|
|||
คุณมาถึงจุดนี้แล้วหรือยัง...อ้วนจนอ้วนต่อไม่ไหวแล้ว!!! ถ้าคุณยังมาไม่ถึง ยินดีด้วยค่ะ lucky you แต่หมู...มาถึงแล้ว อ้วนจนแม่ด่า อ้วนจนพ่อเรียกไอ้อ้วน อ้วนจนอัพรูปในเฟสแล้วคนอื่นจำไม่ได้ !! อะไรจะขนาดน๊านนนน น น ... เออ!! ขนาดนี้แแหละ ขนาดที่ว่ารับตัวเองไม่ได้ ขอเกริ่นย้อนไปสักสองปีก่อนหน้านี้ เดี๊ยนก็ว่าตัวเองอ้วนแล้วนะ แขนขาใหญ่ ไม่มั่นเลย ตอนนั้นหนัก 50 นิดๆ สูง 165 ซม ผ่านมาสองปี ตอนนี้ 60 เยอะเลยจ้า ไม่กล้าชั่งว่าต้องปัดขึ้นหรือลง แต่ที่แน่ๆ ถ้าพฤติกรรมการกินยังเป็นงี้อยู่ คงไปได้อีกไกล ชมภาพ... จุดเริ่มต้นความอ้วนของเมเริ่มจากลาออกจากงานประจำมาสโลไลฟ์ค่ะ ทำอาหารทานเอง แล้วคือทำเยอะไง เสียดาย ต้องพยายามทานให้หมด โรคเสียดายนี่ ลามไปถึงช่วงที่เรียนทำขนมเลย ทำแล้วต้องกิน เสียดาย คือเรียนทำเค้กอ่ะ ขนมสไลต์ฝรั่งเศษ คือต้องชิม มิหนำซ้ำคือเป็นคนชอบกินด้วย แม้ช่วงหลังจะไม่ชิม ไม่ทานแล้ว แต่ผลก็ยังคงเป็นเช่นที่ท่านเห็น หยุด...ต้องหยุด !! (ขณะที่พิมพ์ตักเค้กช็อกโกแลตกินอยู่ แต่สัญญาว่าวันนี้จะพอแค่นี้จริงๆ) วันนี้จะแรกที่เริ่มปฏิบัติการใหญ่พิชิตไขมัน 8 เม.ย. 2559 ให้เวลาตัวเอง 3 เดือน ขอลง 6 โล เพราะฉะนั้น 8 ก.ค. 2559 มาเจอกัน cr.ภาพจาก Mthai ซึ่ง Mthai ก็เซิชมาจากกูเกิ้ลอีกทีนึง เนื่องด้วย 70% ของการลดความอ้วน อยู่ที่การปรับการรับประทาน วันนี้เริ่มด้วยมื้อเย็นเบาๆ ก่อนเลย เป็นข้าวกล้องต้ม กับข้าวเบาๆ มาลองดูว่าจะเอาอยู่มั้ย และจะพยายามอัพเดทบล็อค เพื่อเป็นสิ่งบันทึกความจำ และเป็นเครื่องเตือนใจ ให้หยุดปากซะ!! ลาไปแต่เพียงเท่านี้ค่ะ สู้สู้นะคะ
โดย: VELEZ วันที่: 9 เมษายน 2559 เวลา:10:33:37 น.
|
น้องหมีมีขนปุกปุย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] All Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |