Group Blog All Blog
|
j61  jjy5019วันนี้ผมฟังบาค์ช เพลงบรรเลง สุดเร้าใจและแน่นระทึก เรื่องทั้งหมดกล่าวออกมาเพื่อประโยชน์ในการสืบค้น เพื่อพิสูจน์สิ่งที่ไม่ค่อยแน่ใจ และส่งเสริมการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ และการค้นหาความข้างเคียงสัจธรรมที่มีอยู่ใน และเชิงวิชาการพิสดารเชิงซ้อน ในด้านคติชนวิทยา พงศาวลีวิทยาของคนสามัญ เป็นกรณีศึกษา ตลอดถึงองค์ความรู้อื่นที่เชื่อมโยงกัน ทั้งโดยเจตนาและไม่เจตนา และถือว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความฝันและมโนทัศน์ อาจจะปกปิดและไม่ปกปิดในสถานที่บุคคลและอื่นๆบ้าง ที่ไม่สามารถนึกตัวละครได้ทัน เพราะมันผสมกันระหว่างความจริงสากล และความจริงเฉพาะที่เกิดขึ้น ที่ผมกำลังนึกได้ก่อนตาย เชื่อว่ามันมีประโยชน์บ้าง ไม่มากก็น้อยเป็นฐานข้อมูลเชิงเลือก สำหรับผู้ที่ได้พบเจอได้ โดยบังเอิญ แน่นอน แต่อย่างไรผมไม่มีเจตนาวิจารณ์หรือติชมใดๆ หรือต่อเหตุร้ายเหตุที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ และต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในเรื่องที่สัมพันธ์ในบล็อก ที่ผมเขียนขึ้นนี้ ทั้งในด้านการเมือง การศาสนา และปรัชญา หรืออุธรณ์ อดีตปัจจุบันที่ผมมีและประสบมาอะไร อื่นเลย เค้าว่าจะมีรายการต่อไปนี้คือ เรื่องรถยนต์ของผม เรื่องการริดรอนสิทธิตามนัยกฏหมาย เรื่องเหตุโจรกรรมของที่บ้านอานองเต และเรื่องอื่นๆ.... จะนำมาเสนอในมโนทัศน์นี้ เท่าที่จำได้และเอื้อต่อเวลาและเหตุการณ์ ความพร้อมในการคิดคำนึง ที่อาจจะถือได้ว่าเกิดจากจะบันดาลขึ้นมาจาก จินตนาการและสิ่งแวลล้อมหรือไม่ก็เชิง แต่อันถือได้ว่าหรือจะถือว่าเป็นพยานทางความคิด ทางความคิดทางทรงจำ ที่หลงเหลืออยู่ ที่ไม่น่าจะละทิ้งไปเมื่อว่างคิด ที่อาจจะทำให้ผมเป็นผมได้มากขึ้น อย่างต่ำมันไม่เปลือกข้าวสุกและขนมปังที่ผมใช้เปลือง และได้สิ่งนี้กลับมา แม้ว่าพยานแวดล้อม อาจจะทำให้เจตนาเดิมในองค์ความคิดของผม จะเสียไปหรือดีกว่าที่คิด อันนี้สุดแท้แต่สายน้ำ และสายลมแสงแดดจะเอื้อให้ผมทำ ไปเรื่อยเท่าที่ทำเป็นและทำได้ แต่งทั้งนี้และทั้งนั้น จะไม่ละเมิดสิทธิ และกติกาของเวบมาสเตอร์และกฏหมาย และจะไม่ใช้เวบบอร์ดนี้เพื่อการ สร้างฐานในความคิดโฆษณาชวนเชื่ออื่นใด เพื่อผลประโยชน์ข้างเคียงอันอาจจะมีขึ้น ตามอุดมการณ์พื้นฐานของผมแต่ประการใด รถยนต์ผม เมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์มีหลายคัน แต่ส่วนใหญเป็นรถมือสอง เพราะมือหนึ่งเพ่งที่ความจำเป็น และสิ่งได้คืนจากสิ่งที่เสียไปด้วย ที่ประเทศอังกฤษ ผมใช้รายการรถยนต์ในการนี้ รวมสามคันสามยี่ห้อ เพราะรถที่นี่ถูกๆมากๆกว่าน้ำมัน โรเวอร์ จากัวร์ อัสตินมอริส จำรุ่นและโมเดลไม่ได้ สามคันนี้ผมใช้เดินทาง ไปทำงานเรียนหนังสือและพักผ่อน พาเพื่อนไปเที่ยวในยามดึกดื่นชมจันทร์ และถนนมอร์เตอร์เวย์ในอังกฤษ ไม่เคยประสบอุบัติเหตุ เว้นแต่รถตายไม่รุนแรงมากนัก เพราะที่อังกฤษถนนว่างเสมอรถไม่ติด และมีองค์การช่วยเหลือ รถตายทุกจุดทั่วประเทศ ที่เราเป็นสมาชิกและสามารถเรียกใช้ได้24ชั่วโมง มันเป็นอดีตถึง40ปีก่อนที่ผมจะทำบันทึกนี้ขึ้น ผมภูมิใจในการใช้รถนี้2ครั้งคือ ได้รับเกียรติให้ขับรถไปเมือง เพื่อซื้อของกับแม่บุญธรรมนับถือ ที่เมืองออกร์ฟอร์ด อังกฤษ และขับรถพาเพื่อนและแฟน ไปเที่ยวในกรุงลอนดอน เพื่อนคนนี้เป็นชาวฝรั่งเศส พาเพื่อนคนไทยไปเที่ยวชายนาอังกฤษ กลางหิมะในยามดึกพระจันทร์ส่อง และอีกหลายรายการ ผมจำไม่ได้นึกไม่ออก แต่ผมไม่เคยพาเพื่อนหญิงนั่งไปกับรถผม สักครั้งเดียวเพราะกลัวรถตายจะอายเพื่อสนิทหญิง เหล่านั้น รถมือสองนั้นถูกมากในอังกฤษ แต่น้ำมันแพง สิ่งสำคัญเราต้องถึงกฏจราจร และมีมรรยาทในการขับขี่ มีใบขับขี่ และรถมีป้ายทะเบียนเรียบร้อย และมีเงินติดตัวสำรอง เมื่อมีปัญหารถเสีย ถ้าไม่มีสิ่งนี้อย่ามีรถที่นั่นหรือที่อื่นด้วย ผมว่า ยิ่งในต่างประเทศมีปัญหาแน่นอน อาจจะถูกส่งกลับบ้าน หรือถูกรายงานสถานฑูต ถ้าเรื่องเล็กน้อยพอเยียวยาได้ แต่ถ้าเรื่องหนักมากอาจถูกส่งตัว กลับบ้านและอาจจะถูกเนรเทศและ อาจจะถูกห้ามเข้าประเทศอีก คุณมันก็มากสำหรับรถโทษมันก็มีมิใช่น้อย รถในอังกฤษเขาต่างจากไทยคือ เขาใช้แอร์ทำความร้อนมิใช่แอร์ ทำความเย็นเหมือนเมืองไทย เราติดแอร์เย็นเมื่ออยู่ในเมืองไทย แต่ที่นี่มีแต่แอร์ร้อนทั้งในรถยนต์และในบ้าน ผมรู้จักใช้แอร์ร้อนที่ประเทศนี้ครั้งแรกในชีวิต รถตายหรือเสียเพราะเบตเตอรี่ เป็นส่วนใญ่กรณีของผมนอกนั้นไม่ค่อยจะมีปัญหาอะไร ในเมืองไทยเบตรถเสียเพราะไฟที่ชาร์ตหมด เป็นเรื่องธรรมดาเมืองร้อนสำหรับผม แต่ในอังกฤษมันมีหิมะและอากาศเย็นตลอดเวลา เบตเตอรี่จึงตกง่าย แต่ที่นั่นเบตผมไม่เคยหมด ผมจำได้เคยนอนในหนึ่งคืน รถเปิดแอร์ร้อนไว้ สนุกดี ขณะขับไปเที่ยวพักผ่อนหลังจากเหนื่อยงาน หิมะเย็นตกลนตัวรถเห็นแล้วโรมานติคจริงๆ อาหารหากินได้ทุกหย่อมหญ้าตลอด24ชั่วโมง เมื่อมีรถรถที่นั่นไปสะดวกซื้อใช้ทรัพย์ อาหารทุกชนิดแม้อาหารจีนภัตตาคารย่อมๆจีน ก็มีเกือบทุกแห่ง ผมชอบอากหารจีนที่คนจีนขายในเมืองนี้ชื่อ ช็อบสวยชื่ออาหาร กินอร่อยและเอกโซติก ในเมืองไทยไม่เคยได้กินอาหารอย่างนี้ อีกอันหนึ่งที่มีแพร่หลายทั่วไปคืออาหารแขก ผมชอบกินแกงกะหรี่ไก่ มีขายตามภัตตาคาร ขนาดย่อมทั่วไปในอังกฤษ เครื่งเทศหอมมันเหมือน ที่เขาทำขายในเมืองไทย อาหารไทยก็มีร้านเปิดขายเช่นกันประปรายในอังกฤษ และโรงแรมชั่วคราวที่เรียกว่าเบดแอนด์แบรกฟาส์ตมีมากทุถกแห่ง เช่นนอนหนึ่งคืนแล้วตอนเช้าไป มีอาหารเช้าหนึ่งมื่้อและที่นอนหลับสบายหนึ่งคืน มีแอร์มร้อนทำความร้อนอบอุ่นเรียบร้อย แอร์ทำความร้อนขาดเสียไม่ได้เมืองนี้ ยากดีมีจนใช้แอร์ทำความร้อนหมดฃ มิฉะนั้นอากาศจะหนาวเย็น จนไม่มีชีวิตสามารถทนได้แน่นอน เมืองไทยค่ำไหนนอนนั้นได้ เพราะอากาศอบอุ่นไม่ต้องมีแอร์ร้อน และแอร์เย็นสามารถอยู่ได้สบาย เรื่องค่าของเงิน เขาแพงมากผมไปอยู่ตอนที่อังกฤษมี ค่าปอนด์สเตอร์ลิงค์เท่ากับ80บาทไทย ยุคที่ผมอยู่พอจะผมจำได้อาจเรียงเอาเองครับใครมาก่อนหลัง เป็นยุคที่มีนายกรัฐมนตรีชื่อวิลสันพรรคกรรมกร นายกฮีทพรรคคอนเสอร์เวตีพ นายกหญิงเทชเชอร์พรรคคอนเซอร์เวตีพ ยุคนั้นมีเหตุการณ์ร้ายในอังกฤษ คือรถไฟใต้ดินชนกัน ก่อการร้ายไอ อาร์ เอ พะระราชบัญญัติควันบนหลังคาเริ่มถูกใช้ และผมรู้จักการผ่าตัดเย็บที่นี้เป็นครั้งแรก ในชีวิต คือมีเนื้องอกขึ้นมาที่นิ้วโป้งของผม อาการดีขึ้นและแผลหายไว การรักษาพยาบาลที่นี่ฟรี เพราะพอดีผม ผมมีอุบัติเหตุรถจัรยานล้มข้างถนนแล้วไปทำแผล วันนั้นผมจำได้ถนนที่มีหมอกจัด และเลยคฃอนุญาติให้หมอผ่าตัดเนื้องอกด้วย หมอและพยาบาลที่นั่นใจดี ที่เมืองออกร์ฟอร์ด ขณะนั้นมีการนัดหยุดงานครั้งใหญ่ ของคนงานเหมืองถ่านหิน เป็นผลให้ไฟฟ้าดับทั่วประเทศ แต่ละเมืองผลัดกันใช้ไฟ ถ้าใช้พร้อมกันไม่ได้เพราะไฟไม่พอ เห็นเหตุการณ์แล้วน่าทึ่งแต่สนุกมาก อังกฤษมีวัฒนธรรมการนัดหยุดงาน มีตำรวจนำขบวนให้เดินไปบนท้องถนน ผมขอเพิ่มอีกนิด การใช้เทคนิคในการเดินทางไปต่างประเทศ ผมคิดว่าการเสี่ยงโชคในต่างแดนนั้นอย่าไป คิดว่าอันตรายมาก มีปัญหาแล้วทำให้ประเทศเราเสียชื่อเสียง สิ่งสำคัญที่สุดก่อนเดินทางไปต่างประเทศทุกกรณี เท่าที่ผทมมีประสบการณ์คือ หนังสืเดินทางที่ไม่หมดอายุ มีและที่ตำรวจโลกไม่ตามจับ ถ้าเขาตามจับเราจะติดที่่ด่าน คนเข้าเมืองเมื่อที่ลงที่สนามบิน เงินต้องมีเพียงพอ ซื้อเช็คเดินทางให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ สุขภาพแข็งแรง และมีวีซ่าเข้าประเทศอย่างถูกต้อง สมุดปากกาจดเบอร์ที่อยูี่ที่จะ ติดต่อ ดิก พจนานุกรมภาษาไทยอังกฤษ แลอย่าอยู่เกินวีซ่ากำหนด มีเจตนาในการเดินทางแน่นอน การเดินทางต้องเข้าใจเรื่องการ ใช้สนามบินท่าอากาฃศยาน และการประกาศรหัสเครื่องบิน หูไวตาไวเพราะรอขึ้นเรือบินมิใช่รอขึ้นรถเมล์ในกรุงเทพฯ เอกสารตั๋วหลักฐานต่างๆต้องเรียบร้อบ ห้ามทิ้งห้ามละเลย คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค ถ้ามีติดตัวไปจะดีมาก เครื่องโทรศัพท์สมาร์ตโฟนอย่างดีหนึ่งเครื่อง บัตรค่าเงินขึ้นเงินถ้ามีเช่น ดินเนอร์การ์ด อเมริกัน เอกสะเปรส์การ์ด อย่างหนึ่งใบถ้ามีจะดีมาก คนค้ำประกันในการเดินทางทั้งผู้รับและผู้ส่ง สถานที่อยู่ฑูตไทยในต่างประเทศ การแจ้งที่มาทีไปให้ตำรวจรู้ทุกครั้ง ที่มีการเคลื่อนย้ายเข้าออกแหล่งพำนักอยู่ เพื่อติดตามติดต่อได้เมื่อมีเหตุร้าย สรุปคืออย่าให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น ถ้าคิดว่าจะมีหริอสงสัยรีบ แก้ไขทันที ในเมืองไทย ผมใช้รถเริ่มที่โตโยต้าสีแดง รถกระบะโตโยต้า รถเก่งรถกระบะ ผมจำยี่ห้อไม่ได้ขณะพิมพ์ รถบางคันผมซื้อไว้ทุกข์พ่อแม่ เพราะพ่อแม่อยากได้รถ ผมจึงซื้อให้หลังท่านตายไปแล้ว เอาเงินกองมรดกไปซื้อให้ท่านแล้วเก็บไว้เฉยๆ รถมอร์เตอร์ไซด์ ใช้รถพ่อคือฮอนด้าเมือพ่อตายแล้วทิ้งไว้ให้ ต่อมาใช้วีโต้ และซูซูกิ รถจักรยาน ผมมี3คันมือสองทั้งสิ้น คนหนึ่งแม่ซื้อให้ ขณะมาพักที่บ้านอานองเตหลังพักเรียน คันหนึ่งน้าคนหนึ่งในกรุงเทพฯให้มา คันหนึ่งซื้อต่อจากร้านขายของเก่า ขณะที่ผมอยู่ในเมืองมหาวิทยาลัยออกร์ฟอร์ด ผมใช้รถจักรยานตลอดเวลา ในการขับเคลื่นในช่วงใกล้และตอนไปโรีงเรียน ตอนกลางคืน รถจักรยานพ่อคันหนึ่งนั้นใช้ได้ ใหม่ถอดด้ามแต่เมื่อพ่อเลิกใช้ มีคนมาขอซื้อไปยี่ห้อไรเลย์ ผมคิดว่าจะเก็บจักรยานพ่อคันนี้ ไว้ทำเข้าพิพิธภัณฑ์ แต่ไม่ทันพอดีผมเงินฝืดอยู่ด้วย ตกลงพ่อขายจักรยานคันนี้ไป ให้คนอื่นใช้และผมไม่สามารถ หวงและทัดทานเจตนาของพ่อได้อยู่ รถกาบกล้วยผมมีหลายคัน คือรถที่ทำด้วยกาบกล้วย และขี่เล่นไปโรงเรียนสมัยเด็กตาทำให้ รถกาบล้วยคือ เอาทางกล้าวมาทำเป็นรถขี่ไปโรงเรียน ใช้ขาเราเองเป็นล้อ แล้วเดินไปกับมันหรือวิ่งไปกับมัน แบบขี่ม้าอย่างนั้น ผมชอบและจำมันได้ มันสนุกดีสมัยเด็กเล็กปฐมวัย ส่วนรถล้อเล่นเลื่อน พ่อและแม่ไม่เคยซื้อให้เล่นเหมือนเด็กอื่น เพราะพ่อและแม่ไม่ค่อยได้ อยู่กับผมตลอดเวลา การโจรกรรมของรถ อันนี้ฉกรรจ์มาก ขนาดทุบกระจกเอาวิทยุและแอร์รถ เบตเตอรรี่่สำรองและอุปกรณ์อื่นๆไป คนร้ายทุบกระจกด้านคนขับ แล้วขโมยเอาสิ่งมีค่าในรถของผมไป เหตุเกิดที่บ้านอานองเตเมืองไทย ผมไปแจ้งความไว้เป็นยหลักฐาน หลังจากที่ผมจอดทิ้งไว้ที่บ้านอานองเตเป็น เวลาห้าปี ตำรวจสอบพบบอกว่าคนในหมู่บ้านอานองเต ผมคิดว่าเผ่ากิยองตินแน่นอน เพราะคนในพื้นบ้านอานองเตไม่มีคนนิสัยอย่างนั้น และผมมิใช่ใครอื่น ใครทำอะไรก็ต้องรู้ และผมไม่เคยมีเวรกับใครที่นี่ คือไม่มีศัตรูที่บ้านอานองเตทั้งโดยตรงและโดยอ้อม ในอดีตและปัจจุบัน เพราะผมจะปล่อยเลยตามเลยๆ ไม่ติดใจอะไรใคร เมื่อมีเหตุปมขัดแย้งเกิดขึ้น เว้นแต่กฎหมายและสภาพบุคคลเปิดโอกาสให้ต้องทำ ที่บ้านอานองเต ตอนนั้นเนื่องจากผมถือว่าเกิดมามีฐานะดีกว่าเเพื่อน เราต้องมีเมตตาตอนนั้นสมัยนั้นนานมาแล้ว แต่มิได้เป็นสมัยยุคเงินตราสมัยนี้ เมื่อมีเหตุดเเกิดขึ้น มีที่เราสานสนธิได้คือตำรวจทันที แทนการต่อสู้ขัดแย้งด้วยตนเอง เช่นการมีพิพาทในระยะหลัง เกี่ยวกับข้อขัดแย้งอะไร ในบ้านอานองเตทั้งเก่าและใหม่ ผมจะไม่ใคร่ตัดสินทันที หรือตัดสินใจด้วยตนเอง มอบให้ศาลตัดสินให้ เนื่องจากว่า ผมมีร่างกายอ่อนแอ และง่ายต่อการสิงสู่ของเผ่ากิยองติน จึงไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับใครเมื่อมีเรื่อง หลบหลบหลีกๆไปเสีย เมื่อมีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับผม นี่คือนิสัยของผมแม้ปัจจุบัน. 
|
สมาชิกหมายเลข 3538694
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] จึงจือหยาง (jjy) จบไฮสกูล ได้ปริญญาสองใบในไทย เคยเป็นนักเรียนเก่าในอังกฤษและฝรั่งเศส สอบได้ Dip-in-JourจากLondon School of Journalism,MIOJ.ในประเทศอังกฤษ สอบได้นักวาด ว.อ.(แนวนามธรรม)... เป็นสมาชิกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย..มีสัญชาติไทย (แซ่แต้) พ่อมาจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
Friends Blog MY VIP Friends  |
|||||||||||||
