่อยมาก)

โกโก้เย็นค่ะ แต่งหน้ามาได้น่ารักเหมาะกับร้านมาก ๆ ที่นี่ยังมีเค้กหลายชนิด ผลัดเปลี่ยนกันมาให้ได้ชิม เครื่องดื่มบางชนิดมีขึ้นเมนูแล้วแต่ก็ยังไม่มีให้ได้ชิม ก็ใจเย็น ๆ รอให้เข้าที่เข้าทาง คงได้ไปชิมของอร่อยกันเยอะกว่านี้แน่นอน

  สังเกตุได้ว่าห้องจะถูกทำเป็นกระจกเพื่อให้คนที่นั่งโซน 3 หรือคนที่เดินเข้ามารอสามารถยืนดูและสังเกตุการณ์ความน่ารัก ถ่ายรูปได้ หลังจากนั่งรอคิวโซนน้องแมวว่าง เราก็ได้ย้ายเข้ามาหาน้องแมวข้างในกันแล้วค่ะ ข้างในรองรับได้ประมาณไม่เกิน 20 ท่าน ที่ต้องจำกัดเนื่องจากด้วยความที่น้องแมวน่ารักมาก ทุกคนก็อยากเข้าไปเล่น ถ้าปล่อยเข้าไปพร้อมกันหมด น้องแมวอาจจะยับเยินได้

คุณพ่อของบ้าน เออวิน

ถึงคราวมาแนะนำสมาชิกอย่างเป็นทางการ เจ้าของ (ใจดีมากกกกกกกก) บอกว่าน้องแมวที่นี่มีทั้งหมด 11 ตัว แต่วันนี้มาแค่ 8 ตัว เนื่องจากคุณลูกค้ามาเยี่ยมเยียนกันเยอะมาก จึงต้องให้สลับสับเปลี่ยนกันหยุดบ้างจ้า

ลูกชายของคุณพ่อเออวินกับคุณแม่พัมกิ้น ชื่อก๊อปปี้ (นางหน้าตาเหมือนคุณแม่มาก) เด็กชายก๊อปปี้ คึกคัก ซุกซน รักอิสระ ลูบได้ จับได้ แต่ไม่ชอบให้คนแปลกหน้าอุ้ม *อย่ายุ่งกะหนูนะ!!* (ซึ่งเป็นข้อห้ามของทางร้าน) ไม่ได้ลืมถ่ายคุณแม่พัมกิ้นมาน้า แต่คุณแม่นอนหลับตลอด เจ้าของร้านบอกว่าคุณแม่พัมกิ้นเป็นโรคเกี่ยวกับเลือด เลยไม่อยากไปรบกวน ปล่อยให้นางพักผ่อนไป

เด็กชายพุช ตัวเหลืองอ๋อย พอเราเดินไปนั่งโต๊ะด้านในเราก็เจอเด็กน้อยนอนหลับอยู่บนเก้าอี้อย่างสุขสงบ คนธรรมดาเช่นเราก็เลยนั่งพื้นจด ๆ จ้อง ๆ รอพุชชาร์ตแบทตัวเอง เด็กชายพุชเป็นแมวสายพันธุ์ไทยตัวเดียวในคาเฟ่หลังนี้ รู้สึกจะตัวเล็กสุด ยิ่งเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ แต่เจ้าของบอกว่า พี่ ๆ ตัวใหญ่ทั้งหลายก็รักพุชมาก

หนูโม ลูกสาวคุณพ่อเออวินกะคุณแม่พัมกิ้น หนูโมนิสัยเป็นยังไงไม่ทราบจริง ๆ ค่ะ เพราะวันที่ไปนางหลับในนั้นตลอด แอบถ่ายมาแชะ 1 อ่อ...รบกวนผู้ที่ชอบชักภาพทั้งหลายดังนี้ค่ะ ปิดแฟลช ปิดเสียงชัตเตอร์ได้ก็จะดีค่ะ 

น้องคนนี้ชื่อน้อง มารัก คือจากสภาพที่เห็น นางนอนอยู่ซอกข้าง ๆ ที่เราไปนั่ง ต้องเรียกว่าซอกจริง ๆ เพราะกว้างแค่ฝ่ามือเดียว เจ้าของบอกว่าเวลาหาไม่เจอก็มาหาตรงนี้แหละ มีเหตุการณ์นึงระหว่างนั่งอยู่ อยู่ดี ๆ มารักก็ตัวสั่น ไอเรากะเพื่อนก็ตกใจ "เฮ้ย!! แมวเป็นไรอ่ะ" เพื่อน ๆ ก็วิ่งไปหาพนักงาน เจ้าของร้านกันให้วุ่น เจ้าของร้านมาถึงเอามือลูบ ๆ "มารัก เป็นอะไรลูก" อยู่ดี ๆ มารักก็นิ่งเอามือกอดอก *สงสัยจะหนาว* เจ้าของบอกว่าคงฝัน เพราะเมื่อกี้หลับอยู่แต่แขนขาดิ้นยิ๊ก ๆ เหมือนวิ่งหนีอะไรสักอย่าง *แมวที่บ้านเราก็เป็น* สรุปได้ก็แยกย้ายกันไป

วันที่ไปเด็กชายก๊อปปี้เข้ากะจ้า ตื่นอยู่คนเดียว เล่นกะคนโน้นคนนี้สักพักก็เบื่อ ก็ย้ายไปโน่นนี่นั่นตลอด คนก็จะเดินตามเป็นพรวน เวลาเค้าเบื่อมนุษย์เค้าจะนั่งหันก้นให้แบบนี้